Lieve allemaal, Ik zit met een groot dilemma en weet niet goed meer wat te doen. Ik heb een prachtige stiefdochter van 5jaar oud en vanaf het begin is de bezoekregeling al drama. Stiefdochter komt op woensdagmiddag 16uur t.m. donderdagochtend 8uur en om het weekend een weekend (omdat moeder dan werkt). Nu hebben wij altijd op onze strepen gestaan met dochterlief ophalen met veel ruzies tussen manlief en zijn ex-vrouw. Nu heeft dochterlief aangegeven dat ze niet meer wilt komen slapen maar af en toe wel een dagje wil langs komen, want ja ik wil liever bij mijn moeder zijn!! Want; Mama mist mij zo en mama vindt het niet leuk als ik naar jullie toe ga. Nu hebben we al diverse keren aangegeven dat ze dochterlief beter kan stimuleren maar ze wil niet luisteren want ja alles wat wij doen doen wij verkeerd. Manlief probeert het zijn dochter altijd naar de zin te maken en doen de uitstapjes altijd in de weekenden als dochterlief er is maar helaas elk weekend weer die strijd met ex en dochter. Vaak al huilend gaat dochterlief mee naar ons want ja mama moet haar zo ontzettend missen (dit breekt mijn hart). Vrijdagavond; ik hoef toch maar 2 nachtjes bij jullie? Zaterdag; oww gelukkig morgen mag ik alweer naar mijn moeder. Zondg; Mama komt mij toch na het eten ophalen? Moet ik alvast mijn schoenen en jas aandoen? Ze heeft hier een eigen prinsessen kamertje, eigen speelgoed, eigen bestek, eigen kleding, eigen doucheschuim.... Ik en mijn man zijn stapelgek op dochterlief en willen haar voor geen goud missen maar dit kan toch ook niet goed zijn voor haar? Zelf zaten we te denken om dan maar elk weekend een dag te doen dus bijvoorbeeld zaterdag van 10uur-19uur maar ow wat zijn wij bang om die kleine meid kwijt te raken! Iemand tips of suggesties? Liefs een radeloze stiefmoeder.
Moeilijke situatie... Maar van wat ik ervan begrijp zegt ze nu alleen maar dat ze niet meer wil komen omdat mama dan verdrietig is. Geen goede basis om de huidige omgangsregeling te wijzigen ben ik persoonlijk van mening. Het lastige is natuurlijk dat moeder dit in de hand werkt en alleen maar versterkt. Tja, echt lastig hoor, vooral omdat ik uit je verhaal opmaak dat het eigenlijk geen optie is om hier eens met moeder over te praten. Uhm...misschien iets van mediation proberen, waarin een onafhankelijk persoon wellicht ook aan moeder kan duidelijk maken dat dit niet de juiste manier is om om te gaan met de omgangsregeling. Ik ben zelf een stiefkind en ben blij dat ik altijd zulk goed contact met mijn vader en stiefmoeder ben blijven houden. Ik denk dan ook echt niet dat het in het belang van je stiefdochter is om de omgangsregeling te wijzigen.
Oh ik word toch zo verdrietig van dit soort verhalen. Waarom moet dit altijd over de rug van de kinderen uitgevochten worden?? Is niet tegen jou gericht , maar tegen de moeder. Dit lijkt mij een typisch geval van haar volstouwen met schuldgevoel en zo haar proberen bij haar vader weg te houden. Terwijl het een feit is, dat kinderen beide ouders nodig hebben. En een goede relatie met stiefmoeder en/of vader is ook heel belangrijk. Ze moet zich toch ook thuis voelen bij jullie? En dat lukt zo dus niet. Ik zou toch met haar gaan praten, waarom ze zo bezig is. Probeer geen verwijten te maken, dat gaat zeker tegen jullie werken. Maar leg uit dat het heel slecht voor de kleine meid is, om zo misbruikt te worden door haar moeder om haar zin door te drijven. Misschien is het beter dat jouw man dat gesprek alleen aan gaat. Voelt ze zich bedreigd door jou? Dat jij haar moederrol over gaat nemen? Ik vind dit echt heel verdrietig voor jullie en zeker voor die kleien meid. Ik zou zeggen, vecht voor haar en laat haar zeker niet los...succes liefs Pluisje
Wat ben jij een goede (stief) moeder zeg! Echt heel fijn om te lezen. Ik heb geen ervaring met stief kinderen maar weet wel dat mijn dochter van dezelfde leeftijd altijd heel erg naar de papa heeft getrokken en nu echt alleen aan mij hangt. Alles moet ik doen. Ze wil ook het liefst alleen bij mij zijn. Misschien dus een fase?
