Ik werk op een kinderdagverblijf 3 dagen in de week. Op vrijdag werk ik altijd met dezelfde collega. En ik kijk daar elke keer zo ontzettend tegenop! Ze ziet het werk namelijk niet liggen, waardoor ik haar de hele dag moet aansturen. En dan komt het nog vaak voor dat ze het niet doet zoals het zou moeten en ik alsnog het zelf moet doen, of ik kom erachter dat ze het helemaal niet heeft gedaan.. Ik ben dus op vrijdag de hele dag aan het rennen en vliegen! Gisteren was gewoon de druppel! Alle kinderen waren dit keer voor 17:45 opgehaald, dacht lekker kan ik zelf ook eens mijn eigen kinderen op tijd halen. Is mijn collega die eerder vrij is zo weg gegaan zonder nog maar iets te doen. Er stond nog afwas, de vuilniszakken waren nog vol, hele tuin stond nog vol met speelgoed, bedjes waren niet netjes opgemaakt enz. Terwijl het dus de afspraak is dat degene die eerder weggaat de slaapkamers checkt, laatste afwasje doet en de vuilniszakken naar de container brengt en dan nog eventueel vraagt wat voor zijn/haar collega te kunnen doen. Ik ben uiteindelijk nog bijna 3 kwartier bezig geweest met alles . Je zou denken ga een gesprek aan, geprobeerd maar ze zegt zelf dat het aan haar PDD-nos ligt. Ik trek dit niet meer, kom elke vrijdag zo kapot thuis dat ik wanneer ik mijn kinderen naar bed breng gewoon naast ze in slaap val. Iemand tips hoe ik dit kan oplossen?
Een goed gesprek met je leidinggevende. Blijkbaar heb je het al geprobeerd op te lossen met haar, maar lukt dat niet. Dan kun je het alleen nog overlaten aan de "hogere hand".
Als ik het goed begrijp heb je dus al een gesprek met haar zelf gehad. Heb je geen leidinggevende waar je dit neer kan leggen??
Wat vinden de overige collega's van die collega? Hebben zij er ook moeite mee? Als het praten met die collega niet zo goed lukt, dan zou ik even een gesprek aangaan met mijn leidinggevende. Misschien weet zij een oplossing of is het iets wat in het algemeen aan bod kan komen tijdens een teamvergadering. Succes ermee.
Tja, ik vind dit niet kunnen. Ik zou het nog eenmaal met haar opnemen en dan ook echt eerlijk zijn. Als met haar praten dan tot niets leidt zou ik het met je leidinggevende bespreken.
Ja ik dacht zelf om ook maar een gesprek met mijn bazin aan te gaan, maar is dit niet direct te hoog gegrepen?
Vast lijstje maken wat er elke dag gedaan moet worden door welke dienst. Dan kan ze er nooit wat van zeggen dat ze het niet wist of zo of dat het ergens aan ligt. Ze kan het gewoon afwerken het lijstje. En als dat niet werkt dan tja hogerop zoeken.
Hoezo te hoog gegrepen, daar zijn ze toch voor. Jij hebt al eens aangegeven dat het anders moet, maar dat doet ze niet. Het is niet jouw taak om haar daarop te wijzen, dus laat je leidinggevende dat maar doen.
Ik zou het inderdaad gaan bespreken met je leidinggevende. Vind het toch wel erg makkelijk om het aan haar PDD-nos te wijten.
Als zij haar werk niet naar behoren kan uitvoeren dankzij haar PDD-NOS, moet ze ander werk gaan zoeken. Ik zou me niet uit het veld laten slaan door dat 'excuus'. Als de afspraak is dat dat gedaan wordt door de persoon die als eerste weg kan gaan, moet zij dat ook kunnen snappen, pdd-nos of niet. Dat sociaal/emotioneel gedrag anders verloopt en ze zelf niet direct daar een inzicht in heeft, dat is nu eenmaal zo, maar dit is een afspraak en dat snapt een pdd-nosser heus wel. Ik vind het afschuwelijk als mensen hun stoornis gebruiken om er voordeel mee te behalen! Ik zou nog een keer proberen te praten en dan niet leuk, lief en aardig.. Eventueel voor haar, rekening houdend met haar stoornis, een lijstje maken met 'wat moet ik nog doen als ik weg wil' en puntsgewijs even opschrijven wat ze dan allemaal zou moeten doen en vragen. En als dat niet werkt: hebbie een meerdere? Dan zou ik daar toch even een fijn gesprekje mee aanknopen.
