Mijn gevoel zegt een meid! Waarom? Omdat ik dezelfde symptomen heb als bij de zwangerschap van mijn dochter. Misselijk, veel bekken en rugpijn en vreselijk lui, heb geen zin om dingen in huis te doen etc. En zie er futloos uit, veel haaruitval. Bij de zwangerschappen van mijn jongens was het exact tegenovergestelde; niet misselijk, veel energie, geen pijnklachten in rug en bekken, en 9 mnd lang nesteldrang! Ook straalde ik vanaf het begin in mijn gezicht. En had een volle bos haar, na de bevalling kreeg ik pas last van haaruitval.
ik heb altijd gedacht dat ik een jongetje als eerste kindje zou krijge.. nu het zo ver is.. en ik dus zwanger ben dacht ik in het begin.. hmmz... dit zou toch echt een meid kunnen zijn.. Meningen uit de omgeving zijn verdeeld.. ouders zeggen meisje en wat oudere collegas idem.. Vriendinnen weten het niet, de een denkt een meisje de ander een jongen. De ander hoopt een meisje maar denkt een jongen haha.. We zullen het over een week of 15 weten.. spannend! Oh en vriendlief... die stond te douche.. was ik een week of 11 denk ik.. die kwam beneden en zei.. Wij krijgen een meisje .. waar hij het vandaan heefT? ik weet het niet?? Hoe dan ook, we spreken hem of haar nog steeds met hem aan..
Hier had ikook een sterk voorgevoel voor een dochter. Ook al heel in het begin van mn zwangerschap aantal keren gedroomd over een baby girl. Toen was ik overtuigd dat we een meisje zouden krijgen. Dat bleek ook tijdens geslachtsbepaling in 16de week van mn zwangerschap.. Duidelijk een meisje. Toen nog eens gedroomd over mijn dochter die al wat ouder was en krulletjes had en samen waren we in speeltuin.. Dus ben benieuwd als dit ook uitkomt dt ze krulletjes heeft hihi.. Gr Moi
Wel grappig dat de 'voorgevoelens' zowat altijd kloppen!! Dit verklaard dus wel waarom mijn hele familie denkt dat het een meisje wordt.. Ze hebben aan me gevraagd wat mijn voorgevoel is en ik dacht een meisje (en dat klopt dus). Lastig hoor haha Als iedereen dan 'denkt' een meisje en niemand een jongen.. Mocht ik nog een keer zwanger zijn en ze vragen ernaar zal ik mn voorgevoel maar niet meer verklappen.. Zo is het namelijk wel lastig om het geheim te houden
Bij mijn eerste dacht ik een jongen... was een meisje.. en nu denk ik weer een jongen.. zwangerschap is tot nu toe bijna hetzelfde.. bij mijn dochter was ik misselijk en moest ik overgeven (iedere dag) en nu alleen misselijk... dus ik ben benieuwd
Ik wist voor bijna 200% dat ik een zoon zou krijgen. Van kleins af aan wist ik het zeker: mijn eerste kindje werd een jongen! Met de 12 weken echo keek de echoscopiste naar de nub....een meisje zei ze. Met de 20 weken echo zei de meid in opleding dat het een jongen was. De echoscopist keek na haar en zag het vrij snel: een meisje! Met 27 weken wederom gekeken en ja hoor nog steeds een meisje. Mijn moeder haar pendel klopte, ze pendelde bij mij: meisje, jongen, meisje. De eerste klopt ik ben benieuwed of de rest ook klopt. Je gevoel heeft het dus niet altijd goed!
Iedereen om me heen zei het word een meisje.. ik heb al vanaf de positieve test gezegd dat het een jongentje is.. tijdens de echo hoorde je me man nog zeggen op de dvd ''ik ben er heilig van overttuigd dat het een meisje is'' .. nee hoor haha was toch echt een jongen dus had al die tijd gelijk.. het had me echt verbaasd als het toch een meisje zou zijn geweest.. denk dat het bij me man iets was van een stille hoop op een jongen daarom zichzelf ovettuigen van een meid.. enige waar hij al die weken naar keek was jongens dingen alleeeen maar haha Maar goed lang verhaal kort te maken ik voelde het al vanaf het begin!
Wij waren er allebei helemaal van overtuigd dat het een jongetje zou zijn. Maar met de 20 weken echo bleek het echt een meid! En iedereen denkt ook dat we een jongetje verwachten!
had niet heel sterk een voorgevoel, veranderde soms nogal, haha maar als ik eraan dacht hoe ik zwanger ben, vooral in het begin, bijna nergens geen last van, bijna niet misselijk dus de manier waarop ik zwanger was een jongen en inderdaad, it's a babyboyyy
ik had vanaf het begin sterk het gevoel dat dit een jongetje zou zijn en dit bleek ook zo te zijn. hij showt het maar al te graag tijdens de echo's
Altijd gedacht een dochtertje te krijgen, totdat ik begon met de eerste icsi-behandeling. Toen kreeg ik een sterk gevoel een jongetje te krijgen. Ik werd daar rustig van, want toen wist ik dat de icsi ging lukken! En ja hoor, een zoon!!!!
Ik ga maar helemaal niet meer op m'n gevoel af denk ik, dat heeft me 9 maanden voor de gek gehouden. Tot op het moment dat de kleine geboren was dacht ik dat het een jongen zou zijn, maar dat was het dus niet! Maar natuurlijk even gelukkig!