Ik hoop voor de meiden hier die commentaar hebben over de vriend van ts en totaal geen idee hebben wat hij heeft gedaan, zelf nooit in een dergelijke situatie komen want ik kan je vertellen dat het ongeacht wat degene geeft gedaan echt geen pretje is om iemand niet te kunnen spreken! Ja ik spreek helaas uit ervaring, degene zit nu nog steeds vast in turkije en aan contact hoef je al helemaal niet te denken. @ nouketygo, lekker genieten nu, hopelijk krijg je hem snel weer te zien!
Jammer dat ik de opmerkingen van Strijkkraal niet kan 'vind ik leuken' ben het namelijk totaal eens met haar.
Kijk, ik ben blij voor TS dat ze haar vriend heeft kunnen spreken en dat die onzekerheid weg is! Maar wat mij steekt, is dat er zo makkelijk aan het feit voorbij wordt gegaan aan het feit waarom ze hem zo lang niet heeft kunnen spreken. Het zal waarschijnlijk geen kattenpis zijn. In het vorige topic waren er ook al kreten zoals: Belachelijk dat je geen contact met hem weg, stomme regels in NL etc etc. Dan denk ik Hallo??? Het gaat vast en zeker niet om een openstaande parkeerbon!!! En na al die andere topics denk ik dan: Meid, denk eens goed na! Hebt al zo veel ellende gehad de laatste tijd. Kan me gewoon moeilijk voorstellen dat dit nou een toegevoede waarde is als ie in de bak zit, want of je het nou wilt of niet, ook jij en je zoon gaan er op aan gekeken worden. Het komt op mij nog al over als naïef en dat is geen probleem an zich, maar wel als er kinderen in het spel zijn. Maar ach...misschien denk ik er wel te veel en te diep over na.
Het is iets uit het verleden zegt TS. Dus had hij zijn leven al gebeterd. Mag hij dan omdat hij nadat hij zijn leven gebeterd heeft geen second chance krijgen van zijn vriendin omdat het verleden hem ingehaald heeft? Sowieso waar lullen we over? Dit is haar leven en haar pakkie an. Wij weten niet eens wat hij gedaan heeft en kunnen alleen speculeren met de "feiten" die we wel hebben en die in geen geval een compleet beeld en dus kunnen we niet oordelen en dus is heel het speculeren BS. Laat haar lekker blij zijn nu en de rest van het verhaal kunnen ze samen lekker "uitvechten". Gaat ons niet aan.
JAAAA! POST! woehoeeee! inclusief kaartje voor Tygo's verjaardag, te schattig. Bring out the tissues.. mijn hemel, 8 kantjes voor en achter beschreven. En dat is dan 1 brief van de 4. Daar zijn mijn 'boekwerken' dus niks bij Plus de bevestiging binnen dat ik zondag op bezoek mag samen met schoonouders
helemaal fijn voor je meis!!! geniet maar lekker van je post en je telefoongesprekjes, fijn dat je hem zondag kunt zien!!!
