Hallo dames, IK ben nieuw hier en op zoek naar ervaringen van andere dames. Het zit zo. Ik ben 7+2 zwanger. Vanmorgen heb ik even mogen gluren. En nu blijkt het vruchtje toch wat te te klein te zijn. Verder heb ik geen enkel kwaaltje terwijl ik bij mijn vorige zwangerschap van af de 4e week net zo ziek als een hond was en dit de hele zwangerschap is blijven hangen. Tot overmaat van ramp had ik vanmorgen wat bloedverlies helder rood. Dit maakt me toch wel een klein beetje heeeeel onzeker. Groetjes Surprise
Aks eerste gefeliciteerd met je zwangerschap! Wat vervelend dat je bloedverlies hebt! Wat zei de vk hier over! Ik denk dat het 2 kanten op kan gaan meid! Over kwaaltjes moet je je niet druk maken. Heb toevallig net een topic geopend dat ik geen kwaaltjes heb en me dus minder zwanger voel. Gelukkig opende andere dame's mijn ogen dat dit niet altijd zo hoeft te zijn en ze dol graag met me wilde ruilen Hahaha. Bloedverlies heeft ook niet altijd iets te zeggen. Er kan een adertje gesprongen zij omdat je baarmoeder nu meer doorbloed is. Wat zei ze over het "te kleine" vruchtje? Kan het zijn dat je ietsjes minder ver bent? Ik duim voor je!!
Hoi bedankt voor je reactie... De gyn kon nog niet veel zien. Geen hartje of iets. Gezien de cyclus zit ik op 7+2 maar het vruchtje zit op 7mm ongeveer en hij zag tot nu toe alleen een vruchtzakje en verder kon hij nog weinig zeggen. Kon alle kanten nog op... dus ja. En gezien mijn eerste zwangerschap die eindigde in een mk en de tweede zwangerschap waarbij ik bij allebei van de test ongeveer misselijk was en de andere kwaaltjes had voelt dit dus helemaal niet goed
Hey meid, Ik begon vorige week zaterdag wat bloed te verliezen, zondag wat meer en maandag echt extreem veel met 2 propjes. Helaas uitgelopen op een miskraam. Ik hoop dat het bij jou goed zit!
Heeeeeel herkenbaar verhaal... Alleen helaas bij mij met een slechte afloop. Ook ik kreeg met 7,5e week m'n eerste echo... Ook bij mij was 't vruchtje te klein om 7,5e week te zijn. Er was wel een duidelijk hartje, maar meer was er ook niet te zien. Puur alleen een knipperlichtje. Vanwege mijn ongerustheid mocht ik een week later terug komen. En helaas werden mij vermoedens toen bevestigd... Geen hartslagje meer! Uiteraard hoeft dit niet te betekenen dat dit bij jou ook zo zal zijn... En natuurlijk hoop ik voor jou dat het allemaal goed zit! Spannend!
bedankt voor jullie reacties. Ja wat zal ik er van zeggen. T was een verrassing voor ons om te ontdekken dat ik zwanger ben, was niet gepland maar na de eerste schrik toch heel welkom. Maar nu vrees ik toch het ergste. Vanmorgen dus bij het op staan bloedverlies en het gaat de hele dag toch lichtjes door. En vandaag toch wel veel last van mijn buik en rug. Kan nu niets anders doen als afwachten....
Het spijt Kevin te zeggen maar ben bang dat het toch een beginnende mk is! Er moet al een hartje te zien zijn bij 7wk. Heel veel sterkte meid!
