Ik heb remifentanil gehad. Dat wordt nog relatief weinig gebruikt bij bevallingen, maar is volgens mij wel bezig met een opmars. Ook ik heb van te voren aangegeven de bevalling zonder pijnbestrijding te willen proberen, maar als het niet anders kon liever geen ruggeprik wilde ivm slechte ervaringen om me heen. De remifentanil is een morfine achtige wat via een infuus loopt. Je kunt bij hevige pijn zelf op een knopje extra toedienen (1x per 5 minuten max). Doordat ik een weeenstorm had is besloten om pijnbestrijding te gebruiken. Hierdoor gingen de scherpe kantjes er een beetje af en kon ik me voldoende concentreren op de bevalling en de ademhaling tijdens de weeen. In het ziekenhuis heb ik wel de keuze gekregen tussen dit middel en een ruggeprik, achteraf waren ze blij dat ik geen ruggeprik heb gehad omdat alles veel te snel ging en met persen is het wel handig als je er wat van voelt.
Ik heb dit ook gehad. Vond het verschrikkelijk. Na de geboorte waren mijn baby en ik helemaal suf. Tijdens de persweeen en ik nog niet mee mocht persen was het wel fijn, het haalde de scherpe kantjes van de weeen af. Als ik het niet had gehad was ik volkomen in paniek geraakt. Op het moment fijn dus, achteraf minder. De volgende is de intentie om iig zonder te beginnen. (Nu ook gedaan, maar door die persweeen met 7 cm ontsluiting toch aan het infuus)
Ik heb echt niks gebruikt kwa pijnstilling........maar dat was voor mij te doen, ik kan niet voor een ander spreken...
En bij mij was het dus omgekeerd, na de bevalling au naturel kon ik dezelfde dag al de trap oplopen in het ziekenhuis om voor mijn kind te zorgen.
bij de 1e bevalling liep ik nog niet van te voren te piepen omdat ik niet wist wat me te wachten stond maar toen het infuus met weeenopwekers nog hoger werd gezet riep ik wel om een ruggeprik want ik ging hyperventileren ipv puffen en dat kostte me ook veel energie was helemaal uitgeput..dus na de ruggeprik heb ik nog even kunnen slapen. bij mij hebben ze de ruggeprik trouwens aan laten staan tijdens het persen..heb er niet om gevraagd maar tis me dus gelukt op eigen kracht zonder iets te voelen. bij de 2e bevalling had ik wel aangegeven bij de verloskundige dat ik evt met ruggeprik wilde bevallen. toen ik een mi kreeg voor wederom zw suiker werd ik weer ingeleid. alleen dit keer gelukkig geen weeenopwekkers en een totaal andere ervaring. ik heb dus geen pijnmedicatie genomen omdat de weeen toen wel te doen waren.
ook ik vind het erg dubbel... ook al liep ik bij gyn en ben ik in het zhuis bevallen zonder medicatie.. ook ik vind dat het gelijk moet worden... net zoals het feit dat als je niet op "de grond" woont je niet thuis mag bevallen, maar medisch word je niet??? zo stom de vk wilt toch dat je ergens anders bevalt?? waarom betalen om ergens te bevallen wat je eigenlijk niet wou?? .... bij een volgende sta ik gewoon weer onder controle van de gyn en beval ik in het zhuis...
Als je nog nooit eerder bevallen bent, moet je dus niet luisteren naar verhalen van anderen Vertrouwen op je eigen gevoel, praten met je partner (want die is er ook nog) en samen de voor -en nadelen bespreken. Je keuze baseren op je eigen gevoel. Iedereen kan je een horror verhaal vertellen en iedereen kan je een succes verhaal vertellen. De eerste keer heb ik ook geroepen dat ik geen pijnbestrijding wilde, maar na 48 uur ween opvangen en 3 cm ontsluiting was ik maar wat blij met de ruggenprik! Bij de tweede dacht ik na 4 uren: dit hou ik nog wel even vol, toen zat ik op 5 cm. Dus je weet het van te voren gewoon niet
nou als je dat alleen doet om gratis te bevallen ben je niet erg slim... mijn zoontje kreeg koorts door de ruggeprik en moest 4 dagen in het ziekenhuis blijven ter controle... dus niet bij mij op de kamer. Ik had er veel geld voor over gehad om hem bij mij te mogen houden hoor...
Amen. Hier net zo. Voor mij prettig, voor de baby niet. Remifentanyl staat idd nog in kinderschoenen. Academisch ziekenhuis waar ik onder behandeling ben staat er ook nog niet achter en geeft het alleen in onderzoeksverband.
