Ik moet even mijn ei kwijt hoor, maar jeetje wat ben ik pissig op haar! Mijn zoontje had hele mooie haartjes met een hele mooie krul, maar nu heeft zij ZONDER te overleggen zijn haartjes kortgewiekt!!! Ik kan wel janken, vind het zo niet kunnen. En ik heb al een paar keer gezegd dat we zijn haartjes ietsje langer willen houden! Mijn man heeft tegen haar gezegd dat ze dat niet mag doen, maar ze lacht ermee en zegt gewoon 'oma is en beetje stout'! Ik word totaal niet gerespecteerd door haar met deze actie. Mijn man vindt dat het nu klaar is en ik niet zo boos moet zijn, want het groeit wel aan. Maar het gaat me niet eens om z'n haartjes, hoewel ik het zo kort echt niet mooi vind, maar haar stomme eigenwijze gedrag!!! Moet gewoon weer janken van boosheid nu. Wat vinden jullie? Stel ik me aan?
Nou ik vind dat jij je helemaal niet aansteld! Al wil jij dat hij met haren tot op z'n schouders loopt dat mag jij toch weten.. Ik zou het ook niet accepteren als mijn schoonmoeder dit zou doen.
Ik zou ook heel boos zijn, vooral omdat ze iets doet zonder te overleggen én vanwege haar reactie op jullie opmerking. Ik zou trouwens ook woest zijn op mn lief als hij zo zou reageren . Voor mij zou dit een knauw geven aan het vertrouwen en ik zou dus niet graag meer mijn kind bij mn schoonmoeder achterlaten.
Ik sluit me helemaal aan bij Minaa en Salapio. Ik zou door zo'n actie ook echt heel boos en vooral ook heel verdrietig zijn...niet zo zeer vanwege de haren, maar vanwege het feit dat je schoonmoeder het besluit en doet zonder met jou te overleggen. Ze heeft daar gewoon helemaal niets over te zeggen, laat staan dat ze het gewoon doet (en wat het nog erger maakt: je hebt gezegd dat je het niet wil).
Je stelt je helemaal niet aan wat mij betreft. Kan echt absoluut niet, zonder je toestemming zijn haartjes knippen. Jouw man moet echt heel duidelijk maken dat zij dit soort dingen echt niet mag doen zonder jullie expliciete toestemming, laat haar niet wegkomen met het een beetje weglachen. Ik vind het namelijk helemaal niet om te lachen Sterkte ermee, het gaat er nu vooral echt om dat jullie heel duidelijk maken dat dit soort dingen (bijvoorbeeld eten geven waarvan jullie niet gezegd hebben dat dat mag) niet kunnen, groetjes Rus05
Vind ik helemaal niet kunnen. Ik zou idd ook niet zo snel meer mn kind daar achterlaten. Mss moet je je zoon even helemaal niet meer naar daar brengen, dan zal ze de boodschap mss wel snappen. Vind het ook jammer dat je man niet volledig achter je staat.
Oef Ik zou ook héél boos zijn hoor. Ze respecteert duidelijk niet dat jij zijn moeder bent en zij zijn oma is. Zij gaat gewoon níet over dat soort dingen. Oef, ik zou er dan echt even góed klaar mee zijn en een tijd niet langs gaan, oppassen is helemaal van de baan of het nu noodzakelijk is of niet; daar zijn wel andere oplossingen voor te verzinnen. Kennelijk kan zij dan gewoon níet op haar kleinkinderen passen, want het respect is ver te zoeken.
Jouw schoonmoeder is echt respectloos en ik zou ook echt woedend zijn. Vooral dat ze er lacherig over doet en zegt 'oma is een beetje stout', ik zou echt woedend zijn!
Dank voor de reacties, ben ook echt heel verdrietig. Voel me zo respectloos behandeld. En de haartjes zijn ook nog es schots en scheef geknipt zie ik nu....mijn man wil geen conflict. Hij is het met me eens hoor, maar vind dat ik mijn punt gemaakt heb en dan moet het klaar zijn volgens hem. Ik kan dat gewoon niet, mijn hele dag is verpest en iedere keer als ik het bolletje van mijn liefie zie voel ik weer 'giftranen' opkomen....