Jouw verhaal komt me heel bekend voor. In onze situatie wonen de kinderen bij papa en mij, stiefmoeder (na heel veel ellende). De middelste heeft elke keer als hij bij z'n moeder is geweest huilbuien want dan mist hij mama zo. Uiteindelijk zegt hij ook wel dat hij het vervelend vind dat mama niet zonder hem kan (wordt letterlijk tegen hem gezegd) en dat hij zich daar schuldig onder voelt. Mama mist hen namelijk zo erg dat ze bij haar in bed slapen als ze daar zijn. Het 'voordeel' bij ons is dat hij wat ouder is en dat er geen enkele kans is dat de kinderen weer bij moeder gaan wonen. Dit kun je gelukkig vrij duidelijk maken. Het enige wat ik je kan adviseren is om eens te informeren bij een kinderpsycholoog gespecialiseerd in dit soort zaken. Misschien kunnen zij het meisje begeleiden zonder dat ze daar schuld gevoel aan over houdt. Het kan trouwens ook best een fase zijn waar ze doorheen moet, maar jammer genoeg kun je dat zo moeilijk beoordelen. Het is gewoon verschrikkelijk dat dit soort dingen voorkomen en dat ouders niet begrijpen wat voor impact dingen op kinderen kunnen hebben. Heel veel sterkte
Er heeft vanmiddag een gesprek plaats gevonden met de moeder van ons meisje. En die geeft aan dat ze dat soort dingen nooit zegt en dat ons meisje het gewoon verzint. We hebben aangegeven dat we de bezoekregeling willen veranderen naar 1x in de week de zaterdag of de zondag zodat we de kleine meid ter wille zijn. Nou ze staat hier zeer positief tegen over. (ja dat is toch immers wat ze wilt). Maar nu schijnt het dus volgens haar zo erg te zijn dat het meisje nog liever bij haar stiefvader is dan bij ons. Dit heeft mij zo ontzetten diep geraakt en weet echt niet meer wat ik met de situatie aan moet. Kan iemand mij helpen?
Ik zou eerlijk gezegd niet de dagen gaan veranderen voor een kind van 5 jaar. Dit klinkt misschien bot, zo bedoel ik het niet, maar een kind van 5 kan geen consequenties overzien. En persoonlijk vind ik ook niet dat een kind van die leeftijd zoveel invloed moet krijgen in het geheel. Ik heb de indruk uit je eerste stukje dat het nog niet zo lang speelt, dus het kan best een fase zijn. Hier roepen ze ook wel eens iets en over een paar weken is het weer anders. Daar komt bij dat afbouwen vaak 'makkelijk' is, maar als je daarna weer terug wil naar de oude regeling kan dit best veel problemen met de moeder opleveren. Ik weet natuurlijk niet hoe de moeder er precies in staat, dat weten jullie het beste. Anders mag je ook altijd een PB sturen hoor
Als kind van gescheiden ouders hing ik ook een periode veel meer aan mijn moeder dan aan mijn vader, dat kwam beslist niet omdat mijn moeder mij van mijn vader vervreemde, het was gewoon een fase. Ik sliep 2 nachten per week bij mijn vader en mijn moeder was wijs genoeg om die omgang niet verder te beperken. Nu ben ik opgegroeid met een band met beide ouders en hebben ze mij beiden opgevoed. Nu over je stiefdochter: ik vind het zeer sterk dat de stiefvader een betere band met haar zou hebben dan haar eigen vader. Ik geloof dat eigenlijk niet. Maar mocht dit wel waar zijn, dan is dat juist een reden om de omgangsregeling niet naar beneden bij te stellen. Je stiefdochter heeft recht op een goede band met beide ouders, dan zullen beide ouders daar dus aan moeten werken. De moeder klinkt alsof ze voor zichzelf gaat in de omgangsregeling en niet voor de belangen van haar dochter.
