Na een miskraam slaat je gevoel ook zeker een soort van op hol. Zelf had ik een totale hekel van alles wat met babies, zwanger zijn en zelfs kinderen te maken had. Was niks persoonlijks, maar zo was dat gevoel gewoon. En zoals zo vaak is gezegd, probeer haar te negeren, hoe moeilijk dat ook kan zijn in deze periode. Maar schaam je ook niet voor de gevoelens die je hebt meis. Je kan het wel op blijven kroppen, maar daar heb je niks aan. Vroeg of laat komt het er toch uit. Heel veel sterkte met dit verlies!
Ik heb vorig jaar mijn *dochter verloren na 33,4 weken zwangerschap, we zijn door een hel gegaan. Iedereen om mij heen raakte zwanger, er was een grote babyboom gaande, en wij stonden met lege handen. Heb veel pijn ervaren. Je gunt het de ander, maar jezelf ook enorm. Toen raakten we weer zwanger in augustus, maar ook dit ging niet goed bij 8 weken. Het was zo'n rotjaar vorig jaar. (gelukkig ben ik nu 180 graden veranderd, omdat ik zelf weer zwanger ben. Ik kan zwangere vrouwen en baby's weer zien en vind het zelfs leuk. En ik kan er met ze over meepraten. ) Maargoed, deze jongedame van 16 vind ik echt niet volwassen. Word nog wat als ze een kindje moet opvoeden. Ik hoop voor haar dat ze dan wat volwassener word. Tis erg respectloos zoals ze tegen je doet. Ik begrijp heel goed dat je dit pijn doet. Ik weet niet waar je haar tegenkomt... op je werk of zo? Ik zou haar lekker negeren. En wanneer je denkt dat ze weer een soortgelijke vervelende opmerking over haar zwangerschap waarbij je ziet dat ze het erom doet, dan zou ik er wel even wat van zeggen, dat het jou nog allemaal erg hoog zit dat jij een miskraam hebt gehad. Knuffel!
Om te weten wat het is moet je ervaren ... en helaas heeft die vriendin (als je die al echt zo ziet) dat niet en kan ze alleen maar trots op haar zelf zijn. Zie het als domheid. Ze zou, mits ze wat beter na zou denken, eens beter met je praten en wat respect tonen. Persoonlijk zou ik zo iemand niet om me heen kunnen hebben, maar weet niet of je dat kan. Ooit komt het allemaal goed en zal jij (hoogstwaarschijnlijk) vol trots rond lopen. Maar de miskraam die blijft. Het vormt je en je leert er door. Al is soms de weg van leren wel erg hard. Heb zelf een kindje verloren met 12 weken en iedereen om me heen werd zwanger. En ik zat daar maar en dacht iedere maand dat het niet meer zou lukken. Maar het lukte en ik was de gelukkigste om de hele aardbol. Ik hoop dat jij ook binnenkort weer stralend kan vertellen dat je zwanger bent en ook dat je de miskraam goed leert verwerken. Sterkte het is niet niks ... al begrijpen veel mensen dat niet!
Lekker negeren en geen energie steken in dat soort mensen! Heel veel sterkte met het verwerken van je miskraam, kan me voorstellen dat jullie erg verdrietig zijn!
Goh wat een botte reacties zeg! Zou zeggen als je het niet hebt meegemaakt en moeite hebt met inleving reageer dan gewoon niet! TS heel veel sterkte en helaas zit er idd niets anders op dan negeren (al doet het dan niet minder zeer)!
Ik zou ook heel erg gekwetst hiervoor zijn, kan me je gevoel dus heel goed voorstellen. Probeer er toch boven te staan, uiteindelijk krijgen jullie vast en zeker alsnog een mooi wondertje! Verschrikkelijk zulke mensen!! Bah!
ik ken haar vanaf haar 4e dus ken dr zo eigenlijkdr hele leven al en t klikte nooit nu nog steeds niet ze was altijd en nog steeds een verwend nest als ze maar wat wilde kreeg ze het en das nog steeds. maargoed ondertusse voel ik me wel weer wat beter dan gister..:} de reacties doen me goed en hopelijk gauw een mooie positieve test knuffels voor iedereen