Hallo, Ik schrijf dit berichtje terwijl ik naast mijn zoontje van vijf maanden lig in ons bed. Het is namelijk zo: ons kleintje kan niet zelf in slaap komen. We beginnen in zijn eigen bedje, zodra hij moe is. We doen hem dan zijn kleertjes uit en slaapzakje aan. We geven hem een speen, en een knuffeldoekje. We moeten bij hem blijven tot hij helemaal weg is. Na een kwartier, slaapt hij dan eindelijk, na veel gedraai en gewoel. Hierbij moeten we de speen een paar keer terug stoppen en en soms zijn handje vast houden of over zijn hoofdje aaien. Als hij in slaap is is hij soms alweer binnen een kwartier wakker en begint het hele circus weer van voren af aan. Soms zijn we hier een uur mee bezig! Dan haal ik hem er uit en leg hem in ons bed en ga er naast liggen. Dan moet ik hem soms helemaal beet houden, want dan is hij inmiddels zo druk, maar zijn ogen vallen wel steeds dicht. Als hij dan eindelijk slaapt, kan hij zo voor twee drie uur slapen. Dus hij is dan echt totaal uitgeput. Maar wat een toestant en frustratie (voor mij) vooraf! Vandaag heb ik hem om 13:00 op bed gelegd, hij heeft 35 min geslapen, daarna begon het feest. En nu, 16:00 is hij weer wakker. In totaal heeft hij een uurtje geslapen, van 1300 tot 1600 dus! Is dit normaal? Hie doen jullie dit??
Nog even een aanvulling (ben inmiddels uit bed)... Er is totaal geen ritme... Hij krijgt 5 flessen per dag, maar op verzoek. Meestal zit er iets korter dan 4 uur tussen. Gisteren zag de dag er zo uit: O5:30 wakker, fles, weer slapen 09:00 wakker 09:15 fles 11:00 kwartier geslapen 13:30 fles en slapen 14:00 wakker en gerommeld in bed tot 15:00 17:30 fles 20:00 slapen, gelijk weer wakker 21:30 fles en slapen, na een uur weer wakker en pas om 00:30 sliep hij eindelijk 04:00 even wakker, gelijk weer slapen Vandaag: 08:00 wakker en fles 09:30 half uur geslapen 12:00 fles 13:00 slapen, om 13:40 wakker, veel huilen, woelen enz (gewoon oververmoeid volgens mij)om 15:00 in bed een fles gegeven, viel weer even in slaap. 16:00 wakker (totaal een uurtje geslapen bij elkaar) Wat moet ik nu doen? Hem toch in een ritme dwingen? En hoe dan? Ik heb hem nog nooit laten huilen. Ik wordt ook een beetje gek van die speen... Er in eruit, het helpt hem wel om in slaap te vallen, maar soms heb ik het idee dat hij er juist wakker door blijft...
Hoi Stier, moeilijk hoor. Logisch dat het jou ook uitput en frustratie geeft. Het liefst heb je natuurlijk dat je kind gewoon lekker zelf in slaap valt. Vraagje: het is dus altijd zo geweest dat jullie bij hem moesten blijven? Ik heb geen pasklare oplossing voor je. Ik ken jou en je kind en de situatie thuis niet persoonlijk, wat het voor mij lastig maakt. Heb je al eens gekeken voor een opvoedondersteuner die aan huis komt? Die bestaan dus , komen langs en kunnen je thuis wat tips en trics aan de hand doen. Hier hielp overigens toen zoon klein was een lichte vorm van inbakeren (puckababy). Is een soort slaapzak waarin ook de armpjes verdwijnen, zodat kinderen zichzelf niet elke keer wakker meppen. Zoiets al eens geprobeerd? Ook exact hetzelfde ritme met naar bed gaan en over de dag hielp hier goed. Dus de tijden verschilden nog wel eens, maar de volgorde van dingen was (bijna) altijd hetzelfde. Ik ben ook niet van het huilen bij een jonge baby, heb zoon het ook zo min mogelijk laten doen. Maar als hij wel eens oververmoeid was (en vaak dan ook overprikkeld) hebben we hem hier wel eens 5 minuten laten huilen. Tenminste: dat was de afspraak, vaak sliep hij voor die tijd al. Zijn uitzonderingen geweest overigens. Ik hoop dat anderen hier wellicht goede tips voor je hebben en google anders eens op een opvoedondersteuner in de buurt. Is echt geen teken van zwakte als je daarbij aanklopt. Juist een sterke stap omdat je het beste voor je kind wil. groetjes, Judith
O ja: een tip waar ik veel aan heb gehad. Als een baby met OPEN handjes ligt te huilen, dan is dit een uiting van verwerking/overprikkeling/o.i.d. iig géén uiting van pijn. Als een baby echt pijn heeft of enorm ongenoegen, dan huilen ze met gebalde vuistjes.
