Een aantal weken geleden (voordat ik wist dat ik zwanger was) heb ik gesolliciteerd op een andere functie. Het is een functie die heel erg goed bij mijn opleiding aansluit en precies in de richting ligt die ik op wil met mijn carriere. Kortom, de perfecte functie voor mij. Ik had er niet zo heel erg veel van verwacht en was inmiddels ook vooral bezig met mijn zwangerschap... En toen kwam dus opeens het bericht dat ik ben geplaatst! Aan de ene kant ben ik heel erg blij natuurlijk, maar aan de andere kant brengt het ook zorgen met zich mee. Ik heb namelijk een proeftijd tot 1 oktober, en dan ben ik dus 22 weken zwanger. Aangezien ik nu al een buikje begin te krijgen, kan ik er tegen die tijd echt niet meer om heen. Als ze met mij verder willen, zullen ze ook mijn zwangerschapsverlof op de koop toe moeten nemen... Terwijl ik tegen die tijd nog niet eens goed en wel ingewerkt ben. Zijn er mensen die in deze situatie hebben gezeten en voor wie het wel goed heeft uitgepakt? Zijn echt alle werkgevers zo kortzichtig dat ze niet voorbij een zwangerschapsverlof kunnen kijken? Ik heb namelijk de volle intentie om gewoon weer terug aan het werk te gaan na mijn verlof, en om dan gewoon weer hartstikke te gaan knallen! Positieve verhalen zijn meer dan welkom! Ik heb namelijk echt hoofdpijn van de zorgen, ik slaap er slecht door en weet het allemaal echt even niet meer.
Van harte gefeliciteerd met je nieuwe baan én je zwangerschap!! Ervaring met eenzelfde situatie heb ik niet, maar ik zou me er niet te druk over maken. Ik zou ook niet te lang wachten met vertellen aan je leidinggevende dat je zwanger bent, jij wist het zelf toen je solliciteerde nog niet eens, dus hoe kunnen ze dat dan kwalijk nemen? Gewoon nu een goede inzet tonen, tijdens je verlof (de eerste paar weken en een aantal weken nadat je kindje geboren is) zelf eens contact zoeken met leidinggevende en collega's en nadien inderdaad weer volop knallen zou geen problemen moeten geven dacht ik zo! Maak het bespreekbaar, dan hoef je er niet meer wakker van te liggen, wat veel beter is voor jou en je kindje! Helaas hoor je in dit onderdeel van het forum juist veel negatieve verhalen over vervelende werkgevers, maar daar niets van aantrekken hoor!! Ik zou mij gaan specialiseren binnen mijn vakgebied, maar toen ik mijn leidinggevende vertelde dat ik zwanger was zei ze direct dat het geen probleem was als ik een paar jaar zou wachten met specialiseren!
Proeftijd tot 1 oktober kan niet, ik neem aan dat je een tijdelijk contract bedoeld? Ik zou het zeker eerlijk zeggen, ik zeg dit vanuit mijn functie als personeelsfunctionaris. Als je goed bevalt bij het bedrijf is die 16 weken doorbetaald wachten echt geen probleem. Iemand die pas na 22 weken zwangerschap komt vertellen dat ze zwanger is net na een contract verlenging is iemand die ons blijkbaar niet vertrouwt en die wij ook niet meer kunnen vertrouwen. Eerlijkheid duurt het langst, gewoon vertellen dus!
Misschien ben ik dan wel een vreemde, maar ik zou het dus niet zeggen. Het is tegenwoordig zo moeilijk om je baan te behouden. Werkgevers hebben nu zoveel keuze uit honderden mensen. Je moet wel HEEL erg goed zijn wil je de baan behouden. De meeste bedrijven zijn tegenwoordig ontzettend egoïstisch en ik zou in dit geval ook voor mezelf kiezen.
Even een positief verhaal. Twee maanden nadat ik was aangenomen raakte ik zwanger. Ik heb een jaarcontract dat midden in mijn verlof verloopt. Vanaf 16 weken zwangerschap zit ik al thuis i.v.m. zwangerschapscomplicaties. Ik heb dus meer niet dan wel gewerkt en ben daardoor ook nog niet goed ingewerkt. Desondanks heb ik vorige week een vast contract aangeboden gekregen. Mijn collega is zelfs aangenomen terwijl ze zichtbaar zwanger was en zal naar haar tijdelijke contract waarschijnlijk ook een vast contract krijgen. Ik zou het vertellen. Mijn leidinggevende had het absoluut niet op prijs gesteld als ik het zolang voor me had gehouden. Sowieso hoef ik niet voor een werkgever te werken, die werknemers afwijst vanwege zwangerschap i.p.v. naar kwaliteiten en inzet te kijken.
Ik zou het zeker vertellen. Als je het niet verteld, weet je bijna zeker dat ze je niet willen behouden omdat je niks verteld heb en dus daarmee voor hun idee aangeeft geen vertrouwen in ze te hebben. Als je het wel verteld kan je er over praten met ze, heb je geen 'geheim' meer en heb je een grote kans dat ze je eerlijkheid zo waarderen dat ze er geen probleem van maken. Als ze je echt goed genoeg vinden voor de functie en tevreden zijn + je eerlijkheid dan maakt het ze ws niet uit! Ik geloof zelfs dat ze ook niet voor de kosten (of deels) van verlof op hoeven te draaien, dat komt allemaal uit een ander potje.. maar als ik het mis heb, hoor ik dat graag. Succes & sterkte!
