Ja maar die stap zet je toch ook niet zo makkelijk als je niet getrouwd bent en bijvoorbeeld samen kinderen hebt ? Ik zou niet weten waarom het hele gedoe anders zou zijn als ik getrouwd ben. Ik zou dus niet zo 1 2 3 weg kunnen bij mijn man ondanks dat we niet getrouwd zijn, ik zie niet in waarom een papiertje hier iets anders van zou kunnen maken.
Ik denk dat je een verkeerd beeld van een huwelijk hebt Ik ging niet anders houden van mijn man een dat na mijn huwelijk dan de dag ervoor. Mijn gevoelens werden echt niet anders. Maar het gevoel van verbondenheid is wel anders geworden. En ja, ik denk zeker dat als je getrouwd bent (en je gelooft ook in dat instituut, ik ben niet voor het plaatje getrouwd) dat je misschien wat meer nadenkt over je relatie op het moment dat het slecht gaat. Ik denk dat mensen (in zijn algemeenheid!!!) wat makkelijker de handdoek in de ring KUNNEN gooien als het ff niet lekker gaat in een relatie. Het is immers "makkelijker" om te vertrekken. Overigens, mijn ouders zijn gescheiden dus ik weet wat voor ellende het met zich meebrengt. Soms is het gewoon niet goed om bij elkaar te blijven. Aan de andere kant heb ik mijn schoonouders gezien en hoe vreselijk veel liefde in dat huwelijk er was. Het is dus niet altijd ellende .
Nee jij niet. Ik ook niet.. Maar kijk eens om je heen... over een aantal jaar bestaat een gouden huwelijk niet meer hoor..
Ja je begrijpt het goed ik wil dat het mij (ons) meer moeite kost als we besluiten uit elkaar te gaan want het is niet iets waar ik licht over denk, je relatie gebreken zou je moeite moeten kosten (naar mijn mening dan) een echte verbintenis met elkaar doe je ook niet zomaar.
Weet je, iedereen moet het lekker voor zich weten............ik ben in ieder geval blij dat ik getrouwd ben, het was een superromantische dag die ik zo weer over zou willen doen.......ben getrouwd met alles er op en er aan en inmiddels is het alweer 8 jaar geleden dat ik mijn ja-woord gaf aan mijn hubbie Het was een fantastische dag met een fantastisch feest en met een prachtige dvd en fotoalbum als eindresultaat Ik draag mijn man's achternaam en daarna mijn meisjesnaam en al is dat voor sommige ouderwets, so be it.......tegenwoordig kan je kiezen hoe je het wilt maar ik (wij) gaven de voorkeur aan de ouderwetse versie.
Uit elkaar gaan is altijd een hele rompslomp als je kinderen hebt. Er moeten spullen verdeeld worden, er moet een omgangsregeling worden gemaakt, testamenten moeten worden aangepast, een samenlevingscontract moet ontbonden worden. Dat is niet afgedaan met 1x een uurtje bij elkaar zitten. Ik geloof niet dat dat puur praktisch op minder 'werk' uitdraait dan wanneer je gaan scheiden. Maar waar je ook voor kiest, ik zou nooit mijn keuze baseren op het feit 'dat je eventueel uit elkaar zou gaan, want dan...' Die kans is er altijd, maar daar ga je niet vanuit (zou je niet vanuit mogen gaan) als je voor kinderen kiest!
Niet altijd... bij ons is er nog niks geregeld namelijk... Scheelt mij weer gedoe over bezoek regeling enzo...
maar die rompslomp heb je ook als je niet getrouwd bent ( in ons geval ) we hebben twee kinderen samen dus dan zeg je ook niet zo 1 2 3 snel we gaan uit elkaar en dan moet er ook genoeg geregeld worden dus ik ben van mening dat het echt niet uit maakt of je als vriend en vriendin of als man en vrouw door het leven gaat, maar goed zo denk ik er over. @Strijkkraal: Ik heb geen verkeerd beeld van een huwelijk het is gewoon zo, ik zie de meerwaarde er gewoon niet van en die is er ook gewoon niet, ik hoef niet te trouwen om aan mijn man of de buitenwereld te laten zien dat ik van hem hou of andersom, qua papier werk hoeft het ook niet want alles is al geregeld. Wat andere doen moet ieder voor zich weten maar zo denk ik er over.