Ik snap het trouwens ook wel dat je man geen conflict wilt. Ik zou wel heel duidelijk tegen je schoonmoeder zeggen dat ze dit soort dingen niet nog een keer moet doen omdat dan het vertrouwen echt weg is (wat voor mij zou betekenen: kind niet meer daar laten zonder toezicht). Overigens zou ik dit doen als ik zelf echt afgekoeld zou zijn of via mijn lief (als die dat kalm kan overbrengen). En dan dus vanuit de ik-boodschap: Ik ben verdrietig omdat ... / Ik ben nu het vertrouwen kwijt vanwege ..., snap je dat?
Eigenlijk heb ik hier geen woorden voor... Wat verschrikkelijk voor je Ik zou haar er echt heel hard op aan gaan spreken, ook al wil je man geen conflict. Er zijn een aantal grenzen, als iemand die overschrijdt/niet respecteerd mag daar echt wel flink wat van gezegd worden.. Kom nou, tis jouw zoontje! Ik voel gewoon plaatsvervangende boosheid nu
hoi ik vindt dit niet normaal,nu zijn t de haartjes wat volgt? jammer dat je man geen conflict wilt,want als ze dit weet blijft ze door gaan met haar grenzen verleggen. die bemoeizuchtige schoonmoeders toch ben blij dat ik van mijne af ben naar 10 jaar stress en gezeik. probeer nog eens met je man te praten succes groetjes
OMG!!! Nee, ditzou ik echt niet pikken, was echt knetter boos naar haar toe gegaan (of gebeld) en gezegd dat ik zo boos en verdrietig hierom ben, dat het respectloos is en en en en... nou ja, geen idee wat ik nog meer zou zeggen maar had echt even flink stampij gemaakt. Jeetje zeg, dat DOE JE TOCH NIET!!! Sterkte ermme, snap heel goed dat je verdrietig bent... pff zeg...
Ik zie opeens het doemscenario dat mijn schoonmoeder dat op een dag ook besluit Laatst heeft ze poedersuiker op dr pink gedaan en in het snoetje van ons mannetje gedaan.. "Vind ie zo lekker" en "Deed mijn moeder ook altijd".. Ik kookte vanbinnen, ben ook vrij snel weer naar huis gegaan.. Heb besloten om er zo min mogelijk meer heen te gaan.. Ze komt hier ook vrij weinig, dus scheelt weer..
Met ongeloof je berichtje gelezen! Laaaiiend zou ik zijn! Echt waar. en of het nu over haartjes of poedersuiker gaat, dat is nog niet eens de kern. Het gaat er om dat jij aangeeft iets wel of niet voor je kind te willen en dat een ander daar schijt aan heeft! Het gaat om het gebrek aan respect voor hoe jij je kind wil opvoeden. Ik zou hier (als de storm in jezelf iets is gaan liggen) wel een stevig gesprek over aangaan. Nu zijn het idd haren, maar what's next? Jij hebt de regie over je kind, ,niet een ander. Wij willen onze dochter zo lang mogelijk weghouden van toegevoegde suikers en snoep ed. Als ik zou merken dat mijn moeder achter mijn rug om.... ik word al woest bij de gedachten! Sterkte!
oeh, wat zou ik koken! Jij en je man zijn de enige die op deze leeftijd bepalen hoe jullie zoontje eruit ziet. En er nog om lachen ook. Knap respectloos zeg... 'Oma is een beetje stout'... nee, oma is een beetje de weg kwijt, zo lijkt het. Jullie kind, niet het hare!
OMG ik zou echt zoooooooo piswoest zijn!!! Ik zou persoonlijk dus wel in mijn woede het met haar bespreken, misschien dat het dan aankomt bij haar. Een excuus is toch wel het minste!!
Sjee dit vind ik echt niet kunnen en het zou mij niets kennen schelen dat mijn man daar geen conflict van zou willen maar mij en mijn kind zou ze toch echt een hele tijd niet meer zien. Ik denk dat iedere keer als ik dat korte koppie zou zien en haar gezicht en dan nog herinneren wat ze tegen mij zei dat ik daar dan weer woest over zou zijn. Dat ze maar voelt dat wat ze gedaan heeft totaal niet geaccepteerd word.