Mijn dochtertje heeft op een moment ook een fase van korte slaapjes. Ik ben heel makkelijk en volg haar. Als ze moe is, leg ik haar in bed. Jengelen mag, als ze echt gaat huilen ga ik er naartoe en troost ik haar. Helpt dat niet, dan komt ze weer uit bed en proberen we het later weer. En als ze wakker is, is ze wakker en laat ik haar niet in bed liggen. Ook al heeft ze maar een half uur geslapen, als ze wakker is gaat ze echt niet meer verder slapen, dus komt ze gewoon uit bed. Dan maar wat vaker voor korte slaapjes naar bed. Met even laten jengelen heb ik geen enkele moeite, met echt laten huilen wel, temeer omdat mijn dochtertje dan toch niet meer in slaap gaat vallen.
Puckababy zou ik niet meer aan beginnen, dat mag niet meer als je baby kan rollen. Ik herken dat rommelige slapen en moeilijk in slaap komen wel, hier duurt het meestal een uur voordat dochter slaapt, en dan slaapt ze bijna altijd maar drie kwartier. Ik heb een paar dingen die ik probeer (waarvan er soms dan één werkt): - Speen, vasthouden, rondjes lopen door haar slaapkamer. Soms legt ze haar hoofdje dan tegen me aan en als ze begint te doezelen leg ik haar weg. - In bed leggen met speen, over haar rugje kriebelen (buikslaper), zacht fluisteren. (Of naast haar bedje gaan zitten, maar dan kruipt ze vaak naar me toe en graait ze naar me door de spijlen.) - Oppakken, knuffelen, speen, terugleggen. Als ze weer gaat huilen: herhalen. En als het echt niet gaat: weer mee naar beneden en na een tijdje opnieuw proberen. Probeer er geen al te grote strijd van te maken, want daar raak je alleen maar gefrustreerd van, en dan is het moeilijk om engelengeduld te bewaren. Lukt het slapen niet? Tja, dan niet, dan later nog eens proberen. Oh, en misschien als je het aandurft eens kijken of hij op zijn buik beter slaapt?
Nu ik dit typ heb ik haar trouwens op mijn rug geknoopt na net anderhalf uur onsuccesvol geprobeerd te hebben haar in slaap te krijgen (slaapt ze ook niet in, maar dan is ze wel tevreden)
Die van jou slaapt dus ook niet zelf in... Nooit? Twan niet in ieder geval.... Ik heb nu een schema gemaakt, misschien dat het ons wat houvast geeft? Dagindeling TWAN 07:30 fles 09:00 slapen 11:30 fles en slapen 15:30 fles 17:00 slapen 19:30 fles en slapen 23:30 fles of wanneer hij komt Zou dit wat zijn?? Inbakeren heb ik wel gedaan, maar was geen succes, bleef hetzelfde... Nu kan het idd niet meer. Oh ja, juudje, bedankt voor je til van die handjes! Ga er op letten!
Herkenbaar... Sinds een paar weken wil Hidde ook niet meer alleen gaan slapen, daarvoor moeizaam, maar lukte het wel af en toe. Nu we vakantie hebben heb ik er aan toe gegeven. Ik leg hem naast mij in ons bed, hij speelt wat en lacht naar me en valt na een minuut of 10 zonder een kik in slaap Als ik hem in zijn bedje leg is het huilen en nog eens huilen. Ook bij hem zitten werkt niet (meer). Bovenstaande is voor mij de makkelijkste oplossing, en zo kom ik ook nog eens aan mijn rust toe.
hier hetzelfde sinds een paar maanden onze dochter heeft altijd goed geslapen ze sliep al heel snel door en als ik haar neer lag kon ik gewoon weglopen en viel ze zelf in slaap maar nu? wat is dat zelf in slaap komen? we moeten er bij blijven tot ze slaapt zodra we weglopen is het krijsen geblazen ze raakt echt helemaal overstuur dus laten huilen is geen optie voor ons soms duurt het een kwartier voordat ze slaapt maar het kan ook weleens een uur duren het is zo ontzettend vermoeiend helaas heb ik er geen oplossing voor
Nou, ik lees dus dat wij niet de enige zijn... Wat doen jullie als hij zich steeds op zijn buik draait (en hij slaapt nog niet)? Mijn moeder zei, laat gewoon liggen, op een gegeven moment wordt hij zo moe van zijn hoofd op houden, dan valt hij vanzelf in slaap. Ik heb dit niet gedaan trouwens. Gister was het echt weer ellende... Ik heb me aan bovenstaand schema gehouden, hij was om 19:30 zó moe. Hij viel al aan de fles in slaap. Dus toen op bedje gelegd, nou, hij heeft tot 21:30 liggen jengelen. Steeds zijn wij terug gegaan, als hij echt begon te huilen om hem gerust te stellen. We hebben hem er niet uit gehaald. Na 2 (!) uur op en neer lopen sliep hij eindelijk. Ik ga dit toch proberen vol te houden, want hij moet het leren, toch?
