Toch dom geweest?

@ vlindertje of het praatjes zijn weet k natuurlijk niet 100% zeker
Maar het klinkt wel verdacht veel als 'die typische man' die zijn (ex) vriendin de schuld probeerd te geven over t feit dat het stuk is gegaan...
Zo hoopt hij waarschijnlijk dat jij dat geloofd met als doel... Dat jij altid en eeuwig maar aardig probeert te zijn en de lieve vrede te bewaren en vooral dat je niks zegt over dat hijdoet waar en wanneer hij er zin in heeft...

Zeg maar een soort van.. Ik wil wel een vriendin en kindje maar ik wil wel alles doen waar ik zin in heb...

Bedenkvoor jezelf of je zo wil leven... Altijd maar aardig doen en hem zn gang laten gaan..Altijd maar je mond houden anders vind ie je misschien vervelend en jezelf dus steeds rotter gaan voelen
Of kom je voor jezelf op en hou je je aan je eigen grezen..

Een gezin zou op nummer 1 moeten staan en dat staat het dus duidelijk bij jou ex(vriend) niet

Nu moet je voor jezelf de keus maken of je genoegen neemt met zoon leven(als je dat een leven kan noemen)
En neem in die beslissin ook mee wat goed is voor je kindjes
Een stabiele thuissituatie met alleen een super lieve mama
Of een onstabiele situatie met een papa die je eigenlijk geen papa kan noemen en die er wel of niet is als iedaar zin in heeft

 

Misschien is dit heel gemeen...
Sorry maar misschien opent dit je ogen een beetje
En ik bedoel het niet om je een kutgevoel te geven hoor...

Maar als hij ECHT van je houd waar is ie nu dan?
Op t moment dat je hem zoo hard nodig heb eigenlijk...
En waar was ie toen jullie bij vrienden waren en jou alleen zwanger naar huis liet gaan ondat hij wou drinken met zn vrienden en ervolgens bij jou aankomt en weer weg gaat omdat wt jij zegt hem bet bevalt...
Waar is ie voor je dochter?
En als ie ECHT van je houd waarom mag niemand dan van jullie weten?
Als ie echt voor je wou gaan had ie schijt aan wat andere mensen wel of niet zouden zeggen en zou ie vechten voor jou!

 

Oeps sorry je was niet zwanger met die erjaardag!

 

Natuurlijk is het niet jouw schuld! Echt ongelofelijk! Wat ik hier lees, is het echt een ontzettende eikel! Sorry hoor, maar lekker gaan stappen als je vriendin net is bevallen? En dan klagen om meer vrijheid?? Ik zou dat echt nóóit gepikt hebben van mijn man. Mijn man heeft een hele zware baan, maar toen ik net bevallen was van onze dochter zorgde hij compleet voor mijn zoontje en deed er ook nog het huishouden bij. Twee kinderen, dat is een fulltime job!
En die "vriend" van jou zegt dat hij rust nodig heeft omdat hij veel werkt? Als hij tijd om te stappen heeft, weet hij waarschijnlijk niet eens wat werken is.
Kies alsjeblieft voor je kinderen en niet voor hem. Want als hij wel de lusten maar niet de lasten wilt, dan heeft dat echt een ontzettende slechte invloed op je kinderen!

Ik heb zelf altijd het gevoel gehad dat ik op de laatste plaats stond bij mijn moeder. Ook omdat mijn moeder een vriend had die ze het naar het zin wilde maken. En dat is echt een vervelend gevoel kan ik je zeggen! (Ik vind het daardoor nog steeds moeilijk om echt van mijn moeder te houden, omdat ze nooit echt voor mij leek te kiezen.)

Enne, ik zou je kind absoluut niet meegeven aan je ex! Straks zie je haar niet meer terug. Geen idee wat sommige mensen bezielt, maar het gebeurd.

 

ook ik wil niet gemeen zijn, maar wel eerlijk.
deze relatie is niet gezond en heel onvolwassen.
als ik lees wat jullie er al aan gedaan hebben en hoe het er nu voor staat, zou ik zeggen: hoe lang blijf je jezelf nog kwellen en laat je jezelf nog kleineren.
je houdt van hem en je hebt een dochter van hem, maar laat hem gaan en ga je energie steken in jezelf en je kindjes.
een omgangsregeling kan er best komen, maar neem nu eerst eens even de tijd voor jezelf en je kindjes.
door nu geen contact te hebben met de vader (en dat kan best, want een pasgeborene bouwt nog geen band op met iemand anders dan de moeder), kom je zelf misschien tot rust en kun je er écht een punt achter zetten.
ik vind je een beetje puberaal overkomen als ik lees hoe wanhopig je achter hem aan blijft lopen!
als je straks je leventje met je kindjes weer op de rit hebt (en dat gaat zeker lukken!), kun je op een andere, minder wanhopige manier, met je ex omgaan en kun je objectief afspraken met hem maken.
denk aan jezelf en aan je kindjes en laat die gozer voor wat hij is; de verwekker van je dochter!