PARDON?! Wat vreselijk dat dat je is overkomen! Ik ben niet zo dol op je beslissing om vanwege het geld voor een ruggenprik te kiezen, maar dat is je eigen beslissing en bovendien was geld niet je enige overweging. Maar jij bent schandalig behandeld door die verloskundigen! En dan je nog uitlachen ook! Nee, volgens mij mogen ze blij zijn dat jij hier achteraf schijnbaar de humor van kan inzien, want aan mij hadden ze een kwaaie gehad als ze mij een uitdrukkelijk verzoek tot pijnmedicatie hadden geweigerd! De volgende keer?! Ik zou er niet vanuit gaan dat er een volgende keer komt. Richt je man/vriend af ( ) zodat die goed boos kan worden als dit een volgende keer dreigt te gebeuren. Vreselijk zeg! Omdat, als ik bij de friettent niet kies voor mayonaise, dit resulteert in uren van onhoudbare pijn zeker. Ik vind de mayonaisevergelijking slaan als een tang op een varken. Nee, ik ben nog niet bevallen. Sterker nog, ben nog niet eens zwanger. Maar de verschillen tussen Canada en Nederland qua "bevalcultuur" houden mij wel bezig, omdat te zijner tijd ik waarschijnlijk in Canada zal bevallen en omdat de materie me gewoon interesseert. Ik zal waarschijnlijk kiezen voor een bevalling met een verloskundige, maar wel in het ziekenhuis. Dat wordt hier gelukkig vergoed. Mijn beslissing zou dan inhouden dat ik geen ruggenprik zal krijgen. Je kunt er hier ook (vooraf of tijdens) voor kiezen om met ruggenprik onder leiding van een dokter te bevallen. Ik denk wel, dat het idee dat ik hem kàn krijgen als ik hem echt, echt nodig heb, mij (met mijn lage pijngrens) een veilig gevoel zal geven. Ik zal niet hoeven smeken om een ruggenprik want de drempel is hier lager. En dat is voor mij juist een reden dat ik het -denk ik- wel aan zal durven om er zonder ruggenprik aan te beginnen. Alleen al het idee dat je opties hebt... Natuurlijk kleven er risico's aan een ruggenprik. Ze zijn klein, maar ze zijn er. Eigenlijk zitten er risico's aan veel dingen vast die met zwangerschap en bevalling te maken hebben. De afweging van deze risico's is heel persoonlijk, en persoonlijke ervaringen van de één kunnen lijnrecht staan tegenover persoonlijke ervaringen van de ander. Ik vind dat een ziekenhuisbevalling vergoed zou moeten worden. Het is toch uiteindelijk veiliger dan een thuisbevalling, waarbij er een aanzienlijk risico is dat je alsnog met gillende sirenes naar het ziekenhuis moet. De mogelijkheid tot een ziekenhuisbevalling die onder de verzekering valt, hoort, mijns inziens, bij het investeren in een nieuwe generatie. Want die nieuwe generatie gaan we hard nodig hebben!
In het ZH waar ik bevallen ben krijg je dat pas als je 5cm hebt. Daarvoor niet. Ook mocht ik het niet ivm prematuur baby en ze nog niet zeker wisten wat het met de baby deed toen.
