Mijn leven lang heb ik geroepen dat ik in het ziekenhuis zou bevallen maar nu ik eenmaal zwanger ben vind ik het ineens prachtig om thuis te bevallen. Toch ben ik bang dat ik dan alsnog met gillende sirenes naar het ziekehuis moet. Garanties heb je nooit, maar graag zou ik willen weten van vrouwen van mijn leeftijd (30-35 jaar) hoe de thuis bevalling was en of jullie alsnog naar het ziekehuis moesten en zo ja hoe jullie dit ervaren hebben.
Beide keren, waaronder vandaag (!) thuis bevallen. Vandaag was het erg spannend of placenta op tijd kwam. Gelukkig net een paar minuten voor ambulance gebeld zou worden gekomen! Ik ben nu 31.
Ik ben zelf in het ziekenhuis gestart en bevallen, maar een vriendin van me (toen 30) is halverwege haar bevalling met een ambulance naar het ziekenhuis gebracht. Zij vond het best meevallen, omdat ze liggend vervoerd werd, vrijwel geen last van drempels e.d. had en ze tijdens de rit geen weeën had. Voor haar was het dus echt even een rustmoment in een lastige bevalling. Het is natuurlijk nooit je droomscenario, maar het hoeft dus niet per sé zo heel erg te zijn.
Ik wilde in het ziekenhuis bevallen, maar toen de vk kwam, bleek ik al volledige ontsluiting te hebben en kon ik niet meer naar het ziekenhuis. Dus toen (onverwacht) thuis bevallen. Wel moest ik daarna alsnog naar het zh ivm een totaalruptuur en ons zoontje moest naar het zh voor glucosecontroles vanwege z'n geboortegewicht. Achteraf vond ik het fijn om thuis bevallen, ik zat me tijdens de weeën echt af te vragen hoe ik in het zh zou komen. Dat was dus niet meer nodig. Het was alleen wel een domper dat ik dan alsnog naar het zh moest om gehecht te worden en een uur na de bevalling in de ambulance lag. Toch zou ik een volgende keer zo weer thuis bevallen.
Ben tot nu toe 2x thuisbevallen, 1x op 26 jaar en 1x op 29, bijna 30. Beide keren een supersnelle makkelijke bevalling gehad. De eerste keer zou ik het ziekenhuis niet eens meer gehaald hebben. Nu ben ik zwanger van de derde (32 jaar) en als alles goed gaat, ga ik gewoon weer thuisbevallen. Ik denk eerlijk gezegd dat deze leeftijd niet zo heel veel verschil maakt met de kansen of risico's om thuis te bevallen. Pas als je echt ouder bent, lijkt het me dat er ook echt grotere risico's aan verbonden zijn.
Bedankt allemaal voor de reacties. @luppy, het schijnt dat er verschil zit of je je eerste na je 30ste krijgt of dat het, zoals bij jou, om de derde gaat. Vroeger kregen mensen veel kinderen en kwam het voor dat nummer 9 geboren werd als de moeder bijna 40 was. Dat was toen minder een probleem want het was niet de eerste op die leeftijd. (heb ik me door een arts in opleiding laten vertellen).
Ik ben net 30 en zwanger van me eerste kind. Ik heb ook altijd geroepen dat ik in het ziekenhuis zou bevallen, maar ga het nu ook thuis proberen. Als het te riskant/niet mogelijk zou zijn, zou je hier niet voor kunnen kiezen, lijkt mij. En ook als je 20 bent kan er van alles gebeuren tijdens je bevalling waardoor je toch nog naar het ziekenhuis moet.
Waarom zou het een verschil maken als je tussen de 30 en 35 bent en thuis wil bevallen? Ik wil deze keer ook graag thuis bevallen, ben nu 33.
Lijkt me belangrijker of het je eerste kind is dan dat je leeftijd 30-35 is. Mijn eerste kind: Ik (31 jaar) wilde naar het ziekenhuis. Medische indicatie gekregen (te lang gebroken vliezen) en moest dan ook in het ziekenhuis bevallen. Totale bevalling duurde erg lang (46 uur) en was een uitputtingsslag. Mijn tweede kind: Ik (33 jaar) wilde naar het ziekenhuis. De totale bevalling verliep heel snel (5 uur) en moest uiteindelijk thuis bevallen (volledige ontsluiting bij aankomst verloskundige). Perfect verlopen. Achteraf gezien is een thuisbevalling naar mijn mening het mooiste wat er is. Maar ik ben wel heel blij dat mijn eerste bevalling in het ziekenhuis was, want ik redde het niet zonder pijnbestrijding. Als ik kijk naar de periode erna, de begeleiding van de kraamhulp vond ik veel prettiger (meer persoonlijke aandacht) dan in het ziekenhuis.
Ik ben 3x thuis bevallen en vond dat echt superfijn. De eerste keer was ik 30 jaar, de tweede keer 32 jaar en de derde keer 33 jaar. Maar ik geloof dat al dan niet thuisbevallen niet zo heel veel met je leeftijd te maken heeft. Tenzij je vanwege je leeftijd een medische indicatie hebt, maar die krijg je echt niet alleen omdat je 30+ bent. 40 jaar komt dan eerder in de buurt.