Willen jullie de omgangsregeling op papier gaan veranderen? Het lijkt me dan idd erg lastig worden om dat ooit terug te draaien,zeker wanneer moeder niet mee werkt. Wel een heel vervelende situatie,voor het meisje maar ook voor jullie. Heb helaas geen oplossing maar kijk uit met wat je laat veranderen, voor je het weet is het niet meet terug te draaien. Sterkte
Nee, ik denk toch gewoon even volhouden, dit is een leeftijd waarop ze je lekker om hun vinger winden. Ze went er vanzelf aan dat de dingen nu eenmaal zo zijn. Niet teveel gaan luisteren en dingen gaan veranderen voor haar, dat kan ze helemaal niet overzien. Ik heb zelf een samengesteld gezin, 2 kinderen van mijn ex en 2 kinderen met mijn man. Mijn kinderen van mijn ex gaan vanaf hun 5 a 6de ongeveer logeren bij hem. En ja dat is gewoon wennen maar komt vanzelf goed. Ze heeft het toch leuk bij jullie? Je kunt haar gevoel wel benoemen maar gewoon vol blijven houden.
Ik zou idd ook zeker niet de omgang minderen. Zelf hebben we ook een omgang.. en alleen maar een weekend in de 2 weken. Stiefzoon (8) komt eigenlijk al vanaf 1,5 jaar om het weekend bij ons. Ook hier gaat de communicatie tussen vader en moeder waardeloos, want moeder liegt overal over, en komt haar afspraken niet na. Haar opvoeding tov stiefzoon is waardeloos...maar we hebben geen poot om op te staan. Ook wij kregen hem huilend mee... ze liet duidelijk merken dat ze het maar niks vond dat hij met ons mee ging. Gewoon doorzetten... hier is het na verloop van tijd ook een stuk beter gegaan... maar staan nu weer met andere problemen. En zo blijf je tegen dingen aan komen. Ik heb ook een tijdje gedacht dat ik een streepje voor had bij stiefzoon... daar hij altijd met problemen bij mij kwam, over school, over zijn moeder etc... nu is dat weer helemaal verdwenen. Misschien is het wel slim te bedenken dat je niet elke keer als zij er is steeds iets gaat doen... maar ook gewoon lekker thuis kan zijn, zodat ze ook het gewone gezinsleven mee draait. (volgens mij las ik namelijk dat jullie dan altijd wat leuks proberen te doen) Ik wens je erg veel sterkte toe... ik weet dat het niet altijd even makkelijk is
Hoi, ik heb alleen je eigen stukje gelezen en niet de reacties dus misschien plaats ik wel wat dubbel. Hier in een soortgelijke situatie gezeten met een meisje van 10. Het klinkt alsof dit meisje haar moeder napraat. Heeft ze het naar haar zin bij jullie? Dan doorzetten met de regeling! Als je er nu aan toegeeft is dat terugdraaien later weer erg moeilijk zeker als mmoeder kwaad wil. Is het een optie dat moeder haar bij jullie brengt en jullie haar na het weekend terugbrengen? dat heeft hier geholpen. Zo heeft het meisje het idee dat beide het goed vinden dat ze naar de ander gaat. Anders worden ze altijd door de halende ouder uit hun fijne omgeving gehaald. Succes ermee! Maar echt geef niet te snel toe. Het zijn logische kinderreacties, maar op termijn kan je er alleen maar last mee krijgen als je hier nu aan toegeeft.
