1e bevalling: Vliezen gebroken om 23.00 Weeen begonnen om 1.00 Begonnen met persen 7.15 Zoon geboren 8.39 Lang moeten persen, een knip en een scheur, maar heb het totaal niet als erg ervaren. Ik zat in totale roes, dacht dat ik pas 10 min aan het persen was. Knip deed geen pijn, ze knipte tijdens n wee. 2 uur na de bevalling weer heerlijk thuis! 2e bevalling: Weeen begonnen om 1.00 uur Begonnen met persen 4.55 Zoontje geboren om 5.03 Korte ontsluiting, kort persen. Ging perfect. Alleen had hij z'n handje naast z'n hoofdje waardoor ik nogal was uitgescheurd, maar door de adrenaline vond ik zelfs de 45 min hechten niet erg. Weer n super bevalling! 3e bevalling: Weeen begonnen rond 14 uur (nog maar elke 6 min) Toch naar z'huis gegaan omdat de vk had gezegd dat het snel kon gaan. Door het ritje zakten de weeen af naar elke 8 min ongeveer. Had totaal niet het gevoel aan het bevallen te zijn. Om 17.55 werden m'n vliezen doorgeprikt, had toen 6-7 cm. Vanaf dat moment begon het voor mijn gevoel pas echt. Weeen kwamen heftig. Begonnen met persen 18.11 Dochter geboren 18.12 na 1x persen! Perfecte bevalling! Echt bevallen wil ik nog wel 100x, zwanger zijn vind ik (door m'n bi) een stuk zwaarder! Niet ertegenop zien, proberen zo ontspannen mogelijk te zijn en het over je heen laten komen! Iedereen kan het! En lukt het niet dan word je geholpen!! Komt goed!
1e bevalling: Van te voren diarree en spugen, vanaf 3:00 plots regelmatige weeen. Deden meteen flink pijn. Eenmaal in ziekenhuis rond 5:30 uur 8 cm ontsluiting. Toen persdrang zonder te mogen persen (heel vervelend, maar ja, gaat ook snel weer voorbij), iets voor 7:00 uur volledige ontsluiting. Tijdens het persen helemaal niets meer gevoeld (zo high van endorfines?), alles was zo rustig en sereen na de chaos van de ontsluitingsweeen. Soepel werd zoonlief 7:17 uur geboren, beetje ingescheurd waarvoor wat hechtingen, die ik na het plaatsen nooit meer gevoeld heb. 2e bevalling: Af en aan wat onregelmatige weeen, vanaf 16:00 uur om de 5 minuten, heel goed te hebben. Vanaf 17:00 uur plots heel heftig en om de minuut, al snel weer persdrang zonder te mogen persen. Om 18:15 uur 9 cm ontsluiting, 18:23 uur plots braken de vliezen (wat een waterballet ) en 1x zuchten hoofdje geboren, 2e keer zuchten dochter geboren om 18:27 uur. Beetje gescheurd waarvoor wat hechtingen, die ik daarna ook nooit meer gevoeld heb. Bevallen vind ik echt peanuts . Het is heftig en pijnlijk, maar zo gepiept in mijn geval . (zwanger zijn is in mijn geval echt een ander verhaal ...)
eerste kind 42+0: gebroken vliezen, geen weeën 42+1: s morgens om 9.15 ingeleid (had wel al 3 cm) om 12.15 10 cm na 50 min persen is om 13.05 onze zoon geboren. Hij was een sterrenkijker en had de navelstreng om zn nekje. Ook ben ik ingeknipt, maar vooral omdat het zo snel ging (totaal nog geen 4 uurtjes) vond ik het allemaal erg meevallen! Goed te doen, zelfs zonder pijnstilling!
