Dat van Mama Mo is een goede tip, dat de hond als eerste thuis moest zijn om jaloesheid te voorkomen. Anders kan je wel eens een groot probleem krijgen.
Ligt eraan... Naast me bed now way...al die haren kan je kindje in stikken, of je moet een naakthond hebben Hier waren de honden gewoon in de huiskamer.
Hier ook twee berner sennen in huis, als het begint komt een vriendin ze ophalen en weer thuis brengen als we uit het ziekenhuis komen...ik zou me zorgen maken over hoe ze zouden reageren, ze zijn ook erg aan mij gehecht doordat ik al een tijdje thuis zit, je bent toch jezelf niet, en ze zijn erg beschermend naar mij toe...lijkt me ook zielig voor hun, ze begrijpen er natuurlijk niets van dat het baasje zoveel pijn heeft...
Nou inmiddels ben ik bevallen, is op het laatste moment een thuisbevalling geworden en de honden zijn met mijn zwager mee gegaan. Na de bevalling de honden wel gelijk weer in huis gehaald en bij uitzondering in de slaapkamer gelaten. Ze hebben aan mij en aan de beeb gesnuffeld en sindsdien zijn ze niet meer bij ons meisje weg te slaan! Als ze ffies in de box ligt en ze geeft een kreuntje staan er gelijk 2 rotti's te piepen. Wel heel erg lief en waaks want een vreemde mag niet in haar burt komen. Dus dat is nu al de hele week dezelfde kraamhulp en 1 vk die bij ons komt
Onze hond laten we ook gewoon thuis, lekker in zijn eigen omgeving kijken wat er wel niet allemaal gebeurd. Hij kan niet naar boven komen en dat wil ik ook absoluut niet, maar probeer hem zodra de baby er is meteen erbij te betrekken!
Hoi Onze hond was ook gewoon thuis tijdens het begin van de bevalling. Hij had het niet echt naar z'n zin, snapte niets van al het heen en weer geloop, sloeg zelfs aan toen de verloskundige om 4 uur 's nachts aanbelde. Blaffen doet hij nooit, alleen als hij zich erg ongemakkelijk voelt. Later in de ochtend moest mijn man toch echt de hond uit gaan laten, maar ik wilde echt niet alleen in huis blijven (had weeen om de 3 min. en voor mijn gevoel super heftig), dus hadden we een probleem. Mijn man heeft toen de hond naar de overburen gebracht (onze hond is gek op de overbuurvrouw, vandaar) en daar heeft hij een groot gedeelte van de dag doorgebracht. Maar goed ook, want om 12 uur 's middags konden we richting ziekenhuis. Later in de middag heeft een vriend van ons de hond opgehaald bij de buren en heeft hij "opgepast" bij ons thuis. De hond is tijdens de kraamweek gewoon thuis geweest, maar vond het niet echt leuk. De visite was zeer welkom maar dat hij z'n vrouwtje wel hoorde boven, maar niet zag, vond hij echt niet leuk. Hij lag vaak onder aan de trap met z'n kop op de eerste tree. Toen ik dat hoorde ben ik diezelfde middag naar beneden gestrompeld om even te kroelen met 'm. Bij een eventuele volgende zal ik wel van te voren opvang zoeken voor de hond. 't Was allemaal weer op het laatste moment, ik heb het toch liever geregeld. Succes! groetjes Mel