Ik heb niet alles gelezen, maar het komt mij heel bekend voor. Mijn stiefzoontje is ook 5 jaar en tot voor kort was de relatie met zijn moeder en ons niet heel goed, nu gaat het gelukkig veel beter... maar het hoort er ook een beetje bij denk ik. Kinderen hechten toch (meestal) meer aan hun moeder en dan is het logisch dat ze hun moeder missen. Ik heb het hier moeilijk mee gehad omdat ik dacht dat het aan ons lag, maar toen ik terug ging denken aan mijn eigen kindertijd had ik altijd heimwee naar mijn moeder. Nooit naar mijn vader. Alleen omdat de ouders nu gescheiden zijn valt het meer op. Zoals mijn dochter ook die wil altijd bij mij zijn en veel minder bij papa, wij vinden dat lief en schattig omdat we bij elkaar zijn... eigenlijk is het dus heel normaal, het gebeurd alleen in een abnormale situatie. Probeer dat ook te onthouden en het je niet persoonlijk aan te trekken. Ik zou haar gewoon wel laten komen en ook laten slapen, het is een meisje van 5 dat echt nog niet alle begrijpt. Wij hebben nu een kalender gemaakt waarop precies staat wanneer hij hier komt en wanneer hij daarheen gaat met stickers die hij mag plakken, verder komt hij hier nu week op week af, dus een langere tijd achter elkaar bij allebei dan hoeft hij niet zoveel te switchen en het is altijd op vrijdagmiddag zodat hij het weekend kan wennen. Het viel me wel op woensdag vanaf 16.00 uur t/m donderdag 8.00 uur is wel erg kort dat is eigenlijk alleen maar slapen, misschien moeten jullie iets veranderen in de lengte/frequentie als dit mogelijk is... Succes
mijn stiefdochter is ook 5 en die zegt ook van alles op dit moment en het lijkt(is) een fase waarin ze zit. stiefzoon van 7 die verzint ook van alles, wat niet waar is. hiermee confronteren wij hem wel, zowel moeder, vader opa's en oma's. Ik denk persoonlijk dat het een fase is, en het kan echt zijn dat de moeder het niet stimuleert en dat ze het echt verzint
Lieve moeders, Bedankt voor jullie steun en reacties. Na alle reacties hebben we besloten om de omgangsregeling te houden zoals deze is. Mandysmamsie het lijkt wel of het om precies hetzelfde gaat, ik herken een heleboel in wat jij opschrijft. Fee88; Woensdag is inderdaad eten en naar bed maar der moeder moet die avond werken dus dan is het wel handig als ze naar papa gaat. Maar donderdagochtend om stipt 8uur komt ze der weer halen en geen minuut later. Wij hebben diverse keren geprobeerd om de regeling iets aan te passen, dat wij haar bevoorbeeld woensdagmiddag om 12.15uur van school halen maar helaas wil ze hier niet eens over nadenken. Ook hebben wij in het verleden aangegeven Co ouderschap te willen maar de reactie die je dan krijgt is; Als jij dat gaat proberen aan te vechten vlucht ik met mijn dochter naar een ander land en zal je der nooit meer terugzien. Dus ja vriendlief is ook wel een beetje bang om zijn dochter te verliezen.
jammer dat ze zo kort reageert, maar waarom dreigen met vluchten naar een ander land? Ze is vna buitenlandse afkomst? Hebben ze geen gedeeltelijk voogdij over haar, de regels zijn nu soepeler geworden voor de mannen (hebben wel meer rechten)
Ze is gewoon van Nederlandse afkomst. Maar ze weigert mee te werken en dreigt dus om het land uit te gaan als hij meer bezoekrecht zou krijgen!
dreigen en daadwerkelijk doen is een groot verschil vind ik zelf. Zie je haar er echt toe in staat, ik bedoel mensen roepen wel eens vaker wat, maar als puntje bij paaltje komt dat ze daadwerkelijk alles achter laat, terwijl er is nu ook al een bezoekregeling is. Zal wel erg triest van der zijn, als ze dit doet. Maar ja sommige mensen... ik hoop dat je stiefdochter snel weer uit deze fase is, want leuk is dit natuurlijk niet.