Hoi dames, Wanneer vertellen jullie het aan jullie ouders dat jullie zwanger zijn? Of wanneer hebben jullie het verteld? Binnen 2 weken heb ik op vrijdag mijn eerste controle in het ziekenhuis, dan zou ik 8 weken en 3 dagen zwanger zijn. Graag had ik het geheim gehouden tot na de nekplooimeting, dus nadat we "zekerheid" hebben, dus iets van een 12 weken. Ondertussen drink ik uiteraard geen alcohol meer met als smoes om te vermageren. Niemand heeft hier argwaan in. Maar ik heb zo'n problemen met mijn misselijkheid. Van 's middags tot 's avonds ben ik kotsmisselijk en kan dan wel humeurig zijn. Ik kreeg niets door mijn keel en eet alleen omdat het moet en dan zo gezond mogelijk. Dingen die ik vroeger graag lustte, krijg ik niet meer binnen. Ik maak dan ook de dingen die ik lekker vind. Maar dit valt dus wel op! Mijn vriend stelt voor om het dan te zeggen na de eerste controle, maar ik ben zo bang dat het daarna misloopt. Wat denken jullie? Liefs!!
Allereerst van harte met jullie zwangerschap! Ik zou het vertellen....Mocht het nog misgaan, weten je ouders ervan af en kunnen ze jullie steunen! Wij waren al heel lang bezig met zwanger worden, dus zodra onze test (eindelijk) positief was hebben we het meteen verteld! Suc6 met wachten tot de eerste echo!
Hey hey, Gefeliciteerd! Wij hebben de dag dat we positief hadden getest gelijk onze ouders verteld. Ten eerste omdat we het wilden delen en ten tweede om inderdaad, mocht er iets mis gaan, steun te hebben aan ze. Pas bij de eerste echo hebben we het wereldkundig gemaakt
Wij gaan het vertellen na de echo,die hebben we volgende week. Waarschijnlijk zijn we dan een week of 10. Nekplooimeting doen we ws niet. Nu weet niemand het nog!
Bij onze eerste hebben wij echt gewacht tot 12 weken. Maar dat was ook niet zo heel moeilijk aangezien onze ouders aan de andere kant van het land wonen en we elkaar maar eens in de 4 a 5 weken zien. Toen ik 8wkn zwanger was ben ik nog een paar dagen bij mijn ouders geweest, maar het is niet opgevallen Dit keer willen wij het onze ouders met 10wkn vertellen, maar dat heeft meer te maken omdat wij onze ouders zien als ik 10wkn ben en dan pas weer met 14wkn. Ik zou het dan alleen aan onze ouders vertellen en aan de rest van de wereld vertel ik het pas als ik 12wkn ben
Bij de eerste poging, die uitliep in een fiasco, wist mijn vader en mijn schoonouders het met 7 a 8 weken. Was fijn, ze leefden mee en het was daardoor een stuk minder eenzaam. Ben heel blij dat ik ze niet heb hoeven confronteren met een onverwacht rampverhaal. Zo van: jullie zullen wel verbaasd zijn, maar ik ga dus een miskraam krijgen... Minder was dat schoonouders het ook aan familie hadden verteld, die leefden ook heel lief mee maar dat was wat onverwacht. Nu hebben we het na de eerste echo, die weken eerder was, weer verteld. Ook onder het mom: dan weten ze wat we meemaken. Vrijdag weer een echo, het blijft doodeng, maar we leven van moment tot moment
Aan de ouders meteen verteld aan beide kanten. Gelukkig kunnen ze beide goed hun mond houden dus geen verklappers. Hahahaha Eerste keer iedereen het verteld,helaas een mk en besloten bij de nieuwe zwangerschap niks te zeggen tot 12wk. Ouders hebben we het wel weer meteen verteld.