Ben niet getrouwd. Mijn vriend en ik hebben elkaar eeuwige trouw beloofd, aan elkaar, er was niemand bij, en er is niks vastgelegd. Gewoon elkaar beloofd dat we altijd voor onze relatie zullen knokken en er altijd voor elkaar zullen zijn. Mijn ouders waren ook getrouwd. Juist, waren. Zijn nog jaren bij elkaar gebleven, vechten voor je huwelijk, noemen ze dat. De dag dat ze vertelden dat ze gingen scheiden, is een van de mooiste dagen van mn leven. Ze vochten voor een huwelijk dat niet te redden viel en daar hadden we allemaal onder te lijden. Ik hoef niet zo nodig een contract te tekenen en mijn partner ook niet. Ik geloof zijn woorden en hij de mijne, dat is voor ons genoeg. Voor onze kleine is alles goed geregeld, voor elkaar is alles goed geregeld, dus daar hoeven we niet voor te trouwen. Misschien dat we ooit trouwen, gewoon voor de leuk, omdat we zin hebben in een feestje . We zouden niet trouwen voor de verbintenis, die hebben we in mijn ogen al.
Wat een gepiep over romantiek. Loop eens een college familie, personden en erfrecht mee. Of beter nog, volg het hele vak en leer... Trouwen is niet romantisch. Trouwen is iets zakelijks, het is het afsluiten van een contract. Het romantische verbinden mensen eraan, maar trouwen betekent eigenlijk gewoon: jouw land is mijn land, jouw geld is mijn geld, jouw huis is mijn huis en alles visa versa. Het romantische staat nergens in de wet. Btw, huwelijkse voorwaarden wordt veelal als niet romantisch gezien. Bij diezelfde college's leer je: huwelijkse voorwaarden is.. Je hersenen gebruiken. Geen huwelijkse voorwaarden is dom En ik? Ik noem mijn ongetrouwde man gewoon mijn man. Hij is een man en hij is van MIJ MIJ MIJ!!! Hij is nl niet van de buurvrouw of wie dan ook. Hij is mijn man, al noem ik hem ook wel eens vriend. Hangt van mn bui af We hebben samen een huis gekocht, zijn tien jaar samen, hebben een kind (al kun je zonder dat ook absoluut elkaars man/vrouw zijn. Daarnaast: seks is iets wat ik alleen met mijn man heb. En daar hoef ik niet voor getrouwd te zijn. Voor mij (ongelovig trouwens) is seks iets wat je met je man/vrouw hebt. Feit dat wij al tien jaar lang de belofte nakomen dat alleen met elkaar te hebben en niet met een ander, maakt ook, in mijn ogen, dat hij absoluut mijn man is. Maar omdat ik toch net als bijna jullie allen een verknipt idee van romantiek heb... Gaan wij over 3 jaar ook trouwen Niet omdat wij een boterbriefje 'nodig hebben', maar ik wil dezelfde achternaam als mijn kind. En ik heb niet zo'n praatgrage kerel maar het lijkt mij wel heel gaaf om hem de geloften te horen uitspreken
Ik ben het volgens mij eens met echt alles wat Triskele heeft gezegd in dit topic, maar zij kan het dus veel beter verwoorden dan ik
De enige meerwaarde die ik bij trouwen vind is dat ik dezelfde achternaam als mn man en zoon heb! Dus wat mij betreft kan ik zo een keer op een maandagochtend trouwen... Maar op dit moment niet prioriteit nummer 1, dus wie weet komt het er ooit nog van...
ik heb 17 jaar *verkering* gehad trouwen vond ik niet nodig, toen ik zwanger was van de oudste had ik wel gewillen, maar het is er gewoon niet van gekomen. Toen ik zwanger was van de tweede zijn we getrouwd, omdat we allemaal dezelfde achternaam wilden dragen en omdat het gewoon makkelijker is, als je getrouwd bent is wat betreft je kinderen Maar we zijn gewoon simpel op maandagmorgen getrouwd, daarna lekker uit eten geweest met de familie. De witte jurk en het grote feest en het mooie trouwalbum en de leuke band hadden voor mij geen enkele waarde, dus dat hebben we achterwege gelaten
dat is ook wel super leuk...wij wisten ook wel dat ons gezin nog niet compleet was, maar met onze dochter erbij was wel helemaal geweldig.