7:00 begon ik weeen te herkennen. 7:40 belde ik de vk 8:15 ongeveer 4 cm geconstateerd 8:55 aankomst ziekenhuis 10 cm ontsluiting 9:15 start persen 10:13 baby geboren Het ging allemaal vlotter dan ik ooit had gedacht. Het deed natuurlijk wel pijn. Maar zodra je de baby in je armen hebt, is alle pijn gelijk weg.
uhm 53 min van eerste wee tot laatste puff geen uitscheuring of wat dan ook .. 2 uur later stond ik buiten te roken .. hoe bedoel je makkelijke bevalling
Ongeveer 4.15 vliezen gebroken. 8.30 regelmatige weeën. 12.52 dochtertje geboren. Ik heb het als iets prachtigs ervaren en heb er nog elke dag heimwee naar Tuurlijk, de ontsluitingsweeën doen pijn, echt pijn. Maar op de 1 of andere manier kan je dat gewoon hebben en het moment dat je baby op je borst gelegd wordt... Onbeschrijflijk!
Ik had mij op het aller ergste voorbereid. Vliezen waren gebroken om 18:00 en vanaf 23:00 weeen. Om half 2 om de 3 minuten. Verloskundige wilde nog niet voelen omdat dat de kans op infectie zou kunnen vergroten en ik lag er nog makkelijk bij. Een half uur na vertrek dacht ik dat ik moest persen, maar ja ik dacht het moet erg veel pijn doen allemaal, dus dit is vast nog niks. Om 6 uur toch de VK maar weer gebeld. Toen had ik al lang 10 cm.... Paar keer persen en daar was hij. Zonder knip of scheur! Het viel mij echt reuze mee!!
Dames, wat een verhalen allemaal. Ik heb ze een voor een gelezen. Elk verhaal zo speciaal en zo anders. Ik zat er namelijk erg tegen de bevalling op. Het doet me echt goed te lezen dat het ook mee kan vallen. Natuurlijk heb je het niet altijd zelf in de hand. Toch geloof ik dat het een verschil kan maken wanneer je met een ontspannen gevoel en vol vertrouwen de bevalling beleeft. Ik hoop en anderen met mij denk ik op nog meer verhalen.
Nou hier ook een makkelijke bevalling hoor! Had me echt op het ergste voorbereid, ik vond het doodeng en heb een lage pijngrens. Maar het viel me heel erg mee! Overdag ben ik gewoon nog lekker aan het rommelen geweest, met vriendlief naar het tuincentrum, plantjes in de tuin zetten enzo Best hard gewerkt nog maar het ging prima! Voelde me goed! Om half 11 's avonds braken mn vliezen, ik herkende het eerst niet en dacht dat ik nogal last van slappe bekkenbodemspieren had... maar toen ik in een kwartier voor de 3e keer een droge slip kon gaan aantrekken had ik toch wel door dat het iets anders was dan urine Zoontje lag niet helemaal ingedaald, dus we moesten meteen bellen en naar ziekenhuis komen bij gebroken vliezen. Dus zo gezegd zo gedaan, we waren om 23.15 in het ziekenhuis. Voelde nog weinig, heeeel licht wat menstruatie achtige krampjes maar stelde echt niks voor. Pas zo tegen 02.00 uur begon ik iets te voelen (maar nog niet pijnlijk). Gyn kwam even toucheren en had toen al 4 cm. Nou dat viel me alles mee, 4 cm zonder pijn! Echter vrij snel daarna begon het wel serieus pijn te doen, om drie uur ben ik gaan vragen om pijnstilling. Helaas lukte dat niet door een hele drukke nacht op de verloskamers. Even balen, maar ook zonder pijnstilling heb ik me er nog heel aardig doorheen geslagen Om vijf uur ongeveer kreeg ik een morfinepompje (nooit meer! stoned en nog steeds pijn) en om half 7 mocht ik gaan persen. iets na half 8 is mijn zoontje geboren! Ja het deed flink pijn, die ontsluitingsweeen vanaf ongeveer 6 tot 10 cm.. autsj! Maar met ademhalingstechnieken is het best wel te doen en je lijf neemt het gewoon over. Het persen viel me alles mee, ik had geen hele krachtige persweeen dus daar kreeg ik nog een infuusje voor.. maar echt pijn deed het persen niet vond ik! Alleen toen het hoofdje stond. Maar dat was maar even! Ik ben het grootste watje op deze aardkloot, ik jank al als ik mijn teen stoot. En ik vond het zo meevallen! Ik heb maar een uur of vier echt pijn gehad, en je zit zo in je eigen wereldje dat je helemaal niet merkt dat het zo "lang" duurt. Echt, ik zou het morgen nog een keer doen!
