Toen ik wist dat ik zwanger was wou ik graag zo'n zwangerschaps dagboek maken, zodat je later teug kunt lezen hoe het was van week tot week... Heb na de eerste echo rondgekeken voor leuke boekjes maar kon er geen vinden waar ik echt een leuk gevoel bij had (te saai, te druk, te weinig schrijfruimte, te weinig ruimte voor echo-foto's), toen bij zo'n 13 weken besloten om zelf in een blanco boek wat te gaan maken. Pas bij 16 weken een boek met een mooie kaft gevonden en ook gekocht. Heb de eerste weken tot en met de eerste echo's erin geschreven, maar kan me er nu niet meer toe zetten om verder te gaan met terugschrijven, omdat het zo "gemaakt" voelt om nu met mn 22 weken te gaan schrijven hoe het was toen ik 14, 15 weken was. Er is ook weinig bijzonders gebeurd, want ik voel me gewoon supergoed. Er valt niet veel te vertellen , en als ik nu die eerste weken teruglees vind ik het stom geschreven, omdat ik weet dat ik dat achteraf heb geschreven. Bah, baal echt van mezelf. Hoe moeilijk was dit nou om vanaf het begin gewoon eke week iets te schrijven over hoe en wat ik toen voelde... nu weet ik al niks meer te vertellen over week 16 en 17 bijvoorbeeld! De weken gaan ook zo snel, vind het gewoon stom van mezelf dat ik dit al verprutst heb We zijn bewust voor dit kindje gegaan, en van te voren had ik helemaal zo'n idee van "ja, dan ga ik zo'n dagboek bijhouden!!" Mijn eigen baby album bestaat ook eigenlijk niet, want mijn ouders zijn er destijds niet aan toegekomen om het netjes bij te houden... heb dus van mezelf 3 blaadjes met foto's in een verder leeg album, waar wel een hele berg losse foto's in zit, waarvan de helf ook nog eens beschadigd is Dit heb ik altijd zo stom gevonden van mijn ouders, omdat mijn broers wel leuke albums hadden! Ik dacht dat overkomt mij niet, maar nu heb ik al niet eens het dagboek kunnen maken wat ik me voorgenomen had, voel me er zo rot over!! Bah...
Waarom begin je in het nieuwe dagboek niet gewoon bij nu. Doe je het straks allemaal in een doos en leg je dit verhaal aan je kindje uit? want dit hoort toch ook bij je dagboek wat er nu gebeurd?
Tja, dat hoort er nu eenmaal een beetje bij. Ik heb bij onze zoon wel een echt baby-fotoboek gemaakt, geen verhaaltjes maar foto's, waar dus ook de echo-foto's in zitten, een foto van de dikke buik etc, tot en met zijn eerste verjaardag. Dit hoop ik ook voor deze tweede te doen. Maar moet eerlijk bekennen dat ik sinds het baby-album geen foto meer heb ingeplakt.. Niet balen van jezelf hoor, nergens voor nodig. Probeer anders een digitaal album, kost minder tijd en kun je sneller wat foto's aan toevoegen.
Ik zou je er niet al te rot over voelen hoor! Mn 1e zwangerschap maakte ik van elke week een buik foto, nu moet ik er echt aan denken weer een te maken stel dat ik elk moment kan bevallen? Dan is de buik weg! Maar als je zwangerschap voorspoedig gaat, dan is er per week toch ook weinig te melden? "Ik ben nu niet meer misselijk en kijk uit naar de eerste schopjes". Weken later: Schopjes gevoeld. Ik bedoel je kan ook schrijven om te schrijven. Een fotoalbum is dan veel belangrijker om je energie in te steken!
Ik zou ook gewoon nu beginnen. En evt. Een paar kleine dingen op schrijven van de weken hiervoor. Wat er bv vij de vk is besproken of gedaan. Dat kun je daar evt. Nog navragen als je het niet meer weet. Want als je nu niet begint blijf je nog langer achter de feiten aanlopen. De tijd gaat nu eenmaal heel snel. Ik wlde ook een dagelijk dagboek bijhouden voor mijn kereltjes. Dat is niet echt gelukt. Wel heel veel foto's en dat isook veel waard. En tijdens mijn verlof ga ik er digitale boeken van maken. Nu met deze zwangerschap gaat het veel beter.
