Zijn hier meer moeders die fybromalgie hebben? Ik heb het zelf en tijdens mijn zwangerschap heb ik er totaal geen last van gehad! (heerlijk was dat ) maar nu ik bevallen ben merk ik langzaam dat het terug komt. Net zoals dat ik nu dus regelmatig rug pijn heb en ik heb nooit heel erg last van mijn fybromaglie omdat ik goed om kon gaan met mijn grenzen. Maar het is weer even compleet aanpassen met zo'n kleintje. Zijn er moeders die dit ook hebben ervaren?
hoi suzzert... hier ook een moeder met fybro. bij mijn eerste zwangerschap ook tataal geen last gehad! (heerlijk!) en na de hand was het inderdaad erg aanpassen om er weer mee om te leren gaan. bij mijn 2e zwangerschap ernstige bi klachten gehad en ook mijn fybro klachten waren volop aanwezig! nu anderhalf jaar later ook nog eens een hernia en lichte slijtage van de rug maar even terug komend op het aanpassen met fybro en een kleintje: het is inderdaad flink aanpassen en soms erg confronterend als je moeders leuk met hun kleintje (als het straks wat groter is) op bijv de trampoline ziet springen! maar hoe je het ook wend of keerd, je leert er goed mee omgaan.. en je kleintje groeit er mee op, dus die weet straks ook dat als mama een slechte dag heeft, dat je dan even niet zoveel kan hebben... ik heb inmiddels met de fybro en mijn 2 kleintjes redelijk de weg gevonden! komt echt goed!
hier ook een mama met fymbro en ook helaas eds. tijdens me zwangerschap nergens last van gehad..maar met bevalling door het oog van de naald gegaan..ruggen pik werkte tijdens keizersnee niet voldoende..we mogen onze dochter waneer ze 7 jaar is laten testen op eds en fymbro maar de kans om eds is 70% helaas
Ook hier mama met FM, sinds de zwangerschap nogsteeds geen pijnmedicatie nodig gehad Heerlijk! Geef nogsteeds BV en ik denk dat dit helpt om het nog een poosje stabiel te houden. Wel merk ik met het zwaarder worden van mijn Boefje dat tillen echt iets is waar ik op moet letten: hij moet zelf eerst gaan staan in bed, zelf de trap oplopen etc etc.. maar dit gaat super en hij leert hier op deze manier goed mee omgaan.
hier ook een moeder met fibro...ik heb het zwaar gehad tijdens de zwangerschap, en vanwege een keizersnee ook behoorlijk zwaar erna..het heeft dik 2 jaar geduurd sinds ik weer wat redelijker in mn vel zit, ik ben blij dat ik nog een kleine heb mogen krijgen... In mijn hart zou ik nog meer kinderen willen krijgen, maar lichamelijk ben ik van de veronderstelling dat ik het niet meer aankan, en dat met 33 jaar best jammer... tevens ga ik ook niet echt vooruit lichamelijk, lever steeds stukje bij stukje meer in
Ik heb het ook, veel last gehad met zs, vooral van de 2de. Je leert er mee omgaan, drukke dag dan lig ik nacht wakker van de pijn. Laatst diclofenac gekregen omdat ik het niet meer vol hield, maar zelfs toen nog veel pijn gehad Aanpassingen, ik woon gelijk vloers omdat ik niet goed meer kan trap lopen vanwege mijn heupen. En toen kids nog klein waren kon ik ze moeilijk uit bed halen, daar kreeg ik gelukkig snel handigheid in. Meeste doe ik op de fiets, buggy mee, tillen kan ik hem niet lang... dan mag ik weer nacht wakker liggen.
Ik merk het ook ontzettend met tillen, nu al en ze is net vijf weken oud. Gelukkig is mijn rugprik wek goed geplaatst, want wat was ik blij met dat ding! Ik heb wel een lange herstel gehad na mijn bevalling echt gemerkt dat mijn lichaam een onwijze klap heeft gehad. Het lijkt me heel lastig net zoals Cherrel zegt dat je niet met je kindje mee kan doen of dat je snachts wakker ligt van de pijn omdat je overdag te veel gedaan hebt.
