Baas vergoed alleen de km die gereden worden voor bestellingen, verder niets. Dus ook niet de afstand van huis naar werk. Vraag me niet waarom, maar hij doet daar niet aan en het is ook niet verplicht helaas.
petje af voor jou als alleenstaande, tuurlijk liver niet weer maar ja over t lot kan je soms niet beschikken. hoop dat t je v.a nu goed gaat.
Daar is hij al een tijdje mee bezig. Maar is groot risico nu natuurlijk, hij heeft nu een vaste aanstelling en die moet hij dan maar weer zien te krijgen. Voor een paar weken geleden had hij wat gevonden, hoger loon en hij zou een vaste aanstelling krijgen. Tijdens het 'echte' gesprek bleek dat hij 150 meer zou verdienen, in 5 ploegen moest werken en om de 3 mnd er even uit moest..
Maar denk je trouwens wel alles te kunnen betalen als je bij je ouders woont? Ik heb in de wsnp gezeten met een vergelijkbare schuld, ook omdat de schuldeisers (lees postbank vooral) niet wilde meewerken aan een minnelijk traject. Op deze manier werden schuldeisers dan toch gedwongen om akkoord te gaan met een regeling en kregen ze dus eigenlijk veel minder dan als ze met een eigen voorstel in zee waren gegaan. Een minnelijk traject poogt hetzelfde te doen alleen mogen schuldeisers dan nog zeggen dat ze niet meedoen. Ik had alles af kunnen betalen in de wsnp. Met 2 kinderen kreeg ik eerst 70 per week en alle kbs terwijl ik met mijn eigen regelingen van 40 moest rondkomen.
Onze papieren bedoel je? Dat doet een tussen persoon. Maar de km die hij maakt voor zijn baas, dus onder werk tijd is gewoon met zijn baas geregeld.
Om de 3mnd er even uit is wel risicovol idd... De baas betaalt dus eigenlijk alle benzine. Want als ie moet tanken krijgt ie het pasje, je gooit er immers als je naar huis gaat geen benzine uit
ja dat snap ik, maar geeft jullie tussenpersoon dan wel de woon werk k.m`s op? idem aan h.a.p en z.h ritten? hou je dat zelf bij of............
Dat is dus nog maar de vraag. Mede daarom dat ik hier wat informatie of een andere kijk zocht. Zoals het er nu naar uit ziet maakt het voorlopig niet veel uit, betalen moeten we toch. Ik heb alleen een bepaald gevoel, en een gevoel zegt niets natuurlijk, dat weet ik ook. Maar om de een of andere reden heb ik een heel sterk gevoel dat dat de beste oplossing is. De wsnp hebben we ons al eens in verdiept. Ik weet niet meer wat het was of waarom we daar toen niet meer verder mee zijn gegaan, maar ik zou het er morgen nog eens met man over hebben.
Ja maar wel alleen over de gemaakte km onder werktijd. Hij kan tenslotte wel zien voor hoeveel er getankt is en weer ook wel hoeveel er verreden is, nou zou dat vast niet op de cent na overeenkomen, maar man kan dus niet extra tanken om naar huis te rijden zeg maar. Soms betaald hij ook gewoon contant.
Ik zou ook de schuldsanering in gaan. Je bent na 3/5jaar wel alle schulden kwijt. Geen deurwaarders aan je broek en verzekerd van een bedrag per week ok te kunnen eten. En stel dat je 70 per week krijgt is dat best te doen (goedkope luiers,limo ipv fris,rijst,pasta etc voor paar dagen). Maar dan kan je iig in je huisje blijven. Hoe goed de band ook is maar om voor jaren bij je moeder te wonen lijkt me niet goed gaan.
Het zal zeker niet de allerbeste optie zijn, je bent dan wellicht over een tijdje meer kwijt dan de schulden nu in totaal zijn, maar aangezien jullie nu alleen aan de boete zorgverzekering, 1 deurwaarder en die andere lening in zn totaal al 460 per maand kwijt zijn, is het dan geen optie om te kijken naar een persoonlijke lening? Want even gebaseerd op de totale schuld die je beschreef (23000), zou je bij 1 persoonlijke lening verstrekker zo'n 392 per maand kwijt zijn om het af te lossen. Nu is dat ook nog een aardig bedrag, maar het bespaart je dan zowiezo al 68 euro per maand en jullie hoeven dan nog maar aan 1 ding af te lossen en niet een heleboel bij elkaar. Ook aangezien je zei dat er nog meer schuldeisers op de loer liggen, zou dit wat mij betreft (mits mogelijk) de beste optie wezen. In ieder geval het bekijken/overwegen waard. Hoe je het ook went of keert, je zal toch moeten betalen en een fix dat alles in 1 keer op lost is er niet. Succes!
Pffff meid, wat een puinhoop hebben jullie er van gemaakt. Kijk, het is duidelijk dat jullie door eigen toedoen in de shit zijn gekomen en niet met geld om kunnen gaan. Ik zou als ik jullie was dus sowieso hulp daarvoor inschakelen (budgetbeheer o.i.d.), ongeacht wat jullie besluiten nu verder te doen. Ik ben normaal gesproken ook niet zo'n voorstander van "terugrennen naar Mammie/Pappie als het moeilijk wordt", maar misschien is het in jullie geval wel het beste. Houd er wel rekening mee dat nu jullie als wanbetaler te boek staan, binnen nu en 5 jaar weer een eigen huis huren heel moeilijk gaat worden! Het beste is om structureel jullie inkomsten/uitgaven patroon te herzien, dat lijkt mij duidelijk. Dus de komende jaren zo min mogelijk uitgeven en schulden afbetalen, afbetalen, afbetalen. En vooral ook meer inkomsten genereren. Je zult het misschien niet leuk vinden, maar je zult echt na je zwangerschap weer aan het werk moeten. Het is natuurlijk onzin dat je niet wilt gaan werken omdat je anders je toeslagen zou kwijtraken. Je zult altijd meer overhouden aangezien je ook nog vakantiegeld, bonussen, toeslagen etc. bovenop je normale loont krijgt. Bovendien zul je in principe over de jaren heen (veel) meer gaan verdienen, met thuiszitten en afhankelijk zijn van toeslagen zal je niet rijker worden. Jullie willen toch ook het beste (in de toekomst) voor jullie kinderen neem ik aan? Tenzij je man aanzienlijk meer gaat verdienen en/of jullie aanzienlijk minder gaan uitgeven is niet-werken gewoon geen optie voor jou lijkt mij. Heel veel succes en wijsheid toegewenst.
ik kan niet begrijpen dat jullie met zulke grote geldproblemen niet allebei aan het werk zijn. Als de inkomsten te laag zijn is dat toch het eerste wat gaat veranderen. misschien kun je kijken of je op andere kinderen kan passen zodat jou kind bij diegen kan als jij werkt. Ook al zou het 100 euro schelen, dat is wel 100 euro