hai meiden... Even een vraagje.. Ik krijg steeds vaker commentaar op mijn doen en laten wat betreft mijn dochtertje.. Er wordt gezegt dat ik veelste veel op haar concentreer en dat ik meer los moet laten.. Maar ja.. Ik ben gewoon van het vaste ritme en wil dat ze optijd op bed ligt.. Als ze laat gaat slapen slaapt ze super slecht en is ze gewoon 7 uur wer wakker bijvoorbeeld.. Maar goed.. Nog een vb: straks hebben we een familiedag en dan wik ik uiterlijk 8 uur gaan rijden ( is meer als 1 uur rijden) ... Nu krijg ik daar nu al commentaar over?! Ander vb: zaterdag wezen uiteten... Ik zorg eerst dat ze voldiende heeft gegeten en op tijd ( kreeg ik ook al commentaar over.. Ze kan gewoon nog niet zolang wchten op haar eten.. Dat begrijpt ze niet) krijg ik weer commentaar omdat ik niet zo krampachtig moet doen.. Ik krijg het achter mn rug om te horen... Ben ik nou echt zo krampachtig? Ik ben van de rust, regelmaat en ritme... Dat heeft ze gewoon nodig..
Het zou mijn manier niet zijn, maar Damiën heeft ook niet heel veel behoefte aan zoveel regelmaat.. Jij kent je kindje het beste, en als jij weet dat zij wél veel behoefte heeft aan vaste tijden e.d., vind ik het niet meer dan logisch dat jij het wel zo doet!
Mensen zijn al gauw geneigd commentaar te geven op een ander/andermans opvoeding. Als jullie je goed voelen bij jullie opvoeding en regels, is het toch prima? Het is jullie kind, dus jullie beslissen! Trek je niet zoveel aan van wat een ander zegt (en dat is makkelijker gezegd dan gedaan, weet ik).
Ik zou gewoon kijken hoe het gaat gaat het goed blijf je langer dan 8 uur is ze moe vervelend ofzo nou dan ga je naar huis al zou dat om 7 uur al zijn. En over het eten tja je zal toch moeten wachten dan had je haar om een uur of 5 een stuk fruit kunnen geven.
Iedereen moet het toch lekker op zn eigen manier doen? Wat ik wel krampachtig over vind komen is dat je van te voren al aangeeft dat je zolaat weg wilt. Dat komt voor anderen krampachtig over. Als je gewoon gaat naar de familiedag en als je denk dat het rond 8 uur niet meer gaat dan ga je toch gewoon. Komt al minder krampachtig over als wanneer je alles al van te voren aangeeft
Gewoon lekker laten kletsten. Als je vind dat jullie kindje daar behoefte aan heeft dan is dat gewoon zo. Bedenk maar dat als je het tegenovergestelde zou doen, je daar ook commentaar op gehad zou hebben. Hoe je het ook wendt of keert, er zullen altijd mensen zijn die commentaar zullen hebben, dus 'goed' zul je het toch nooit kunnen doen. Het ene oor in en het andere maar gauw weer uit dus, want het is het helemaal niet waard om je je daar onzeker door te laten maken.
Als jullie je er goed bij voelen prima toch, laat je niet beïnvloeden door de meningen van anderen en volg gewoon lekker de manier die jullie prettig vinden. Laat je niet onzeker maken hoor dat is nergens voor nodig.