Hier ook geen positief verhaal. Na ruim 3,5 jaar uiteindelik via IUI zwanger. We zijn nog nooit zo gelukkig geweest. Eerste echo met 6,3 weken en geen hartslag, toen zei mijn gyn. al dat dat niet goed was. 3 Dagen later moesten we terugkomen voor een echo en was er wel hartactie maar heel traag. Weer heel onzeker dus. Toen deden mijn borsten geen pijn meer, wat al mijn enigste zwangerschapskwaal was. En toen kreeg ik bloedverlies, na 2 dagen terug naar de gyn. en onze grootste nachtmerrie werd waarheid. Het hartje van ons wondertje klopte niet meer. Zit nu dus midden in een miskraam. Maar wie weet komt het bij jou allemaal goed. Ik ga iig. heel hard voor je duimen. Succes.
Wat vervelend voor jullie allemaal wat een een onzekerheid en verdriet. Ik kan er nog steeds niet helemaal bij eerst die schrik en de blijdschap dat er weer een klein hummeltje in me groeit en nu dit
hier helaas nog steeds vloeien, wel last van mijn buik maar niet echt krampen... Hoe lang gaat zo iets ongeveer duren?
Ik zou toch contact opnemen met de VK hoor. Ik kreeg ook last van buikpijn, het was een zeurderige menstruatiepijn en dat werd steeds erger en erger. Na mijn miskraam had ik nog 4 dagen last van mijn buik, ze zeiden ook dat het na weeen waren en dat was echt geen pretje.
Ik heb het er net even met mijn vriend over gehad morgen toch maar even de vk bellen voor info. Wordt hier zo onzeker van en het duurt nog lang tot 1 juni dan heb ik weer een afspraak staan. Bel morgen even met de vk die me begeleid heeft met de zwangerschap van mijn zoon.
Zou zeker de verloskundige bellen hoor, deze onzekerheid is echt niet fijn. Ikzelf begon vorige week dinsdagavond met bloedverlies wat elke dag wat meer werd, heb zondag en maandag krampen gehad en gister het vruchtje verloren. Nu zijn mijn krampen weg maar bloed ik nog wel. Hoop zo voor je dat bij jou alles goed is.
Oh wat ellendig meid..ik weet hoe je je voelt..het is net een achtbaan. Paar weken terug hetzelfde meegemaakt, echo gehad terwijl ik niet zeker wist hoe lang ik zwanger was (mijn cyclus was nog niet regelmatig na spiraal verwijderen). Het was voor ons ook niet gepland, maar oh wat waren we gelukkig! Het was nog een hele prille zwangerschap, of het groeide niet goed..uiteindelijk ging het dus mis. Wat een achtbaan..eerst de verrassing..zwanger..heel eventjes paniek door je hoofd, maar o wat een vreugde daarna En plannen maken voor de toekomst..en opeens valt dat weer weg..binnen korte tijd. Nou meid, ik hoop echt dat jouw verhaal wel een goede afloop heeft..ik duim voor je..
Bij mijn precies het zelfde , nu ongeveer anderhalf jaar geleden ! Alles was na de echo zo ongerust dat ik de volgende ochtend met mijn vak heb gebeld en die ging de foto's voor ons nakijken en belde me daarna gelijk terug ! Ze vertelde me dat het op een miskraam uithou lopen , ik zou toen ook 8 weken moeten zijn en het vruchtje had de grote van 4 weken en wel een hartslag wat helemaal niet kan bij 4 weken ,,, De week daarop gevolgd was erg vervelend want je moet wachten dus wat heb ik gedaan , me werk gebeld en verteld dat ik niet meer kwam .. Op dat moment was het ook de laatste week want mijn contract was niet verlengt ... Ik ben daarna maar die week een beetje gaan winkelen als afleiding en kwam thuis en toen begon ik hevig te bloeden , liep langs mijn benen naar beneden en heb mijn buurvrouw gebeld die kwam het bekijken en me helpen en heb vervolgens de vak gebeld en die belde het ziekenhuis en kocht gelijk komen .... Bij mij was het echt niet