Hebben jullie allemaal ook jullie b12 laten testen voor je de diagnose van fibromyalgie kreeg? Er zijn ook best veel mensen die onterecht de diagnose krijgen terwijl ze eigenlijk een tekort aan b12 hebben. Heel veel sterkte iig!
Hier ook FM met heel veel klachten. Bij mij is het redelijk snel vast gesteld. Mijn moeder heeft het ook, en al is het dan niet erfelijk bepaald.... ik wist al wat het was voor ik de diagnose kreeg. Hierdoor was mijn huisarts heel erg meegaand en dacht mee. Mijn verdenkingen alleen bij de huisarts neergelegd. Ben daarna direct naar de reumatoloog gegaan maar heb niet mijn verdenkingen neergelegd bij hem om het open te houden. Heel veel onderzoeken verder en daar was de diagnose dan ook. Heb deze in 2006 gekregen terwijl ik vanaf 2000 al met de klachten liep. (van 2000 tot 2005 had ik een andere huisarts die het steeds maar wegcijferde) Vorig jaar begon het toch weer te kriebelen en de twijfels of het niet meer was. Kreeg steeds meer andere klachten erbij. De pijnklachten verergerde. Dus opnieuw naar de huisarts. Op zoek gegaan naar een andere hele goede reumatoloog en zij kon niets anders dan vaststellen dat ik de juiste diagnose heb gekregen. Ik slik nu paracetamol 500 met codeiine en panadol artrose 1000 mg voor de pijn. Niet dat deze goed werken maar het haalt de scherpe kantjes eraf. Ik probeer niet aan de 3000mg per dag te komen, maar soms gaat het niet anders... Zwaarder wil ik niet en ik kan het zo net volhouden.
Mijn klachten zijn pijn in rug, schouders en nek, handen en knieën en snel vermoeid en snel kramp in benen. . Ook last van mijn darmen, maar de vermoeidheid vind ik het vervelendst. Dat je uit her niets dood moe kan zijn. Als ik heel veel pijn heb slik ik een advil 500 en anders paracetamoll of warmte (douche, kruikje) helpt bij mij erg goed
Hier ook 4 jaar geleden een diagnose fibro gekregen door de reumatoloog. Zelf heb ik nog steeds het gevoel dat het dat niet is. Het is gekomen na de 1e zwangerschap/bevalling (met ruggenprik). Het eerste jaar had ik ontzettend veel last van spieren/pezen vanaf mijn middel naar beneden. Lopen ging heel moeilijk, kreeg bij elke stap meer spierpijn. Ochtend stijfheid, depressieve gevoelens, moe, enz. Maar nu, 4 jaar later heb ik zo goed als geen klachten meer. Alleen als ik een tijdje op de grond heb gezeten te spelen met de kids ben ik even zo stijf als een plank, maar na 10 stappen lopen is dat weer over. Ik kan hele einden lopen/fietsen enz. Als ik uit bed kom ben ik weer gewoon soepel. Dus lijkt me geen fibro, want dat is toch een chronisch iets, dat nooit meer over gaat? Ik denk zelf dat mijn lichaam door BI (wat overigens nooit is vastgesteld) uit balans was en het een tijd duurde voordat het zich weer gezet heeft....Of door de ruggenprik die ik 2 keer heb gehad.... het blijft gissen. Het was in elk geval geen vitamine/mineralen tekort of schildklier probleem....en volgens mij dus ook geen fibro. Alles wat ik lees op internet over fibro is dat het geen echte aandoening is, alleen een verzamel naam voor allerlei klachten die samen niet ergens anders onder te brengen zijn. Misschien wil er daarom niet aan dat ik fibro zou hebben. Het is zo'n onduidelijk ziekte. Volgens mij weten de artsen zelf niet eens wat het nou precies is.
Het is ook gewoon een verzammelnaam, ze weten ook nog steeds niet waar het vandaan komt. Maar wat jij zegt herken ik ook als ik even op mijn hurken heb gezeten of iets dergelijks dan ben k ook stijf en moet ik even weer het er uit lopen. en kan ook nog hele stukken lopen of fietsen of doen. Maar het is heel verschillend per persoon. Zelf heb ik ook een vitamine D te kort en daardoor worden mijn klachten erger. Die slik ik er nu bij en dat gaat nu een stuk beter
dit klinkt eerder als een te traag werkende schildklier, ik zou zorgen dat je bloed daar op wordt getest (en B12) en niet genoegen nemen met het is goed, nee je moet duidelijk naar de waardens vragen (tussen de 1 en 3 is goed)
Hallo Ik ben nieuw op dit forum en gooi maar meteen mn vraag erin. Ik doe dat in dit draadje maar als de mods vinden dat er een apart topic voor geopend moet worden, dan merk ik dat wel. Allereerst, ik heb nog geen kinderen, ben ook nog niet zwanger, maar wil wel heel graag kinderen. Ik post dit in dit draadje omdat ook ik last heb van fibromyalgie en heel veel twijfels heb over het wel of niet van kinderen krijgen. Iets meer over mijzelf. Ik ben 27 jaar en FM is bij vastgesteld toen ik 16 jaar was. Das dus alweer een tijdje geleden, het verloop van mijn ziekte heeft dan ook niet stilgestaan. Ik ben ondertussen 70 % afgekeurd (ongeveer 2 jaar geleden) en zit op dit moment dus thuis. Wel ben ik bezig met een deeltijdstudie, die tot nu toe goed vol te houden is. Ik zou heel graag in contact komen met moeders die ook fibromyalgie hebben. Over de zwangerschap en fm is veel te lezen op internet, het kan een stuk beter met je gaan, maar ook slechter. Over de periode erna lees ik veel minder (ik kan het iig niet goed vinden). Dus het herstel van de zwangerschap en bevalling in combinatie met je pasgeboren baby. Is het mogelijk om extra hulp in te schakelen via officiele instanties of sta je er echt helmaal alleen voor?? Later, als je kindje wat groter wordt, hoe doe je dat dan met naar boven brengen, in bed leggen, wassen enz. Ze worden dan al best wel zwaar (weet ik van mn neefjes), maar ze kunnen nog niet helpen, lopen kunnen ze nog niet enzo. Vooral die periode lijkt mij heel erg zwaar. En hoe gaat het daarna met je en met je kinderen, heb je wel het gevoel een goede moeder te kunnen zijn en echt voor ze te kunnen zorgen?? Naja heel wat vrragen, hopelijk is er iemand die het hier met me over wil hebben!!
