Ja die topics ben ik ook wel tegen gekomen. Er zijn wel meer van dat soort onderwerpen waar je nauwelijks eerlijk kan zijn over je voorkeur voor bijv. thuisbevallen, wel/geen houten speelgoed, oorbellen voor baby's of niet, kdv vs thuisblijven, etc., etc. Dat gaat er soms pittig aan toe. Ik bedenk me dan altijd maar dat ik zo'n verhitte en veroordelende reactie genoeg vind zeggen over de pedagogische kwaliteiten van de mama in kwestie. Volgens mij moet iedere ouder zeker in haar/zijn schoenen staan, anders krijg je het gewoon moeilijk. En volgens mij is lang iedereen van meet af aan zeker of ze het wel goed doen. Of je er nu labeltjes en een theorie aan wil hangen, of niet.... of je jezelf nou helemaal gek Rapley-t, borstvoedt, draagt, Upt, Apt of wat dan ook.... volgens mij maakt het uiteindelijk lang niet zo'n verschil als we graag zouden willen geloven (overigens, de wetenschap ondersteunt dat idee). Er is maar één noodzakelijk ingredient voor opvoeding en dat is liefde. En dan zijn er nog een paar handige (financieen, thuis, relatie, sociaal vangnet, etc.). Maar ja... daar kan je geen hip labeltje aan plakken of geld mee verdienen. Soms zou ik willen dat we allemaal weer eens gewoon normaal gingen doen over opvoeden.
Ik heb al eens over me heen gekregen dat ik mijn kind heb verwaarloosd en mishandeld door haar te laten huilen. Slaaptraining is grote verlakkerij? Ik heb een compleet verkeerde visie op mijn kind en op voeding? Neerbuigend en beledigend is dat. Ik ken genoeg 'feitjes en fabeltjes', heb ook genoeg gelezen. Maar mijn ervaring en visie is ánders (geworden). Niet verkeerd. Bepaalde insinuaties die ik hier te horen heb gekregen zijn overigens wel verkeerd gegokt. Maar goed, ik kan er wel om lachen. Ik weet dat een andere visie/methode niet direct verkeerd of minder goed is. Over BV: er wordt nogal snel geoordeeld dat iemand niet lang genoeg heeft doorgezet of om de verkeerde redenen is gestopt. Bv voorziet in voeding en alle emotionele behoeften van een kind. Is bewust stoppen met bv (zonder 'goede' reden) dan verkeerd? Onthoud je het kind dan van liefde volgens U/AP?
Ik heb met mijn peutertje veel aan het boek bol.com | Zoekresultaten: En als we nou weer eens gewoon gingen opvoeden | Boeken... gehad .
Poeh, dat lijkt me wel heel lang! Ik vond een jaar al lang genoeg. Iedereen moet dit voor zichzelf weten, vind ik.
Omdat het thuisbevallen helemaal niet in het Amerikaanse systeem zit, is natuurlijk bevallen zonder pijnstilling daar wel breken met de norm. Tot in de jaren zeventig en tachtig was een bevalling daar automatisch een ziekenhuisbevalling in een 'operatiekamer', werd het schaamhaar afgeschoren en mocht een vrouw het 'steriele gebied' liever niet aanraken. Als de weeën uitbleven (wat niet gek is als je je niet kan ontspannen), werden er weeënopwekkers gegeven, die zo heftig waren dat er een ruggenprik gegeven werd, enzovoort. Met als gevolg een bevalling die misschien wel met onnodige medicatie is gedaan. Eigenlijk niet te vergelijken met Nederland dus.
