Hallo allemaal, Onze dochter gaat nu ongeveer 10 maanden naar school (ze is vier) en ze heeft geen vriendjes...Dat zegt ze zelf en ik geloof haar wel, want gisteren was ze zo verdrietig; ze moest gewoon huilen (ik later ook). Ze is een lief kind en helemaal geen pestkop of treiterig aangelegd, voor zover ik kan concluderen. Wel is ze heel direct. Wanneer ik haar breng/haal zie ik haar eigenlijk ook nooit samen met iemand spelen/praten. Ze loopt wat achter anderen aan of speelt alleen. Ze heeft tot nu toe een heel normale ontwikkeling en op verdere gebieden doet ze het prima, alleen dat sociale....Ik gun haar gewoon een vriendje. Ze praat er ook heel moeilijk over.... Weet iemand wat ik kan doen? Eerlijk gezegd hoop ik dat het een fase is en dat iemand het kan bevestigen, maar de juf zei dat het niet typisch iets 'kleuterigs' is..
Wat wel typisch 'kleuterig' is, is dat kinderen op die leeftijd over het algemeen nog geen vaste vriendjes/vriendinnetjes hebben. Hoewel ze wel naar bepaalde kinderen wat meer toe kunnen trekken, komen de echte vaste vriendschappen pas later, rond een jaar of 7/8. Kleuters kunnen de ene dag elkaars beste vriendje zijn en zomaar de volgende dag zeggen: "ik vind jou niet meer lief", wat vervolgens een uur later weer over kan zijn.. Wat zegt de juf over hoe het in de klas gaat? Speelt ze dan wel met andere kinderen of ook alleen? Misschien kun je samen met haar een kindje uit haar klas uitnodigen om te komen spelen en het zo wat stimuleren!
Hm stuur je vandaag/morgen/na het weekend wellicht wel even een pbtje Maar op zich.. Je kunt het niet voor haar oplossen.
Bedankt voor jullie reacties. Dat is goed om te lezen Ikkie, ben toch ergens wel opgelucht dat het 'pas' rond 7 jaar wat 'serieuzer' wordt. In 3 jaar kan natuurlijk veel veranderen. De juf heeft nooit letterlijk gezegd dat onze dochter een einzelganger is. Ze doet wel mee met gesprekken, liedjes, activiteiten e.d. En ze wil gelukkig ook gewoon naar school. Misschien til ik er zelf wat te zwaar aan hoor, maar dat huilen van gister, daar ben ik toch wel van geschrokken. Ik ga dan meteen ook zo aan mezelf twijfelen he? Kleed ik haar wel leuk genoeg? Heb ik haar goede dingen geleerd? etc... Komt ook nog bij dat ze regelmatig ruzie heeft met een kindje (altijd dezelfde) en dat het soms ook fysiek wordt; slaan, schoppen, duwen en dingen van elkaar af pakken. Het kindje wordt dan ook nog eens bijgestaan door de rest van het groepje...En dat laatste vind mijn dochter heel erg (met z'n 3en tegen 1). Ik zou dan zó graag bij d'r willen zijn om haar te helpen..
misschien kan je eens een moeder van een klasgenootje aanspreken om een speelafspraak te maken. Misschien doorbreekt dat een beetje en kan ze zo in haar eigen omgeving wel vriendjes maken en dat speelt dan door op school.
Ik herken het een beetje, ons meisje is ook heel direct en dat wordt door een paar klasgenootjes niet zo gewaardeerd. Ze heeft wel al een paar keer met kindjes uit de klas gespeeld, maar vriendjes nee die heeft ze niet. Hier is het ook vaak huilen omdat ze dan alleen is, en ja daar word ik ook erg verdrietig van. Maar ze vindt het leuk op school en die vriendjes komen vast wel!
