Dit is één van de redenen waarom ik op mijn 42e nog altijd niet getrouwd ben. Niet alléén heb ik een broertje dood aan tradities, ik snap ook al die opgelegde regeltjes, geldklopperij en aanverwante toestanden niet... Wat maakt het in vredesnaam uit of iedereen in het lang, kort, bikini of adamskostuum verschijnt? Is het werkelijk een familieruzie waard omdat je zus haar benen wil bedekken tijdens je bruiloft?
Oh wat een herkenbaar verhaal! Ik ben ceremoniemeester op een bruiloft in Augustus. Daar hadden de twee moeders afgesproken om allebei in het lang te gaan. Dit omdat moeder 1 veel last van haar benen heeft en het ook geen gezicht is om kort te gaan. Dus dit was zo afgesproken. Nu heeft moeder 2 besloten toch kort te willen en wil dit nu opdringen aan moeder 1, omdat ze wil dat ze gelijk gekleed zijn... Belachelijk gewoon! Sja, in jouw specifieke geval... Ik denk dat je enkel kunt zeggen tegen je zus, dat je het heel vervelend vind dat zij jouw wensen niet respecteert, op jullie bruiloft. En dat je het gevoel krijgt dat zij haar zij haar zin koste wat kost wil doordrijven, i.p.v. dat ze voor één dag aan de wensen van jou wil voldoen. Verder zou ik het zo laten. Als alle andere dames in het kort gaan, dan staat jouw zus voor schut. Toch? Dit zou je ook nog als argument kunnen gebruiken. En op de bruiloft zelf afspreken met de fotograaf en ceremoniemeester, dat zij dan maar iets verder achteraan moet gaan staan op de eventuele groepsfoto. Oh enneuh, sommige ceremoniemeesters zijn wel te paaien voor 'dirty jobs', zoals het overtuigen van bepaalde mensen tot de dress code. Voor oudere dames kan ik me overigens wel voorstellen, dat zij zich niet prettig voelen in kort. Dit vanwege bepaalde beenproblemen (spataders enzo).
Ik snap de ophef ook niet zo. Jammer dat je je nu al zo druk maakt, terwijl het zo'n mooie dag moet zijn voor jullie. Ik zou nooit iemand verplichten om iets aan te trekken wat hij/zij niet wil.
Overigens kennen we zoiets ook wel in Nederland, hoor! Het is te vergelijken met het verschil tussen daggasten en avondgasten. Sommige bruidsparen verlangen ook een dresscode. Wij toevallig niet, maar wij hadden voor de 'suite' corsages en voor de rest niet. Bij ons was trouwens iedereen daggast. 80-100 man waren bij de trouw en de borrel erna. Alleen de 'suite' was bij het avondeten en wij hadden 's avonds geen feest. De suite was bij ons: Onze ouders, mijn zwager (was getuige) en zijn vrouw. Mijn beste vriend (was getuige) en zijn vriendin (was gelijk fotografe), een oom van mijn man (was ceremoniemeester) en zijn vrouw. Wat ik wel heel mooi vond, was dat bijna iedereen zijn best had gedaan om er mooi/netjes uit te zien. Even voor de beeldvorming: We hebben nogal wat metalheads in onze vriendenkring Op één persoon na, die kwam in zijn spijkerbroek met een oud shirtje. Vond ik toch wel jammer.
