Hai dames! Ik ben op het moment 36 +4, en moet zo langzamerhand toch echt gaan bedenken hoe ik mijn bevalling wil gaan doen. Dit is mijn tweede kindje. Bij de eerste ging ik totaal onbevangen de bevalling in, en nam het gewoon zoals het kwam (gestript door vk, vliezen gebroken door vk, daarna stevige weeen, en omdat het te lang duurde naar het ziekenhuis voor bijstimulatie en Remifentanil. Na uiteindelijk 24 uur weeen is mijn dochtertje met 26 minuten persweeen geboren). Omdat ik de eerste bevalling als heel heftig heb ervaren twijfel ik nu heel erg over wat en hoe ik deze keer wil. De intimiteit van een thuisbevalling spreekt me erg aan, maar ik weet ook dat ik het niet weer zou trekken om 24 uur weeen te hebben zonder pijnstilling . Dan neig ik weer om bij de eerste en slapste wee gelijk om een ruggeprik te brullen...Een waterbevalling lijkt me ook wel wat, het schijnt heel ontspannend te zijn en bijna magisch om je kindje in het water geboren te zien worden (maar dat moet ik dan wel gauw gaan beslissen, want je moet die baden op tijd reserveren). Maar je weet nooit hoe het loopt, voor hetzelfde geldt word je op een gegeven moment medisch (omdat je bijvoorbeeld over tijd bent ofzo) en heb je uiteindelijk helemaal niets aan dat bad. Dan heb je weer 250,- uitgegeven terwijl je er eigenlijk helemaal geen gebruik van hebt gemaakt :-S Bleh, ik weet het allemaal niet meer . Ze zeggen wel dat een tweede bevalling sneller gaat omdat de weg 'al gebaand is', maar ik ben gewoon heel bang dat het weer lang zal gaan duren en heel erg pijnlijk word. En dat ik bijvoorbeeld thuis op bed lig terwijl ik spijt heb dat ik geen waterbevalling heb geregeld. Ik weet dat ik het allemaal over me heen moet laten komen, en dat elke bevalling anders is, maar ik kan het gewoon niet zo goed los laten allemaal. Hebben jullie tips of adviezen om hiermee om te gaan? Of bijvoorbeeld ervaringen met waterbevallingen die precies liepen zoals je had gehoopt, en misschien wel juist totaal anders? Help , ik word helemaal gek van mezelf.
Ik zou beginnen met "kiezen" wil je wel of geen bad bevalling? ZO ja? Doen, dus regel het ga er voor en neem het zoals het komt (geld is ook maar geld ergens). Kan het dan door gaan dan is het toch super? En zo nee? Dan dus niet. Achteraf kan je niet meer kiezen..
Of zoals ik heb gedaan: vragen aan VK of je in je eigen bad mag bevallen? Als je lekker erin ligt tijdens de weeen blijf je erin liggen met persen en anders lekker in bed!
Hier straks het zelfde verhaal. Onze zoon is in het ziekenhuis geboren omdat wij hiervoor hebben gekozen. Alles is goed verlopen en nu willen we het thuis gaan doen,ik zou ook graag een waterbevalling doen...lijkt me zo mooi en relax. Maar je moet eerst de vk vragen of zij hier mee in stemd.
We hebben helaas geen eigen bad , dus dat is geen optie ben ik bang. Ik heb vandaag al wel aan de vk gevraagd hoe ze tegenover waterbevallingen stonden, en dat was volgens haar geen probleem. Ik moest er alleen rekening mee houden dat ik er wel uit moest voordat de placenta geboren werd zodat ze beter konden inschatten hoeveel bloedverlies er was. En je mag er volgens ook pas in als je 4 cm ontsluiting hebt, toch? Ik las zoiets op het internet...? En hoe zit het bijvoorbeeld als je vliezen al een tijdje gebroken zijn? Mag je dan ook in een bad bevallen (ivm infectiegevaar???)?
