prachtige verhalen allemaal! Ik denk dat het wel vanzelf loopt ratatosk. Ik had een geplande keizersnee en ik had enorme heimwee naar mijn oudste (toen 22 maanden), die de nacht ervoor al bij opa en oma was gaan slapen. Mijn keizersnee is aan het einde van de middag uitgevoerd dus vlak na het avondeten kwamen mijn ouders met mijn oudste dochter in het ziekenhuis kijken. Ze kwam mijn kamer binnen op de arm van mijn vader en ze ging meteen haar zusje kusjes geven... Daarna heeft ze nog even bij mij gezeten en heb ik flink met haar geknuffeld! Ik vond het echt prachtig!! En nog steeds als ik er aan terug denk word ik helemaal week van binnen (alhoewel ik die week ook nog wel heel veel tranen gelaten heb omdat ik mijn oudste zo miste , waar ik ook nog regelmatig aan terug denk)
Ik miste M (en bij S ook T) ook heel erg die eerste dagen. Zag ze natuurlijk wel veel, maar was toch anders voor mijn gevoel. Voelde me ook een beetje schuldig. Het scheelde enorm dat T een hele lieve rustige baby was die redelijk makkelijk sliep. S was een huilbaby de eerste 5/6 weken, dus dat versterkte dat gevoel wel een beetje.
Onze dochter was 14 maanden toen ons zoontje werd geboren, maar er had net zo goed een bloemkool in de wieg kunnen liggen , het boeide haar voor geen kont. Maar het is gelukkig helemaal goed gekomen, ze zijn nu gek op elkaar .
Zo ging het bij ons Eerste ontmoeting Eva en haar pasgeboren zusje Lisa - YouTube Eva vond Lisa vanaf het begin heel erg lief, Eva is altijd al makkelijk geweest, dus ik had het eigenlijk ook niet anders verwacht. Ik zag er ook tegenop dat ik er de eerste dagen minder voor Eva kon zijn, maar ik heb haar zelf naar bed gebracht op de dag dat Lisa geboren was, dus dat viel heel erg mee . Lisa is wel een huilbaby geweest en heeft sondevoeding gehad en heeft daardoor tot 8,5 maand wat meer aandacht nodig gehad, maar het deed Eva niets, die vond het wel prima. Ze zijn nu nog steeds beste vriendinnetjes We hadden trouwens voor Eva een knuffel gekocht die ze heel erg leuk vond en die heeft ze meteen 'van Lisa' gekregen toen ze binnenkwam, volgens mij was dat nog vóór het filmpje. Dat was echt een hele goede zet, een jaar later wist ze nog steeds dat ze die knuffel van Lisa had gekregen. Eva was bij mijn ouders toen Lisa geboren werd, mijn ouders hebben haar toen weer thuis gebracht. Mijn man is Eva toen gaan halen zodat we even een momentje met z'n vieren hadden, daarna zijn mijn ouders komen kijken. Ik wilde ook heel graag dat Eva Lisa voor het eerst zag met alleen ons erbij.
Oh ik kijk het filmpje nog even en zie de knuffel bij ons op bed liggen, ze had 'm dus gehad voordat ze Lisa ging bekijken
Wij hadden het al helemaal van te voren bedacht, Jesse zou de eerste zijn die zijn broertje zou mogen zien, we wilden eerst wat tijd met ons vieren voordat de opa's en oma's zouden komen kijken. Echter is het allemaal heel anders gelopen. Twee dagen voor de bevalling is mijn zoontje opgenomen met pseudo-kroep. De dag dat ik ben bevallen mocht hij weer naar huis om daar verder uit te zieken. Ik lag ook in het zkh in verband met erge hoofdpijn en hoge bloeddruk en verwachtte ook naar huis te mogen, hoofdpijn was weg, bloeddruk was weer wat gezakt en de kleine was weer goed druk. Echter kreeg ik te horen dat mijn bloedbeeld liet zien dat ik HELLP aan het ontwikkelen was en dat ze me, zo mogelijk, meteen wilden inleiden. Een kleine drie kwartier later lag ik al met gebroken vliezen in de verloskamer met weeopwekkers en een infuus met magnesiumsulfaat. Door die magnesiumsulfaat moest mijn jongste zoontje na de geboorte 48 uur geobserveerd worden in de couveuse. Van de kinderartsen mocht mijn oudste zoon niet bij hem komen. Uiteindelijk hebben ze elkaar pas gezien op de dag van thuiskomst, dag 6. Daar heb ik het best moeilijk mee gehad.
Hier was het krijsen geblazen We twijfelde al of haar naar het zh moesten laten komen. Toch gedaan maar de omgeving en vreemde mensen vond ze vreselijk. Tot overmaat van ramp werd mijn zoontje blauw en werd meegenomen. Stress, dus dochter nog harder krijsen. Gelukkig was het eenmaal thuis allemaal goed en is ze een super lieve grote zus
Hier was de eerste ontmoeting niet veel bijzonders. Lag in het ziekenhuis en ze kwam op de couveuse afdeling. Ze keek even en vond het toen wel weer goed. Was ook wel raar natuurlijk mama in een ziekenhuis bed en dan nog zo'n klein ding erbij. Ze moest er in het ziekenhuis niets van hebben. Gelukkig mocht ik de dag erna naar huis en daar ging het veel beter en nu nog steeds is ze helemaal gek op haar zusje. Helemaal niets jaloers en wil graag knuffelen ed met haar zusje en spelen. Gisteren tijdens het wandelen zei ze zelfs dat ze het leuk vond dat ze met zijn 2tjes waren en dat ze niet meer alleen was dat vond ze niet zo leuk, zo ineens kwam dat eruit.
