Juul75, ik ben het met je eens dat het krijgen van kinderen een grotere band schept dan te trouwen. Maar het feit dat je trouwt spreekt WEL uit dat je bij elkaar wilt blijven, of dat uiteindelijk ook lukt ligt open, maar de wil is er!!anders hoef je ook niet te trouwen..
Hoi, Wij zijn getrouwd, het was de meest bijzondere dag...we hebben genoten...en het was perfect..en nee....wij (hij) is NIET gelovig...en nee ik heb NIET zijn naam aangenomen..hij ook niet die van mij! Zo zwart-wit is het niet om wel of niet te trouwen... Straks als wij een kleintje mogen ontvangen dan gaat het naar papa heten en zijn we een gezinnetje zonder allemaal papieren in te vullen en zaken te regelen voor de dag van de geboorte! Ik hoor gewoon bij mijn man..en I love it! (him)
Maar waarom is het specialer als het op papier vast staat ? Ik wil nu ook bij elkaar blijven en ik persoonlijk zou dat gevoel niet sterker voelen als ik een papiertje heb met een handtekening van ons er op.
Ik heb geen 1 keer gezegd dat het specialer is??! Ik bedoel ook absoluut niet dat als je dat papiertje hebt je eerder uit elkaar gaat. Ik zeg alleen dat als je trouwt er de wil is om bij elkaar te blijven anders hoef je niet te trouwen toch.
Ik denk wel dat er heel veel stellen bij elkaar blijven omdat ze getrouwd zijn. Maar als dat je reden is om te trouwen zou ik nu alvast op zoek gaan naar een ander. Ik wil graag trouwen. Het is een gevoel dat ik heb en ik kan t lastig verklaren. Kan de meningen om niet te trouwen heel goed begrijpen. En toch zegt een stemmetje dat het wel wat betekend en het meerwaarde heeft. De manier waarop ik wil trouwen past alleen niet in het budget. En ik heb nog dingen die ik dan liever zou willen. Dus dan maar niet trouwen...
nee ik hoef er niet voor te gaan trouwen om te laten zien dat de wil er is om bij elkaar te blijven, die wil is er nu ook nu we ongetrouwd zijn.
Het is alsof ik het zelf heb geschreven!! Prachtig verwoord. Hier dus ook ger. partnerschap vanwege praktische redenen. En met die achternaam heb je helemaal gelijk, ik vind bovendien mijn achternaam ook veel mooier dan de zijne en "helemaal ik". Hoort bij mij. Ben er trots op en hou hem m'n leven lang, Kindje krijgt die van mijn vriend, dit was voor mij absoluut niet vanzelfsprekend. Hebben we nog een hele discussie over gehad. Hij hecht er wel heel veel waarde aan, traditie, trots,stamboom etc (en hij vind zijn achternaam mooier......zegt ie)
Ja dat ben ik compleet met je eens zeker in deze tijd waar niet iedereen meer trouwt, maar je pleegt wel bedrog als je als echtgenote (vrouw van) voordoet maar het is natuurlijk wel belachelijk dat dat moet.
Je praat trouwens over misleiding als je iets anders doet voorkomen als werkelijk is als je dus net doet of iemand jouw man is terwijl dat technisch niet zo is daar heeft mijn mening niet perse iets mee te maken , dat is hetzelfde als zegen dat je iemand bent wie je niet bent en simpelweg bedrog dat je iemand je man noemt als troetelnaam ja dat moet je maar zelf weten maar iemand je man noemen tegen een instantie of iets dat is bedrog.
Wij zijn ook niet getrouwd. Wij willen wel graag trouwen, ooit... Ik wil dat eerder dan mijn vriend. Omdat ik dezelfde achternaam wil als de rest van het gezin, omdat ik niet op mijn 80e nog over 'mijn vriend' wil praten en omdat ik het een verdieping vindt van onze relatie. Wel vind ik dat het krijgen van een kind meer een verbintenis is dan een trouwerij. Als je een kind krijgt, ben je voor altijd met elkaar verbonden. Al kan ik me wel voorstellen dat mensen perse eerst willen trouwen voordat ze kinderen krijgen. Toch ook wel een mooie gedachte hoor.
Ik ben gehuwd en heb de naam van mijn man achter mijn eigen achternaam geplakt zodat ik in ieder geval juridisch dezelfde achternaam deel met mijn kinderen en mijn man. Dat scheelt een boel gedonder bij de grens... Getrouwd zijn is wel degelijk een andere status. Je kunt ook niet zomaar van elkaar af.. al zou dat juist voor veel mensen een reden moeten zijn om niet te trouwen. Trouwen puur uit romantische overwegingen is een zeer Westers idee en ook vrij 'jong' (minder dan een eeuw). Het is trouwens wel goed om onderscheid te maken tussen trouwen en een trouwerij. Bij sommige mensen lees ik dat ze niet kunnen trouwen omdat ze nog niet gespaard hebben etc.. Dat is natuurlijk niet het geval. Je kunt niet de trouwerij hebben die je wilt. Trouwen zelf kost bijna niets.
Maar goed ik ga lekker slapen met mijn man, echtgenoot iedereen moet zelf weten of ze willen trouwen ja of nee het is n vrij land en alles.is mogelijk deze dagen. Ik zal on topic weer gaan noem je partner maar hoe je wilt zou ik zeggen als je maar gelukkig bent.
Wij hebben overigens een samenlevingscontract en testamenten. Die laatsten moeten nu, na de komst van ons kindje 7 weken geleden, weer aangepast worden. Trouwen is duur (als je een feest wil geven etc. etc.) maar die hele papierwinkel bij een notaris ook....
Ik noem(de) mijn vriend gewoon "mijn man" hoor! Ook toen we nog niet geregistreerd partners waren! Hoef je niet getrouwd voor te zijn. Het voelt goed zo en we zijn beide de 30 gepasseerd, dus vind ik het volwassener klinken. ik zie/ voel het verschil niet tussen trouwen en ongetrouwd zijn en dat wel of niet zo zeggen
Ik denk als je niet (nooit) getrouwd bent (een GP is nou eenmaal geen huwelijk), dat je ook het verschil niet kúnt voelen.
Tsja, misschien is het heel persoonsgebonden hoor...maar ik denk echt niet dat "die poppekast" het verschil maakt. Ik zie daar de meerwaarde niet van in. Ben blij dat ik niet 40 jaar geleden geboren ben. Toen "moest" je trouwen, werd er heel raar over gedaan als je het niet deed. Kwam natuurlijk ook door de, toen nog, grote invloed van de kerk. Haha, ik denk eerlijk gezegd dat onze kinderen ( die van andere forumleden), als de trend zich voortzet, echt nooit in het huwelijk treden... Ben echt heel benieuwd over een jaar of 20-30 er nog veel mensen gaan trouwen......da's weer een hele andere tijd natuurlijk, ik schat in van niet of zeer weinig.