freya, ik had een soorgelijke bevalling als jij (bijstimulatie ivm niet vorderende ontsluiting + remifentanil ivm weeënstorm). Uiteindelijk wel volledige ontsluiting gehaald, 2x mislukte vacuumextractie en uiteindelijk spoed keizersnede. Ik moet nu beslissen of ik ondanks de keizersnede wel vaginaal beval (wat bij de gyn de voorkeur heeft) of toch voor een geplande keizersnede ga. Ik zit er een beetje dubbel in. Ik moet sowieso in het ZH bevallen dus waterbevalling zit er niet in. Ik mag alleen vaginaal bevallen als het allemaal spoedig en soepel gaat, maar ik weet niet of wat zij soepel noemen voor mij alsnog een hel gaat worden. Ik had vanaf 2 cm ontsluiting al weeënstorm met kotsmisselijk bij elke wee tot braken toe... ik denk dat ik maar moet afspreken dat als het daar weer op lijkt ze me maar meteen open moeten ritsen!
Ik heb zelf geen ervaring met een bevalling in bad, maar ik ken wel iemand die dat bad al weken in d'r woonkamer had staan, en vervolgens moest ze tijdens de bevalling alsnog naar het ziekenhuis. Beetje zonde van dat bad natuurlijk. In sommige ziekenhuizen bieden ze volgens mij wel de mogelijkheid voor een bevalling in bad, dat zou je misschien eens na kunnen kijken, mocht je dat nog niet gedaan hebben. Wat betreft pijnbestrijding kun je er altijd nog voor kiezen om naar het ziekenhuis te gaan mocht je de pijn niet aankunnen. Kan me wel goed voorstellen dat het moeilijk is om je vorige bevalling los te laten, ook al zeggen ze dat elke bevalling anders is. Ik zag ook erg op tegen m'n tweede bevalling omdat ik bij de eerste na 1,5 uur persen alsnog naar het ziekenhuis moest, waar ze nog een uur later een knip hebben gezet en met de vacuum ons zoontje eruit getrokken hebben. Ik was als de dood op het moment dat ik nu mocht gaan persen. Uiteindelijk is ze in 4 persweeën na 15 minuutjes geboren. Heel veel succes met de laatste loodjes en hopelijk kun je een keuze maken waar je je goed bij voelt.
Maak voor jezelf de beslissing of je een badbevalling zou willen of niet, dan is die eerste twijfel weg. Ook als je er niet in bevalt kan je er wel gebruik van maken om de laatste weken/dagen even heerlijk te ontspannen, of juist met baby erbij. Probeer verder positief naar je bevalling te kijken, angst zorgt voor een remming van de juiste hormonen (al weet ik dat dat makkelijker gezegd is dan gedaan) Ik heb twee zeer geslaagde badbevallingen gehad na een eerdere bevalling die ik als traumatisch heb ervaren. Het bad werkt inderdaad verlichtend, maar met vertrouwen de bevalling tegemoet gaan heeft mij volgens mij het meest geholpen.
Hey dames! Bedankt voor jullie reacties . Ik heb de afgelopen paar dagen wat soulsearching gedaan, en ik denk dat ik er uit ben. Ik wil wel heel graag een waterbevalling, maar hoef het niet persé. Ik denk dat een bad me tegen zou houden om om pijnstilling te vragen als ik het echt niet meer trek. Dat klinkt misschien heel raar, maar in mijn achterhoofd zou die 250,- rond blijven spoken (is voor ons gewoon echt heel veel geld), en dan zou ik verd*mme gaan bevallen in dat bad ook . Terwijl ik verstandelijk weet dat het onzin is, denk ik dat ik mezelf moet beschermen tegen dat soort 'Nederlandse' afwegingen. Als ik pijnstilling nodig heb, dan moet die drempel voor mij niet te hoog zijn, niet te hoog door zorgverleners maar ook niet te hoog opgelegd door mijzelf.
Wij hebben thuis een bad en ik heb 2 van de 3 bevallingen in bad gezeten. Maar ik vond het echt niet magisch en het is even pijnlijk als zonder bad. Tenminste...zo heb ik het beleefd. Dus nee...ik zou er geen 250 euro voor uitgeven. Daarnaast denk ik, dat als de weeenpijn weer heel heftig wordt, je die 250 euro op dat moment geen snars kan schelen en je alsnog voor pijnstilling gaat en dat je dan achteraf misschien gaat denken: had ik het niet wat langer kunnen volhouden? Persoonlijk zou ik thuis beginnen...zonder bad. Gaat het niet...dan lekker naar ziekenhuis voor pijnstilling. Succes met beslissen!