Nou dat wil ik zeggen! Het lijkt wel of kinderen dit soort aandacht niet mogen krijgen maar afgericht moeten worden. Arm babietje denk ik dan, die van mij mogen lekker bij papa of mama zijn als ze daar behoefte aan hebben. Ik ben graag degene die mijn kleintjes een veilig gevoel geeft, sterker nog, ik voel me vereerd! Van familie kreeg ik hier overigens het commentaar op dat ik een eenkennig kind 'kweekte', nou hij is nu 19 maanden en de enige van alle kleintjes die ik zelf ken die nog nooit eenkennig geweest is. Misschien toeval hoor maar ik vind het heerlijk omdat mijn familie subtielletjes onder de neus te wrijven .
Hier is ze ook 2 weken oud. Ze ligt hier vaak na de voeding op mijn buik te slapen, s avonds even bij papa. Als ze goed slaapt en ik wil wat doen, leg ik haar in de kinderwagenbak die in de box staat. Als dat geen succes is, doe ik haar in de draagdoek. Hier is het overdag vrijwel voeden en slapen. 's Avonds of s nachts heeft ze een wakker, wat onrustig moment. Hier sliep ze vanmorgen nog op ons bed dus snel de oudste in de kleren, brood voor haar gemaakt en voor mezelf en daarna de kleine meid weer gepakt. Nu slaapt ze weer lekker en leg ik haar even weg, ga ik douchen en kijk ik of ik wat in huis kan doen. Tot nu toe heb ik er overdag meestal geen kind aan maar ze houdt me s avonds laat en s nachts nog wel lekker bezig.
Wat heeft je omgeving ermee te maken, het is jouw kind. Ze is pas 2 weken oud, natuurlijk wilt ze bij jou blijven!