Wachten tot ze geen alarmen meer heeft..

Hoi Anne,

Mijn dochter moest 5 dagen alarmen vrij zijn en ja hoor op dag 4 een saturatiedaling. Dan baal je zooooow enorm!! Je wilt je kleine zo graag mee naar huis en eigenlijk reken je er al op en dan gaat het hele feest niet door.

Mijn dochter bleef kleine dalingen houden maar dat was voornamelijk tijdens de voedingsmomenten. Ze had/heeft sondevoeding. Wij zijn uiteindelijk met monitorbewaking naar huis gegaan omdat ik het na bijna 3 maanden ziekenhuis zo zat was en bij de artsen heb aangedrongen op ontslag.

Veel sterkte en succes met afwachten!

 

hier waren het de voedingsmomenten die haar daar hielden, 1 fles at ze niet leeg en regel was 24 uur alles zelf leeg drinken. dus de 2 dagen (dag 15 en 16 in ziekenhuis)dat ze alles dronk behalve die ene fles heb ik gevraagd haar s avonds ook te wegen en overleg met ka. Ze groeide wel en deed het super dus in overleg haar mee genomen naar huis en cb is de eerste week 3 x komen wegen. ze groeide ondanks die ene fles die ze altijd moeilijk bleef drinken.

het is frustrerend als het dan net weer niet lukt, je wilt haar zo graag mee nemen. ik hoop dat ze vandaag geen alarmen meer heeft, vraag anders extra overleg ka aan om het een en ander duidelijk te hebben qua dippen en hoelang ze zonder alarm moet zijn.

 

Ja ervaring mee! Mijn zoon is met 34,4 dagen geboren. In tegenstelling tot jouw kindje, was er niets noemenswaardig met hem aan de hand, behalve dan een lager geboortegewicht. Omdat hij niet aan de beademing lag (hij was binnen een dag van afgekoppeld en had zelf de sondevoeding uit zijn neusje gerukt) en goed dronk moest hij van de arts 24 uur incidentenvrij zijn. Hij is eigenlijk nooit incidentenvrij naar huis gestuurd (op de 6e dag mochten we hem al naar huis meenemen), maar de incidenten van hem waren volgens de arts dusdanig klein (hij vergat soms nog te ademen) en hij herstelde uit zichzelf dat de arts hem toch heeft ontslagen. Helemaal blij gingen we naar huis en ook schrikken dat we hem zo snel naar mochten nemen! Hij was nog toen nog onder 5 pond en maar 6 dagen oud; hij was nog steeds niet a terme.

In ieder geval wat ik je wil zeggen is, dat bij mij een dubbelgevoel heerst. Het was goed dat hij mee naar huis ging, want daardoor ging hij eindelijk groeien en had hij ook meer lichamelijk contact met ons. Sowieso erg prettig voor zo'n kleintje. Aan de andere kant hij was nog niet helemaal incidentenvrij. Ik heb hartverzakkingen gehad als ik zag/hoorde dat hij stikte. Man wat een paniek slaat om je hart! Afgezien dat meerdere nachtvoedingen killing is voor je geestelijke gestel, heb ik, in die periode die daarop volgende, bijvoorbeeld nooit echt een uurtje kunnen slapen, het waren meer doezelmomenten. Gewoon altijd die waakzaamheid op incidenten.

Dus ik begrijp je frustratie, maar wil je ook de andere kant belichten; incidenten zonder monitor is niet fijn (understatement).

Nu is de kleine ruim 5 maanden en het gaat ontzettend goed. Hij is volledig op de curve qua gewicht en iets boven in de lengte. Loopt in zijn ontwikkeling ietsje achter op bijvoorbeeld de sprongen (maar daarin schijnt dat je altijd uit moet gaan van de uitgerekende datum) en moet ik eerlijk bekennen dat ik van de eerste periode alleen nog maar de gelukkige momenten weet te herinneren... Ik hoop dat dit ook snel voor jullie aanbreekt.

 

Hallo,

mijn zoontje is geboren op 32 weken. Ik heb geen ervaring met die vereisten om naar huis te mogen. Wij kregen bericht van de kinderarts op 35+4 dat hij met 35+6 naar huis mocht. Hij deed het prima. Hij moest enkel nog een wiegedoodonderzoek ondergaan en dan mocht hij naar huis!
Wil je wel veel sterkte toewensen tijdens deze dagen en ik duim met jullie mee dat Iza vlug naar huis mag komen! het is toch zoveel beter bij mama en papa te zijn!

 

Ja, dat is vervelend zeg dat er dan net op de laatste dag wat gebeurt!! Maar goed, liever daar dan thuis denk ik dan maar.. Het voelt ook niet prettig als je thuis telkens de angst hebt dat er iets gebeurt toch?
Mila had ook veel storingen, die werden gelukkig niet meegeteld want anders zou ze er nu nog liggen. Maar na 3 dagen zonder noemenswaardige dalingen mocht ze zonder monitor liggen (maar nog wel in het ziekenhuis).

Veel succes en ik hoop dat het nu wel gaat lukken. Spannend he, dat afwachten. Hier was ik er nadat ze de 40 weken bereikt had helemaal klaar mee. Die 2 weken liep ik mezelf echt op te vreten (ze mocht met 42 weken naar huis).