Ik weet nog niet wat we moeten doen. Morgen hebben we de eerste echo met 7-2 weken. We vertellen het morgen sowieso aan onze ouders. Die hebben alle ellende van de afgelopen tijd meegemaakt en zij weten dat we in het ZH lopen. Iedereen weet dat trouwens... En dat maakt het zo lastig of we het wel of niet moeten vertellen. Men leeft zo ontzettend met ons mee! Ik vind het daarom moeilijk niets te zeggen. Maar die angst dat het weer mis gaat blijft... Maar goed, men weet dat het bij ons extra spannend is en zal daarom ook ingetogen enthousiast zijn denk ik. En mocht het toch weer mis zijn, dan heb je ook weer heel veel steun. Zo lastig dit!! Maar ik denk toch dat we morgen beslissen het te vertellen... Mijn man wil dit wel, ik twijfel nog... We kunnen er nog een nachtje over slapen! Succes met je keuze!
Dank jullie wel dames voor jullie verhalen! Ik ben zelf nog steeds aan het twijfelen, maar jullie stelden me wel gerust dat ik geen schuldgevoel moet hebben als ik het op 8 weken vertel. Ik wens jullie allemaal het allerbeste!!!
Het beste wat je kunt doen is naar je gevoel luisteren. Wanneer jeje er dus prettig bij voelt en er behoefte aan hebt zou ik het vertellen! Dat is echt het belangrijkste, het maakt verder niet uit hoe lang of kort andere wachten. Bij mijn dochter had ik het na de termijn echo met 11+4 verteld en met deze zwangerschap al met 8 weken.
Wij hebben het bij beide zwangerschappen vrij snel na dat we het zelf wisten aan onze ouders en broers/zussen verteld. Mocht het dan misgaan hoef je niet eerstuit te leggen dat je zwanger was en nu niet meer. Maar je moet vooral doen waar je jezelf hetprettigst in voelt. En natuurlijk gefeliciteerd
Ouders hebben we het meteen verteld. Achteraf wel een beetje spijt van. Bij een eventuele derde houden we het wat langer voor ons
Ouders broer en zus hebben we het een week na de test verteld. Rest hoor het vanaf 12 weken. Wachten duurt alleen zo lang, haha!
Familie hebben we het de dag van de positieve test verteld.. Net als mijn twee beste vriendinnen. Maar die wisten ook al dat wij al twee jaar bezig waren, en later dit jaar aan iui zouden gaan beginnen. Mijn collega's weten ook dat het niet zo wou vlotten, en ik ga volgende week weer aan het werk, dus weet het nog niet goed. Wil er ook niet over liegen als ze er naar vragen.. Ben nog in dubio..
Wij hebben get in de week na de positieve test vertelt aan ouders en broertje / zusje. We waren super blij en als het fout mocht gaan wilde ik het ook kunnen delen. Wel gezegt dat ze het pas door mochten vertellen na de eerste echo. zo hadden wij wat tijd tussendoor om het nog een paar mensen zelf te kunnen vertellen met wie we het ook wilde delen als het fout zou gaan. Dat hebben ze allemaal netjes gedaan
Leuk om te lezen hoe verschillend dit voor iedereen is Zodra wij de MMM in gingen hebben we veel gedeeld met familie, vrienden en collega's. En daar hebben we veel aan gehad. Toch hebben we niet direct verteld over onze positieve test. Omdat ik het zelf niet aan zou kunnen om eerst iedereen het goede nieuws te vertellen en misschien later toch nog slecht nieuws. Mijn moeder zou er ook kapot van zijn, dus familie krijgt het ook nog niet te horen. En...we vinden het toch ook wel gewoon leuk om eerst zelf van te genieten Een paar goede vrienden hebben we het wel verteld, alle anderen krijgen het na 12 weken te horen.
Allereerst gefeliciteerd! Is heel persoonlijk denk ik. Dus doen waar jullie je goed bij voelen en je niets van anderen aan trekken. Wij hebben het mijn ouders en zussen bij 6 weken verteld en mijn schoonouders, schoonzus bij 8 weken (waren op vakantie). Dat vonden wij prettig voor mocht er iets mis gaan. Daarnaast zie ik in mijn werk later ook heel vaak problemen waarbij het misgaat, dus voor mijn gevoel heb je de zekerheid dat het goed zit nooit.
Mijn schoonmoeder en zwager (broertje van mijn man) wisten het al heel vroeg, ik geloof met een week of 5. De rest hebben we het pas na ruim 12 weken verteld. Toen was het ook lastig geheim te houden omdat je mijn buikje al redelijk snel ging zien...