Wat een super nieuws. Word je weer blij van. Meid geniet ervan zondag.. Ik vind je een hele sterke vrouw.. Knufff
wil toch nog even wat kwijt, eigenlijk.. Gisteravond heeft hij me nog even gebeld, kon in zijn recreatie tijd. Hij klonk heel erg bedrukt, zat duidelijk ergens mee. Toen ik hem er naar vroeg begon hij wederom bijna te huilen. Er ging mij een lampje branden. In een van zijn brieven heeft hij me nog iets meer aan informatie gegeven, daar schrok ik toch wel een beetje van. Naar aanleiding van die brief stelde ik hem de vraag "ben jij nog veilig in je eigen huis als je weer thuiskomt?" en het bleef angstvallig stil. "nee dus?" en nog steeds bleef het stil. "okee, dat zie ik maar als een bevestiging. wat moet er gebeuren? sloten veranderen?" "dat zowiezo." "nu al doen? kwestie van bellen he? dan hoef jij je daar niet druk om te maken zolang je daar zit!" Hij weet het niet, weet niet wat hij moet en is doodsbang voor zijn eigen huis. Dat doet me zo'n pijn, ik heb hem maar niet gevraagd of IK met Tygo er wel veilig ben geweest.. Het antwoord kan ik wel raden en als hij me dat op moet biechten stort hij helemáál in.. Daarna het gesprek maar even een wat positievere draai gegeven door hem over Tygo te vertellen, anders blijft hij in dat negatieve spiraaltje hangen en daar schiet hij niets mee op. Schoonouders gebeld, die hebben toen actie ondernomen. Huis gecheckt, niks aan de hand. Zit een extra slot in de deur dat hij altijd bestempelde als 'onnodig' maar vanaf nu zit dat slot er dus ook op. Achterdeur is van binnenaf beveiligd door mijn schoonvader, die heeft er een knip opgezet. Met schoonouders nu besloten dat we zondag zijn kant van het verhaal afwachten omdat we tot nu toe alleen het verhaal van de advocaat kennen. Dan vragen we hem nogmaals of hij zich nog veilig voelt in zijn eigen huis. Zo niet, zeggen we direct de huur op. Hoe we dat oplossen als hij weer vrijkomt weten we nog niet, komt tijd komt raad. Komt hij desnoods maar bij mij wonen. Waren we in principe toch al van plan, waren eigenlijk al een klein beetje op zoek naar een stekkie voor ons drietjes. Bij zijn ouders terug wil hij niet, dat weten we allemaal en niemand doet daar moeilijk over. Is nog wel begrijpelijk dat je dat op je 32e niet meer wil.. Maar dan; morgen mogen we dus op bezoek en als ik heel eerlijk ben kan ik eigenlijk niet wachten hem te zien, een hele dikke knuffel te geven en hem zeggen dat we er echt allemaal voor hem zijn. Teglijkertijd kijk ik er als een berg tegenop. Zoals ik het verhaal nu heb gehoord valt het best mee, kan ik het naast me neerleggen en gaan we "gewoon" samen verder als koppeltje. Maar ik besefte mij gister dat die advocaat pleit voor de beste uitkomst voor mijn vriend, vraag me dan ook af of die advocaat niet dingen uit het verhaal achterwege laat naar ons toe uit voorzorg dat wij er niet met iemand over praten of zo. Mijn vriend wil het gehele verhaal van zijn kant direct uit de doeken doen, wil alles opbiechten aan ons, wil het kwijt en wil zijn geweten op tafel leggen. Vond het heel jammer dat ik Tygo niet mee wilde nemen maar wel begrijpelijk omdat ik vind dat ik de mogelijkheid moet hebben goed naar hem te kunnen luisteren. Het is en blijft een feit dat Tygo best druk kan zijn in een vreemde omgeving en ik zal non-stop op hem moeten letten. Dat wil ik niet, ik wil echt met alle aandacht bij mijn vriend kunnen zijn. Alleen maak ik me nu dus zorgen over zijn kant van het verhaal. Het doet me zo zeer om te lezen wat er in die brieven stond. Afgezien van alle hele lieve dingen die hij schreef (op dat moment niet wetend of hij mij nog terug zou zien als zijn vriendin zijnde, dus) stonden er ook dingen in waar ik me totaal geen beeld bij kan vormen. Vind het heel moeilijk om te lezen dat hij zich steeds zorgen moest maken, vind het vooral heel naar voor hém. Maar ik vind het ook heel moeilijk om me te bedenken dat zijn kant van het verhaal wel anders kan zijn als die van de advocaat. Ik ben (denk ik) eigenlijk vooral bang voor het feit dat ik achteraf denk "tsja, maar dit kan ik dus níet naast me neer leggen." Toch nog steeds bang voor wat ik te horen krijg ondanks dat ik 99% al weet. Waarom? Geen idee, op de een of andere manier ben ik bang dat die 1% me écht niet aanstaat.. Bang dat ik straks zonder mijn vent verder ga, puur omdat ik niet anders kan. Zo bang dat alle moeite voor niets is geweest, zo bang dat ik iets heel erg moois moet afkappen vanwege zijn verleden. Bang dat ik wel móet, niet omdat ik het wil. Dat is het ook vooral denk ik, de onwetendheid of de ene procent doorslaggevend zal zijn en in welke richting. Ik kijk er dus voornamelijk tegen op. Hij heeft heel hard die knuffel en die kus nodig, dat weet ik donders goed. Ik ook. Maar daarna... ik weet het niet meer en ik ben een beetje bang dat ik de realiteit kwijt raak. Maargoed, eerst maar zijn kant van het verhaal horen. Daarna? Géén idee..