Het zou mijn manier ook niet zijn Maar er commentaar op geven of zegge dat je krampachtig bent zou ik ook niet, vooral dat op tijd naar bed brengen vind ik niet krampachtig Hier gingen ze gister om half 9 naar bed omdat de visite uitliep wij hebben er geen probleem mee en ze sliepen beide tot 8 uur vanochtend ik vind dat prima Maar als een kind daar heel slecht tegen kan vind ik dat je er goed aan doet je kind niet over haar eigen grens te laten gaan Wbt het uit eten ... Ja ik zou gewoon een stok roosje vooraf bestellen dat is er met 5 minuten en daar vermaken ze zich wel even mee tot het hoofdgerecht er is Ik zou het dus heel anders doen maar trek je er niet te veel van aan hoor jij kent je dochter en weet wat goed voor haar is
Ik herken het wel... Bij mijn eerste was ik ook heel krampachtig bezig. Ik was van mening dat het beter was voor vigo om overal rekening mee te houden, gezette tijden en noem het allemaal maar op. GEK werd ik er van! En Vigo werd er ook onrustig van omdat ging stressen rond de tijden dat er iets moest gebeuren en het kon nog niet helemaal lukken om wat voor reden dan ook... Zeker rond de leeftijd van 1,5 jaar heb ik tegen mezelf gezegt: Vigo word nu ouder, kan wat meer 'incasseren' en 'moet' nu ook maar eens leren dat het leven niet alleen om hem draait. Ik ben er ook nog! Ik ben met hele kleine dingen begonnen, zoals eens wat langer op visite te blijven terwijl het eigenlijk bijna zijn etenstijd was, hij kon best eens een kwartiertje later naar bed... Hij at en sliep er toen ook wel om! Ik moet zeggen dat ik het veel fijner vind dat 'go with the flow' ritme. Structuur en regelmaat zijn niet aan vaste tijden gebonden, maar in de volgorde waarin je handelingen verricht. Bwaaah, ik kon weer adem halen! Wat ik dus probeer te zeggen is, dat ik wél denk dat je het een beeeeeeetje moet laten varen. Begin met kleine dingetjes, en je zal zien dat het allemaal best meevalt! Ik zeg zeker niet dat wat jij doet verkeerd is hoor! Maar je kindje moet wel leren dat niet alles naar hem/haar word gezet en dat er ook met andere dingen rekening gehouden moet worden. En ik denk dat je daar beter nu al mee kunt beginnen dan over een jaar of 2 (ik roep maar wat) want dan zal het veel moeilijker worden. Dit is dus mijn ervaring. Misschien ervaar jij het wel helemaal niet zo. Maar zoals anderen ook al zeiden: mensen hebben altijd wel commentaar! Wat je ook doet, het maakt niet uit! Onthoud: jullie gezin, jullie opvoeding! En als het werkt voor jullie, laat ze dan maar lekker kletsen!
Ik vind je niet krampachtig. Juist niet. Je houdt haar regelmaat aan ook al gaan dingen anders. Dat doe ik ook altijd. Tenminste, zeker voor de leeftijd van 3 jaar. Maar goed, misschien ben ik ook wel krampachtig,
Hier in huis is ook enkel rust regelmaat en structuur Maar nu moet ik zeggen dat mijn zoontje dit écht nodig heeft en het anders niet trekt (onderzoeken op autisme) en ikzelf autisme heb en er dus wel rust/regelmaat/structuur moet zijn wil ik fatsoenlijk kunnen leven Voor mij is dit dus standaard en niet raar wat jij benoemt, en daarbij het is toch jou kindje? Jij beslist en niemand anders
Wij doen het zelf niet zo, maar jij kent jouw kindje het beste en jij weet wat jij als ouder belangrijk vind in haar opvoeding. Gewoon doen wat jij het prettigste vind voor je kindje en dat is wellicht ook waar zij het beste op reageerd. Overigens als je laat blijft krijg je ook vast weer commentaar van 'moet ze niet naar bed' en 'snap niet dat ze zo lang blijven met zo een klein kindje hoor'. Het is weer zo een typisch ding, je doet het nooit goed volgens anderen! Daarom volg je eigen gevoel, dat is altijd het beste! Liefs Hanneke.
Ik heb niet alles gelezen maar ben zelf ook redelijk makkelijk maar heb ook relatief makkelijke kinderen. al merk ik wel dat als we met de jongste veel op sjouw zijn hij lastiger slaapt en dan dus idd dagje nodig heeft om bij te komen... maar als jouw dochter normaal om 7 uur op bed ligt en je bent een DAG weg vind ik om 8 uur rijden helemaal niet zo achterlijk. en ook van te voren eten geven als je uit eten gaat heb ik zelf vaak zat gedaan. liever dat en een rustig kind aan tafel wat nog lekker kan spelen dan een jengelend vermoeid hongerig kind aan tafel wat niet meer eet omdat het eigenlijk te laat is en t ze niet bevalt. dus zou me er niet zo druk over maken. jij kent je kind jij bent de moeder. volg je gevoel. vind je dat je zelf op bepaalde situaties relaxter kan zijn dan doe je dat. vind je t nodig ga je lekker zo door.