Ben ook lid van circle of moms, dat is ook een soort ZP maar dan veel internationaler (want engelstalig). Daar zit ook een subgroep 'natural birthing' en daar werd ik toch wel als een soort heldin bekeken, dat ik het maar liefst twee keer had volbracht, zo'n natuurlijke bevalling zonder pijnstilling, en dan zelfs in m'n eigen slaapkamer. Onlangs ook nog meegemaakt tijdens werkbezoek in de VS, waar we een heel modern medisch centrum bezochten. We kwamen te spreken over verloskundige zorg, en je had het gezicht van die vrouw moeten zien toen ik vertelde dat ik twee home births had gehad. Verbíjsterd. Zoiets geldt ook voor m'n kennissen in Australië, die waren echt gefascineerd om te horen hoe het hier kan gaan. (stiekem wel leuk hoor, die blikken vol bewondering over je moed dat je het zo gedaan hebt ) In sommige staten van de VS betekent home birthing vrijwel automatisch unassisted birthing, omdat het voor gecertificeerde verloskundigen verboden is om te assisteren bij een thuisbevalling. Dus als je daar per se niet naar het zkh wilt, zul je het zonder vk moeten doen. Zou mijn keuze niet zijn, maar daar snap ik een keuze voor unassisted childbirth beter dan hier.
Ik ook niet. Maar wanneer het extreem wordt en op zendingsdrang gaat lijken dan haalt dat zeg maar niet het beste in mij naar boven.
Borstvoeding en up heeft niets met elkaar te maken. Attachment parenting (ap) wel omdat je dan uitgaat van de natuurlijke speenbehoefte van een kind. Maar met Fv op verzoek kom je ook in de richting. Borstvoeding is meer dan drinken en daar gaat ap van uit...
Het lijkt er sterk op dat het verschaffen van informatie zonder dat het als reclame wordt beschouwd, ophoudt bij het vermelden dat het product bestaat en dat je kunt bellen als je meer informatie wil hebben. Dat er bepaalde regels zijn met betrekking tot het promoten van flesvoeding vind ik op zich geen slechte zaak, maar dat een afbeelding van een verpakking op een eigen website tonen niet eens is toegestaan, is een vorm van censuur die ik persoonlijk te ver vind gaan. Bedankt voor de tips, maar ik heb ze zelf niet meer nodig aangezien onze jongste net de zes maanden is gepasseerd.
Tja, mijn ervaring was dat ik met bv geen regelmaat kon bieden met voeding en daar leek mijn dochter het juist veel beter op te doen toen ik stopte. Ze claimde mij niet meer zo. Als er wat was, kon ik haar veel makkelijker troosten, zonder direct mijn borst weer tevoorschijn te moeten toveren (en m minstens 30-45 minuten niet meer los te laten). En ze wende er niet zo sterk aan. Eten=eten en troosten=troosten en ook alleen als er echt iets was. Prima overigens, als het bij een ander kind wel juist goed/prettig werkt .
Ja, daar ben ik het wel mee eens. Maar ja, voor bv is er ook niet echt een gebruiksaanwijzing. Ik heb een cursus gedaan, maar nog had ik veel hulp nodig om het aan de praat te krijgen (dochter snapte er niets van de eerste dagen). In principe ben je redelijk blanco die eerste keer, dus laat het allemaal maar over je heen komen en hoopt dat degenen die je helpen er verstand van hebben..
Ja maar wat boeit dat nou? Het enige waar het volgens mij nog altijd om draait is dat je goed naar je EIGEN kind kijkt en vanuit daar je opvoeding bepaalt. En als dat nou AP is (zoals bij mijn kinderen) of Up (zoals NIET bij mijn kinderen) Of met de drie RRR'en (ook NIET bij mijn kinderen) dan doe je het gewoon goed toch.
Ach ja, zo is er elke decennia wel een andere stroming Geloof niet dat de kinderen er later zelf ook maar een seconde wakker van liggen of er gesprekken over zullen voeren in de zandbak: He joh, volgens welke methode ben jij opgevoed" Oh, volgens up, tja, dat verklaard een hoop. Oh jij volgens de 3Ren... Echt, waar wij als ouders ons wel niet druk over kunnen maken.