De bevalling ging heel snel, waardoor ik alles in een roes beleefde. Weet er zelf ook niet heel veel van..maar manlief gelukkig wel..dus kan alles aan hem vragen Kan me nog wel herinneren dat mijn vliezen door werden geprikt bij 10 cm.. en dat ik zei: oohh dat is lekker warm zeg En op het moment dat ik mocht persen moest ik mijn benen vast houden.. maar ik had daar geen kracht voor ofzo haha.. dat wou maar niet.. Dus steeds zei ik: ik kan het niet, ik kan het niet, ik kan het niet....Waarop de vlos zei .. natuurlijk kun je het wel.. dus ik heel vrolijk: okeee
Geweldig al deze verhalen!!! Ik wilde graag thuis bevallen, dus de VK gebeld toen ik om de 3 a 4 minuten een wee had. Tijdens het toucheren ging haar telefoon en die nam ze dus ook gewoon op (logisch, was noodnummer). Ze had dus 1 hand in mijn vagina en met de andere hand was ze aan het bellen. Diegene aan de andere kant had eens moeten weten... Uiteindelijk in het ziekenhuis beland omdat mijn ontsluiting niet vorderde. Voor een ruggeprik gekozen waarvoor ik naar de OK moest. Inmiddels was ik al een aantal uren persweeen aan het wegpuffen (kindje lag als sterrenkijkertje en ik had dus een enorme persdrag vanaf 5 cm ontsluiting). De OK was op een andere verdieping, wat denk je... patientenlift kapot! Uiteindelijk 10 minuten voor de lift gestaan waarna ze besloten een bezoekerslift te ontruimen. In tussentijd waren er al een hoop mensen 'toevallig even langs gelopen' op de gang waar ik lag te creperen! En werden heel onopvallend de deuren van de gang gesloten (ik maakte nogal wat lawaai). De anesthesist vroeg aan mijn vriend, toen ik al gillend en krijsend binnen gereden werd, of ik thuis ook zo was. Mijn vriend was not amused. Gelukkig voor deze vriendelijke meneer dat ik die opmerking niet gehoord had.... Tijdens de hele bevalling heb ik 1x "f*cking hell" geroepen. Meteen daar achteraan dacht ik, oh nee dat is niet netjes van mij, ik moet niet schelden want het is niet fijn voor mijn kindje als hij zo wordt verwelkomd. In tussentijd was er nog een andere bevalling aan de gang waar de gyn ook steeds even moest gaan kijken. Toen ik eenmaal mocht persen ging hij dus ook een aantal keren even weg (er bleef wel een verpleegster bij hoor). Toen mijn zoontje er bijna was, kwam er iemand in de deuropening staan en vroeg aan de gyn of hij even een klein momentje had. Ik was er zó klaar mee dat hij steeds weg ging dat ik riep tegen die vrouw: "NEEEE, WEEEEGG!!" Diezelfde mevrouw (bleek een VK van het ziekenhuis), kwam mij daarna hechten. Ik heb maar even mijn excuses aangeboden, maar dit was volgens haar niets met wat zij geregeld naar haar hoofd geslingerd krijgt haha!!
Wat een geestige verhalen allemaal zeg!! Ik dacht mijn laatste bevalling ook weer lekker thuis te doen, maar het werd ff een ander verhaal Om 1.45 werd ik wakker van de eerste serieuze wee en nog geen 4 minuten later de volgende... hoeveel had ik er in mijn slaap al gehad?? Na een half uur en vele weeen later dacht ik... ga toch maar ff bellen, want mss gaat het wel heel rap! Eerste kind 28 uur, tweede kind 2,5 uur en derde kind 4,5 uur. Verloskundige kwam en vond dat ik al serieus bezig was. Nou zegt ze... ik kan om 4.00 wel weer naar huis, het was toen 2.45 Ik zei: ik teken dr voor hahaha. Maar om 4.30 bleek ik nog steeds op 5cm te zitten, weeen waren niet sterk en verdorie.... meneertje had in het vruchtwater gepoept.... Dus hop, in de kleren en richting zkh. Naar beneden gelopen en toen werden de weeen ineens veel heftiger. Nog enige twijfel... ja toch maar naar het zkh. Verloskundige reed achter ons. In de auto 1 weeen storm en bijna bij het zkh persdrang, shit.... Manlief nam de weg verkeerd, dus namen een halve vluchtheuvel mee hahahaha. In het zkh werden we door de portier naar de verloskamers gereden. In volle vaart door de gangen van het zkh hahaha. En ik alles maar weg zuchten en mijn benen bij elkaar houden Eenmaal in de verloskamers riep ik: pak de camera, tegen manlief. En die stond heel suf, huh? maar we zijn er toch net? Je hebt pas 5 cm ontsluiting. "Hij komt eraan, ik voel het" zei ik hahaha. Verpleegkundige hielp me met uitkleden en het bed op. Half scheef op bed lag ik en zei best luid: "Hij MOET eruit" Verloskundige kwam net binnen lopen en kon onze zoon opvangen