Ik wou dit toch even delen! Na jaren van ellende, angst en stress is er voor mij nu zo een grote wijziging in mijn leven gekomen dat ik zo blij ben! 2008, ik raakte in verwachting.Een vent die mij liet zitten met de tweeling in mijn buik. Alles raakte ik kwijt, alles verkocht ik om er voor de tweeling te kunnen staan. 2009, Woensdag 11 maart, mijn vliezen braken en ik kreeg zware weeën Vrijdag 13 maart beviel ik van mijn 2 prachtige jongens op 23 weken zwangerschap. Jullie waren zo klein en zo mooi, maar jullie hadden geen enkele kans.....Na een aantal uren nam ik afscheid van jullie. 2010, april, een telefoontje van de huisarts, waarom ik niet langs geweest was ivm mijn uitstrijkje aangezien de uitslag niet al te best was... Ik wist van niks! Onderzoekjes, biopten ,kweekjes.......Augustus, Gyn zei, eerst nog een kweek om te zien of er nog kindjes gekregen kan worden. Eenmaal geopereerd is het wel mogelijk maar niet verstandig met mijn medische achtergrond. 10 September, groen licht van de Gyn! de cellen waren rustig genoeg!! Oktober 2010, 1 dag overtijd en ik voelde dat ik moest testen...ja hoor! Zwanger!!!!! Uitgerekend , bleek dat ik 11 september in verwachting was geraakt! Maar wat een angst!! Elke kramp, elk beetje extra vocht....ik was zo bang 27 Mei 2011, mijn kleine wonder in mijn buik bewoog niet meer, ik was zo bang! maar er bleek niks aan de hand, de kleine zat erg krap en was daarom erg stil uit psychologische redenen zijn ze 31 mei 2011 de kleine gaan halen door middel van inleiden. 31 mei 2011! Vandaag precies een jaar geleden werd mijn dochter geboren! Ik was heel blij maar ook heel verdrietig en bang..... Angsten namen het over en kon niet genieten van veel dingen waar ik wel van zou moeten genieten enkele maanden werd door de psycholoog PND geconstateerd... Het was een zware tijd.... Ook bleek mijn dochter een reflux kindje te zijn wat onrust gaf Altijd hield ik mij voor dat ik pas een beetje rust en vertrouwen zou krijgen als ze baby af was.... maanden heb ik per dag wel 60 x keer op de camera gekeken meerdere malen gevoeld of ze wel ademende. Haar een paar keer geschrokken vast gepakt omdat ze ineens verstarde van blik, nachtmerrie's , niet uit handen durven geven en noem maar op.... het was er allemaal.... Maar nu......Nu is ze vandaag 1 jaar oud, en is ze baby-af en mag ik haar dreumes noemen! Ook ben ik 2 weken geleden geopereerd en zijn (hopelijk) alle slechte cellen weg En de angsten zijn inmiddels verdwenen, ik durf de camera zelfs uit te laten en ik slaap weer rustig s'nachts zonder elk uur op de camera te staren. Eindelijk heb ik vertrouwen dat het dit keer wel goed komt en deze mooie meid bij ons blijft Natuurlijk ben ik nog steeds een voorzichtige bezorgde mama, maar geen hysterisch angstige meer! Zij 1 jaar en ik een mijlpaal!! Wat een mooie dag! Dank je wel voor het lezen
och, ik zit te janken hiero! Ik ben zo ontzettend trots op je! Mijn allerliefste vriendinnetje, HELE DIKKE KNUF!!
Wat een verhaal..! Heftig wat je allemaal meegemaakt hebt. Nu snap ik je keuze ook waarom jullie het maar bij 1 kind laten. Oooh, en gefeliciteerd met je meisje!
Wauw meid, kippenvel bij het lezen van jouw verhaal. Je bent van ver gekomen en mag echt trots op jezelf zijn. Van harte met je prachtige dochter en jij gefeliciteerd met je mooie overwinning.
Gefeliciteerd met je meisje. En een dikke knuffel voor jou. Het is zeker niet makkelijk voor je geweest maar je hebt alles wel goed doorstaan. Geniet van het komende jaar en elk jaar meer wat volgt
Dat klopt, dat is inderdaad een bewuste keuze maar het geeft niks, ik ben zo superblij met mijn meissie het grootste geschenk wat ik heb mogen ontvangen ik ben tevreden zo
Heel mooi geschreven!! Vol emotie, tranen in mijn ogen!! Jeetje... Ik kom je een hele dikke KNUFFEL geven!!
prachtig stukje.... en wat een mooi meisje!! gefeliciteerd met je moppie en alle mooie jaren die gaan komen!!!
OM heeel trots op te zijn Mooi dat t nu (beter)zo gaat... Heel veel goede jaren toegewenst met je meid
kippenvel. Wat mooi geschreven en GENIET VAN JE DREUMES!! gefeliciteerd met haar verjaardag en wat een respect voor jou dat je er weer zover bovenop bent.