Eerste bevalling was ik ingeleid bij 39,1 ivm verminderd leven te voelen. meneer lag in stuit maar was klein. Helaas was dit een spoed ks geworden doordat zijn hartslag weg viel. wel volledige ontsluiting gehad. Tweede bevalling was om 08.00 uur begonnen langzaam aan. Om half tien was de verloskundige hier waardoor we meteen werden doorverwezen naar het zh met 4 cm ontsluiting. eenmaal daar had ik 10 cm dat was om tien uur. Na alles aangesloten te hebben heb ik 5 min geperst en hij was er al. Nageboorte was er ook 5 min later. Viel dus erg mee.
1e bevalling; 41+2wkn kindje in vruchtwater gepoept dus weeen infuus. pijnlijke korte weeën dicht na elkaar maar begon met 4cm ontsluiting en na 18u weeën een keizersnee gehad omdat ik toen nog maar op 6cm zat. viel me erg tegen... 2e bevalling: 40.0 wkn breken mn vliezen en direct elke 1,5 minuut een wee van 30sec, verloor helder rood bloed dus direct naar ziekenhuis ook ivm ks bij dochter. kindje maakte het goed maar ik gaf aan het eng te vinden, wist niet wat me te wachten stond. gyn verloskundige en zuster stelden me erg gerust. kindje kreeg schedel electrode om zn hartslag te volgen ivm keizersnee litteken en het heftige bloedverlies. Begon om 3u met weeën, om 5u had ik 5cm om 6u 6 cm om 6.45 kreeg ik persdrang bij 9cm ontsluiting en dat was even een pittig uur tot ik om 7.45 mee mocht persen. om 8.09 is hij, wel met een knip ivm dalende hartslag, geboren!! Ik kijk terug op een Geweldige bevalling!!!!!! Heb heeeeeeel veel bloed verloren en mn onderkant doet pijn maar het persen, het geboren worden was zo'n gave ervaring!!!!! mn man zegt steeds je had je gezicht moeten zien!! echt, het persen deed GEEN pijn! De knip ook niet, nu natuurlijk wel en ik sta wankel op mn benen ivm bloedarmoede, maar voor mn kindje zou ik 't zo weer doen!!
1e bevalling: 39+1, vliezen braken om 8 uur. Half 12 begonnen de weeën, dus naar het ziekenhuis voor controle. Ik had het zo goed in de hand dat ik tijdens de weeën gewoon in slaap viel, zo rustig werd ik en toen ik ontsluiting had werd ik weer opgewekt. 45 minuten met persweeen gelegen omdat de verloskundige weg was en ze niet wisten dat ik al zo ver was en na 5 minuten persen was hij er. Geen scheur of knip, helemaal heel! 2e bevalling: 41 weken gebroken vliezen nacht ervoor maar gebeurde niks, dus om 10.00 uur aan de meetapperatuur en 10.15 begonnen de weeën. Ik op de verloskamer weer helemaal tot mezelf gekeerd en kon weer een soort van slapen en om 11.45 werd ik weer opgewekt met volledige ontsluiting en om 11.55 na 2x persen was dochter geboren ook weer zonder scheur en helemaal heel! Ik heb 2 super bevallingen gehad en zou het zo weer doen!