Nog even ter aanvulling op mijn verhaal. ik had gezegd ik wil geen ruggenprik ik wil het zelf doen, ik was vanaf dinsdag al bezig met weeen geen slaap meer was kapot op donderdag gingen ze met gel de boel verder op gang proberen te brengen ik was toen 36.4 weken. Ik had toen een 0,5 cm uiteindelijk weer veel weeactiviteit ik heb geen een pijnlijke wee gehad (nu weet ik niet hoed dat kan ze zeggen dat ik flinke weeen had maar ik heb een hele hoge pijngrens en wilde niet zeuren) op vrijdag kreeg ik een ballonkatether en gel weer had toen pas 1 cm maar al wel vanaf dinsdag weeen niet pijnlijk maar irritant genoeg om niet te kunnen slapen van al het gerommel. Nadat het katheter eruit was had ik 2 cm dit was vrijdagmiddag 13.30 de vliezen werden gebroken meneer had erin gepoept. en het infuus ging aan. Ik kreeg na 10 minuten het begin van een weeenstorm die om 14 uur in werking treedde en om 19 uur sávonds nog infuus was al om 15 uur weer uit ging veel te hard. de weeen vlogen me om mijn oren maar geen pijn. Toen ze om 19 uur kwamen had ik 3,5 cm ontsluiting toen brak ik ik was zo moe en had het gevoel dat ik het tegen hield daarom wilde ik een ruggenprik. deze mislukte ik heb toen een pethidine injectie gehad mocht er maar 1 ik viel steeds even in slaap werd na 2 uur weer goed wakker en de ontsluiting werd gemeten ik had toen nog geen 4 cm dus het schoot echt niet op toen de hartslag van onze zoon steeds verder wegging hebben ze besloten een ks. daarbij kreeg ik hypo's (had diabetes) en dat was heel heftig voor kleine en mij. Bij de ks bleek dat meneer nooit op de natuurlijke manier geboren had kunnen worden. Hij lag met zijn arm helemaal dwars uitgestoken. Ik heb het niet gedaan voor de pijn maar in de hoop te kunnen ontspannen, helaas niet gelukt. Pethidine vond ik vreselijk man wat was ik beroerd
Vindt wel dat het gelijk mag worden of tenminste aangepast. Vindt het beetje onlogisch dat als je niet 'medisch' bent kan opdraaien voor de kosten. Stel je voor er gebeurd iets thuis en je moet alsnog naar het ziekenhuis dat is toch ook kostbare tijd? Die verzekeringen zitten maar raar inelkaar.
In Nederlad hoef je sinds 2008 ook niet meer te 'smeken' om een epiduraal...elk ziekenhuis is verplicht 'm dag en nacht aan te bieden.
hahah ik schaam me bijna om te zeggen maar na 3 uur ween heb ik meteen al gevraagd om ruggeprik en maar goed ook want bevalling duurde 2 dagen uiteindelijk werd het kz
In praktijk werkt dat toch anders hoor.. ik ben 2 keer zonder ruggenprik bevallen. 3de keer werd ik ingeleid en had een soort angst over me (voorgevoel?) en wilde het toen hebben over een ruggenprik wanneer ik dat zou willen. Nou, zucht en steun een moeilijk en rare blikken.. uiteindelijk werd ik een half uur na het inleiden al doorgestuurd voor een spoedsectio maar het viel me wel tegen dat ze zo weinig mee dachten of mij überhaupt konden verzekeren dat ik het gewoon zou kunnen krijgen wanneer ik dat zou willen.
Hier sluit ik me bij aan. Ik kies ervoor om thuis te bevallen en weiger om te betalen voor mensen die vrijwillig in het ziekenhuis gaan bevallen en al helemaal niet voor pijnstilling die niet nodig is.
Even los van het kostenaspect, want ik ben zeker voor een eigen bijdrage naar draagkracht. Hoe kan iemand anders in hemelsnaam beslissen of pijnstilling nodig is of niet voor de bevallende? Pijn is zo subjectief. En echt die onzin van bij bevallen hoort pijn....wij zijn echt zo'n beetje het enige gecultiveerde land dat er zo over denkt!
Gezien het feit dat je dit zo stellig zeggen kan vraag ik mij af of je ooit iets naars meegemaakt hebt tijdens je zwangerschappen of bevalling...... Als het allemaal goed gaat is het makkelijk praten. Ik zou nu in principe ook niet in het zh hoeven te bevallen denk ik. Alles gaat tot nu toe goed. Ik heb alleen wel een geschiedenis....dus ga ik vrijwillig in het zh bevallen en wie weet ook wel met ruggeprik......
Nou idd. Mensen nemen verdoving bij de tandarts. Verdoving bij hechtingen. Verdovingen bij een simpele poliklinische ingreep. Echter bij bevallen......nee dan mag dat niet. Nee daar moet je als vrouw flink zijn. Je bent absoluut niet stoer natuurlijk als je zegt dat je met verdoving wilt. Nou ik ben 2x bevallen. 2x ingeleid.....2x om pijnstilling gevraagd. Kijk het verschil met bovenstaande is dat er een kind in je zit.....dat is ook de reden dat ik remifentanyl niet meer wil..... Ruggeprik heb ik bij de tweede bevalling gehad maar ja mijn kind was al overleden. Nu ga ik het zonder proberen. Echter ik weet niet hoe ik de bevalling ga doorkomen. Of ik de pijn kan handelen in combinatie met de emoties, angst enz. Ik wil deze bevalling bewust meemaken iig. Als ik door de pijn dat niet meer kan dan zal ik om de ruggeprik vragen. Die daar trouwens gewoon in de vk wordt gegeven.