ik lees hier veel het antwoord. 'dan draag ik de zelfde naam als mijn man en kind', maar als je in het ziekenhuis ligt of gaat vliegen moet dat allemaal op je meisjes naam!!!!!! en het antwoord 'dan is alles geregeld',maar je heb nog steeds papieren nodig om te regelen wie er voor de kinderen zorgt als jullie beide overlijden. voor ons is trouwen ook niet belangrijk. het enige voordeel wat ik zag was zelfde naam, maar toen mijn schoonzus in het ziekenhuis bevallen was lag ze gewoon onder haar meisjesnaam. mijn vriend wil binnenkort voor zichzelf gaan werken. dan kan het wel eens gebeuren dat er iemand naar onze huistelefoon belt. hij vroeg hoe we dat dan doen want als ik gewoon met hallo met meisjesnaam opneem. kunnen mensen in de verwarring komen, maar ik denk dat ik dan gewoon net doe of ik dezelfde naam heb. voor zo ver ik weet kan dat geen kwaad en is iedereen blij en hebben we een hoop geld bespaard als je de geloofsovertuiging hebt dat je niet mag samenwonen of seks hebben voor het huwlijk begrijp ik wel dat je er veel waarden aanhecht. edit. je komt ook niet zo maar van elkaar af als je een huis gekocht hebt en een kind heb
Wij zijn ook getrouwd, ik heb nooit het gevoel gehad dat ik het perse niet zou willen. Voor mij is het wel speciaal, die ene dag van en voor ons samen. De geweldige trots die ik voelde toen we de ringen om onze vingers schoven en we officieel verbonden werden verklaard. Dat nu nog elke dag die ring "zegt" dat we bij elkaar horen, ik vind dat mooi, dat voelt goed. Ik wilde op alle mogelijke vlakken met hem samen zijn, alles en iedereen mocht dat weten. Daarbij wilden we allebei zo'n gave dag, alles er op en er aan. We zeiden: of we trouwen goed, of we trouwen niet
Wij hebben geregistreerd partnerschap en wie weet ooit nog trouwen (van mij hoeft het niet zo). Zelfde rechten/plichten als in een huwelijk, enige verschil is dat mijn 'man' zijn kindjes moest erkennen (geen zeggenschap hoeven aanvragen). Ik heb daarbij gekozen de achternaam van mijn 'man' en kinderen aan te nemen.
Ja, dat klopt, maar je staat bij de gemeente wel geregisterd onder de naam van je echtgenoot. Er zijn enkele uitzonderingen, zoals bij het boeken van een vlucht, etc. In het dagelijks leven voer je dus gewoon je "getrouwde" naam. Hoeft niet, dat is een keuze Mocht je geen testament hebben, dan neemt jeugdzorg tijdelijk de voogdij over en gaan ze onderzoeken waar je kinderen het beste geplaatst kunnen worden. Meestal wordt dat wel een familielid o.i.d. Daarnaast is er natuurlijk ook nog zoiets als efrecht Het is wel makkelijk om te regelen, maar geen noodzaak. Dat is hetzelfde als je niet getrouwd bent Zo hebben wij het ook, maar we gaan in de nabije toekomst nog wel ons geregistreerd partnerschap omzetten in een huwelijk Ik voor nu ook de achternaam van mijn "man".
edit. je komt ook niet zo maar van elkaar af als je een huis gekocht hebt en een kind heb Dat is hetzelfde als je niet getrouwd bent vandaar dat er staat ook
Nou sorry, maar hoe kan jij bepalen of een huwelijk romantisch was of niet. Natuurlijk is het aangaan van een huwelijk een zakelijke overeenkomst, maar daarnaast was mijn huwelijksdag toch echt wel romantisch hoor. Ik ben getrouwd in een supermooi kasteel, waar we een mooie fotoreportage hadden in de tuin.....we hadden die dag een Rolls Royce 20/25 uit 1935 met chauffeur......'s avonds op het feest werd er romantische muziek gedraaid......dus hoezo niet romantisch???? Enne, wij zijn getrouwd in gemeenschap van goederen.....ondanks dat mijn hubbie veel eigen vermogen heeft