 

Wat naar voor je meid.
Toen mijn dochter op de neonatale afdeling lag ,
Schrok ik me steeds te pletter als er een alarm bij 1 van die beebjes afging. En al zeker van het allerkleinste.
Niet je eigen kind Maar Dan breekt je moederhart ook hoor.
Gewoon Hun daar zien liggen in dat kastje met al die draadjes sondes en alarmpjes.
Dat is mijn dochtertje Thank god gespaard gebleven.
Maar je kindje daar moeten achterlaten en alles errond dat ken ik wel.
Helaas heb je soms ook te maken met onbekwaam personeel die je extra angsten inboezemen.
Nu specifiek voor jou en jullie kindje.
Als er echte risico's zijn , heb je dan niet liever dat het alarm in het ziekenhuis afgaat en niet bij jou thuis waar jij alleen bent en geen ervaring hebt met deze dingen?
Ik begrijp heel goed hoe moeilijk dit is.
En ik begrijp ook dat je nu reeds enorm veel slaap laat om je kindje.
Je kan er echt zelf zwaar ziek van worden.
Been there done that.
Ik zou wel als ik in jouw schoenen zou staan , uitvoerig spreken met de artsen over de aandachtspunten.
Dat je ook leert wat te doen en wanneer.
Jij en je man zullen wisselend moeten waken over jullie kindje.
Vroeger werd een vroeggeboren kindje pas mee naar huis gegeven als de bevallingsdatum was bereikt.
Bij prematuur bedoel ik en niet tot 2 weken vroeger hè.

Bij mijn kindje was het het geboortegewicht.
Uiteindelijk hebben we vals gespeeld.
We wogen haar vlak na de luier en voor de borst en 's avonds na de borst met een goedgevulde blaas.

Ik hoop mee op alarmvrije 3 daagsen en hoop dat het thuis ook zonder alarmpjes gaat.
Veel sterkte meid.
Ook voor je beebje, maar kijk eens hoever ie al is geraakt.
This al een zeer sterk klein aapje toch

 

Mijn zoontje mocht van de monitor af met 35 weken maar had ook wel af een toe een alarm nog. Maar zoals jou dochter ook je zag niks aan hem en hij herstelde zich altijd zelf en dat vond kinderarts toen ook belangrijkste...
Hij zei toen ook bij op tijd geboren kinderen weten we t ook niet altijd want die worden ook niet allemaal aan de monitor gelegd!!
Hoop dat ze snel mee naar huis mag!!! Laatste stukje duurt altijd t langst helaas!!

Succes!!!!

 

Weet je wat het is, het is hun verantwoordelijkheid om haar naar huis te laten gaan en te beoordelen of ze echt veilig naar huis kan. Vandaar deze marge. Ze moeten het echt zeker weten, want er moet natuurlijk niets gebeuren. Ik snap wel dat je erg baalt. Hopelijk mag ze snel naar huis toe.
Bij mij was het juist vaak zo dat ik er een beetje van schrok als ze de monitor eraf wilden halen. Al was dit bij de laatste opnamen niet zo, toen kon ik zelf goed beoordelen of hij het goed deed omdat hij ouder was. we hebben nu thuis een monitor voor 1 van de kinderen.

@Elin Hoi!

 

Ik herken het ook, frustrerend he!
Hier ook eerst beademing, daarna trilbeademing, surfactant, cpap, toen poging low flow, wou niet, weer cpap...nog een poging low flow, high flow, weer cpap etc...iedere keer lukte het niet. Noah moest zonder cpap kunnen voordat hij van Umcg naar Hoogeveen mocht. Dit lukte na 9 weken. Toen nog 2 weken low flow in Hoogeveen, leren drinken en na 12 weken eindelijk naar huis!!

Hoop dat jullie dochter gauw naar huis mag!

 

'Grappig' anmiri, onze dochter mocht ook na 12 weken (pas) naar huis. Zij had ook eerst beademing, toen trilbeademing, toen weer gewone beademing en toen weer trilbeademing, toen een klaplong, toen weer gewone beademing, toen even cpap (1 dag) en daarna nog 10 weken een flowsnor. Ook 3 giften surfactant gehad. Toen mocht die flowsnor eraf maar had ze af en toe nog een zuurstofkapje in bed liggen (deed haast niks maar ze had hem echt nodig.. heel apart).

 

Hopelijk gaat het vandaag goed en mag ze naar huis! Ik kan me eigenlijk niet herinneren hoelang Hidde zonder alarm was. De laatste week heeft hij namelijk zonder monitor gelegen. Bij hem was het het drinken dat hem in het ziekenhuis hield. Ik kan me nog wel goed herinneren hoe slopend het was om elke dag op en neer naar het ziekenhuis te gaan Ik duim voor je vandaag!

Alles al klaar thuis?

 

Duimen, duimen, duimen!!
Weet nog goed hoe zenuwslopend het was! Ik ben toen zelfs nog gaan winkelen en de laatste spulletjes in huis gaan halen om maar afleiding te zoeken.

Veel succes vandaag!

 

mooi zo dat ze geen alarmen heeft! spannend hoor! Hopelijk is het morgen voor jullie zover. Geniet nog even van deze nacht dan! even goed slapen nog nu het kan. (al slaapt het veel lekkerder met je kind thuis)