Jel, ik weet dat een andere collega van mij het ook zo ervaart. Ik ben uiteindelijk de eind verantwoordelijke op zo'n dag en het is mijn functie dus ook om mijn collega aan te sturen. Maar dit is gewoon te veel aansturen. Routine dingen doet ze niet eens uit zichzelf, zoals fruittijd, flesjes klaarmaken. Met aansturen word bedoelt de extra taken zoals mentor verhaaltje schrijven, knutselwerkje nieuw thema voorbereiden. Maar ik ben nu altijd de hele dag bezig haar te vertellen wat ze moet doen!
Heel vervelend Als ze daadwerkelijk pdd-nos heeft is het misschien inderdaad een idee om een lijstje te maken met de dagelijkse dingen die gedaan moeten worden en wanneer, dan is het voor haar misschien duidelijker.
Ik had ook zo'n collega, maar dat ging keer op keer mis... Zelfs na herhaaldelijk in gesprek gaan met haar, andere collega en de leidinggevende. Het breekt je echt op... Sterker nog, het heeft voor een groot deel mijn burn-out destijds veroorzaakt. Alleen stond ik vier dagen met deze collega ( ipv 1 )... Verschrikkelijk vond ik het. Vooral dat zij ook geprezen werd door ouders, voor het werk en de zorg die ik continue leverde. Echt afschuwelijk dat dit soort mensen in kinderdagverblijven mogen werken... Ik vind het naar de collega's toe niet ok, maar naar de kinderen toe helemaal niet! De collega in kwestie bij mij liet kinderen eindeloos huilen, verschoonde ze niet als ze gepoept hadden en gaf ze 's middags na de yoghurt niks lekkers te knabbelen en zeker geen flesje water of sap. Maak er werk van! Want dit MAG echt niet NIET gebeuren!!!
Een lijstje hebben we, we hebben namelijk een vaste structuur bij ons op het kdv. Maar dat werkt dus ook niet. Zo is het ook dat we 4 baby's hebben op de vrijdag en deze veranderen gewoon regelmatig van voedingsschema, of ze mogen wat nieuws erbij ed. We hebben hiervoor een map waarin precies staat wie wat wanneer mag, en ze kan dit ook nog eens terug vinden in het schriftje van de baby zelf waarin we elke dag schrijven. Gelukkig is het niet zo erg zoals mamatrix zegt, daar zorg ik zelf wel voor! Vandaar dat ik de hele dag ook aan het rennen en vliegen ben! Wel snap ik een beetje met wat ze bedoelt met laten huilen, dat kan mijn collega ook. Maar ook als een kind zich pijn heeft gedaan niet troosten, maar ze zegt gewoon dat het niks voorstelt ze mist dat stukje inlevingsvermogen.
Maak een takenlijstje? Misschien helpt dat haar wel! Oud-collega van mij had hier ook last van en dat lijstje bood haar wat houvast en duidelijkheid *edit; Dom, ik zie nu pas je post boven me...
Zo te lezen is alles dan wel gedaan wat er gedaan kon worden. Ik vraag me eerlijk gezegd ook een beetje af hoe ze aan deze baan is gekomen en waarom ze er nog werkt. Ik geloof graag dat PDD-NOS heel lastig is en dat ze inlevingsvermogen mist en het gewoon niet ziet. Lijkt me moeilijk voor haar maar het is natuurlijk niet de bedoeling dat jullie haar werk overnemen en haar in alles helpen. Met zo'n baan verwacht je toch zelfstandigheid. Ik zal toch naar de leidinggevende stappen. Het is niet de bedoeling dat je met zoveel tegeenzin naar je werk gaat en doodmoe thuiskomt toch?
Nou ik werk zelf ook op een kinderdagverblijf,en ik zou er niet aan moeten denken dat ik altijd mijn collega zou moeten aansporen om wat te doen.En vooral niet de standaard dingen zoals een afwas of flesjes maken etc. Dat hoort vanzelf sprekend te zijn! Ik zou met haar in gesprek gaan,en zonodig met de LM. Het lijkt of je meer met een stagaire te maken heb!
ik zou inderdaad een gesprek met je leidinggevende aangaan aangezien je al geprobeerd hebt om het met haar zelf op te nemen en daar geen verandering in komt. en als er meerdere collega's zijn die het zo ervaren dit ook bij de leidinggevende melden anders lijkt het alsof jij de enige ben.
lekker mens zeg dat ze het gelijk afschuift op haar "afwijking" best wel kansloos ook. Je hebt je werk gewoon naar behoren te doen. een kindje niet troosten omdat het in jou ogen er niet toe doet of niet erg is.. pffff beste voor het kdv zeg.