Beste allemaal, Na aanleiding van een aantal dames binnen nodforum lijkt het me een goed idee om een onderwerp te maken voor angst en paniekaanvallen. Ik ben vorig jaar juni gestopt met de pil en en toen last gaan krijgen van angst en paniekaanvallen met hyperventilatie. Ik was ervan overtuigd dat het metde hormonen te maken had maar de huisarts wilde dat niet geloven en de enige manier was om erachter te komen door weer te starten met de pil. En door de kinderwens aar dat natuurlijk niet. De huisarts hooide het op overspannen/ burn-out. Dit kon ook wel ik had een drukke tijd achter de rug een verhuizing/verbouwing die ik alleen regelde(mijn vriend werkt veel) een drukke baan, dus dit zou kunnen. Voor de hyperventilatie ben ik onder behandeling geweest bij de fysiotherapeut en ook ben ik bij een psycholoog geweest. Bij de fysiotherapeut heb ik ontspanningsoefeningen gekregen en bij de psycholoog moest ik bijhouden op welke momenten ik klachten had. De klachten liepen uiteen van alleen thuis, in de auto op het werk enz.. Niet bepaalde situaties. Sinds april is mijn menstruatie weer opgang en merk ik dat mijn klachten een stuk minder zijn, maar nog niet helemaal weg. Ik vind het nog steeds eng om lange stukken te moeten rijden (max een alf uur) en alleen thuis zijn vind ik ook niet fijn, ik ben bang om dan een aanval te krijgen, en hierdoor ontstaat het juist. Ik ben benieuwd of er meer mensen zijn met deze klachten en of er eventueel tips zijn. Zelf ben ik gestopt met het drinken van cafeïne. xx
Bij mij is het juist met Pil erger. k reageer nogal sterk op progesteron wat in je pil zit. Vooral toen ze tot 2 keer toe mijn pil veranderde omdat ik een goedkopere kreeg begon ik te stuiteren. nee hoor kon ecth niet daaraan liggen. Ik ben met de pil gestopt en ik begon al snel me prettiger te voelen. Nu ik in verwachting ben maak ik zelf extra progesteron aan en je raadt het al begin ik weer af en toe te stuiteren van de hormonen. In deze periodes heb ik dus ook het meeste last gead van mijn paniek en angst aanvallen, dus ik zie hier zeker een verband in. Tips heb ik helaas niet echt voor je , hier zoek ik zelf ook nog naar wat het beste bij mij past.
Het kan ook aan je voeding liggen. Smaakversterkers maken je onrustig als je er niet tegen kunt. Dit kan ineens zijn. Probeer eens een week geen dingen te eten waar, e621, aroma, mononatriumglutamaat,msg in zitten. Ook chocola is uit den boze. Hier zit namelijk ook caffeine in. De knorr pakken, soepen en veel dranken bevatten het. Ook geen light producten nemen en kijken of je je beter gaat voelen. Het is een ontzettende zoektocht maar het kan je ontzettend helpen
ik heb angstaanvallen gehad, geen idee hoe et kwam, vaak mijn job door verloren omdat ik dan op de eerste werkdag constant moest overgeven en dus de hele tijd boven de wc hing. ik kreeg het van andere mensen, sociale angstfobie, als ik de stad in ging of in de supermarkt ging of maakt niet uit wat,...kreeg ik het benauwd, warm,...en als ik me niet snel wegmaakte dan moest ik overgeven of kreeg ik diarree, zodra ik weg van het volk ging, ging de aanval ook weg nog steeds geen idee hoe het kwam maar stilaan is het verdwenen, heb wel eens clozan gekregen, werkte goed en ook eens andere pilletjes die je rustig maakten maar die werkten te goed, ik viel dan bijna in slaap, te gevaarlijk voor me, want autorijden is dan niet te riskeren
Opmerking van justdakota zou ik zeker eens proberen. Ik heb dat ook allemaal verbannen,toen weer langzaam wat gegeten tot ik twee weken geleden dacht,ik ben gek ook!ik heb minder last als ik op mijn eten let! Je zou eens kunnen kijken op de site hormoonfactor. Daar wordt uitgelegd hoeveel invloed voeding op hormonen heeft! Ik pb je even!
Aspartaam! Schijnt echt een flinke boosdoener te zijn... Vooral in grotere hoeveelheden. Dus de cola light lekker laten staan. Is ook nog eens met caffeine, dus dubbelop...
Herkenbaar. Bij mij ontstond t ook na een stressvolle periode. Helaas is er bij mij niet echt een verschil in met of zonder pil. Wel weet ik dat toen ik nog de pil slikte en ongesteld moest worden, ik geheid me angstiger voelde. Nu ben k inmiddels 38 weken zwanger en tijdens de zwangerschap zijn de aanvallen weer heftiger geworden. Heb meerdere psychologen gehad en ook 1 waarbij ik oefende met mijn ademhaling, want hyperventileren doe/deed ik chronisch. Momenteel geen hulp, heb de aanvallen redelijk onder controle, maar ben wel van plan weer te starten met een gedragstherapie na de bevalling. Wat jou betreft zou k echt proberen om geen dingen te gaan vermijden , probeer de uitdaging Aan te gaan en daag jezelf ook uit, want wat is het ergste wat je kan overkomen? Van een paniekaanval ga je niet dood, dus wat dat aan gaat... Erg lastig en hier iemand met veel ervaring helaas. Mocht je nog vragen hebben dan mag je me ook altijd een PB sturen.
