Dit is precies wat ik ook wilde plaatsen bij het leze van je eerste bericht! Vindt het je wel sieren dat je het weer wilt proberen! en hoop dat het allemaal toch goed gaat. Denk dat ze moet respecteren dat jij over bepaalde dingen niet wilt praten. Al moet ik zeggen dat het op mij overkomt dat je vooral een bepaald iets nog geen plek hebt gegeven, misschien is het voor jouw handig daar ooit nog iets mee te gaan doen. Heel veel succes meis!
Super dat je het wilt proberen. Dat is een goede stap toch. Ken ook iemand die er niet over wil praten, maar gewoon dat alles goed is... Dat kan volgens mij niet. Praten, geen modder gooien en dan normaal weer verder met elkaar. Heel veel succes.
Van mijn 18e tot mijn 20e ging het tussen mijn moeder en mij heel slecht, we hadden ook weinig tot geen contact, ben met ruzie uit huis gegaan. Nu is het al heel lang weer erg goed, wij hebben het er in het begin ook niet over gehad maar toch liepen we soms tegen dingen aan waardoor we wel moesten praten. Het is niet verkeerd om dingen uit te praten,je kan wel duidelijk aangeven dat je wel wil praten maar niet elkaar wil beschuldigen. Misschien is je moeder dat ook niet van plan. Zo wel dan zou ik het nog even uitstellen, denk ook niet dat je zit te wachten op stress. Succes ermee in ieder geval!
nou de afpraak staat voor 23 mei om 18.00 in de kroeg/restaurant. heb aan gegeven dat ik dus over 1 onderwerp niet wil praten, en dat respecteerd ze ook. wat ik wel heel moeilijk vind is dat zij daarop wil dat ik niet over mijn vader praat. dan komt toch de pijn van de scheiding weer even om de hoek zetten zeg!! maar goed ik moet het maar accepteren.... blijf toch wel papa's (kleine meid)
Nou goed nieuws dus voor nu, er zijn nog genoeg andere dingen waar jullie het over kunnen hebben, misschien over een hele tijd als jullie elkaar weer wat meer vertrouwen kunnen jullie ook normaal over deze pijnlijke onderwerpen praten. Of misschien hebben jullie er dan ook geen behoefte meer aan.
Succes. Ik ben benieuwd of je er een goed gevoel aan over gaat houden. Ik hoop het voor je. Spannend hoor. Het zal je wel bezighouden denk ik zo.
Ik begrijp jouw verhaal. Ik wil je wel voorzichtigheid aanmanen. Mss is het beter de deur volledig te sluiten voor... Sommige ouders Tsja.. Ze zeggen veranderd te zijn. Ze lijken eerst veel voor je te willen doen. Uiteindelijk maak je weer een heleboel mee en dan kwetsen ze je op de zwakste plek. Je bent zwanger. Ik zeg niet dat het zowiezo zo gaat zij . Maar sta er bij stil dat ze je wat kan flikken door je kinderen te kwetsen of erger. Jammer genoeg ik ken het. In mijn geval mijn vader. Met me mam ging het ook niet al te best omdat ze te zwaar in ontkenning zat. En nu gaat het beter, beseft ze wat er fout is gegaan, maar soms is het nog zo dat ze zegt dat ze altyd thuis was dus dit of dat kon niet zijn gebeurd en zal ze geen deel verantwoordelijkheid dragen. Heb het er vaak moeilijk mee gehad. Uiteindelijk, over sommige dingen praten we niet en andere dingen weer wel. Dingen die ze ontkent die laat ik want wil geen spanningen tussen ons. En zo lukt het prima. Mijn vader zie ik niet meer, al jaren. Tot op een dag een oud ventje voor de deur stond. Ik had hem niet herkent. Tot hij lachtte. Heb hem de huid vol gescholden en de deur op zijn gezicht gesmeten. Nu ja, wie laatst lacht best lacht. Dat moment zorgt nog steeds voor lachbuien hoor
sorry meiden voor het lange wachten, ben erg druk geweest de afgelopen weken. laat ik beginnen bij de eerste "date": deze ging goed, was wel erg gespannen, ging eigenlijk nog liever naar de tandarts. we hebben heerlijk op het terras gezeten en heerlijk gegeten. eigenlijk hebben we alleen maar over koetjes en kalfjes gepraat en dat was goed. het voelde wel heel raar om na bijna 10 jaar weer met je (biologische) moeder aan tafel te zitten. de 2e date was bij ons thuis, heb haar opgehaald met hond en meegenomen naar ons huis. mijn vriend heeft heerlijk gekookt voor ons, en opnieuw eigenlijk alleen maar over koetjes en kalfjes gepraat. maar voor nu vind ik dat prima. ga misschien van de week even bij haar op de koffie als ik tijd heb. ik wil nog wel aankaarten dat ik mijn vader gewoon bij mijn vader/papa wil noemen, en geen nicknames... het is en blijft mijn vader en mijn steun en toeverlaat de afgelopen jaren, en deze man verdiend respect, en geen een of ander lullig nickname pje. maar dat komt nog wel. we zullen zien wat de toekomst brengt.