Klopt. Het UWV betaalt jou (of je werkgever) het salaris tijdens het verlof en eventuele zwangerschapsgerelateerde ziekteverzuim. Het enige wat je ertegen zou kunnen brengen dat er extra kosten zijn gemoeid aan het inwerken etc. van een vervanger. Ik heb het ook met lood in mijn schoenen aan mijn leidinggevende verteld, maar ik werd direct gefeliciteerd en dezelfde middag stond er een bos bloemen op mijn bureau. Zo kan het ook .
dit is mij ook overkomen. ik heb het verzwegen. mijn plan was tot na de proeftijd want ik had de baan gewoon erg nodig. Uiteindelijk heb ik het met 3 weken vertelt. de reden daarvoor was omdat de manager mij ermee geconfronteerd had... ze dacht het gewoon. Niet omdat ze een buikje zag maar ze had het vermoeden door andere dingen... toen heb ik het gezegd want het was erger geweest als ik het dan NOg langer voor me had gehouden. Maar in het algemeen geef ik je de tip om het pas na je proeftijd te zeggen.
Ook als dat pas in oktober is en het buikje nu al begint te groeien? Denk niet dat ze daar intrappen... ik had het wel verzwegen als ik sneller de zekerheid had van m'n baan, maar in deze denk ik dat eerlijkheid het langste duurt!
Ik heb precies hetzelfde gehad. In dezelfde week dat ik hoorde dat ik was aangenomen, kwam ik er ook achter dat ik zwanger was. Ik heb het nog wel in mijn proeftijd verteld, volgens mij was dat met 10 weken zwangerschap ongeveer. Ik vond het heel spannend en was ook bang om mijn baan te verliezen, maar gelukkig reageerde iedereen echt super enthousiast! En nu nog, ook al zit in al volledig in de ziektewet, zijn ze allemaal nog super lief voor me.
was je 3 weken zwanger? anyway dit mag je manager niet eens vragen... wat nou als je het voor jezelf wilde houden tot een bepaalde tijd? Ik denk dat ik geen antwoord had gegeven en gezegd had dat ik het een zeer ongepaste vraag vond. Als het zo is dan kom ik er zelf mee, is het niet zo dan beledig je me nu gewoon.
nee ik was toen al 15 weken zwanger. en idd dat mag de manager niet vragen het was heel onprofessioneel..
Ik ging uit van de eerlijkheid van de mens.. en heb het eerder dan het verlopen van mijn proeftijd verteld.. 1 dag voor het aflopen van de proeftijd werd ik ontslagen. Ik kan mezelf wel voor mn kop slaan dat ik het heb verteld. Dus mijn advies; bescherm je zelf.. want voor je het weet zit je koos werkloos thuis.
tummeltje.. idd.. jammer dat het bij jou zo is gelopen maar zo zie je maar weer. zeker in deze tijden zou ik het zo lang mogelijk voor je houden als je kunt!
Ik zit met hetzelfde op de dag dat ik mijn contact tekende in de avond nog positief getest. Nu is het wel zo dat ik maar een maand proeftijd heb. Ik ben bang wanneer ik het eerder vertel dat ze dan met een stomme reden mijn contract misschien niet verder zouden zetten. Aan de andere kant wisten daar al verschillende mensen dat ik 2 mks gehad heb en weten dus dat ik in de toekomst graag kinderen wil. Ook zou ik het juist wel weer willen vertellen, omdat het bij mij als verraad voelt. Ik zou het namelijk zelf ook wel zo netjes vinden als mensen mij het vertouwen geven om het eerder te zeggen. Ik vind het dus wel netter om het eerder te zeggen, en je laat zo ook zien dat je vertouwen hebt in de organisatie en er wel voor wil gaan. Moeilijk! Komt goed!
Hoi! Zelfde situatie: Na lang nadenken mijn vaste baan ingewisseld voor een nieuwe uitdagende baan. Na ondertekenen van het contract 2 weken later: Zwanger! Aankomende woensdag beginnen en maar meteen vertellen. Hun hebben moeite gedaan en mij binnen te krijgen. Dan is deze hobbel in de buik toch geen opstakel? Ik verwacht dan hun eerlijk zijn... Dan ben ik het ook. Of zijn er nog andere goede tips?
Hier ook zo'n situatie. Vaste baan eindelijk omgeruild voor nieuwe uitdaging. De dag het rondkomen van de contractonderhandelingen testte ik positief. Nu vandaag begonnen en morgen 12 weken. Na lang wikken en wegen heb ik besloten het meteen te willen vertellen. Ook al heb ik ook een proeftijd van een maand. Zij wilden mij heel graag hebben en hebben erg lang gezocht naar een opvolger. Vol zenuwen ging vandaag beginnen en dat waren vooral zenuwen voor hun reactie. Maar helaas.... Directeur blijkt deze week nog op vakantie.... Wordt dus volgende week vervolgd!
Ik heb precies zo'n zelfde ervaring alleen ben ik 16 weken zwanger, mijn preoftijd is niet verlengd vanwege vage reden en dat ze aan de toekomst moeten denken..