knap dat je nog achter hem staat jij en je zoontje zijn dus duidelijk gevaar geweest in hem huis en hij heeft dat gewoon laten gebeuren en je niks verteld. wie weet hoe fout het had kunnen aflopen met bijv zwaar geweld/dodelijke afloop, je weet het nooit in dat circuit. lekkere vent die zoiets riskeert bij zijn grote liefde + klein kindje ik hoop dat je ooit tot dit inzicht komt dat dit misschien niet de juiste keuze is en je beter voor je eigen welzijn en dat van je zoontje kan kiezen als voor een criminele vent die je pas een paar maanden kent zoals ik al eerder zei zit hij niet voor iets lichts een maand in beperking en nu nog steeds in de gevangenis dat is omdat hij iets criminelen gedaan heeft. jij zegt dat hij enkel ZICHZELF iets heeft gedaan waarom hij daar zit, maar ik neem aan dat als je jezelf iets aandoet en geen schade toebrengt aan een ander direct of indirect je niet zolang vastzit, het zal dus echt wel met oplichting/drugs/mishandeling/inbraak of een van die dingen te maken hebben waar je wel een ander schade mee toebrengt hij werd uit het niks weggerukt uit je leven en zat ineens vast. jij was overdonderd en wist niet eens waarom? Als hij echt zoveel om je gaf legt hij in jullie relatie toch alles open en bloot op tafel en deelt zijn geheimen met jou? daar draait een relatie om, vertrouwen en open en eerlijkheid Nu zit hij ineens uit het niks vast, terwijl hij allang wist wat voor criminele activiteiten hij begaan had, maar jou in het ongewisse liet je zit samen in een relatie en hoort open en eerlijk naar elkaar toe te zijn, dat is een basis voor een gezonde relatie, en blijkbaar was die er al vanaf het begin niet anders had hij die dingen wel met je gedeeld ipv plotsklaps ineens gearresteerd te worden terwijl hij vanaf het begin wist dat jij en je zoontje niet veilig waren in zijn huis ik vind het dus heeeeel benoemenswaardig dat je na dat alles nog bij hem bent.
Het is echt vreselijk wat er allemaal gebeurd. Ik snap wel dat je van hem houdt, en dat je hem niet kwijt wilt. En ik weet ook niet wat hij gedaan heeft. Maar je schrijft in je verhaal dat het allemaal wel meevalt. Maar hij is niet meer veilig in zijn eigen huis, jij hebt daar ook gezeten met je kindje. Hij heeft je niet gemeld dat het niet veilig is daar. Vindt ik best wel ernstig eigelijk. En dat jij zegt dat het allemaal wel meevalt, ik vindt het niet echt meevallen dat hij dadelijk moet vluchten als hij vrij komt. Het is natuurlijk moeilijk om te oordelen, maar zijn jullie dadelijk wel veilig als hij bij jullie intrekt?