Niet helemaal! Als de bruid in bijvoorbeeld rood is en er staat iemand met een witte jurk naast, dan gaat de aandacht op de trouwfoto (en waarschijnlijk op de dag zelf) naar die witte jurk, omdat dat toch is wat men associeert met het huwelijk. Maar welke kleur de gasten ook aanhebben, een goede fotograaf ziet dat en zet die mensen dan op een niet-centrale plek op de foto. Ik ook! Ik liep het kasteel ook binnen aan de rechterarm van mijn vriend en nam in de zaal ook rechts plaats. Na het ja-woord, de zoen en het tekenen van de akte, nam ik links van hem plaats en liep ook zo het gebouw weer uit. Oja, en ik had lange handschoenen, omdat ik geen mouwen had. Ik doe dat trouwens ook als ik naar een gala ga. Bij gala's heb je geen cocktailjurk aan, maar een galajurk. Lang dus. Bij lange mouwen: Geen handschoenen, bij korte mouwen, korte handschoenen en bij mouwloos draag je lange handschoenen. En géén ring over de handschoen, dat doet alleen Sinterklaas. Ik heb hier een leuk boekje liggen over etiquette. Mijn man is officier in het leger, dus dan komt het nogal eens voor dat we naar een bijzondere gelegenheid moeten. En naast dat ik het leuk vind om goed te doen, kan het ook zeker geen kwaad om als officiersvrouw te laten zien dat je het weet en ook doet. Ik merk ook echt wel dat het op prijs wordt gesteld als je gepast gekleed komt op dat soort gelegenheden en ik denk ook dat als je als officier best wel punten kunt scoren als je aankomt met een vrouw, die weet hoe het moet en er moeite voor doet.
Ik vind een dresscode helemaal niet raar. De reden die jouw zus geeft voor het niet dragen van een korte jurk zou ik zelf niet echt op prijs stellen. Mocht het zo zijn dat zij zich er niet lekker in voelt door bijvoorbeeld onzekerheid is het weer een ander verhaal.. Ik vind dus dat je volkomen gelijk hebt en dat ze zich best kan aanpassen op een van de mooiste dagen van jouw leven.
dresscodes vind ik ook vreselijk, maar hoe jou zus er mee omgaat vind ik ook niet goed... er waren afspraken en ze hoeft de jurk niet zelf te betalen.....ondanks dit alles een heel fijne trouwdag gewenst, laat dit "nu grote ergerpunt " je dag niet beinvloeden in negatieve zin.... wrs lach je er over een paar jaar over.... zulke dingen lijken heel belangrijk maar zijn achteraf vaak heel betrekkelijk.....
Ik ben ook ceremoniemeester voor een huwelijk binnenkort, maar goddank is er geen dresscode. Iedereen mag dragen wat ie wil. En toen mijn zusje trouwde was dat gelukkig ook niet het geval. Ik vind persoonlijk dat je mensen niet kan verplichten hoe ze gekleed moeten zijn. Heb zoiets eerlijk gezegd ook nooit gesnapt.
De vraag is toch niet of je mensen kunt verplichten tot een dresscode, het gaat erom dat TS het met haar zus heeft afgestemd. Daarna trekt ze zich ineens terug. Dat vind ik niet kunnen. Trouwens, de moeder van TS gaat wel in het lang vanwege de littekens op haar benen. Lijkt me duidelijk dat TS dus geen mensen dwingt die zich er niet prettig bij voelen.
Ik vind het heel flauw van je zus. De jurk wordt voor haar betaalt, de lengte van de jurk was op voorhand besproken, hier ging ze mee akkoord en ze draagt anders ook wel korte jurken. Het heeft er dus niks mee te maken of ze zich wel of niet prettig zou voelen in een korte jurk, want uit jou beschrijving maak ik op dat ze er anders ook geen moeite mee heeft. Ik vind je geen helse bruid trouwens. Je hebt je wensen, en dat mag! Het is jouw dag en die moet worden zoals jij het wilt.
On topic: persoonlijk vind ik dat je je zus er wel op mag aandringen dat ze eerst A zei (wel kort), maar nu ineens B (lang houden). Dat van je moeder is gewoon overmacht. Zo kan ik tijdens een kerkelijke mis ook wel zeggen: ik ga niet staan als het evangelie komt, omdat die-en-die in een rolstoel ook niet kan staan. Alhoewel ik het me wel voor kan stellen dat die moeder met haar littekens best een korte jurk aan kan, genoeg panty's/leggings die het goed kunnen bedekken. Off-topic: in de regel gruwel ik (als man) van dresscodes. Niet zozeer omdat er regels zijn, maar meer omdat de regels voor vrouwen vrijer zijn dan voor mannen. Ik zou er als man bijvoorbeeld geen moeite mee hebben om een standaard pak aan te moeten (ik draag die nooit, is erg onhandig in mijn werk als laborant zijnde), als de vrouwen dan ook allemaal een standaard jurk (of iets anders) aantrekken, met standaard accessoires en al.