hier dus oo niet echt vriendjes.. ook onder schooltijd speelt ze met weinig kinderen en die paar kinderen waar ze onder schooltijd mee speelt komen zelden tot nooit bij ons thuis. en net toen we het voor dit schooljaar een beetje hadden opgegeven.. was het "AS's moeder!! mag ik bij AS spelen?!?!" "eh.. ja tuurlijk!" en hoorde ik dus later van haar vader dat het meisje het al weken wilde vragen... maar het dan of niet kon doordat ze zelf weg moest.. of dochterlief werd opgehaald door oma en dan mocht ze het niet vragen van dr ouders En inmiddels heeft ze al 3x bij ons gespeeld en dochterlief heeft een keer tussen de middag bij hun gegeten. maak je een speeldate.. dan speelt ze wel met kinderen uit haar klas.. vind ze erg leuk maar ze zullen (op dat ene meisje na) het nooit zelf vragen en dat vind ik wel sneu. en ook verjaardagsfeestjes is ze nog nooit uitgenodigd.. zelsf niet door wat volgens haar haar beste vriendin is. (dat valt dan ook wel mee zou ik denken?) dus.. houd hoop! het kan ineens zomaar weer goed zijn. (echte allerbeste vriendin van dochterlief is trouwens 7... dat combineert veel beter dan al dr klasgenootjes bij elkaar maarja.. een kleuter wil gewoon veel vriendjes en dat lukt dr niet zo goed.)
Ah, bedankt voor de reacties! Fijn dat jullie dat willen delen. Inderdaad, een speelafspraak maken is een goed idee. Ik zal eens met mijn dochter overleggen of ze dat wil en hoe we dat gaan regelen. Ze heeft ook een nichtje van 6 waar ze het supergoed mee kan vinden, ze logeert er weleens en ze zijn altijd blij elkaar weer te zien. Verder heeft het dus nog wat tijd nodig? Zoiets als vriendschap kun je natuurlijk ook niet forceren... Dreumesmama; ik begrijp je heel goed, wel fijn dat ze school toch leuk vindt. Saskia; zeker zal ik hoop houden! Dank voor je advies!
ik ga hier ook weleens gewoon lekker thee drinken met een moeder uit de klas... spelen de kinders toch. dat vind ze erg leuk.
Speeldates organiseren kan inderdaad werken. Maar als je de uitleg van de juf te onduidelijk vind zou ik toch nog een gesprek aangaan. Je kunt aangegeven dat je graag wilt weten hoe je dochter het op school doet.
Morgen een speelafspraak! Ik zal er zelf ook bij zijn, ben benieuwd! @Anais; volgende week hebben we een oudergesprek en ik zal zeker een aantal punten inbrengen.
Speelafspraak ging goed! Onze dochter was eerst wat stil en teruggetrokken, maar naar verloop van tijd kwam er steeds meer interactie. Ze is erg enthousiast over het speelgebeuren en wil graag in de vakantie naar klasgenootjes. Lijkt me alweer een goede vooruitgang!
Mandy gaat morgen ook voor het eerst bij een klasgenootje spelen. Ik ga dan mooi thee leuten met de moeder, want ik hou er nog niet zo van dat ze ergens gaat spelen waar ik de ouders niet van ken.... daar moeten we nog wat in groeien denk ik! Maar Mandy heeft er wel heel veel zin in... (mama hoopt dat het goed gaat Mandy is best dominant... en dat meisje waar ze mee gaat spelen is ow zo lief, verlegen en meisje meisje.... mij benieuwen hoe dat dan gaat) Wel fijn om te lezen dat er vooruitgang geboekt wordt
@@mandysmam: tja wij hebben ook een heel stil lief meisjemeisje Gek genoeg juist met wat pittigere meisjes kan ze het goed mee vinden en dan ineens blijkt ze stuk mondiger Nu al 2x gehoord dat het goed was dat er eindelijk eens een meisje over de vloer kwam dat niet overal in mee gaat... Dus wie weet valt het reuzemee
daar zat ik ook al aan te denken... nodig gewoon iemand uit vraag aan je dochter wie ze het liefs bij haar thuis komt spelen misschien geef ze wel een naam en nodig die dan uit als ze dat niet doet zou ik gewoon idd een keer ene moeder aanspreken en dan ff situatie uitleggen en kijken hoe het dan gaat ...