Omdat ik momenteel een burn-out heb weet ik niet altijd goed hoe ik met dingen om moet gaan. Dit is bijvoorbeeld een groot struikelblok, waar ik dagelijks tegenaan loop. Bijvoorbeeld: We hebben twee honden en twee kinderen, onze honden zijn groot en verharen allebei echt extreem veel. Ik stofzuig 2x per dag en dweil ook nog veel. Het is een dagelijkse strijd tegen de haren. Hierdoor heb ik bijna geen fut voor de rest van het huishouden, omdat mijn energie gewoon echt helemaal op is. Toch moet het, want mijn dochtertje van 9 maanden kruipt en die wil ik niet door de lange haren heen laten kruipen. Accepteren of er iets aan doen? Ik kan beide even niet goed. Nog een voorbeeld: Mijn zoon heeft een speelgoedkast en vindt het nodig om alles eruit te trekken, door de kamer te gooien en er vervolgens niets meer mee te doen. Meestal laat ik het hem opruimen of leer ik hem dit samen met mij te doen, maar vaak heb ik hier ook even geen fut voor, met als gevolg dat ik het dan 's avonds weer allemaal op moet ruimen. Accepteren of er iets aan doen? denk ik dan... En deze: We gaan op bezoek bij vrienden, ook 2 kinderen (wel1 klein hondje met weinig haar), het is daar altijd zo opgeruimd. Ik voel me rot omdat ik zo'n kluns ben in het huishouden en het gewoon niet trek om het altijd spik en span te hebben. Accepteren of er iets aan doen? Hoe gaan jullie met dit soort dingen om. Leg je dit makkelijk naast je neer? Mijn gevoel is vaak: Ik heb zelf gekozen voor 2 honden, 2 kinderen, huishouden en een baan van 24 uur, een man die fulltime werkt en daarnaast een eigen zaak heeft. Dan moet ik daar ook de consequenties van inzien en het aanpakken. Ik kan dat alleen nu even niet, ik werk momenteel ook niet vanwege mijn burn-out. Maar dan moet je dat ook accepteren... Dat kan ik dus niet en daardoor ben ik continu gestressd. Ik krijg professionele hulp, maar ik vind ervaringen van andere moeders en vrouwen in een soortgelijke situatie ook altijd heel behulpzaam.
Heel herkenbaar! Ik ben ook een kluns in het huishouden. Altijd wel schoon, maar wat rommeling en ik loop vaak net achter de feiten aan. Trouwens 3 katten, 3 cavia's en een dreumes op een flat. Ik heb maar besloten dit te accepteren. Natuurlijk wel te proberen het zoveel mogelijk bij te houden, maar als het even niet lukt, me er niet schuldig over te voelen. Als we bezoek krijgen ruim ik wat grondiger op! Ik zou me ook niet druk maken over hoe het er bij anderen uitziet. Ik denk dat de meesten vlak voordat je komt opruimen
Oja, een vast ritme in je dag brengen doet wonderen! Zelf ook geleerd toen ik kampte met een depressie. Dan kan je je huis ineens schoon houden zonder het idee te hebben dat het je hele dag kost!
Lastig omdat je nu met die burn-out zit natuurlijk... je eigen rust is momenteel echt wel belangrijk. Kan je geen tijdelijke kuishulp inschakelen ofzo? Persoonlijk vind ik twee keer per dag stofzuigen er echt over, zeker omdat het toch niets uithaalt, ze verharen toch meteen opnieuw. Misschien eerder de honden iets vaker borstelen? Het is er nu ook wel het seizoen voor. En anders hekjes zetten, dat de honden niet overal meer mogen komen? Zodat kindjes één haarvrije kamer hebben. Over dat bezoek; bedenk maar, als mensen weten dat er bezoek komt kunnen ze altijd snel even opruimen, dus dat toont niet altijd hoe het er altijd uitziet
herkenbaar! vind het ook altijd zo netjes bij andere mensen, maar probeer te denken iedereen doet het op zijn of haar manier. ik heb na sam zijn geboorte een postnatale depressie gehad en was toen alleen maar moe, op een gegeven moment heb ik alle huishoudelijk taken opgeschreven en verdeeld over de dagen, dat gaf mij een hoop rust. ik zag namelijk door de bomen het bos niet meer. sterkte!