Ik zou echt kijken hoe het werkt als je hem op zijn buik laat. Mijn kinderen hebben vrijwel nooit op hun rug geslapen, altijd zij of de buik, dat gaf ze ook veel meer rust.
Dank je wel wel! Ik zal het toch eens proberen. Als ik de moed heb Edit: Wauw, zie nu dat je een drieling hebt! Wat knap!En dan zit ik te piepen met eentje...
Stier, mijn jongste kon ook niet zelf inslapen. Ik hoefde er steeds minder lang bij te blijven, wat ik wel heb gedaan is gewoon bij hem zitten en wat friemelen niet meer uit bed halen, dan maar eventjes verdrietig of boos meestal werd hij snel weer rustig als ik eventjes over zijn hoofdje aaide en weer in de stoel bij zijn bed ging zitten tot hij sliep. Toen hij een maand of 6/7 was meen ik werd hij onrustig van mijn aanwezigheid maar ik kon ook niet helemaal weg, dat was brullen. Toen ben ik steeds de was gaan doen als ik hem in bed had, zijn deurtje open en ik dus wat rommelen beneden op de gang zodat hij mij hoorde. Nog wat later hoefde dat ook niet meer, weet niet precies meer wanneer t was maar geloof met 10/11 maanden. Nu leg ik hem er in en gaat hij gewoon netjes slapen, soms speelt hij nog wel wat en soms zelfs een half uur maar hij huilt nooit meer. Dus ik denk dat je er tot op zekere hoogte gewoon aan toe mag blijven geven, zou hem alleen onder geen beding uit zijn bedje of van zijn kamertje halen. Huilen mag en hoeft zeker niet alleen, inslapen hoeft ook niet alleen. Blijf lekker bij hem met een goed boek op een stoel op zijn kamertje als hij rustig ligt, als hij huilt even troosten en weer op de stoel. Zodat hij je ziet en zich veilig voelt, het komt vanzelf goed! ** Ohh en wat Adi zegt, hier ook buikslapers! Slaapzakje aan en er zal in mijn ogen weinig misgaan als je dekens en knuffels uit bed haalt. *** Nog een edit, las er net zo overheen. Ik zou hem niet in een schema gaan stoppen, hij is nog zo klein. Volg hem gewoon in zijn behoeftes, bekijk hoelang hij max. wakker kan zijn en probeer hier een beetje een ritme in te krijgen(in de wakkere periodes). Dat is prima, elke keer uit bed, spelen, eten, luier, in de box tot hij moe is bijvoorbeeld. Maar niet uren laten huilen en zelf doodongelukkig beneden gaan zitten hoor, lekker bij hem blijven dan slaapt hij waarschijnlijk een stuk sneller! Hier is het ook goedgekomen en hij slaapt nu zo goed snachts en overdags! Echt het komt vanzelf!!!