1e bevalling: Deze werd opgewekt wegens zwangerschapssuiker die niet meer echt onder controle bleef ondanks de insuline. Bij 37+5. Toen ik me smorgens moest melde in het zkh bleek ik na onderzoek al 2 cm ontsluiting te hebben zonder dat ik het wist. Dus mijn vliezen werden om 8:00u gebroken en om 8:30 begon het infuus met weeenopwekkers zijn werk te doen. Om 14:30 begonnen de persweeen maar had nog 9 cm ontsluiting. Om 15:00 uur kon ik mee gaan persen en na een kleine 20 minuten persen was onze prachtige zoon er!!! Al met al is het mij enoooorrrmmm mee gevallen. Was allemaal prima te doen en voelde me erna ook direct goed. 2de bevalling: Ik zou op 15 augustus ingeleid gaan worden. Mijn schoonmoeder zou de 14de naar hier komen (woont 2 uur hier vandaan) om bij onze zoon te zijn. Schoonmoeder zei de avond ervoor nog: Nu zul je zien ga je vannacht spontaan beginnen! Had ze dat maar niet gezegd hahahaha. de 14de om6:00 in de ochtend braken spontaan mijn vliezen. Om 7:00 in het ziekenhuis en om 8:00 had ik al 8 cm ontsluiting. Om 8:50 lag onze dochter bij een hele trotse mama op de buik!!! Net voor dat mijn schoonmoeder er was. Deze bevalling was best snel en ook een hele tijd onwerkelijk geweest. Maar heb het allemaal als zeer prettig ervaren.
1ste bevalling: Hoort niet op bij dit onderwerp thuis. 2de bevalling: 2 uur 's nachts vliezen gebroken. 3 uur aanvang weeen. 6 uur vk gebeld; 6.30 aanwezig. 7.02 dochter Sarah geboren. Echt een droombevalling.
Ik vond het ook een prachtige ervaring. Ben in het ziekenhuis bevallen (standaard hier) in bad. Kon me door het warme water goed ontspannen. Mijn bevalling duurde in totaal maar 12 uur, waarin ik binnen 3 uur van krap 3 cm ontsluiting naar volledig ben gegaan. Had ook een continue weeënstorm met buik-, been- en rugweeën maar nog altijd had ik het erger verwacht. Een klein uurtje geperst, die overgang van ontsluitingsweeën naar persweeën voelde ik heel goed aan. Vanaf dat het hoofdje stond nog drie duwtjes gegeven en daar was ze. Ook niet uitgescheurd. Kijk nu al uit naar een tweede
Mijn beide bevallingen gingen snel, zonder problemen, persen deed ik bij de eeste 10 minuten en bij de tweede 3 seconden. Nooit een hechting gehad. N de geboorte van mijn tweede voelde ik me zo fit dat ik met mijn zoon van 3 uur oud ober de gang heenwandelde naar mijn net bevallen nicht om haar zoon te bewonderen Om vervolgens door de verpleging in een rolstoel teruggebracht te worden naar mijn kamer omdat ik toch pas net bevallen was, hoe goed ik me ook voelde Nee ik vind bevallen heel bijzonder, eng en geweldig. Hoop vurig het ooit nog eens te mogen doen. Ik hoop dat ik net als de vorige keren niet ingeleid hoef te worden en geen ks krijg. Bevallen is geweldig.
