15. Thuissituatie was niet meer houdbaar. Eerst tijdje bij mijn nu ex gezeten en vanuit daar een hutje voor mezelf gezocht.
Ik was 20. In de trein kwam ik een kennis tegen die nog 2 mensen zocht om mee samen te wonen in een anti-kraakwoning, de volgende dag moesten we tekenen Omdat zij er bijna nooit was, dat andere meisje eerst nog ging verbouwen en ik niet alleen in dat grote huis wilde zijn, was mijn vriend (we waren net een week bij elkaar maar kenden elkaar al van de middelbare school) eigenlijk altijd bij me. Inmiddels zijn we 11 jaar verder
Ik was 16 toen ik het huis uit ging... Als ik het over kon doen was ik lekker langer thuis gebleven..
Bijna 18 en dolblij met de vrijheid van het studentenleven. Achteraf had ik mss beter wat langer thuis kunnen blijven.... dat was wat veiliger geweest
ik was net 20. mijn vriend heeft 2 jaar bij mijn ingewoond toen ik bij me ouders nog woonde dus had geen haast. met me 21 was ik moeder
Ik was 18 toen ik de 1ste x ging samenwonen. Veel te jong achteraf en had beter nog een paar jaar alleen kunnen wonen... Desondanks toch paar leuke jaren gehad maar nu inmiddels heel blij met 2e (en hopelijk laatste) partner
Ik was 17 toen ik uit huis ging om op kamers te wonen. Mijn ouders vonden me eigenlijk nog te jong maar ik moest nodig weg uit het dorpje waar we woonden. Het was tijd om m'n wereld wat groter te maken. Beste keuze die ik ooit heb gemaakt. Niet dat ik bij m'n ouders weg wilde maar ik moest gewoon wat anders. Heb veel geleerd en kwam na 2 maanden m'n (nu) man al tegen. Dus ook zeker nooit spijt van m'n keuze gehad!
19 gaan samenwonen, 21 huis gekocht, 22 terug naar ouders (3mnd) en daarna alleen gaan wonen (& huis verkocht). Nu nog altijd lekker in m'n eentje (of ja, 2 met zoontje ) en prima naar m'n zin. Niet slecht thuis, maar van elkaar weg, verbetert hier thuis (met mijn ouders) de band wel veel merk ik. Gaat super zo!