Ja inderdaad en dat lieve koppie maar over haar schouder kijken. Even later zaten ze op een bankje en dat kleintje bleef zijn koppie in haar borst duwen. Ik kon hem wel opvreten.
Ja, dat is het. Ik kan me persoonlijk ook niet in haar situatie inleven, maar kan het ergens wel 'volgen'. De meeste mensen zouden ver gaan voor een 1e en ook wel 2e kindje. Voor Musetta is een 4e kindje kennelijk belangrijker dan voor de meeste andere mensen. Neemt niet weg dat ik persoonlijk Musetta een vreselijk mens vind. Ik hou niet zo van dat alternatieve extreme.
persoonlijk vind ik: dromen najagen is belangrijk, als je tijdens het najagen ook maar geniet van wat je al bereikt hebt. Anders zal je nooit gelukkig worden. Daarnaast moet je ook om kunnen gaan met een tegenslag (dit woord dekt de lading natuurlijk niet helemaal in dit geval). Ik vind dat ze veel te ver gaat. Maar ze moet lekker doen wat ze zelf wilt.
Wat ik me afvraag als het 4e kindje nou toch komt en dan , ik denk dat ze dan nog niet tevreden is zo komt ze over. Ze gaf het zelf ook min of meer aan dat ze ook een beetje moe werd van zichzelf. Ik snap best dat ze nog graag een kindje erbij wil hebben maar dat ze dan ook niet gelukkig is als dat nou niet gebeurt, ze heeft ook nog 3 kinderen hoe moet dat dan verder????
Ik snap zeker de reis naar turkije wel. Ik doe er ook alles aan om te weten te komen waarom. Maar of ik dat ten kostte van kk zou doen door die een week niet te zien ofzo. ( zeg niet dat ze een week weg was) maar goed ieder doet het op zijn of haar manier. Maar haar manier is zeker niet mijn manier. Zoveel mensen zoveel...
Vind het wel sneu voor Jacinta! Wat moet dat moeilijk zijn zeg, eerst opgelicht worden in dat ziekenhuis, wel flink betaald hebben en nu nog niks. Ja een lening. Tja Musetta, Of het gaat haar misschien toch nog eens lukken met draagmoederschap of ze legt zich erbij neer.
Ik heb ook nooit gezegd dat ik geen respect heb voor haar werklust. Ik zeg alleen, kijk naar wat je hebt, en wees niet zo obsessief ontevreden over wat je niet hebt. Het is haar lijf, haar gezin, haar kinderen. Als zij dat allemaal op het spel wil zetten, prima. Haar keus. Maar ik vind het in en in triest dat je het ervoor over hebt om je kinderen zolang op een zijspoor te zetten alleen om 'jouw' dromen waar te maken. Ja, dat vind ik diep en diep triest.
Ik vind van niet. Want dan nog lijdt er een gezin en een kind onder. Ik had meer begrip gehad als ze kinderloos was geweest. Zij is allesbehalve kinderloos maar wat al eerder gezegd is, mevroi is gewend haar zin te krijgen en dus moet alles voor haar dromen wijken. Maar wie denkt er aan de gevoelens van haar kinderen en hun dromen?
Mee eens. Ik snap wel dat het frustrerend is als je zelf de keuze niet meer hebt om zelf nog een kindje te krijgen, maar als drie kinderen niet genoeg zijn, wat voor beeld krijgen de kindjes dan? Gaat het op hen op deze manier overkomen: tja, jullie ouders hadden al drie kindjes, maar dat was niet goed genoeg... Zou ik als kind niet vrolijk van worden
Inderdaad! Dat het frustrerend is, en voor veel verdriet zorgt, helemaal waar. Maar op een gegeven moment zul je moeten accepteren. Dat is niet makkelijk maar wel noodzakelijk. Noodzakelijk in haar geval voor haar gezin en in het bijzonder haar kinderen.
Mee eens. Ik heb he opgenomen en zit nu vol verbazing te kijken. Wij hebben er twee en willen een derde, maar als mijn lichaam besluit dat het niet meer kan dan zijn we klaar. Misschien moet ze eens gaan verwerken wat er is gebeurd met haar lichaam, kan me voorstellen dat dat een hele klap is geweest.
Menig vrouwen zouden graag kinderen willen kijk naar jacinta! muzetta serieus! ik word kwaad als.ik haar zie ze.heeft 3 GEZONDE kinderen wees er gelukkig mee je mag jezelf prijzen met zulke kinderen! dat je een droom heb prima! maar aks je dan in zo'n situatie komt misschien het gewoon accepteren ik vind het zo zielig voor de andere 3als mama geen 4e krijg is ze.ongelukkig! nou sorry maar bjj haar zakte me.broek er vanaf!
Ik denk inderdaad dat jij de spijker op zijn kop slaat. Volgens mij heeft ze totaal nog niet verwerkt en geaccepteerd wat er met haar gebeurd is. En dat is begrijpelijk. Maar ze moet er wel mee aan de slag en snel ook lijkt me.
Ik ook hoor, maar zoals ik eerder al aangaf: er zijn genoeg vrouwen die doelbewust (groot risico) hun kind eronder laten lijden om er nog een kind bij te zetten. Dus in die zin, 'begrijp' ik het nog wel.
Persoonlijk vind ik dat er niets mis is met al je opties onderzoeken. En in het geval van Musetta is een bm-transplantatie ook een mogelijkheid. Echter ... het gaat erom wat je met die opties doet. Als je overweegt zoiets ingrijpends te doen, dan moet je goed nadenken over de consequenties en wat voor impact dat heeft op je omgeving. Soms zijn en blijven opties precies DAT ... opties. Die helaas niet omgezet kunnen worden in acties ... omdat de baten niet opwegen tegen de lasten. Wij hebben op een bepaald moment ook allerlei opties besproken. En die waren ook best verregaand. Maar als je kunt beslissen om iets niet te doen vanwege die-en-die reden, dan hoef je later ook niet te denken "had ik maar"... En op een bepaald moment moet je gewoon een streep zetten onder het verhaal. Count your blessings en doorgaan met je leven. MMM (bij eerste, tweede of honderste kind) is zo ingrijpend zowel lichaamlijk als mentaal, dat je op een gegeven moment ook moet kunnen beslissen tot hier en niet verder. Dat is een moedige en sterke beslissing ... niet alles maar voor je uit schuiven en alsmaar doorgaan omdat je de beslissing niet durft of wil te nemen om te stoppen.