leuk !!!! Ik kwam daar aan en kreeg een super jonge man van mijn leeftijd voelde me zwaar ongemakkelijk ! Hij wilde voelen maar liet het niet toe dus vervolgens een inwendige echo ... Daarop was te zien dat het geen hartslag meer had en de beste man zei .... Hier heeft u een grote doek voor in de auto en een voor in bed en kon dood leuk weer naar huis wachten tot het vruchtje er zelf uit kwam Ik werd niet goed en wist niet wat me overkwam maar zel wilde me niet helpen het moest natuurlijk .... Dus ik met mijn vriend weer naar huis wilde het tegen niemand zeggen wilde alleen zijn ... Die zelfde avond om half elf kreeg ik verschrikkelijke krampen steken kon niet op of neer en schreeuwde het uit van de pijn ... We het ziekenhuis gebeld en mocht komen .. Weer een echo .. Weer het zelfde verhaal wachten tot het er zelf uit komt ...!!! Ik werd gek Ik zei ik wil gelopen worden voel me zo klote wil dat het nu stopt!!! Dus kreeg een tabletje en mocht die nacht daar overnachten ... Verder niks gebeurt de volgende dag werd ik pas om 1 uur geholpen!!!! Ik was dus al nuchter vanaf de dag ervoor in de ochtend! Het was zover een curritage .. Moeilijk moment gelukkig onder narcose .. Ik werd naar de operatie kamer gebracht en lag ik daar met mijn benen wijd .. Armen vast en zeker 15 jonge mannen (stagiaires ) , om me heen voelde me de grond in zakken ... Gelukkig begon de narcose te werken en was ik weg .. En dan het moment datje wakker word je beseft dat het over is ...me wilt meer weten maar niemand vertelde me wat ze gedaan hadden ... Helemaal niets broodje wat water en kon naar huis ..... Heb er heel erg mee gezeten en kan nu me verhaal kwijt naar zoveel maanden , ik ben zelfs bij een sphygoloog geweest om dit te kunnen verwerken ... Het ergste vond ik de manier waarop ik benhandeld ben dat deed zeer voelde me echt een nummer .. Ben je ook wel maar je verliest iets waar je al van hield ... Je snapt wat ik bedoel . Naar een paar maanden durfde ik het er met mijn huis arts over te hebben en die had nog nooit zoiets gehoord dus hat zal niet vaak voorkomen ... Ik hoop dan ook voor jou dat het snel gaat .. Ik ben nu anderhalf jaar verder en had niet verwacht dat ik het weer aandurfde .. Ik ben nu 22 zwanger het was niet gepland omdat ik het niet meer durfde maar ik geloof dat het zo heeft moeten zijn .. Ik wens je heel erg veel succes , en vooral veel sterkte . Iedereen gaat er op zijn eigen manier mee om !
Wat verschrikkelijk voor jullie.... Wendy geniet van deze zwangerschap. Hier net de vk gebeld. Verhaal uitgelegd en ik word zo terug gebeld of ik vandaag nog voor een echo kan, morgen en vrijdag hebben ze verder geen spreek uur. Jullie horen van me
Vrijdagmorgen om 10 voor 9 een echo bij mijn eigen vk. Maar ook hier de boodschap dat ik toch rekening moet houden met een minder leuk bericht. Zodra ik meer ga vloeien of krampen krijg mag ik het spoednummer bellen. Ik voel me nog steeds niet zwanger, vloeien is alleen bloed geen stolsels, wel last van mijn buik maar geen krampen. al voelt het ook niet als bandenpijn, is veel pijnlijker. IK weet het niet meer.....
Helaas kan ik je niet opbeuren, want ik had precies hetzelfde. Geen krampen en bloedverlies zonder stolsels. Echo gaf helaas aan dat het een miskraam werd. Het hoeft natuurlijk bij jou niet te zijn, maar ik zou er inderdaad wel rekening mee houden.
Net onder de douche twee stolsels van ongeveer 3cm verloren. Vloeien is minimaal. Vk weer gebeld en kan om 13.00 langskomen voor een echo. Maar denk dat het over is