Even wat dingetjes op een rijtje van mijn zwangerschap; Ik ben vanaf week 3 heel ziek geweest. 4 maanden heb ik niks binnen kunnen houden en ben daarom ook 8 kilo afgevallen in deze 4 maanden tijd. Vanaf 18e week kreeg ik last van bekkeninstabiliteit, wat erger is geworden doordat ik in week 29 ben gevallen en op mijn kont terecht kwam Er is die dag een ctg gemaakt en bloed geprikt, bleek dat mijn ijzergehalte veel te laag was. Ik kreeg ijzertabletten mee, lette (en let!) op mijn voeding, slik vitamine pillen en eet veel fruit. Nou fijn, het bleef zakken ipv dat het opliep. Pas bij 37e week was het weer op pijl. Mijn bekkeninstabiliteit is nu echt erg. Bewegen doet pijn, zitten is niet prettig en slapen doe ik al weken/maanden slecht. Al met al, ik heb dus om een inleiding gevraagd. Ik kàn niet meer. Nu kan ik een bevalling nog aan, wie weet hoe het straks gaat. Afgelopen dinsdag kwam ik daarvoor in het ziekenhuis. Alleen een gesprek met de gyn. Zij vertelde dat het te vaak voorkomt dat een inleiding uiteindelijk een keizersnede wordt. Omdat er toch iets geforceerd wordt in je lichaam .... Mijn vraag is nu, wie is er ook ingeleid? Had je ontsluiting al? Verweekte bbm? Hoe is het totaal voor jou gegaan? Werd het een keizersnede?
Ja ik ben net voor 41 wk ingeleid .. bijna n week lang zonder resultaat.. alles bleef potdicht ondanks weeeen en tis idd een ks geworden niet wat je wil horen misschien... maar geloof dat het vaker wel goed gaat dan niet hoor
Hier ging het ook niet goed haha. Kreeg een tabletje ingebracht en na een kwartier kwamen ze al binnen dat het ctg wat afvlakte, nog een kwartier verder en na op mijn andere zij gelegen te hebben verbeterde het ctg niet en werd besloten voor een spoed kz. Volgens mij had ik 1cm.
Ik ben bij dochter ingeleid met 37+0, omdat een dag eerder mijn vliezen gebroken waren. Ben dus direct aan het infuus met opwekkers gegaan, omdat een ballonkatheter en gel enzo niet kan bij gebroken vliezen. Had 1cm ontsluiting en bmm was niet verweekt en verstreken. Het heeft 18,5 uur geduurd, incl. persen (25 min). Maar is dus verder eigenlijk zonder 'problemen' verlopen. Dochter was een sterrenkijkertje en ik vond de weeën echt een ware hel, maar verder is het dus gewoon goed gegaan.
Hier ingeleid met 38+6 ivm ernstige BI en zwangerschapsdiabetes. Bmm iets verweekt, nog geen ontsluiting. Bevalling kwam wel op gang maar bij 6 cm ontsluiting stagneerde het en zelfs weeënopwekkers hielpen niet, dus uiteindelijk keizersnede. Achteraf bleek zoon met hoofd vast in bekken te zitten, dus kon niet meer verder zakken. De uiteindelijke oorzaak van de niet vorderende ontsluiting was dus niet het inleiden zelf, was de bevalling spontaan op gang gekomen, was dit ook gebeurd.
Hier ging het iets beter als voorgaande verhalen, al was het nog steeds een kunstverlossing.. Ingeleid in verband met overtijd gaan lopen +beginnende zwangerschapsvergiftiging. Nog volledig gesloten bmm. Met 41+6 begonnen. 2 dagen over gedaan, vanaf de 1e weeen 13,5 uur, uiteindelijk met een vacuumpomp geboren ivm wegvallen hartslag. Dus uiteindelijk met 42 weken bevallen. Het is wel iets om serieus rekening mee te houden dat het in een vacuumverlossing of keizersnee eindigt. Dus als het kan zou ik het uitstellen, als het niet medisch noodzakelijk is. Maar ik weet niet hoe jij je voelt he. Succes in ieder geval.