Herkenbaar!!!! Zit met wallen achter de laptop Het slapen ging een periode erg goed met de inbakerdoeken van Pacco, maar sinds het afwennen hiervan is het bij bijna ieder slaapje een feest! Wanneer we hem op bed leggen is er nog niks aan de hand, speentje in en hij lijkt rustig in slaap te vallen. Dan wordt hij heel onrustig en gaat min of meer rollend heel zijn bedje rond, door het rollen valt zijn speentje er steeds uit en gaat hij huilen. Ik ben geen voorstander van een baby laten huilen, maar heb hem de afgelopen keren toch steeds 5 min laten huilen. Soms wil het ook wel eens helpen als ik het slaapliedje van de babyfoon aanzet. Als hij dan eindelijk slaapt, slaapt hij ook erg onrustig en wordt regelmatig huilend wakker door zijn eigen bewegingen. Ook komt hij nu weer voor een nachtvoeding, terwijl hij voorheen door kon slapen. Ik hoop dat een tijdelijke fase is Niet alleen voor mezelf, maar vooral voor hem, vind het zo zielig, ik zie dat hij graag wil slapen, maar het lukt hem op een of andere manier niet
Herkenbaar!!!! Zit met wallen achter de laptop Het slapen ging een periode erg goed met de inbakerdoeken van Pacco, maar sinds het afwennen hiervan is het bij bijna ieder slaapje een feest! Wanneer we hem op bed leggen is er nog niks aan de hand, speentje in en hij lijkt rustig in slaap te vallen. Dan wordt hij heel onrustig en gaat min of meer rollend heel zijn bedje rond, door het rollen valt zijn speentje er steeds uit en gaat hij huilen. Ik ben geen voorstander van een baby laten huilen, maar heb hem de afgelopen keren toch steeds 5 min laten huilen. Soms wil het ook wel eens helpen als ik het slaapliedje van de babyfoon aanzet. Als hij dan eindelijk slaapt, slaapt hij ook erg onrustig en wordt regelmatig huilend wakker door zijn eigen bewegingen. Ook komt hij nu weer voor een nachtvoeding, terwijl hij voorheen door kon slapen. Ik hoop dat een tijdelijke fase is Niet alleen voor mezelf, maar vooral voor hem, vind het zo zielig, ik zie dat hij graag wil slapen, maar het lukt hem op een of andere manier niet
Herkenbaar. Hier hebben we ook heel wat van die fases gehad. Niet willen slapen, veel huilen, heel licht slapen....pfff...het is zo vermoeiend! Overdag gaat het inslapen hier nu goed (in tegenstelling tot een ruime maand geleden). 's Avonds gaat nog steeds moeizaam. Zoonlief valt meestal aan de borst in slaap waarna ik hem (heel, heel voorzichtig) in zijn bedje leg. Ik geef er maar aan toe, de enige andere optie is laten huilen. En dat houdt hij heel lang vol. Hou vast aan een vast slaapritueeltje en haal je kindje uit bed zodra hij echt wakker is (ook als dat al na een half uur). Geef je kind ritme: uit bed, drinken, spelen, zodra hij moe wordt weer naar bed. Het is het enigste wat bij hier effect had.
Bedankt bedankt!! Jeetje, wat ben ik blij dat er meer moeders zijn die dit ondervinden! Alhoewel, blij wordt je er niet van he... Ik stop hem ook zeker niet koste wat kost in mijn schema. Ik ben wel van plan om alles nu te noteren, om misschien een patroon te kunnen ontdekken. Vandaag heeft hij weer amper geslapen, helaas. Maar het ook wel erg warm... Ik heb nog geluk, zijn kamertje is het koelste van het hele huis! Ik haal hem er zeker niet uit, ik leg hem recht, geef hem zijn doekje, en thats it. Naast zijn bed staat een goeie stoel. Ik heb vanmiddag Twan wat langer (5 min) laten huilen. Nou dat doe ik ook niet meer! Hij raakte helemaal in paniek, zo zielig! En zo zaten we samen te huilen Alles is gekomen na mijn ziekenhuisopname, drie weken geleden. Ik moest toen ook ineens stoppen met borstvoeding en heb een week in het ziekenhuis gelegen...
Ohh wat naar zeg! Kan me voorstellen dat dit ook onrust heeft gegeven bij hem! Dan zou ik er helemaal lekker aan toegeven hoor, het vertrouwen is zo weer terug en vanuit jou ook. Voel je je schuldig? Want dat ruiken ze he, dan worden ze ook onrustig. Jij kan er ook niks aan doen dus probeer dat vooral los te laten! Wat je doet is prima verder hoor, het komt echt vanzelf weer goed. Gewoon toegen aan wat hij wil, verwennen en verpesten kan nog niet met aandacht!!
Zo herkenbaar Mijn zoontje heeft altijd wel moeite gehad met in slaap vallen, maar de laatste week is het helemaal feest. Nu moet er echt iemand bij hem blijven, maar je mag niet te veel naar hem kijken anders word hij helemaal hyper en slaapt hij totaal niet. Zodra je 1 stap richting de deur zet raakt hij volledig in paniek. Laten huilen werkt niet bij hem en om heel eerlijk te zijn, ik kan er ook niet tegen en ga mee huilen... Soms gaat het een paar dagen goed maar meestal is het drama. We hebben ondertussen echt alles geprobeerd, ook bij ons in bed knuffelen maar daar raakte hij ook helemaal hyper van. Vond ik erg jammer want ik geniet zo van het knuffelen met z'n drietjes. Het liefst zou ik consequent hetzelfde blijven doen elke avond, maar dat is onmogelijk wanneer je elke bijna avond iets anders moet proberen om hem toch in slaap te krijgen. Vroeger werkte het om bij hem te staan met 1 hand op zijn hoofd en de andere op zijn borstje terwijl we 5 minuten lang sshhht deden, maar nu.. Zodra we stoppen is hij weer klaarwakker. Hij lijkt in slaap gevallen, maar niet dus.