 

Das niet waar wat je schrijft.
Vriendin van mij heeft een dochter en de biologische vader heeft haar niet erkent maar vorig jaar wel bezoek recht aangevochten en gekregen.
Dus hij kan als hij wil met een advocaat dit wel voor elkaar krijgen.

 

Noujaaaa!!!! Wat een achterlijke vent!!
Zo zonder te weten slapen op je bank vrgen of je doof ben en ervandoor gaan!!!!

Laat m toch gaan meis!! Dit is toch geen leven laat je eigen niet zo vreselijk gebruiken!
En zoek een vent die wel van jou en je kids houd!

Dikke knuf

 

Sluit me volledig aan bij Sam20!

Meid laat je toch niet zo heen en weer slingeren tussen al die emoties door een l*l waar je toch nooit iets aan zal krijgen.

Jij moet je energie aan je kids besteden en niet aan zo n eikel zeg..

Kom op..je laat het zelf nog gebeuren ook. Laat je toch niet zo behandelen.

Huppakee..lekker laten gaan, niet meer laten logeren, en zeker niet meer mee in bed belanden.

Een goede omgangsregeling treffen en hem buiten sluiten in je gevoelsleven.

 

Jij bent namelijk degene die het instand houdt, want je laat het toe..

Negeren en afkappen en dumpen die hap. Uit je slachtofferrol kruipen en de leiding nemen. Ben jij even mal dat je je zo laat behandelen.

Ik zeg het even heel hard, maar bedoel het goed he..zo n eikel kan geen enkele vrouw gebruiken.

Jij hebt 2 kids die je wel keihard nodig hebben..ga daar al je energie insteken.

Vraag goede vriendinnen hulp als je te moe bent, of te draaierig. Of buren of fam. Maar niet aan hem!!

Stel je niet afhankelijk op van hem, Dat hoeft niet en verdient hij niet eens.

Zet m op!

 

Meis je geeft jezelf antwoord op je vraag en wat je moet doen

Meis nu moet het toch echt wel duidelijk zijn dat hij een vreselijke kl**tzak is, die spelletjes met je speelt. Hij weet dat jij graag met hem wilt zijn en maakt daar op een hele gemene manier gebruik van.
Jij weet zelf donders goed dat dit niks gaat worden, dan hij je niet zo hoort te behandelen en dat je hiermee moet stoppen(met het toelaten dat hij je zo behandeld). Alleen een punt erachter zetten is niet zo makkelijk(al moet ik zeggen dat met hoe hij zich gedraagt het toch steeds makkelijker zou moeten worden). Maak je nou eens echt flink kwaad om zijn gedrag en laat hem en laat hem lekker de rambam krijgen! Elke keer als je je zwak voelt worden(zwak voor hem) lees dan is al je berichten hier en maak je er kwaad om.

Vergeet niet dat iemand bij je doet, wat jij zelf toelaat.
Het moet nu klaar zijn!!! Raap alle moed en kracht bij elkaar en zet er een punt achter! Wij staan allemaal achter je!

 

Maak je mooi, leuk jurkje, make upje en ga lekkeervmet je kinderen buiten wandelen en geniet, kijk om je heen want er meer op de wereld dan zo`n slapjanus.
Knop om en leef voor jezelf en je kids. Je bent een lief moedertje, en ga voor je kinderen.
Negeer hem, hij is de naam van vader en vriend niet waard.

 

Ik heb een beetje door het topic heen gebladerd, en je laatste bericht spant toch wel de kroon. Je moet hem zien als een blok negativiteit aan je been, die je nu toch echt los moet laten. Doe dit jezelf en je kinderen niet aan. Stel je voor, jij gelukkig samen met je kids. Plan alvast allerlei dingen die jij met je kids gaat doen de komende tijd, of met je familie/vrienden. Ga er zelf met vrienden en je kids erop uit. Maar plan niks waar hij bij komt kijken. Als hij een positieve bijdrage heeft dan mag hij aankloppen, maar ga niks van hem verwachten. Zorg dat je meer vertrouwen in jezelf krijgt, en in de keuzes die je maakt. Diep van binnen weet je echt wel wat het beste is. Het is jouw leven, jij kleurt het in, laat dat niemand anders voor je doen.

