Ik zou mijn kleine mannetje ook niet zo lang achter willen laten bij mn schoonoduers... Wij gingen vorig jaar toen Tycho 13maanden was met zn 2tjes naar Limburg in de tent ( iets wat we jaaaaaaren gedaan hebben voordat Tycho kwam) Nou deze mama was met 3dagen alweer terug omdat we allebei onze kleine man zo mistten! Dus ik zou er alleen om die reden al niet aan moeten denken om zonder hem te gaan en al helemaal niet naar Mexico. Maar een vakantie met familie is bij mij met de hele familie en dat is inclusief kleinkinderen hoe groot of klein ze ook zijn! Dus ik zou niet meegaan hoe jammer en schuldig ik me ook zou voelen tegenover mn ouders. xx
Ik zou voor geen goud zo lang mijn zoontje willen en kunnen missen. Hij zou meegaan en anders niet. Kan me trouwens ook niet voorstellen dat mijn ouders zouden zeggen dat ze liever hadden dat ik mn zoontje thuis zou laten
Ik snap niet waarom jullie niet mee zouden kunnen? Inderdaad zijn jullie zelf wat beperkter in je doen wn. Laten, maar je ouders kunnen toch doen wat ze willen? En als de kleine gewoon wakker is gezellig wat met elkaar doen, of 's avonds bij elkaar zitten?
Vindt het eigenlijk best erg dat je ouders dit zeggen hoe ga je hiermee om eigenlijk? Ze willen liever niet dat hun kleinkind meegaat terwijl ze juist de hele dag met hem kunnen doorbrengen op vakantie.
Mn ouders zouden nog eerder voorstellen om de kinderen thuis te laten en met hun kleinkind te vertrekken Ze zouden nooit voorstellen zonder ons zoontje weg te willen, ik vind dit ook best wel een vreemde vraag aan jullie eerlijk gezegd. En ik zou dus gewoon zeggen allemaal mee of allemaal niet mee. Ze kiezen maar. En ik zou tegen mn ouders zeggen dat ik het ook een behoorlijk pijnlijke vraag vind. Ik zou het gevoel hebben alsof ze ons zoontje als een last zien ipv iets leuks?!
Ik zou ook niet zonder mijn dochter gaan. Nou is dat in mijn familie wel bekend dus zouden ze het ook nooit vragen. Je ouders hebben een andere mening prima, maar ze moeten jouw mening ook accepteren. Vind niet dat het ondankbaar is om de uitnodiging af te slaan als je gewoon je gevoel erbij uitlegt.
Ik zou niet mee gaan zonder m'n kind. Ik zou denk ik ook foino boos worden als m'n ouders zoiets van ons zouden vragen.
Nee, niet mijn keuze. We gaan met z'n allen of ik ga niet.. een paar dagen prima maar niet een hele week of langer
Onze dochter gaat mee of wij gaan niet mee. Mijn schoonouders waren in december 30jaar getrouwd en hebben ons een weekendje meegenomen naar kernwasser Wunderland, maar geen haar op hun hoofd die dacht Julia te weigeren.L, anders waren wij echt niet mee gegaan. En ja, daar draaide het veel om haar, maar mijn schoonouders genoten daar enorm van!
Vindt het ook raar dat iemand hier zei....ze hebben al jaren hierover gefantaseerd hoe ze het gaan vieren ezn...maar zat bij die fantasie nooit kleinkinderen erbij dan? Ik kan em er totaal niks bij voorstellen dat ik ooit tegen mijn meiden ga zeggen dat hun kinderen niet meemogen....vindt het zo vanzelfsprekend iets?
Ik zou echt no way zonder mijn kind op vakantie gaan, sorry maar je ouders weten toch dat hij er is en er gewoon bij hoort? Klinkt eigenlijk een beetje kinderachtig vind ik, dan draait het meer om hem, beetje vaag. Dus wat ik zou doen? Hem lekker meenemen
Het zelfde als de rest, ik ga niet op vakantie zonder mijn kind(eren) een weekendje dichtbij kan nog net maar dat is het ook vlug mooi geweest. Vind het ook een beetje apart van je ouders, mijn ouders willen juist graag mijn dochter zien en vinden het dan ok dat ik mee kom
Wij gaan ook echt niet op vakantie zonder de kids, of ze gaan mee of we gaan niet! Gelukkig denk mijn man er net zo over Ze horen ook bij de familie!