Ik heb mijn eerste bevalling als 'ideaal' ervaren. Vanaf eerste wee tot geboorte: 20 uur, waarvan ruim 1,5 uur persen (toch geldt het als snelle bevalling, omdat ik maar een uurtje of 4 echte ontsluitingsweeën heb gehad, de rest was voorwerk; en bij het persen had ik geen enkel benul van tijd). Thuis bevallen. Zoon woog 3800 gram. Op 3 april (40+5) werd ik 's morgens wakker met de eerste, zeer lichte weeën. Het was een soort menstruatiekramp die zich opbouwde en daarna weer afnam. Maar echt heel licht en heel onregelmatig, dus ik begon gewoon lekker rustig m'n dag. 's Middags begon ik slijm te verliezen met een klein beetje bloed. Intussen kwamen de weeën al wat vaker, zo om de 10 minuten. Nog steeds heel licht. Beetje geslapen, ge-internet, filmpje gekeken, relaxed dagje dus. 's Avonds gewoon licht gegeten en om 20 uur de vk gebeld. De weeën kwamen nu om de 6 minuten en ik wilde haar waarschuwen dat ze er waarschijnlijk 's nachts wel uit zou moeten. Inmiddels moest ik wel wat wegzuchten als ik een wee kreeg (had m'n zus gebeld, gewoon wat gekletst en niet eens gezegd dat het volgens mij begonnen was, en zij vroeg aan het eind van het gesprek hoeveel weeën ik nou had gehad in dat gesprekje. ze had het aan m'n ademhaling kunnen horen. 21.30 kwam de vk even langs. Ik bleek een volledig verstreken bmm te hebben, en 1 cm ontsluiting. Niet veel dus, maar ik vond het best. Het was allemaal nog goed te hebben. Toen ze wegging, ben ik in bed gaan liggen. Nog even slapen, dacht ik. Vriend ging ook naar bed (kon wel eens lange nacht worden). 23.00: ik kon niet slapen. De weeën werden te pijnlijk daarvoor. Bad vol laten lopen, leek me lekker. Na 1e wee in bad dacht ik: ik moet hier uit! Dit is geen fijne houding. Vriend geroepen, maar dat lukte niet (had geen lucht meer om hard te roepen). Bedenk nog: wat dom om in bad te gaan liggen zonder hem te waarschuwen. Zelf uit bad gekomen. Toen maar onder de douche gaan staan / zitten op een tuinkrukje. Vriend werd nu wel wakker en kwam in de badkamer zitten. 1 uur: kom onder de douche vandaan. Weeën worden heel pijnlijk, komen om de 3 minuten. VK gebeld. Zij zegt dat ze over een uurtje komt. Moet naar de wc (diarree) en overgeven tegelijk. Schoon pyjamashirt aangetrokken. Daarna op bed. 2 uur: pijn is nu niet meer te houden. Voel ineens persdrang (lijkt op moeten poepen, maar dan véél heftiger, hele lijf drukt naar beneden aan het einde van een wee). VK bellen dat ze nú moet komen. Ze zegt dat ze onderweg is. 2.20: VK komt binnen en zegt meteen al dat ik zachtjes mee mag persen. Bij toucheren blijkt dat ik volledige ontsluiting heb. Kraamzorg bellen. De hulp is er een kwartiertje later. Vriend heeft inmiddels een muziekje aangezet, wat voor mij nu voor altijd is verbonden aan dit bijzondere moment. Na een half uurtje breekt de VK de vliezen. Ze ziet het hoofdje. Ze stelt voor dat ik op de baarkruk ga zitten. Na 3 persweeën op de baarkruk moet ik toch weer op bed omdat ze het hartje niet goed kan horen. Rond 3:40 voel ik het hoofdje staan, voor 3/4 rond (links, achter, rechts). Ik durf niet goed door te drukken, ben bang helemaal door te scheuren. Wat een rotgevoel! na 2 persweeën waarbij het hoofdje tot 3/4 komt zegt de VK: niet bang zijn, doorduwen! En nu doe ik het. Ik voel het hoofdje helemaal rondom (auauauauau!) en daarna glibbert er een warm lijfje uit. Het is een jongetje! Nu weten we dus ook hoe hij heet. Het is nu 3:48. Wat is hij mooi, wat is hij prachtig! Daarna nog even persen voor de placenta. Alles ziet er perfect uit. Zoon krijgt 10/10/10 op de APGAR. De kraamhulp helpt mij met aanleggen. Ik blijk helemaal geen scheurtjes te hebben, alleen 2 schaafplekjes die de VK voor de zekerheid toch maar hecht. We bellen de oma's, die dolblij zijn met dit nachtelijke telefoontje. Naar de douche lopen lukt niet, ben te duizelig. Ongeveer halve liter bloed verloren, is blijkbaar net te veel. Dan maar wassen op bed. Als we er een beetje fris bij liggen haalt vriend taartjes voor de VK, kraamhulp en hemzelf. Ik krijg een broodje filet americain. Daarna iedereen weer weg, wij in bed, met onze baby in de wieg ernaast. De adrenaline maakt me gauw weer wakker. Nog voor 7 uur bel ik mijn zus (die hoogzwanger is van haar 2e, wordt uiteindelijk 6 dagen later geboren). Vriend vraagt of ik gek ben geworden: ga toch slapen, nu het even kan. Ik kan niet slapen, maar snap dat hij het liever stil heeft, en ga verder met sms'jes sturen. Was het een makkelijke bevalling? Nou ja, dat misschien niet. Maar ik vond 'm wel perfect!