ik heb het ook gekregen in een stressvolle periode....in mijn zwangerschap (2e) notabene......trouwen/bloedverlies/werk kwijtgeraakt/angst voor bevalling etc etc......ik heb erg veel last gehad in drukke ruimtes/winkels.... heb het heeeel moeilijk gehad afgelopen winter.....gelukkig ben ik op eigen kracht met wat hulp van psych/fysio/accupunctuur weer zover dat het de laatste tijd echt goed vooruit gaat! ik heb alle homeopatische medicatie/bachdruppels/voedingsadviezen/ontspanningoefeningen/tips&trucks wel gedaan..... maar ik ben er achter (tenminste voor mij) dat er uiteindelijk maar een remedie is.....gewoon je ding doen....eventueel tijdelijk met hulp van een vertrouwd persoon (in mijn geval mijn moeder/man) het is heeeeeeeeeeeeeeeeel zwaar en vaak erg vermoeiend maar uieindelijk moet je het daar wel weer mee doen.... weer sterk worden in je hoofd en niet meer angst voor de angst ontwikkelen..... staat hier heeeeel simpel , maar zo werkt het zeker niet altijd hoor....ook niet voor mij, het is namelijk nog steeds niet over..... en geef jezelf de tijd....dat vond ik heel moeilijk ik wilde het meteen over hebben.....en maar zoeken op google naar tips & trucks hopende op het ei van columbus (die ik nooit heb gevonden) ik moest en moet het met mijn eigen ik doen en weer blij worden met mezelf en anders gaan denken(conitieve gedragstherapie) heel verhaal maar wilde het toch even delen! wie weet heef iemand er iets aan.... je mag me altijd een pb sturen voor meer info
Bedankt allemaal voor de reacties, ga zeker wat met de tips doen. Wat betreft mezelf uitdagen daar ben ik mee steeds mee bezig, zeker op het vlak van autorijden telkens stukje verder en de snelweg nemen als ik zo ook op plaats van bestemming kan komen. En niet elke me vriend laten rijden als we weggaan. Ik wil niet afhankelijk zijn. Ik was hiervoor een onafhankelijke vrouw en dat wil ik weer terug! Dus zet ik mezelf ook voor het blok en moet ik dingen gewoon van mezelf omdat ik dat altijd deed.
Nog een gouden regel. Wat er ook gebeurt, het is oke. Het is er nou eenmaal en je kunt er niets aan doen als het komt. Weet dat het niet aan de plaats ligt of aan de mensen die wel if niet bij je zijn. Apartaam en smaakversterkers zijn echt zo slecht voor je. Het is een goede reactie van ne lichaam omdat het nu al aangeeft dat het schade kan maken en het dus voor is.
bij mij gaat autorijden ook meestal wel goed. Ik durf alleen één viaduct nog niet over. Dat ding is zo hoog! en onbekende bruggen vind ik ook niet prettig. Maar stukje bij beetje.... Wat ook belangrijk is, geduld. Geef je zelf alle tijd. Je hebt dit blijkbaar even nodig om aan jezelf te denken. Al zou dat leuker ontspannend zijn in een heet bad met een glas wijn, maar daar zou je niks van leren.
Nou,en als je t erover hebt..net op de bank werd ik imeens duizelig!ben maar de trap op en afgelopen,dat helpt,kwam ik achter dus bij deze nog een tip,lekker bewegen!
Tijdens een paniekaanbal of onrustig gevoel maakt je lichaam adrenaline aan en inderdaad zodra je gaat bewegen word het minder. Daarom trggert caffeine en theine een aanval dit hoort in dezelfde groep als adrenaline. Sowieso veel sporten verminderd de kans op aanvallen.
Met het oog op de hormonen,vinden jullie het ook eng om een zwangerschap aan te gaan? Ik wil de angst mijn leven niet laten beheersen,dus wij gaan ervoor,maar t blijft spannend!
ik heb er deze winter ook heel erg last van gehad ik heb denk ik alle migelijke verscheinselen van angst gehad heb heel erg diep gezeten. met behulp van een alternatief geneesweize ben ik een heel stuk vooruit gegaan. maar over is het nig niet ben ook bang om een volgende zwangerschap aan te gaan p.s. ik had geen paniekaanvallen buitenshuis meer binnendshuis
@souries: Ik heb al vanaf 2008 een paniekstoornis. De zwangerschap was wel een verrassing en heb ook echt wel gedacht van: leuk, zometeen hormonen en die verergeren altijd alles al bij mij... Moet zeggen dat het nu met ups en downs gaat. Sinds het begin van mijn verlof (4 wk geleden) is het allemaal wel weer wat erger geworden omdat ik opeens de tijd kreeg om weer over alles te gaan piekeren. Lig regelmatig snachts wakker (zoals nu ) en ga dan piekeren over van alles en nogwat, maar dat komt wel goed. Ik ken verhalen van vrouwen die echt nergens last van hadden tijdens de zwangerschap en zich kiplekker voelden. Super goed dat jullie er voor gaan en je keuze niet laten beheersen door de stoornis! Heel veel succes!
Ook ik heb sinds een jaar last van Paniekaanvallen en ben er eigenlijk elke dag mee bezig. Met mijn twee kinderen is dat een hele uitdaging. Mijn man is veel aan het werk en ik wil ze toch alles geven, dus mijn grenzen verlegen gebeurt steeds vaker. De ene keer goed en de andere keer niet! Ik heb al therapie gekregen en daar heb ik geleerd om niet angstvallig de controle te willen vasthouden. Dat zat me erg dwars. Ik probeer me te houden aan deze regels: - min. 3 x per week sporten - goed slapen (makkelijk gezegd met twee kinderen) - gezond eten (dat gaat goed, alleen mijn verslaving aan cola light moet stoppen!) Morgen ga ik toch naar de HA. De laatste weken gaan heel slecht en ik hoop op iets wat kalmerend werkt.