idd, als het allemaal wel meevalt was hij allang vrij en zat hij niet weken/maand in beperking zonder contact met de buitenwereld en was hij nu wel op vrije voeten ipv nog steeds in de gevangenis en misschien nog wel maanden/jaren, net wat de uitspraak doet meevallen vind ik iets stelen in de winkel en daarvoor vast zitten, maar iedereen weet dat als je zooooolang in beperking zit en nu nog steeds vastzit dat dat niet meevalt, maar wel een ernstiger delict is jij en je zoontje liepen al die tijd gevaar in hem huis zonder dat jij dat wist, als hij vrij komt loopt hij gevaar in zijn eigen huis. denk je dan dat die criminelen die achter hem zitten ervoor schromen om jou en je zoontje iets aan te doen?? als ze hem perse moeten hebben en hem niet kunnen pakken, pakken ze jou en je zoontje wel als ze weten dat ze hem daarmee hard kunnen pakken. dat jij dat wil riskeren samen met je dreumes
en dat is dus precies waar ik bang voor ben. Tegelijkertijd krijg ik ook het idee dat ik misschien wel veilig was in zijn huis simpelweg omdat ik een "gevaar" was voor dat wereldje. Onder het mom van 'o er is iemand anders, komen we later wel terug' of zo iets. weet ik veel... Zijn aandeel is klein, maar ik neem het hem wel kwalijk dat hij me niks heeft verteld. Ja, nu.. in die brieven.. beetje laat. Tegelijkertijd vraag ik me dus af wat die ene procent me nog gaat vertellen, wat ik daar mee moet. Schoonzus wees me er nog op dat hij misschien best veilig is geweest in zijn huis, ik ook, maar dat hij zich daar NU zorgen om maakt omdat hij nu vast zit. Ze zei nog dat het kan zijn dat die andere figuren misschien wel vragen gaan stellen "wat heb je verteld? namen genoemd? etc" en dat hij dáárom bang is niet veilig te zijn in zijn huis. Dát kan ook nog. Maar dat is toch echt wel iets wat ik hem wil vragen!
Zoo mee eens!! Je niet veilig gaan voelen in je eigen huis staat niet gelijk als "het valt allemaal wel mee". En gaan is verhuizen geen garantie voor "veiligheid". Ik vind het echt lovenswaardig hoor, dat je zo achter hem blijft staan, ik hoop echter wel dat je dat later niet gaat opbreken.
Heel erg veel succes voor morgen. En ik vind het juist super dat je ondanks alle shit (want het is in goede en slechte tijden!) je je partner niet als een baksteen laat vallen. Wat hij dan ook maar gedaan heeft. Knap! Ik zu het persoonlijk ook een eng iets vinden dat hij dus niet veilig is... Ben jij en vooral je zoontje, die kan nog geen keuzes maken, dat wel nu of straks als je vriend er weer is? Ik hoop voor je dat alles meevalt en je de juiste beslissingen kunt maken. Sterkte!
Meid, (en neem dit niet verkeerd op ), maar doe even die oogkleppen af ... dat wereldje (welke dat dan ook is), wordt niet warm of koud daarvan ... die worden niet bang daarvan hoor ... Ik vermoed dat je een beetje smoesjes zit te verzinnen om het aan jezelf te verkopen. Of niet?
maar dan nog, wat voor een slappe zak is het om jou niks te vertellen over zijn criminele activiteiten? Hij is samen met een meid die een kindje van 1 heeft, en weet dat hij jullie in gevaar kan brengen, en hij word ineens weggerukt uit je leven, poef, uit het niks, terwijl hij WIST dat dat vroeg of laat ging gebeuren omdat hij criminele dingen deed vind je dat dan niet ontzettend idioot? alleen daarom al zou ik eraan twijfelen of hij wel net zoveel om jou en je zoontje geeft als jij om hem. als ik een man ben en ik doe criminele dingen en kom een meid tegen die een zoontje heeft, no way dat ik die bij mij laat verblijven als ik weet dat ze gevaar lopen!!! Openheid en eerlijkheid komt duidelijk niet voor in jullie relatie terwijl dat nou juist de basis is. ik vind jullie hele relatie dus ongezond en gebaseerd op 1 grote leugen aangezien hij je gewoon voor het lapje heeft gehouden al die tijd en nog steeds een ander verhaal verteld als de advocaat misschien toch iets van een pathologische leugenaar in zich ofzo? kan het niet helpen, maar zie meteen een soort Joran voor me met zijn mooie praatjes