Luna, ik begrijp je issue heel goed. Je zit volop in het proces om beter te worden van je burn-out..... en vaak gaat die gepaard met de lat veel te hoog leggen voor jezelf..... knap dat je al inziet dat het een kwestie is van accepteren dat het een even minder schoon is. Je zult merken dat wanneer je stapje voor stapje beter wordt, de lat ook steeds lager gaat liggen. Besef dat het tijd kost om beter te worden en ook om dingen zoals het huishouden los te laten en te accepteren. Neem van mij aan (ervaringsdeskundige) dat het ECHT goed komt. Heb geduld!! Je bent al super goed bezig met onder ogen zien en je hebt hulp. Super!
haha, ja dat snel even opruimen is natuurlijk wel herkenbaar. Doe ik zelf ook, dus waarom zouden anderen dat niet doen. Het verhaarprobleem kunnen we ook op andere manieren proberen binnen de perken te houden inderdaad. Bij mij is het nu echt zo dat ik helemaal geen plezier meer beleef aan de honden, ik vind ze gevoelsmatig alleen maar lastig, heel lullig, maar zo voelt het even. Ik probeer ze altijd in de keuken te houden als mijn dochtertje in de kamer is. Maar als ze er 1 keer samen doorheen rennen, is alles weer net zo vies als voor mijn poets avontuur. Structuur in de dag aan brengen. Hier heb ik al vaker over nagedacht, goede tip. Alleen nog niet aan toe gekomen omdat het zo'n chaos in mijn hoofd is. Toch eens een lijstje maken. @chocoladekoekje, wat een beestenboel ook bij jou. Knap dat je het kunt accepteren dat het niet altijd spik en span is, ik hoop dit ook snel te kunnen. het is natuurlijk ook wel dubbel omdat ik nu thuis ben en er dus vaker tegenaan kijk. Huishoudelijke hulp hebben we geprobeerd, maar ook dan vind ik het zonde geld. De honden rennen 1x door het huis en alles is weer een grote harenbende.
Vooral dat laatste punt vind ik erg herkenbaar, het lijkt wel alsof het bij een ander spik en span is idd en hier... Ja het is het altijd gewoon net niet. Heb het maar geaccepteerd en ik denk dat dat voor de andere 2 punten ook geldt. Stofzuigen en dweilen moet nou eenmaal vanwege de honden en je kruipende dreumes en dan is dat dus het belangrijkste in je huishouden. Meid, de rest loopt (helaas ) niet weg. Zou zoveel mogelijk rust proberen te nemen ivm je burnout. Het belangrijkste doen en de rest komt wel.. Sterkte!
@Elsie, ben je weer helemaal opgeknapt van de depressie? Ben je weer aan het werk of ben je lekker thuis? @Bramtim, bedankt voor je lieve en bemoedigende woorden. Wat voor hulp heb je gekregen? Ik vind het nu het moeilijkste dat ik niet werk. Ik kan het gewoon echt even niet aan, maar dat schuldgevoel he!!!
anja, hier is het ook altijd 'net' niet. Nu ook, heb ik gepoetst en denk ik, nu moet de bovenverdieping nog. Want alle haren zijn weg en door de zon kunnen de honden even naar buiten, maar als ik zo mijn dochter ga halen loop ik de haren van de trap weer de kamer in. Zucht... Dat gevoel zal altijd blijven, dus ik MOET het loslaten maar ja. Makkelijker gezegd dan gedaan.
ik zeg accepteren. je hebt nu wel wat belangrijkers te doen namelijk beter worden. ik ben na de bevalling erg ziek geweest, en t was af en toe een bende niet normaal. heb gewoon de visite aan het werk gezet. nou is het bij jou een andere situatie maar btj het zelfde idee. ik heb me voorgenomen om zodra mn dochtertje op de grond gaat spelen een swiffer te kopen, dan kan ik 1 keer per dag stofzuigen dweilen en andere keer gewoon ff dat ding erover heen. (hier ook twee zeer harige honden) ik heb ook het gevoel gehad van lastige beesten maar dat gaat over. sterkte meid.
Toen ik een burn out had liet ik vaak de boel de boel en ging weg wanneer ik daar zin in had. Kortweg ik zat dagelijks in het bos te lopen. Tuurlijk moet je thuis wat doen, zoals voor jou stofzuigen belangrijk is. Beperk dat tot 1x per dag. Ga zoveel mogelijk dingen doen waar je energie van krijgt. Zo krabbel je sneller op en je wordt er vrolijk van. Op een gegeven moment vond ik het fijn weer aan het werk te zijn, maar het kostte me ook veel energie. Ga niet te snel, maar neem echt de tijd hiervoor! Beterschap!
Meid, ik zeg; accepteer het! En wat betreft je vrienden.....het is hier zo dat als ik flink aan de poets ga, Eva vraagt; mama krijgen we visite Probeer het plaatje van een perfect huishouden los te laten, je hebt nu wel meer aan je hoofd als een brandschoon huis. En met 2 honden en 2 kleine kinderen, blijf je anders poetsen. Er zijn wel leukere dingen om te doen.