oh meiske! Ik herken het! Maar dta geeft toch niet als je een paar weken overslaat? Als je je goed voelt en er is niets speciaals, dan hoef je toch ook niets te schrijven? Als jij of je kindje dat dan later terugleest dat je iedere dag die week schrijft 'er is niets bijzonders ik voel me super!' dat gaat ook vervelen om te lezen Ik moet zeggen dat ik dat ook heb, ik heb nu een heel leuk zwangerschapsdagboek, waarbij je vragen in moet vullen en er ook altijd wat plaats is voor iets leuks te schrijven die week. Ik schrijf dan wel wat over de echo's en de bezoekjes aan de verloskundige hoe die waren, maar als er niets bijzonders is dan is er niets te melden Dat geeft toch niet? Je hebt iig al iets geschreven (ookal is het achteraf) dat is beter dan niets en als je het vanaf nu een beetje oppakt? Vanaf nu groei je ook sneller en merk je ook meer van het kindje (eerste schopjes, draaien, de hik, misschien een voetafdrukje/handafdrukje op je buik? Dat lijkt mijzelf wel leuk om te herrinneren en om later te vertellen tegen je kindje ) Vind het al knap dat je iets hebt geschreven, er zijn genoeg vrouwen die helemaal niets schrijven of bij houden liefs
Je hebt nog tijd genoeg om meer tekst op te schrijven Ik weet ook nooit zoveel te schrijven... Maar je kan ook schrijven over andere dingen die je bezig houden he! Wat je hebt gedaan op werk, familiegebeurtenissen, enz. En verder over de controles door de vk, de spulletjes die je hebt aangeschaft, wat je doet om het kamertje klaar te maken, enz. Maar het hoeft dus op zich niet alleen over babydingen te gaan. Voor je kindje is het later ook heel leuk om terug te lezen waar jij je verder mee bezig hield, misschien een muziekoptreden waar je heen bent geweest, een film die je hebt gezien, een feestje dat je hebt bezocht, enz. En maak je geen zorgen over het stom vinden van je eigen schrijfstijl, dat is heel normaal Wel kun je de komende tekst zo neutraal mogelijk houden, dat voorkomt dat je je er later aan gaat ergeren.
Hihi, herkenbaar! Ik heb het dagboek van Pauline Oud, maar ik ben zo'n vergeetmuts dat ik week 14 t/m 19 vergeten ben in te vullen.
Overigens heb ik de eerste 4 maanden volledig met terugwerkende kracht beschreven eerder durfde ik er niet in te beginnen uit angst dat het nog mis zou gaan, dus moest ik dat even achteraf samenvatten. Wel van tevoren op een papiertje aantekeningen gemaakt met wat ik in die tekst wilde schrijven, welke gebeurtenissen, wanneer we het aan wie vertelden, etc. Nu heb ik ook alweer een week of wat niet geschreven, bedenk ik me... Maar ja, komt wel!
Ik heb dat ook wel. Ik was heel goed bezig, totdat mijn vader steeds zieker werd. In die tijd kwam ik er niet aan toe om in het dagboek te schrijven. Ik maak het wel af, want ben er ook aan begonnen, maar dan gewoon met wat minder info. M'n kindje zal later heus wel snappen waarom ik niet zo actief kon schrijven in die nare periode...
Pfff wat fijn dat ik niet de enige ben!! Wat een lieve reacties! Een boek met foto's is natuurlijk ook leuk, en kan ik tijdens mn verlof nog makkelijk maken met terugwerkende kracht... En die tip dat ik andere dingen die ik in deze 9 maanden mee maak ook kan beschrijven vind ik ook erg leuk, had ik zo niet bij stilgestaan maar dat maakt het juist leuk om te lezen denk ik... Ik ga nu opvallende dingen even opschrijven in een boekje zodat ik ze niet vergeet, en ga daar na de vakantie wel iets leuks van maken, dan niet van week tot week maar van gebeurtenis tot gebeurtenis, lijkt me iets makkelijker om vol te houden
Heel herkenbaar hoor, hier was ik ook van alles van plan maar ik dacht steeds van 'het komt wel' of dat ik het wel zou onthouden. Maar goed dat gebeurt dus niet. Vanaf 22 weken beginnen er steeds meer dingen te gebeuren, buik groeit veel sneller, schopjes, 20 weken echo die je kunt opschrijven, kamertje en spulletjes halen etc. Dus nog genoeg te vertellen
Ik heb wel een dagboek bijgehouden, maar ik heb het met buikfoto's. Ik was van plan om elke week een foto te maken. Nu heb ik anderhalve week geleden een buikfotoshoot gedaan en dat is de eerste foto die ik heb van mijn buik. En mijn planning was ook heel anders. Ik heb die shoot gedaan, omdat ik anders helemaal geen buikfoto heb, haha. Zoals al anderen hebben gezegd zou ik gewoon beginnen vanaf nu. Van de eerste periode heb je in ieder geval echofoto's en misschien een foto van de test? En vanaf nu maak je dan gewoon steeds wat foto's (kamertje, buik, ......) en schrijf je er vanaf nu wat bij. En dan kan je er later ook nog je zwangerschapskaart van de verloskundige bij plakken ofzo...... Ik maak het digitaal (gewoon van de hema). Af en toe typ ik een stukje (alleen als ik echt iets heb, niet om maar te vullen). Dus soms schrijf ik ook weken niks. En verder heb ik foto's van testen, het kamertje, de echofoto's, foto's van speciale cadeautjes erin zitten. En als ik de buikfoto's krijg en de foto's van mijn babyshower komen deze er ook in. Als laatste foto wil ik een foto doen van net na de bevalling en dat wordt dan ook de eerste foto van zijn baby-album.