Ik ben 30 en afgelopen jaar bevallen van een zoontje. Ook thuis begonnen maar helaas toch met gillende sirene's naar het ziekenhuis gebracht. Na 1.5 uur persen kwam de verloskundige erachter dat het kindje verkeerd lag en ik dit dus nooit zelf had kunnen doen. (de wonden die ik hierdoor opgelopen heb zal ik je besparen) Opgehaald dus door de ambulance en in het ziekenhuis is met spoed (ivm het hartje dat minder werd) mijn zoontje letterlijk uit mij getrokken met de verlostang. Mijn ervaring is dus: NOOIT geen thuisbevalling weer! Maarrr jij maakt zelf een keus he, kan een ander niet voor je doen..
niet om jouw verhaal te ontkrachten, maar dat je bevalling zo is gelopen lijkt me niet door het feit dat je thuis ging bevallen. als je eerder in het ziekenhuis was geweest, was het misschien net zo gegaan? ik heb tijdens mijn werk heel wat kindjes geboren zien worden. zowel thuis als in het ziekenhuis. mijn ervaring is dat ouders zowel een thuis- als een ziekenhuisbevalling wel of niet goed ervaren door het verloop van de bevalling. als alles goed verloopt en zonder complicaties, is men heel tevreden en blij en zou men zo wéér voor een thuis- of ziekenhuisbevalling kiezen, maar als er dingen mis gaan (en dan bedoel ik heus niet altijd ernstige dingen hoor), kijk je er automatisch ook niet met een goed gevoel op terug. ik ben van mening dat, als je een keus hebt, je daar moet gaan bevallen waar je je het prettigst bij voelt. een verloskundige zal nooit instemmen (zij is tenslotte verantwoordelijk!) met een thuisbevalling als zij denkt dat dit niet verantwoord is.
ben zelf trouwens vier keer met een medische indicatie in het ziekenhuis bevallen en vond het wel jammer dat ik nooit in die intieme thuissfeer mocht bevallen. toch is het me letterlijk en figuurlijk prima bevallen. als ik echter de keus had gehad, had ik zeker voor een thuisbevalling gekozen!
:Ik wilde ook vanwege de veiligheid in het ziekenhuis bevallen,maar uiteindelijk thuis gebleven ,omdat ik het niet zag zitten om op handen en voeten in de auto te zitten, want dat was de enige manier waarop ik kon zitten.Het ging uiteindelijk zo snel, dus thuis bevallen, en vond het echt heerlijk! Ook nu wil ik weer heel graag thuis bevallen, maar dan zal je net zien, dat dit niet kan vanwege een reden.
Dat zou inderdaad misschien waar zijn (tenzij ik een GOEDE verloskundige had gehad) maar voor mij is de keus een volgende keer snel gemaakt. Ik wilde zoooo graag thuis bevallen, lekker in eigen omgeving en dan door zoiets "doms" van een verloskundige bedenk ik me de volgende keer wel. In het ziekenhuis hadden ze trouwens ook gezegd dat dit een inschattingsfoutje is geweest van mijn verloskundige, ze heeft gewoon te laat gevoeld of het kindje wel goed lag en dit bleek dus niet zo te zijn. Als ik dus in het ziekenhuis was geweest dan had ik niet eerst 2 uur hoeven persen voordat ze hier achter kwamen. Gelukkig is alles goed afgelopen en zijn de wonden inmiddels grotendeels geheeld (in mijn hoofd bedoel ik ) dus wij gaan nog een poging doen voor een kindje..
Ik ben op mijn 30ste thuisbevallen, dat was ook wat ik graag wilde. Maar het ziekenhuis had ik ook niet gehaald als ik daar had willen bevallen. Deze keer hoop ik weer thuis te kunnen bevallen, geen zin om naar het ziekenhuis te moeten racen...
Op mijn 28ste, drie dagen voor mijn 30ste en op mijn 33ste thuis bevallen en daar absoluut geen moment spijt van gehad. Hopelijk lukt het begin februari weer, voor de laatste keer en dan op mijn 34ste
Ik was nog ouder, en ben 2 keer thuis bevallen. Bij de oudste was ik 36, bij de jongste 38. Ging prima. Ik ben volledig ongecompliceerd bevallen, van baby's in uitstekende conditie (oudste had 10/10/10, jongste 9/10/10 op de apgar). Vriendin van mij, ongeveer even oud, is tijdens haar eerste bevalling wel met sirenes naar het zkh vervoerd omdat de uitdrijving niet wou vlotten. Uiteindelijk is de baby er met héél veel geduw en getrek van de gyn uitgekomen. Klonk voor mij verschrikkelijk, maar zij heeft het niet als traumatisch of zo ervaren. Ze was er nog redelijk bij, heeft nog zelf kunnen aangeven naar welk zkh ze wilde.
1ste, 30 jaar, thuisbevalling (wens was ziekenhuis maar bij komst vk volledige ontsluiting) 2de, 33 jaar heerlijke vlotte thuisbevalling omdat dit bij de eerst zo goed beviel.