hahaha. Wat nou je hebt "pas" 5 cm Om 5.09 is ie geboren, dus in 40 min tijd naar volledige ontsluiting Verloskundige was enigzins verbaasd, die dacht dat het nog wel ff zou duren en dat ik aan de weeenopwekkers zou moeten. Nou... was niet nodig Ws lag zoonlief verkeerd, sterrekijker en heeft zich mijn weg naar beneden via de trap al gedraaid Achteraf vind ik het allemaal best leuk en grappig maar op het moment zelf totaly not hahaha. Was echt bang om in de auto of de lift te bevallen. Gelukkig allemaal goedgekomen En een voordeel, omdat ik zo bezig was met hem tegen te houden ben ik me eigenlijk niet heel erg bewust geweest van de pijn
hahaha leuk topic! Hier heb ik me eigenlijk best netjes gedragen tijden de bevalling. Tijdens de weeen werdt het ineens nat in bed terwijl de vk naast me zat, dus ik zei tegen der, het wordt een beetje nat hier!!! Ze zei al dat zal waarschijnlijk je vruchtwater wel zijn ik ga even kijken.. zegt ze daarna nee hoor geen vruchtwater je bent gewoon in je bed aan het plassen.. En na 2 uur persen me zoontje er nog niet was werdt er besloten toch naar het ziekenhuis te gaan, waar hij geboren werdt met vacuum en knip, nadat hij geboren was en ik werdt gehecht zei de gyn doodleuk tegen me vriend: zal ik het helemaal dicht maken heb je daar ook geen last meer van... (de mannen vonden dat blijkbaar wel heel grappig.. ik op dat moment niet)
Ik ga hier ook eens lekker terug lezen!!! Tijdens mn bevalling moest ik gigantisch nodig poepen, toen ik persdrang kreeg en het niet meer weggepuft kreeg riep ik dan ook "Ik moet poepen, ik moet echt poepen" ( Ik ga altijd 's ochtends als ik wakker word, zoon werd om 8 uur 's ochtends geboren, dus ja, ik moest gewoon echt! ) en tijdens het persen hadden de verloskundige en verpleegkundige hulp bij mn benen omhoog houden, manlief was met washandje mn hoofd aan het deppen, en ik zei op den duur na een kwartier ofzo "Mensen, we zijn gewoon met zn 4en bezig om te poepen..." gelukkig was hij er toen snel! Na het hechten, wat wel een uur duurde ofzo, werd mn zoon aangekleed en mn man belde zijn ouders. Hij zei "Het is allemaal goed gegaan, het is een zoontje. Alleen die onderkant, 't ziet er niet uit, ik hoop dat dat nog bijtrekt hoor" Ik riep "Hey, loop eens niet mijn onderkant met iedereen te bespreken!" Zegt ie; nee ik bedoel die gigantisch opgezwollen balletjes van de baby!
Mijn bevalling liep in principe zonder gekkigheid. Ik moest alleen op een gegeven moment overgeven en ik was alleen met mijn man op de verloskamer. Dus ik zeg, geef me iets nu! Ik moet kotsen! Hij rennend door de kamer opzoek naar iets. Pakt hij van het tafeltje een zilver bakje en zegt volgens mij is dit een kots bakje, op dat moment geef ik flink erin over en komt de gynaecoloog binnenlopen. Zegt ze, wat doe jij nou met het bakje voor je placenta? Oeps.... En mijn binnenste schaamlip was gebarsten, waarom deze gehecht moest worden. Dus de gynaecoloog zit heel dichtbij van onderen. En zonder dat ik er erg in had liet ik een enorm lange stinkscheet. Waarop de gyn zegt sodeju wat heb jij gegeten... Gênant!!!
Wat een geweldige topic, zal ook ff mijn verhaal doen. Om 3.00 werd ik wakker met weeën. Mijn vader was die dag jarig. papa gebeld en gekletst tussen de weeën door. Mijn moeder vroeg alles nog rustig ja zal vandaag wel niet meer komen.(zo grappig) 10.00 man wakker gemaakt. Liep al dagen te grappen heb nu wel ff tijd. Dus ik gevraagd heb je tijd vandaag? Hoezo? Nou ik denk dat het aan de gang is. Heb toen nog ff kleren voor hem uitgezocht en hem geschoren. stons hij tenminste netjes op de foto. Mochten om 14.00 in het ziekenhuis zijn. Zondag middag. De HAP en spoedeisende hulp helemaal vol. Moesten we daar al puffend langs. Ik gewoon lopend in mijn lange "lelijke"zwangerschapsjas. Zei de verpleegkundige tegen onze vk. zal nog wel ff duren. Nee hoor. Ze heeft al 8 cm. ! persen duurde wel ff 5 kwartier. Knip gehad en flink uitgescheurd.(net niet totaal). De vk zei dit ga ik niet hechten en de gyn opgeroepen. De gyn de bouwlamp erop gezet. Was er een stagiare die het wel interssant vond. De gyn zei ik ga dit hier aan hechten en dit gaat hier naartoe. ik bedacht me dit moet een flink slagveld zijn. Hij weer alles uitleggen. Achteraf wel grappig. Dit was het wel in grote lijnen.