 

Als hij haar niet heeft erkend heeft hij geen enkele poot om op te staan. Geen rechten maar ook geen plichten, dus ook geen alimentatie.

En waar halen die grootouders het lef vandaan om zich met een dna test te gaan bemoeien zeg, zijn ze nou helemaal?? Laten die zich er even heel gauw buiten houden! Dat zijn ouders zich ermee bemoeien vind ik ook (te) ver gaan, maar kan ik nog enigszins inkomen. Maar hij heeft die kleine niet eens erkend? Laat ie gauw het rambam krijgen. Laat ie eerst zijn plichten als papa maar eens nakomen. Dan krijgt hij daar ook de bijkomenende rechten bij. Niet eerder.

Maar goed, da´s misschien een beetje makkelijk gezegd van mij. Ik hoop dat je er wat mee kunt. Probeer wat bij te slapen als je kleintje ook slaapt en dan kun je de nachten wat beter opvangen. En ook die nachten gaan weer voorbij. Heus, geloof me, er komt een dag (nacht) dat ze lekker doorslaapt. Hou vol hoor!

Ja en wat verder doen met de gevoelens voor papa? Dat kun je alleen zelf bepalen. Neem wat afstand. Zie wat er dan met die gevoelens gebeurt, ga je hem missen? Dat kun je alleen zelf bepalen. Wij kunnen wel zeggen wat we ervan vinden, maar uiteindelijk is het jouw keuze.

Heel veel sterkte.

 

Lieve schat dumpen die kerel, hij maakt jou en je kindjes alleen maar kapot...
wat heb je nou aan een vent met puberaal gedrag..
je verdient wel 100 x beter.

Wat een stakker sorry hoor..

 

En hoe is t met je?

 

in heel veel topics ben ik onder de ik onder de indruk van hoe weinig rechten een vader heeft maar hier voel ik echt het tegendeel.

Dit houdt toch geen mens vol dat je zo weinig zekerheid hebt over wanneer hij komt, wat hij voor je doet en hoe de omgang gaat
zoals hij zich gedraagt vind ik bijna mishandeling.

ik denk dat je keiharde afspraken moet maken over wanneer hij welkom is en wanneer niet en jezelf daar ook aanhouden dus niet tussendoor meer vragen.
zoals 2 keer een avond per week. zet zo'n afspraak ook op papier en bespreek de consequenties als 1 vd 2 zich er niet aan houd
het lijkt nu veel te vrijblijvend te zijn, waardoor jij tussen hoop en vrees leeft en dat lijkt me heel heel zwaar, zeker als net bevallen alleenstaande moeder
heel veel succes en trek asjeblieft een lijn tot hoever je wilt gaan

 

Ik zit met steeds meer verbazing dit topic van jou te lezen en ik kan alleen maar denken meid waar zit je toch met je hoofd dat je dit allemaal laat gebeuren???
Ik wil je niet aanvallen maar dit neem je echt zelf.
Je hoopt op het ideale plaatje dat hij toch eens het licht gaat zien en een goede vader en partner zal worden maar dit gaat niet gebeuren!
Je schreef dat hij er zo goed voor jullie was in je kraamperiode en jou hoop werd hierdoor gevoed, wat ook logisch is je was/bent emotioneel zwaar beinvloedbaar nu.
Maar hij verdient hiervoor geen pluim in zijn kont het is verdorrie niet meer als normaal dat hij dit heeft gedaan!!!!
Hij hield jullie relatie geheim....hij hield jou geheim en dan nog zijn familie die even een dna test eisen om te zeker te weten of jij niet een of andere (je weet wel bent) en hij erkent zijn bloedeigen dochter niet eens! Hier zakt mijn broek serieus van af.
Hij verdient jullie niet .....en jullie verdienen zoveel beter!
Je bent een geweldige moeder en ik weet zeker dat je zonder hem veel beter af zult zijn in de toekomst. Kies voor jezelf en je kindjes die blijven altijd en dat moet je van een vent ( en helemaal deze vent) maar afwachten.

 

Dumpen die vent! Hij is jou en je kinderen niet waard.
Zo te lezen moet hij eerst eens volwassen worden.

Bedenk wel dat je zelf nog altijd veel last hebt van de hormoonwisselingen. Ik hoop echt dat de gesprekken met het ggz helpen om te zorgen dat je meer zelfvertrouwen krijgt. Dan weet je dat je die vent niet nodig hebt om je goed te voelen!