Hier ingeleid wegens zwangerschapsvergiftiging bij 39weken. Had wel al een paar cm ontsluiting. Maar k zou zelf niet voor een inleiding kiezen, tenzij het niet anders gaat natuurlijk. Omdat ik al opening had, heeft de gyn mijn vliezen gebroken en kreeg ik een infuus met weeënopwekkers. Ik reageerde hier heeel heftig op, maar ze konden het op geen lagere stand krijgen. Na heftige weeën mocht ik persen, maar kindje bleek een sterrenkijker te zijn en lag verkeerd. Dus nog een uur persweeën weggepuft (verschrikkelijk pijnlijk), kreeg ook geen epidurale meer omdat ik al 9,5cm opening had(10cm is voll opening). Uiteindelijk was zoonlief er toch, maar hij was erg geel, wou bijna niet drinken en is na een week terug opgenomen omdat hij geel bleef. Ook heb ik raar gevloeid (dachten dat er stukje placenta was achtergebleven) en had ijzertekort door de bevalling. Sorry voor het weinig opbeurend nieuws, maar inleidingen kunnen wel meer complicaties geven dan gewone geboortes. Ik denk omdat de baby er toch nog niet echt klaar voor is
Ik ben met 41 weken en 2 dagen opgenomen om ingeleid te worden omdat ik overtijd liep en er nog geen enkel teken was dat ze zou komen. Om half 8 werd er gel ingebracht en kreeg daar eigenlijk gelijk krampen op, had al wel 1 cm ontsluiting maar die had ik al een tijdje. Rond 10 uur kreeg ik langzaam aan echte weeen. En om elf uur zijn me vliezen gebroken de volgende middag om 14.24 is onze kleine meid geboren. Dus ik heb het erg positief ervaren. Maar het is bij iedereen anders hoor. Ligt er net aan hoe je lichaam reageerd..
Met 39 weken opgenomen met hoge bloeddruk. Dag daarna begon de inleiding. Start: alles potdicht Dag 1: 2x gel ingebracht. Kreeg vreselijk pijnlijke harde buiken, maar het deed niks. 's Avonds met pijnstilling en slaapmiddel gaan slapen Dag 2: 2x gel ingebracht. Opnieuw pijnlijke harde buiken, maar het deed weinig. Had een vingertopje ontsluiting (niet eens tot aan de vliezen). 's Avonds met pijnstilling en een slaapmiddel gaan slapen Dag 3: verplichte rustdag Dag 4: ballonkatheter. Plaatsen deed helemaal geen pijn en voelde die dag wat druk. Verloor ook de slijmprop. 's Avonds werd de katheter met een klein beetje weerstand eruit getrokken, maar had ik dus wel 3 cm ontsluiting. Dag 5: vliezen werden gebroken door het plaatsen van de schedelelektrode. Daarna aan het infuus met weeënopwekkers. Kwam al vrij snel in een weeënstorm en heb uiteindelijk een ruggenprik gekregen (moest ik 3 uur op wachten, pff heftig!). 12 uur later lag mijn zoontje op mijn buik. Al met al best heftig vond ik, omdat het zo lang heeft geduurd
Ik ben ingeleid met 41+6, maar alles zat nog potdicht en doordat mijn lijf echt nog niet klaar was voor een bevalling, ging het niet bepaald soepel. Eerst 2 dagen in het ziekenhuis doorgebracht, omdat de gel niet aansloeg. Uiteindelijk hebben ze, met een vingertopje ontsluiting mijn vliezen gebroken, maar geen weeën. Dus weeënopwekkers erbij, wat in het begin niets deed, dus flink moest worden opgeschroeft. Vervolgens in een razend tempo (3,5 uur) bevallen van een kind van 9,5 pond (veel te snel, kan ik je vertellen). Toen liet mijn placenta niet los en hebben ze nog een tijdje staan duwen en trekken. Maar het lukte echt niet en ik bleef maar bloed verliezen, dus ik moest naar de OK. Uiteindelijk heb ik 3 liter bloed verloren en eindigde ik met een hb van 1.8, waardoor mijn borstvoeding niet op gang kwam en het heel lang duurde voor ik weer een beetje hersteld was van de bevalling. Als mijn lijf klaar geweest zou zijn voor de bevalling, had ik al dat gedoe met die placenta waarschijnlijk niet gehad. Bij mijn huidige zwangerschap willen ze ook echt niet inleiden, tenzij het echt niet anders meer kan. Niet echt een positief verhaal dus. Zal ook echt niemand een inleiding aanraden en hoop het zelf ook niet meer mee te hoeven maken. Hoop voor jou dat het bij jou beter gaat en dat je snel van al je zwangerschapsklachten verlost bent. Succes!