Ohhh echt ik was de gyn naar zijn strot gevlogen, dat zeg je toch niet! Zou dr de lol ook niet van in kunnen zien. Dat vind ik gewoon horkerig..
Hahaha! GE-WEL-DIG topic!!! Ik heb pas 4 pagina's gelezen, maar de tranen rollen over mn wangen van t lachen! Ik ga zeker nog meer lezen!
Twee dagen voor de uitgerekende datum hadden we een bruiloft in Amsterdam, mijn man werkt hier dus ik ben zelf met mijn eigen auto naar zijn werk gereden waar we een taxi hebben gepakt naar de feestlokatie. Halverwege de heenreis bedacht ik me in ene dat het misschien wel handig was geweest om mijn vk map en/of tas mee te nemen. Tijdens het feest nog een beetje zitten geinen dat ik de volgende dag wel even ging bevallen, ik had hem vast wel lekker los gedanst. Ook de terugreis alleen gedaan want mijn man moest zijn eigen auto meenemen. In de auto voelde ik af en toe wat krampen maar deze heb ik geprobeerd te negeren (wilde niet in paniek raken). Ik heb rustig gereden al was het maar omdat mijn tank bijna leeg was en ik geen zin had om te tanken De volgende ochtend werd ik wakker met krampen die een beetje onregelmatig kwamen. Ik herkende het gevoel van de bevalling van mijn dochter maar omdat het bij haar begon met gebroken vliezen kon ik het niet echt geloven. (en het was minder pijnlijk dan de oefenweeen, dus het zou toch niet...). Een paar uur later kwam mijn man uitgeslapen beneden en die had zoiets van "wat is er?". En is na mijn mededeling dat ik misschien weeen had de maxicosi en tas in de auto gaan zetten. Ik werd hier zó nerveus van dat ik hem heb opgedragen om boodschappen te gaan doen. Helaas voor mij is hij een beetje eigenwijs en is de vk gaan bellen. Dan gaan ze natuurlijk standaard vragen stellen en dat vond hij heeeeeel erg vervelend. Hij heeft ze medegedeeld dat de weeen misschien niet netjes om de paar minuten kwamen maar ik toch echt wel aan het bevallen was, waarna we naar het ziekenhuis mochten komen. Ik kwam vrolijk kletsend binnen gelopen dus de vk had zoiets van "jij hebt misschien 1 cm, maar je bent echt nog niet aan het bevallen". Ze was 5 minuutjes later zeer verbaasd dat ik al 7 cm had Waarop mijn man droog zegt "ik zei toch dat ze aan het bevallen is". De bevalling verliep verder soepel alleen weer geen persweeen dus weer op eigen kracht mee persen met de rest weeen. Zijn hoofdje stak al half uit en toen moest ik wachten op de volgende wee.... die bleef gewoon een paar minuten weg! Lig je daar lekker charmant te wachten Uiteindelijk had ik een klein scheurtje en de vk was aan het twijfelen of ze er 1 hechting in moest doen of niet. Ik vroeg haar of het zonder hechting goed zou genezen waarop ze antwoordde "jawel, het is vooral voor het mooie".... laat dan maar zitten, ben niet van plan met een schoonheidswedstrijd mee te doen. Die had ze nog niet eerder gehoord
Hahahaha, geweldig topic, dit! Zit me rot te lachen! Ik had zelf ook wel wat leuke momentjes tijdens mijn bevalling. - Vrijwel meteen na de bevalling voelde ik wat gerommel in mijn buik, ik zei nog "wat voel ik?", de verloskundige zei: "dat is de placen..." maar ze kon niet uitpraten want dat flubberige ding schoot er letterlijk uit, in haar armen. - De gynaecoloog was mij aan hechten maar omdat ik een verdoving had gekregen vanwege de knip voor de vaccuumpomp, voelde ik niets. Na een tijdje vroeg ik: "Bent u al klaar?" waarop ze zei: "Ja, wat dacht je? Dat ik van het uitzicht zat te genieten?" - En ach ja, natuurlijk poep en kots en weet ik veel wat voor zooi er allemaal uit je lijf komt tijdens de bevalling. Pffff..... wat een genante vertoning is het achteraf. En het mooie is, op het moment zelf maakt het je geen reet uit! (stront, reet, wat een combinatie )
Hoooi Rozemarijke, hoe gaat het ? Je schiet al lekker op hè. Ik had deze bevalling ook wat gênants moet ik bekennen. 1; m'n man zette mij bij de ingang af om 02.30 met flinke weeën en m'n tassie, waarop hij de auto ging parkeren. Dus ik in m'n eentje naar binnen, kon net nog mogguh brommen tegen de nachtportier en dropte m'n tas op z'n balie, liep snel de hoek om om de volgende wee op te vangen