In de jaren 70/'80 -toen je ouders jonge kinderen hadden- was het heel normaal dat een jong kind niet mee ging op vakantie; dat ging dan logeren bij familie. Nu is het heel normaal dat het kind wel meegaat. Ik zou niet zonder mijn kind 1,5 week weggaan. Dit niet omdat ik vind dat vakantie 'voor het hele gezin' is, maar meer in verband met hechting. Je kunt nog niet goed uitleggen waar papa en mama nou zo lang zijn. Het lijkt mij zelf ook niet fijn mijn kind zo lang te moeten missen. Ik snap echter wel dat jouw ouders in Mexico wat van het land willen zien. Ze zullen door een kind van 1,5 jaar oud veel meer gebonden zijn. Eet- en slaaptijden zijn belangrijk op die leeftijd. Eten in een restaurant wordt lastiger. Toen ik zelf nog geen kind had, vond ik eerlijk gezegd ook snel dat er veel om die kleintjes draaide. Het lijkt me handiger dat je ouders samen naar Mexico gaan en dan nog een familieuitje met jullie en jullie kind hier in NL, bijv. in een huisje.
Ik vind t eerlijk gezegd ook voor je schoonouders een behoorlijke belasting. Niet dat ik denk dat je een lastig kind zou hebben, maar 9 dagen voor je zoon zorgen is niet niks voor hen. Je legt ze behoorlijk aan banden. Hoe graag ze t waarschijnlijk ook willen hoor, ik zou me er niet prettig bij voelen zoiets aan mijn schoonouders te vragen. En inderdaad 9 dagen je kind missen. ik zou t niet kunnen. Een weekendje even zonder kids, ok, af en toe moet je even bijtanken, maar ik vind dit ook wel erg lang. En ook mijn ouders zouden t andersom benaderen: zij zouden t ook veel leuker vinden als hun kleinkind erbij zou zijn. De enige reden dat ik m niet mee zou nemen (en dus zelf ook niet zou gaan) is omdat je in dat soort landen zo snel ziek kan worden. Je hoeft maar iets verkeerd te eten (vooral een kind is erg bevattelijk voor bacterien) en pats. Ligt hij zo een week in bed met diaree en spugen. Moet hij (en jullie) trouwens ook niet ingeent worden? Succes met je keuze. Misschien je ouders laten lezen wat wij allemaal schrijven?
ligt eraan hoe lang, maar ik zou niet langer dan een weekend zonder mijn kind op reis gaan. Zelf heb ik er geen schade van geleden, mijn ouders gingen vroeger ook wel in de zomer 14 dagen zonder mij, omdat ik niet in de zon mocht toen ik klein was, mijn oma's zorgden dan samen voor mij. Ik was dan thuis, en de ene oma bleef logeren, de andere kwam iedere dag met de bus naar ons toe. Dat was in de jaren '70, dus inmiddels zijn de opvattingen daarover (ook bij mijn ouders) helemaal veranderd. Ik heb zelf zoiets dat ik dat NOOIT zou doen. Ik zou het ook echt niet volhouden en geen leuke vakantie hebben als ik mijn zoontje zo lang thuis zou moeten laten. Ik zou dus ws niet gaan zonder hem. Trouwens mijn familie zou er niet aan moeten denken een bestemming te kiezen waar de kleinkinderen niet mee konden.
Precies. Spikkel, ff off topic, 10 juli is een super dag om te trouwen, want wij hebben het vanaf die dag 8 jaar geleden al volgehouden!!! Proficiat!!!
Ik vind t eerlijk gezegd ook voor je schoonouders een behoorlijke belasting. Niet dat ik denk dat je een lastig kind zou hebben, maar 9 dagen voor je zoon zorgen is niet niks voor hen. Je legt ze behoorlijk aan banden. Hoe graag ze t waarschijnlijk ook willen hoor, ik zou me er niet prettig bij voelen zoiets aan mijn schoonouders te vragen. En inderdaad 9 dagen je kind missen. ik zou t niet kunnen. Een weekendje even zonder kids, ok, af en toe moet je even bijtanken, maar ik vind dit ook wel erg lang. En ook mijn ouders zouden t andersom benaderen: zij zouden t ook veel leuker vinden als hun kleinkind erbij zou zijn. De enige reden dat ik m niet mee zou nemen (en dus zelf ook niet zou gaan) is omdat je in dat soort landen zo snel ziek kan worden. Je hoeft maar iets verkeerd te eten (vooral een kind is erg bevattelijk voor bacterien) en pats. Ligt hij zo een week in bed met diaree en spugen. Moet hij (en jullie) trouwens ook niet ingeent worden? Succes met je keuze. Misschien je ouders laten lezen wat wij allemaal schrijven?