Ben tweemaal bevallen en ik kijk naar beide bevallingen terug met een positief gevoel. Eerste bevalling. 7h35 Vliezen gebroken. Even later telefoneer ik naar m'n vriend, want die had een bedrijfsfeestje gehad 100km verder en lag net 2 uur in bed (had de dag ervoor gezegd dat er totaal nog geen signalen waren en dat hij er nog maar eens goed in moest vliegen ) 9h00 eerste krampjes, nog redelijk onregelmatig en best te verdragen. Ik print nog wat adressen uit, maar mn koffer en kijk wat tv. 11h30 weeën worden scherper, dus naar het ZH. 12h00 eerste check: 4cm! Dit geeft de burger moed! 13h00 gaat vlot, rond de 7cm ik word voorgesteld om in bad te gaan HEERLIJK. Ik ben volledig relax! Als ik ooit nog eens beval, wil ik opnieuw in bad, weet ik nu al! 14h45 volledige ontsluiting, maar ze zeggen dat ik nog moet wachten om de baby zo diep mogelijk te laten indalen Geduld!! 15h32 Na 2 persweeën is onze dochter geboren! Heerlijk vlot, klein scheurtje, maar ik was nog er fris en fruitig Dus van het breken van de vliezen tot de geboorte net 8 uurtjes Tweede bevalling 00h30 ik voel een eerste kramp ik noteer de tijd, terwijl m'n vriend nog onwetend ligt te slapen 00h40 tweede kramp, ok, mooie tussenpauze 00h55 ondertussen komen de weeën al om de 5 min! Vriend toch maar wakker gemaakt, schoonouders gebeld dat we onze oudste komen brengen. Een halfuurtje later zitten we in de wagen 01h40 Mn vriend zet me eerst af aan het ZH. Terwijl ik mezelf incheck, voert hij onze dochter naar mn SO. Ik zag het niet zitten om nog mee tot daar te rijden, want de weeën zijn al om de 3 min! Even later lig ik aan de monitor 02h10 Mn vriend is net aangekomen als mn vliezen breken. Ik bel de verpleging en een paar minuten later zijn ze er. Ze bekijken mn CTG. Ze zien wel weeënactiviteit maar nog niet wat we nodig hebben. Toch even controleren en totaal verbaasd zegt de verpleegster dat ik volledige ontsluiting heb. Ze begrijpt niet dat ik niet meer merk dan af en toe wat wegpuffen. Maar als ik daarna gevraagd word om recht te staan om naar de verloskamer te gaan, wordt het allemaal overweldigend. Ik kan nauwelijks op m'n benen staan en heb echt het gevoel dat mn baby zodadelijk op de grond ligt, de persdrang is bijna niet te houden. De gyn wordt gebeld, maar na 10 minuten kan ik me niet meer houden, en na 1 perswee is onze 2e dochter er net op dat moment steekt de gyn haar hoofd binnen. Exact 2 uur na de eerste wee was onze tweede dochter er. We wisten het geslacht niet van tevoren, en we waren in eerste instantie ook vergeten te vragen of het een jongen of een meisje was, overdonderd als we waren
Hier ook n redelijk makkelijkeb evalling gehad... Wel met ruggeprik... Om half 8 in de ochtend vliezen gebroken 10 uur de prik gezet en om 15.01 was ons meisje er al!