Nou inderdaad Nen87, het heeft erg lang bij jou geduurd. Wat vervelend voor je. Dinsdag had ik ook inderdaad een vingertopje ontsluiting. Dus helemaal potdicht is het bij mij niet meer dus. maar toch.... Als ik deze verhalen zo lees hier, toch best vaak een keizersnede. Ik weet nu helemaal niet meer wat het beste is... :O
@ lovely, het beleid in 'mijn' ziekenhuis is nu in die zin gewijzigd dat ze geen gel meer geven, maar gelijk met de ballonkatheter beginnen. Laatst sprak ik iemand die 10wk geleden is ingeleid dmv de ballon. Ik vroeg haar dus wat ze nu doen als er bijv na 1 dag nog geen resultaat is en zij vertelde dat ze gerust 3 a 4 dagen doorgaan met die ballon. Ik weet nog in die week dat ik wel eens met mijn partner heb gesproken om aan te geven of ze geen ks konden uitvoeren. Die pijnlijke harde buiken zonder resultaat waren zo vermoeiend. Maar ik denk dat het ziekenhuis hier daar niet zo snel voor gaat, aangezien ze dus ook gerust enkele dagen doorzetten met de ballon. Kan me voorstellen dat je adhv de verhalen nu erg twijfelt wat wijsheid is. Lastig dat er zo weinig over te zeggen valt he. Wie weet zou je anders wel 1 of 2 dagen na de ks zelf bevallen zijn, maar wie weet loop je door tot 42 weken. Zijn er bijvoorbeeld geen mogelijkheden om nu een paar dagen een slaaptablet te gebruiken zodat je 's nachts wat meer kunt bijtanken en het overdag daardoor beter volhoudt?
Ik ben 3x ingeleid... Alle 3 de bevallingen hebben vanaf het moment van aanleggen van het infuus tot baby op borst 6 uur geduurd. Bij de eerste had ik 2 dagen gebroken vliezen en zo'n 3 cm ontsluiting. Bij de tweede en de derde (ingeleid i.v.m. gewicht baby) ongeveer 2 cm... wat tijdens het toucheren 3 cm werd en daardoor konden de vliezen meteen gebroken worden en ik aan het infuus. Ik heb het als heel prettig ervaren, weet niet beter natuurlijk.
Ben ingeleid met 40 weken omdat mijn water de avond ervoor gebroken was ( normale procedure in spanje ). Ingeleid dmv een infuus die elke keer wat hoger werd gezet, wel weeën gekregen maar had 9 uur later nog maar 1 cm ontsluiting. Mijn dochter is toen gehaald met een keizersnede. (ruggeprik) Niet echt een succes inleid verhaal maar heb een pijnloze bevalling gehad en een kerngezonde dochter....zou er voor tekenen de volgende keer!
Ik ben met 38+1 ingeleid. Had toen ruim 3 cm ontsluiting en de bmm was voor 2/3 verstreken. Ze zijn toen begonnen met het breken van de vliezen, een uur later kreeg ik het infuus met weeenopwekkers. Om 19.09 uur had ik onze dochter op de buik. Dit was 10 uur na het breken van de vliezen. Ze zijn hier in het zh heel erg voor inleiden mits inleidbaar. Dus als het lichaam al zelf iets heeft voorbereid.
En de meiden die uiteindelijk een keizersnede hebben gehad. Je hebt je er niet op voorbereid. Wat was het nadeel daarvan voor jou? Dat je langer bezig bent met herstellen?
Het kan lang duren, maar ook heel snel gaan! Ik ben bij 39.3 ingeleid omdat ik een hoge bloed druk had. Smorgens om acht uur moest ik me melden, om 9 uur alles nog potdicht dus een gel ingebracht. Drie uur later kijken ze of het helpt, zo niet dan zou ik drie uur later weer een gel krijgen. Ik had het geluk al 6 cm onts te hebben! Onze dochter is om 15:44 geboren!
Wauw! Wat moet dat fijn zijn, zo snel.... Ja het is natuurlijk bij iedereen anders. Het is ook niet te vertellen hoe het gaat. Maar ik vroeg het ook inderdaad niet om het met mezelf te vergelijken. Meer hoe mensen die ingeleid zijn dit ervaren hebben. Positief of negatief.... Als het je ervaring maar is.....
Het nadeel van de ks was bij mij vooral het herstel. Ik heb 10 uur rugweeën moeten opvangen en daarnaast kreeg ik op een gegeven moment koorts. Doordat mijn lichaam helemaal uitgeput was, kon ik niet goed herstellen en is de wond van de ks gaan ontsteken, dus die moest weer opengemaakt worden zodat de troep eruit kon, maar omdat de wond open moest blijven, moest ik een week verplicht in bed blijven.
Heb geen nadelen ondervonden aan de keizersnede. Natuurlijk voel je wel dat je een wond hebt, maar vond het niet pijnlijk. Het herstel ging heel snel, na een dag sta je alweer naast je bed en na zes dagen kon ik al een stukje wandelen met de kinderwagen.