Oooooohhhhhhhh wat lief ik twijfel nog heel erg of ik ooit wel een tweede wil (eerste is ook nog maar 5 maanden dus heb nog wel even de tijd) maar als ik jouw dochters zo samen zie, dan wil ik dat ook! *smelt*
Wat leuk om alle ontmoetingen te lezen!! En zo verschillend! Tja, het is niet te voorspellen hoe de oudste zal reageren. Ik had verwacht dat onze zoon niet of nauwelijks zou reageren, omdat hij de zwangerschap ook niet echt interessant vond (verwachtte ik ook niet echt, want hij was 18 mnd toen zusje geboren werd....). Maar hij reageerde laaiende enthousiast op haar toen we diezelfde middag thuis kwamen uit het zh!! Hij bleef maar 'ACH' ACH' 'ACH' roepen (in zijn taaltje betekent dat ongeveer 'kijk!'), ik vond het een heel bijzonder moment en gelukkig hebben we er ook een filmpje van gemaakt!! Dit is een foto:
Van R. ben ik thuis bevallen. J. was op dat moment bij opa en oma. Na de bevalling kwamen opa en oma dus meteen J. weer brengen. Maar J. mocht eerts alleen naar boven, opa en oma moesten even beneden wachten, dat wilde ik per se. J. vond zn kleine broertje wel mooi en leuk, met zn vingertje aaien en aan de oogjes/neusjes willen voelen, leek wel of hij wilde kijken of alles wel echt was... Maar toen kreeg hij een cadeautje (duplo) en ging hij daar mee zitten spelen op het grote bed.
haha dat zie ik hier ook al voor me, als ik nu op mijn buik of op mijn rug lig dan komt Collin ook gelijk ernaast liggen en gedag zeggen (of hij klimt er bovenop)
Bij ons was het in het ziekenhuis. Hij kwam met opa en oma mee en papa kwam hem halen op de gang om samen naar de baby te kijken. Hij bleef heel rustig en hield haar vast. Ik denk dat je zoiets niet van te voren kan inplannen wat je moet gaan doen. Je weet toch niet hoe ze erop reageren. Misschien vindt hij/zei het heel interessant of heeft hij het na 10 sec. al gezien... Ik zou samen met je dreumes een cadeautje gaan halen voor de baby (was bij ons een pyamaatje) en iets voor hem klaarzetten dat hij ook iets krijgt van de "nieuwe baby". Bij ons was het een geweldig geluksmoment om nooit te vergeten, en nog is hij er super lief voor:
Toen Emma 5 maanden was was ik ook echt nog niet toe aan een tweede. Toen Emma 1 werd kreeg ik opeens de kriebels. Als ik de foto's zo weer zie is het zo lief te zien!
Ik vond het echt zo'n mooi moment!! Mijn dochter was 2,5 toen haar broerte geboren werd. Ze sliep bij mijn ouders, broertje is 6 uur sochtends geboren en ze kwam na de lunch met mijn moeder. Van te voren had ik bij mijn moeder aangegeven dat ik de eerste paar minuten echt voor ons vieren wilde. Het eerste contact dus. (na een minuut heb ik dr naar binnen geroepen, wilde zoontje zo snel mogelijk showen ) ik had hem bewust niet in mijn armen zodat ze met me kon knuffelen. En we hadden een k3 barbie voor gekocht, cadeautje van broertje dus. Ze vond het wel grappig, maar was niet heel erg onder de indruk geloof ik haha. Het eerste wat ze zei was: wat een dikkertje!! Dat vergeet ik nooit meer. Even kijken en een paar kusjes en ze ging weer door met dr dagelijkse dingetjes. Toch vond ik het t allermooiste moment van de dag en ben blij dat we toen een paar mooie foto's gemaakt hebben.
Jonas was 16 maanden toen zijn zusje geboren werd. De dag van de bevalling had hij bij mijn zus gespeeld en toen hij thuiskwam zat ik gewoon beneden op de bank met Janne. Hij kwam op me af, keek naar Janne, drukte een keertje op haar neus, zei 'tuuut' en dat was dat! Ik vond het hilarisch! Ook heel apart dat hij zijn zusje gewoon meteen als normaal beschouwde en dat hij veel meer moest wennen aan het kindje van mijn zus, die vijf weken na Janne is geboren!
Tim werd gebracht door mijn schoonouders. die zijn even in de gang blijven staan om ons een moment met z'n vieren te gunnen. Tim vond het erg leuk om een zusje te hebben. hij wou haar steeds knuffelen. de eerste dagen liep hij mij straal voorbij om naar zijn zusje te gaan kijken. mbt borstvoeding: ik heb hem foto's van borstvoeding.com laten zien en verteld dat sanne ook van de borst zal drinken. dit zijn de eerste foto's van een uurtje na de ontmoeting tussen broer en zus