Hier twee makkelijke bevallingen. De eerste begon met 38 weken met het verliezen van de slijmprop om een uur of 9 's ochtends. Een kwartiertje later kreeg ik wat buikpijn. Ik was vanuit huis nog aan het werk (eigen bedrijf) en ging daar nog maar even mee door, want ik had niet echt het gevoel dat ik zou gaan bevallen. Moest tenslotte nog 2 weken zwanger blijven, nietwaar? Om kwart voor 10 kon ik m'n aandacht er niet meer bijhouden. Om kwart over 10 lag ik op de grond van de badkamer omdat ik het zo heet had. Had toen flink buikpijn, maar het waren geen weeën, gewoon een aanhoudend gevoel, dus ik dacht nog steeds niet dat het begonnen was. Om half 11 man gebeld, omdat ik me zo naar voelde, hij zei dat ik de verloskundige toch maar even moest bellen. Die kwam om 11 uur en toen bleek ik 8 cm ontsluiting te hebben. Dat was even schrikken, want ik dacht nog steeds dat ik haar voor niks had laten komen. Om kwart over 11 had ik volledige ontsluiting, maar ik was nog even van de kaart van het idee dat die baby er aan kwam, dus ik durfde niet te persen. Om half 12 toch maar begonnen en drie kwartier later was ie er. Het deed wel pijn, vooral het laatste stukje, maar omdat het zo snel voorbij was, was het natuurlijk hartstikke goed te doen. Vanaf de eerste krampjes heeft het drie uur geduurd. Ik was ook nauwelijks ingescheurd en heb geen enkel nawee gehad. Borstvoeding liep gelijk als een trein, echt super allemaal. Bij de tweede liep ik juist al 9 dagen overtijd, dus dan zit je die baby er zowat uit te kijken. Dat begon rond 4 uur s middags met een beetje misselijk gevoel. Om kwart over 4 kreeg ik een enorme wee. Ik wist gelijk dat het menens was en ging ze gelijk bijhouden. Een kwartier later kwamen ze al om de minuut. Om half 5 heb ik de vk gebeld, die was er rond kwart over 5. Toen had ik m'n oudste al laten ophalen, man gebeld, gedouched en bed klaargemaakt. Het viel nogal tegen dat ik nog maar 3 cm ontsluiting had, maar de vk brak mijn vliezen en toen daalde de baby in. Er volgde een weeënstorm van een uur, waarin ik er maar 1 cm bij kreeg. Om half 7 ging ik op de baarkruk zitten, omdat ik moe was, maar niet kon liggen (rugweeën) met 4 cm ontsluiting. Tien minuten later kreeg ik een hele dikke perswee, die ik zelf totaal niet had zien aankomen en niet kon tegenhouden en daarmee werd de baby compleet gelanceerd. Deze bevalling heeft dus ca 2,5 uur geduurd vanaf het allereerste beginnetje. Ik vond het wel heel heftig, vanwege die weeënstorm en omdat de daadwerkelijke geboorte zo ontzettend snel en onverwacht kwam. In 10 minuten van 4 cm naar baby is gewoon overweldigend. Ik heb deze keer ook wel een aantal dagen flinke naweeën gehad, en de maximale dosis paracetamol nodig gehad. Ook flink uitgescheurd en geschaafd door de enorme snelheid. Maar achteraf was het natuurlijk weer een eitje, ik zou niet weten hoe ik urenlang weeën zou moeten opvangen, eerlijk gezegd, dat lijkt me nog veel erger. Ben nu zwanger van de derde en ik ben benieuwd hoe dat zal gaan deze keer.