Even een vraag: hoe is jullie 'traject' verlopen. Dus vanaf het moment dat jullie klachten kregen? Hebben jullie een diagnose gekregen of zijn alle andere aandoeningen uitgesloten en toen de conclusie fb gesteld? Ik heb zelf heel veel klachten die op fb lijken. Maar ik zie er als een berg tegenop om er extra onderzoek naar te laten doen. Omdat ik vaak hoor dat je tegen een muur van onbegrip op loopt. Mij lijkt dat psychisch zo enorm zwaar.
Bij mij is het na de ziekte van pfeiffer gekomen. Wij wisten toen al dat mijn zus het had en toen ik de zelfde klachten had (minder dan mijn zus dat wel) kreeg ik een door verwijzing naar het ziekenhuis. Daar hebben ze eigenlijk testen gedaan voor reuma. En toen van alles uitgesloten en bleef dit over. Ik ben erg fijn geholpen, was het voormalige Clara ziekenhuis in Rotterdam. Maar ik merk en hoor vaak dat het nog een ongeaccepteerde aandoening is. Zeker door huisartsen
ik herken heel veel symptonen, wat moet ik nou doen , naar de huisarts? kan hij dit wel herkennen dan ik had al bloedtest laten doen en krijg sowieso maandag uitslag
Hier ook een moeder met FM. Heb een heerlijke zwangerschap gehad bijna geen pijn gehad, niet helemaal pijn vrij maar een stuk minder. Maar helaas naar de bevalling kwam alles dubbel en dwars weer terug. Ik ben niet iemand die gauw medicijnen slikt en probeer dat dus ook zo weinig mogelijk te doen als het echt niet gaat slik ik naproxen of ibuprofen 600. Ik werk nog wel naast de verzorging voor mijn dochter, maar heb heel veel steun van mijn vriend, die veel in de huishouding doet en een dag minder is gaan werken om zo ook voor onze dochter te zorgen. Maar heb mijn weg aardig gevonden in werken, huishouding en verzorging voor de kleine meid. @ Sannebc: Bij mij heeft het heel lang geduurd voordat het werd vastgesteld, mijn hele verhaal kun je hier lezen: Mijn verhaal Hier staat nog veel meer informatie op.
Hier nog een moeder met fm. Ik moest heel erg wennen in het begin. Ik kon de kleine niet eens zelf in bad doen. Mijn man moest ook wennen bij de eerste want toen werd opeens duidelijk wat ik wel en niet kon. Gelukkig ontlast hij mij zoveel als hij kan. Ik werk fulltime en hij werkt parttime in de horeca. Overdag kan ik dus mijn (niet erg belastend) werk doen en zorgt hij voor de kinderen. Ik doe eigenlijk alleen de avonden en weekenden. Zo is het goed vol te houden. Welke klachten hebben jullie vooral? Mijn zwakke plekken zijn knien, polsen, nek, vermoeidheid en concentratieproblemen.
Klachten: nek, rug, heupen, armen, handen en voeten... Maag, darmen en hartkloppingen. Vergeetachtig, moe en depressief. Ik heb anti depressiva en pijnstillers.
oke dus misschien komt er niks uit de bloedtest? maar hij zou ook testen op reuma zei hij. Wat als er niks uitkomt kan ik dan toch vragen om doorverwijzing naar reumatoloog? Ik heb deze klachten: spierpijn dat maar niet overgaat al maanden op mijn hele lichaam, ochtendstijfheid en gevoel helemaal niet geslapen te hebben heel erg moe gewrichten doen pijn vooral mijn knieen hoofdpijn concentratieproblemen/vergeetachtigheid soms tintelend gevoel handen s'ochtends heb ik pijn aan handen en voeten keelpijn soms depressiviteit allergische reacties snel zweten droge ogen en mond en rugpijn
Fibromyalgie komt niet uit bloedonderzoek, maar is een diagnose die (pas) gestelt kan worden als heel veel andere dingen uitgesloten zijn. Een reumatoloog zal weer andere en uitgebreidere dingen onderzoeken dan de huisarts. Maar bloedonderzoek is sowieso goed, je klachten kunnen ook ergens anders vandaan komen natuurlijk. Als de diagnose 'fibromyalgie' te snel gesteld wordt is ook niet goed, want daar doe je jezelf te kort mee door niet verder te onderzoeken naar eventuele andere oorzaken (of zelfs oplossingen). Het nadeel van de diagnose fibromyalgie is dat 'dat' het dan ook is... Er is weinig voor (medicatie o.i.d.)