Ik heb myositis. De symptomen lijken heel sterk op fibromyalgie. Ik neem mijn petje voor jullie af dat jullie er bewust voor kiezen om mama te worden, want het is niet makkelijk. Ik kan niet zo makkelijk voor mijn kind zorgen en met hem spelen als ik gewend was. Ik zal er denk ik niet bewust voor kiezen om nog een kind te krijgen.
Het is mij ook tegen gevallen en kiezen daarom er nu ook voor om niet voor een tweede te gaan. Ik wil ook nog van mijn kind kunnen genieten.
Dat is nu juist precies waar ik mee zit. Ik moet nu wel heel bewust kiezen of ik dit wel of niet aan ga kunnen, en dat vind ik nogal moeilijk. Ik twijfel er elke dag over, de ene keer denk ik, na kan best, andere keer is het van hoe kun je in hemelsnaam denken dat je dat gaan aankunnen! Vind het zo moeilijk!
Het is ook gewoon heel moeilijk. Wij kunnen die keuze niet voor je maken en daar moet je zelf gewoon heel goed over nadenken. Je voelt zelf het beste wat de goede keuze is. Wij kiezen er ook bewust voor om voor 1 kind te gaan, mocht het toch gebeuren het is altijd welkom hoor zo niet maar ik weet dat ik dan van mezelf te veel verg. Ik wil ook van mijn kindje kunnen genieten en niet altijd maar moe zijn en niets met haar kunnen doen omdat mama weer eens pijn heeft. En je weet het gewoon niet ik heb een heel makkelijk meisje echt geef mij maar tien van haar maar niet ieder kind is het zelfde en niet iedere zwangerschap is het zelfde. Mijn zwangerschap was echt heerlijk, bijna geen pijn gehad en dat is echt geweldig. Maar wij zijn er wel voor gegaan omdat mijn vriend mee heel erg veel helpt. Hij is een dag minder gaan werken om mij te helpen hij heeft dan een papadag en doet wat dingen in het huishouden. Zelf werk ik nog 3 dagen en hij werkt dus 4 dagen. Heel veel sterkte om deze moeilijke keus te kunnen maken. Liefs
hallo dames ik kom net terug van de neuroloog.Hij heeft vermoedens dat het fybromalgie is en gaat mij doorverwyzen naar de reumatoloog
Ik heb ook fibromyalgie en ben net zwanger van ons 1ste kindje..vind het vooral spannend als ik straks wat verder in de zwangerschap ben hoe mijn lichaam er mee omgaat. dat het zwaar wordt daar ben ik mij van bewust,maar ik hoop dat ik hier goed door heen kom..
Ach ja daar kun je toch niets over zeggen iedereen ervaart het weer anders. Ik heb een top zwangerschap gehad, bijna helemaal geen pijn. Maar een ander heeft meer pijn. Ik hoop voor je dat alles een beetje mee valt en dat je een top zwangerschap hebt. En dat je na de bevalling ook lekker kan genieten van jullie kindje.
Ik moet binnenkort naar de reumatoloog, heb nl veel klachten van Fibromyalgie en het komt ook in de familie voor. momenteel wordt er gezegd dat ik hypermobiel ben met me/cvs (door pfeiffer) HM is ook een bindweefselprobleem. Mijn kinderen zijn het ook. Momenteel ben ik onder behandeling voor spataders in mijn onderbuik/bekken. Mijn klachten met gewrichten nemen erg toe, zo kan ik af en toe mijn linkerhand niet goed gebruiken. De laatste weken heb ik erg slapende voeten (en nee komt niet door de spataders in mijn bekken, mijn beenvenen zijn nog goed). Maar goed, de verwijzing ligt al een poosje in huis, moet alleen de afspraak nog maken Wat jilina op haar site schrijft is heel herkenbaar, vooral de meidenknie .