Zo gaat dat . Wat wij doen is elke week een buikfoto maken (oke, heel veel buikfoto's haha) en de bijzonderheden van de zwangerschap schrijf ik op. Zo had ik bij de eerste ineens een paar druppels melk op mijn arm liggen waar ik echt van stond te kijken en heb ik bij deze zwangerschap bijvoorbeeld de placenta aan de voorkant zitten wat compleet anders voelt dan bij de eerste zwangerschap. Maar er gebeurt niet elke week iets. Als de kleine er is maak ik een digitaal fotoalbum voor hem over zijn geboorte en de weg ernaar toe. Dat hebben we bij de oudste ook gedaan en dat is echt heel leuk. De testen staan erin, foto's van het kamertje voor de geboorte (dan staat alles nog heel netjes en afwachtend ), van elke maand een buikfoto, de manier waarop we de zwangerschap bekend gemaakt hebben, en dan foto's van de geboorte en een korte tijd daarna. Daarna maken we het eerste jaar van elk kwartaal zo'n fotoalbum en daarna van elk jaar. Maar echt dingen opschrijven, pff, dat vergeet ik ook hoor.
Gewoon alsnog beginnen.. en dan wel netjes bijhouden. Ik laat net zoals bij mijn dochter, straks een boekje drukken.. dus ik schrijf nu wanneer ik eraan denk, een berichtje in word. (Bij mijn dochter had ik een blog, dus daar ging het wat makkelijker) Voor je kindje is het gewoon mooi om terug te lezen straks.. want JIJ hebt het geschreven met je hart en ziel en dat is voldoende, toch? Heb je trouwens geen updates van je zwangerschap bijgehouden via facebook, twitter, whatsapp met je partner o.i.d? Zodat je die stukjes kunt gebruiken in je boekje? Dat is pas echt een zwangeralbum anno moderne tijd!
Je hebt nog bijna de helft van je zwangerschap te gaan! Ik zou gewoon alsnog beginnen en zoveel mogelijk bijhouden. Ik ben zelf heel erg, heb zelfs twee zwangerschapsdagboeken, naast mijn eigen privé dagboek. Mijn buik bleef in het begin steeds maar plat dus heb toen weinig buikfoto's gemaakt. Nu begint mijn buik een beetje leuk te worden. Maar in verband met mijn voorgeschiedenis wel meer echofoto's. Ik heb het boekje van Pauline Oud, waarin je vragen moet beantwoorden. Vond dat zelf heel makkelijk want daardoor schrijf je echt iedere week wat. In het begin vond ik het moeilijk om te schrijven, was zo bang dat het mis zou gaan. Sommige dingen heb ik teruggezocht aan de hand van topics waar ik in geschreven heb op ZP, maar ik probeerde echt iedere week te schrijven zodat ik positief met mijn zwangerschap bezig zou zijn. Verder heb ik het boek van Alison Mackonochie, daar zitten van die handige insteekmapjes in. Dus daar gaan dingen in zoals bonnetje van de zwangerschapstest, afspraken kaartjes, kopie van de uitslag van de 20 weken echo etc. En ook foto's natuurlijk. Deze heb ik later gekocht, maar ik had zoveel dingen die ik niet kwijt kon in dat andere dagboek. Misschien heb je nog wat zaken zoals afsprakenkaartjes of testresultaten. Dat kun je ook in je dagboek plakken. Verder is het misschien leuk om erin te schrijven wat je nu graag eet of juist niet, en foto's van zwangerschapskleding en baby spulletjes die je hebt aangeschaft. Dan komt het vast wel vol. Laat het idee wat je eerst in je hoofd had een beetje los en maak er gewoon iets moois van!
best herkenbaar bij dochter probeerde ik ook elke week buikfoto te maken en dingen op te schrijven om er later een boek van te maken.. helaas hield ik dit ook niet lang vol en ligt het meeste nog los te wachten tot ik er wat mee doe, eveneens fotos na geboorte.. had zoveel fotos gemaakt dat ik in begni alles af liet drukken en pas tot 2 maanden in boek heb zitten schaam.. ze word nu 2,5.. dus heb nog heel wat uit te zoeken .. wil voor ik bevallen ben echt van elke maand een kleine selectie gaan maken van de fotos zodat ik in elk geval bij ben.. de rest wat ik digitaal heb op een stick bewaren zodat ik het altijd nog terug kan zoeken.. anders is er helemaal geen beginnen meer aan straks na de geboorte van nr 2 ook hadden wij een soort boekje gericht aan dochter gemakat na bevalling hebben we ook maar een keer of 10 in geschreven.. had veel rugklachten en depressief dus het kwam er niet van.. probeer het los te laten.. het is nu eenmaal zo