zolang je je kind niet beperkt moet je het gewoon doen zoals goed is voor jullie en jullie kleintje! zelf hebben we een heel makkelijk meiske.. Als de dag uitloopt en het i weekend slaat ze lekker wat langer. Dat is altijd al zo geweest. we konden uren met haar rijden in de auto, maakte (en maakt) haar allemaal niet uit. Vanaf begin een relax kindje. Maar mijn schoonzusje heeft een meisje (zelfde geboortejaar) die helemaal van de mik was als het afweek van het reguliere. opvoeden is ook aanpassen aan het kind (of zie ik dat fout) En het mooie is.. Daar hebben en helemaal niks mee te maken
Wij zijn ook van de 3 R-en. Maar ik vind dat een dag best een keer anders mag gaan als normaal. Is het zo erg als ze haar eten een keer wat later krijgt, of wat later op bed gaat? Nee! Voor een keer is dat echt niet erg, het gebeurt immers niet elke dag! Je kindje is al anderhalf! En een stuk flexibeler dan een baby van 6 weken!
Ik weet niet of je krampachtig bent hoor. Hier hebben we ook heel erg veel regelmaat in een dag zitten. Er vanaf wijken kunnen we wel maar dat vergt wel enige tijd voorbereiding met onze zoon (autistisch). Mijn vriendin kon bv hier rustig 's avonds op visite komen, de kinderen hier in bed leggen, ze er 's avonds eruit halen in de auto zetten en dan thuis weer in bed leggen. Dat hoef ik met de mijne niet te proberen, als ze al gaan slapen in hun bed en verder slapen in de auto en daarna in huis daar hoef ik helemaal niet op te rekenen. Maar soms vergeet je als ouder dat je kindje ook ouder wordt en wat meer kan verwerken en moet je gewoon even overschakelen en uitproberen. Dus een kindje wat altijd om 7 uur in bed ligt en wat dan nu op mag blijven tot 8 uur (en daarna nog rijden) vind ik een goede manier om te kijken of haar grenzen wat verlegt zijn.
Ieder doet het op zijn eigen manier en daar is niks mis mee. Zelf waren we ook van de 3R, zeker in het begin. Maar ben wel van mening dat er af en toe een andere dag tussen kan zitten. Dit zodat je kindje ook om leert gaan met veranderingen maar grotendeels voor jezelf. Op deze manier kom je nergens meer. Wij gingen met onze uk gewoon naar verjaardagen. Netjes het regelmaat aanhouden, bedje mee, en gewone tijd naar bed op dezelfde manier als thuis. Als we uiteten gingen zorgde ik voor soepstengels voor de trek en nam een potje mee voor de zekerheid. Als het eten wat langer duurde kon hij zich prima vermaken met een soepstengel en de tijd wat rekken zeker met 1,5. Zolang niemand aan tafel eten heeft is dat echt geen probleem. Nu we 3 kindjes hebben kunnen we niet anders dan flexibel zijn. Dan lopen dingen vaak anders dan normaal. Ik heb lang geprobeerd dit allemaal in het ritme te passen maar als 2x in de week trainen voor de voetbal onder etenstijd valt, ja..... Dan kan je niks meer dan er van afwijken. Hier duurte het een tijd voor ik het los kon laten maar het is heerlijk dat ik het nu kan. Ik merk nu dat me dat een hoop stress bezorgde alle tijd.
Ik begrijp je helemaal, want ik ben precies zo. Ik wil weten waar ik aan toe ben en wil van te voren gerustgesteld zijn door het idee dat ik op tijd naar huis kan met de kleine. Tja, sommigen vinden mij ook krampachtig, maar je moet doen waar jij je goed bij voelt. Jij weet als geen ander waar je dochter het beste op reageerd toch?
Herkenbaar. Valt het je niet op dat je altijd commentaar op jou manier krijgt, als het andere mensen slecht uitkomt? Mensen zijn best egocentrisch hoor. Zodra hun tijd in het gedrag komt, of zodra het hun niet uitkomt dat jij op de familiedag je eigen keuzes maakt, krijg je zo'n opmerking. Jij handelt in het belang van je dochter en jij kent haar het beste, als ze dit nodig heeft, dan is dat zo. Ik zou dat heel duidelijk maken.