Herkenbaar hoor.. Ik ben ook de grootste sukkel mbt huishouden. Ik kan het gewoon niet.. Heb dan geen burn out ofzo. Ook wij hebben 3 honden, drie paarden en een peuter en baby op komst. Bij mij komt het hh op de allerlaatste plaats. En durf ik dus niet spontaan mensen binnen te laten omdat het daar wel altijd spik en span is..
Schema maken was hier ook het "wondermiddel".. Niet dat het hier altijd spik en span is overigens. Ik heb gewoon een aantal vast momenten voor het huishouden en als ik het dan niet afkrijg, so be it. Tijd met mijn dochter, man of hond vind ik dan belangrijker..
anderen kijken heel anders naar je huis dan jij. Jij weet dat je niet onder de bank gezogen hebt, de visite weet dat niet en ziet dat ook niet. Bij anderen lijkt het netjes en schoon, maar ook zij weten dat er niet is gezogen onder de bank, dat de wc ff snel een glorixdoekje heeft gehad ipv grote beurt, dat er onderaan de gordijnen best wat haar en stof hangt en de keukenkastjes van boven grijs zijn van het stof Jij zit daar op de bank thee te drinken, en ziet dus het achterstallige werk niet. mensen doen vaak alleen het zichtwerk. En visite ziet alleen het zichtwerk, die zien niet al het achterstallige werk wat er in jouw hoofd nog meespeelt met het inschatten van hoe schoon je huis is. wees niet te streng voor jezelf, beperk stofzuigen tot 1x per dag en doe het dan halverwege de dag. Komt er visite die er wat van zegt: dan laat je ze zien waar de stofzuiger staat en zegt: "voel je vrij!" En rommel is niet vies, dus als het eens rommelig is: let it be. Je hoeft niet perfect te zijn, jij hebt mss andere kwaliteiten die anderen weer missen.
Maar als je dan zo'n schema maakt, word je dan niet ontzettend 'geobsedeerd'? (kan even het juiste woord niet vinden) Heb dat zelf ook weleens geprobeerd maar dan word ik panisch omdat ik dan misschien dat schema niet kan naleven omdat er bijv. wat tussen komt.
Ik doe meestal savond als de kleine naar bed is, even stozuigen of vegen en ff snel dweilen. Wij hebben ook een hond die sooet erg verhaard. Wij hebben een speciaal hekje in de woonkamer. Hierdoor word het in 2en gesplitst. Dit is zodat onze hond snachts niet op de bank kan. Wel erg handig, want zo blijft het ene gedeelte van de woonkamer zo goed als haar vrij! Smiddags als zoontje op bed ligt even snel de kruimels en haren wegvegen.. Als ik jou was zou ik proberen de honden en speelgedeelte een beetje te scheiden, heb jij meer rust, kindje kan lekker schoon spelen = minder stress. En anders, ach dan zitten de kleren een beetje onder de haren. Kan echt geen kwaad!! (Hier moest ik zelf ook achterkomen hihi) Maar wel veel rust voor jezelf!
Het huishouden kan je idd veel "druk" geven... Het "moet" altijd, en blijft maar doorgaan...Probeer altijd alles ff tussendoor te doen. Bij het afwassen ook gelijk de keukenkastjes ff afsoppen, bij het naar boven gaan, ff gauw een hygienisch doekje over de leuning halen, zulk soort dingetjes. En is het echt nodig om stof te zuigen? Is vegen niet even iets gemakkelijker dan? Vond trouwens de tip van een hekje waar de hond een bepaald gedeelte achterzit ook wel een goede... Maar idd; een ider heeft het vaak net opgeruimd als je daar op bezoek komt. Doe ik hier ook... En leg eens hygienische doekjes op de wc. Kun je ook gauw ff als je geweest bent een doekje erover heen halen. Zo blijf je het steeds bijhouden. Datzelfde doe ik bij de badkamer ook. Miss werkt dat wat rustiger voor je? En anders een huishoudster die je 1x per week eens goed helpt? Sterkte...!
wil ik me helemaal bij aansluiten... hier iemand die het huishouden wel redelijk goed bijhoud ook dmv een lijstje...., maar mijn visite hoeft ook niet achter de bankkussens te kijken hoeveel hondenharen er daar op het plak gedeelte zitten laat staan de rommel die ik in 1 veeg van de tafel zo in de la van de tafel kieper, spuitbus met lavendel geur die ik door het huis spray 'net gedweild met andy lavendel' ... voor het oog is het netjes laten we het daar op houden