Mijn vriend is bij ons degene met het hoogste inkomen. Hij werkt fulltime en het plan is dat ik 3 dagen ga werken (als het het gekunt had ik thuisgebleven, maar helaas ). Ik zorg dus momenteel fulltime voor mijn kleine en doe het huishouden, koken etc. Verder gaan de inkomen op de grote stapel. We leggen het bij elkaar en daar doen we gewoon alles van betalen, leuke dingen van, sparen etc. Nu had mijn vriend kennelijk een discussie met zijn collega's. Die vinden namelijk dat hun vriendin (ook als ze kinderen krijgen) maar gewoon fulltime moet blijven werken, want hun inkomens houden ze gescheiden, ze leggen dus allebei een X bedrag apart voor de vaste lasten etc. en wat over is, is voor henzelf). Dus als zijn vriendin minder werkt, houdt ze dus ook gewoon minder over voor zichzelf . Volgend jaar gaan wij trouwen en wij trouwen gewoon in gemeenschap van goederen, dat zouden hun ook NOOIT doen, want owee als hun vriendin aanspraak krijgt op het huis . Ik begin me tegenover de collega's van mijn vriend een beetje te voelen als klaploper of profiteur ofzo. Terwijl ik juist het idée heb dat wij hebben gekozen SAMEN een leven op te bouwen, dus dat alles ook gewoon van ons SAMEN is. Degene die minder werkt, draagt meer bij in het huishouden etc. etc. Ik ben verdorrie blij dat ik het overgrote deel van het opgroeien van mijn kindje zelf mee mag maken, maar hun doen net alsof het een schande is ofzo :x. Ben ik nou echt zo raar?
Wij doen het hier het zelfde als jullie hoor en vind dat super. Ik verdien 1/3 van wat hij verdient maar alles gaat op de grote stappel. Ik vind dat jou geld en mijn geld te triest als je al zolang samen bent. Huishouden en kinderen naast een partime baan is niks minder en zelfs zwaarder dan een fultime baan. Mijn partner begrijpt dat en helpt ook mee in het huishouden. Zolang wij samen er over eens zijn vind ik het prima. Wij gaan volgend jaar ook trouwen in gemeenschap van goederen. Wij hebben genoeg vertrouwen in elkaar en houden genoeg van elkaar om dit gewoon aan te gaan. Ons geld, ons huis, onze eventueele schulden etc. Alles voor ons samen en daar staat een relatie voor. Als je Niet trouwt in gemeenschap van goederen denk ik altijd, hadden jullie niet genoeg vertrouwen in elkaar?? Ken trouwens ook stellen die hun eigen geld hebben en serieus bij elkaar lenen als ze te kort komen. Geld lenen bij je partner????? Ook ken ik stellen waarbij het geld naar de vrouw gaat ( thuisblijf moeder) en partner krijgt zakgeld haha.
o haha dan moet ik me zeker helemaal schamen ik werk momenteel helemaal niet. wij zijn gewoon samen. wij hebben geen "mijn geld" en "zijn geld" alles is van ONS. wij zijn gelukkig zo en mijn man wil zelfs niet dat ik ga werken. ik vind jou mans collega's maar raar
moet je dan een kind op de wereld brengen om te blijven werken Nee lekker doen wat jullie willen. Ik vindt het zelf raar als ze allebei fulltime blijven werken.
Lekker is dat dan dat ze er zo over denken. Je leeft toch samen, je hebt toch samen een kind. Zoals hun praten klopt van geen kant. Hoe doen zij het dan met kinderen. Ooo kleine heeft luiers nodig. Wie gaat het nu kopen, huishoudgeld is op.
Ik vind het niet meer dan normaal dat als je getrouwd ben ( langdurige relatie hebt)en kids heb, je alles samen doet. En dat 1 van de 2 meer thuis is (als het financiel kan) om bij de kinderen te zijn. Misschien is hun relatie niet sterk/goed ???
Ik vind dat gescheiden houden heel apart. Dan hoef je ook niet te trouwens. Lijkt wel alsof ze bang zijn dat hun vriendin/vrouw er met hun geld vandoor gaat. Daarnaast lekker makkelijk gezegd, de vrouw moet ook maar fulltime blijven werken. Gezellig voor hun kinderen, dan kun je beter niet aan kinderen beginnen. Hier is alles sinds we samenwonen op 1 hoop qua inkomsten. Ik werk nu niet omdat ik voor onze zoon zorg en opnieuw zwanger ben. Ik wil heel graag werken straks, alleen dan moet er ook maar werk beschikbaar zijn. Dan alsnog maar maximaal 3 dagen.
gelukkig zijn het zijn colllega's maar en niet vrienden ofzo niks van aantrekken. Jullie moeten op deze manier leven en niet hun! Waar bemoeien ze zich mee zeg pff!
is dat erg dan? mijn man werkt heel hard en krijgt ook "zakgeld". hij kan totaal niet met geld omgaan en als wij het niet zo hadden gedaan zaten we nu diep in de schulden. en hij krijgt trouwens geen tientje per week ofzo hij krijgt 1000 euro per maand, niets ergs aan dus
Volgens mij doen er meerendeel het zoals jou...dat hun in de minderheid zijn! Ik doe het net als jou en prima toch!! Ik ben er trots op dat ik er voor mn kind kan zijn, en dan erbij werk ik fulltime want naast mijn baan moet ik ook dit huishouden draaiende houden!
Hier is al het geld ook van ons samen zou ook niet anders willen. Je hebt samen en relatie en samen je huishouden dus alles gaat samen. Zie het bij een vriendin van me die hebben allebei hun eigen rekening. Als er wat voor in huis bv wordt gekocht gaan ze overleggen wie dat moet gaan betalen of ze doen allebei de helft betalen. Vind ik maar raar.
Ik zou het echt te zot voor woorden vinden als ik evenveel aan de vaste lasten bij zou moeten dragen als mijn man. Zou betekenen dat ik veel minder over zou houden als hij, terwijl we toch echt beiden evenveel bijdragen aan ons gezin. Dat hij dan wat meer werkt en ik in andere taken meer doe, maakt niet uit. Mijn man zou een dergelijke regeling met gescheiden salarissen ook niet hoeven voorstellen hoor.... Wat een ongelovelijk egoistische lulkoek van die collega's van je man! Als de situatie andersom zou zijn, zouden ze ws niet weten hoe snel ze in gemeenschap van goederen zouden moeten trouwen....
ik werk ook part time hoor en stort elke maand een bedrag op rekening van mijn vriend want daar gaan alle vaste lasten vanaf en tja als mijn geld op is dan is het op en betaald hij gewoon de boodschappen en alles.
Hahaha ik begon mezelf al raar te vinden joh. Gelukkig denkt idd het merendeel er juist het tegenovergestelde van. Nou is dit nog mild hoor, ben een keer zo kwaad geworden op 1 van die collega's van hem. Die vonden het maar sneu voor mijn vriend dat hij in zijn uppie moest werken en ik lekker thuis zat te ''niksen'' bij mijn baby of dat ik alleen maar wou trouwen om recht op het huis te krijgen. Ik durfde notabene niet eens te werken, zat thuis met een PND met paniekaanvallen. Dat wist hij dan weer niet, maar kommop waar bemoeit die gozer zich mee. Kan hem ook echt niet uitstaan wat dat betreft. Zijn andere collega is net samen gaan wonen en volgens mij is het meer grootspraak, neem aan dat zijn vriendin er het hare van denkt .