Hoe weet jij nou dat het goed gaat met "deze kinderen"? Heb je ze stuk voor stuk gevraagd of ze echt gelukkig zijn met hun situatie dan?
Jullie keuze niet die van mij. Moet er niet aan denken om mijn kinderen door een ander op te laten voeden door de weeks. En dan als ze pubers zijn te horen dat wij nooit tijd voor ze hadden.
Dat maakt het niet beter, maar misschien iets begrijpelijker. Als het móet is er gewoon niets aan te doen! En natuurlijk komt dat kindje dan ook groot! Maar als je nu bewust kiest voor een kind. Dan begrijp ik niet dat het kind in dit geval geen prioriteit is. Dat financiele ruimte op zo'n moment belangrijker is dan de nodige tijd nemen om je kind o.a je normen en waarden mee te kunnen geven. Naast het feit dat het me zou killen. Ik werk 6 ochtenden en 4 daarvan neem ik mijn zoontje mee.. Dat is natuurlijk ideaal, maar ik doe echt geen werk wat ik leuk vind! Maar daar kies ik heel bewust voor, juist omdat ik mijn zoontje niet zo vaak weg wil brengen. Je neemt geen kind voor het weekend. Zo zie ik dat..
Ik denk dat ik dan ook maar een dumpouder wordt, mochten wij kinderen krijgen. Wij werken beide onregelmatig, in de zorg. Het is niet haalbaar om naar de planner te gaan en te zeggen: joh, plan onze roosters naast elkaar heen, want dan is er altijd iemand thuis. We werken beide ergens anders, dus hebben verschillende planners. Ik wil ook niet mijn droombaan opgeven. We gaan beide 28 uur werken en dan lijkt het voor ons prima haalbaar te zijn. Mochten we geen gebroken diensten en dergelijke hebben tenminste. Ik vind het niet erg om fulltime te werken en kinderen te hebben. Heb het zelf iig nooit als vervelend ervaren, misschien ook omdat ik niet beter wist..
Pff, ik ga me niet meer mengen in deze discussie. Voor wat het waard is, ik ben een werkende moeder, dit omdat (had ik ook al gezegd in dat jan smit ding) ik vind dat je moet werken voor je geld, allebei en allebei zorg moet dragen voor het geld en voor de verzorging van de kinderen en leuke dingen doen met het gezin. Dus TS, lekker doen wat je fijn vind, er is echt nix mis met werkende moeders EN vaders!!
Dat zie je niet verkeerd, ook dan vind ik het sneu voor het kindje, maar dan heeft een ouder niet echt een keuze, toch? Dan móét je je kindje wel wegbrengen, omdat er anders gewoon geen geld binnenkomt om dat kindje te verzorgen. Het is dan geen kwestie van niet thuis willen blijven om zelf voor je kind te zorgen, maar van niet kunnen.. Als je wilt werken om het lekker ruim te hebben wat geld betreft, of 'om je ook even vrouw te voelen in plaats van alleen maar moeder' (wat een onzinnige uitspraak is dat toch ) maak je die keuze wel vrijwillig, en dat kan ik inderdaad niet echt goedkeuren, nee. Werkende moeders? Top! Maar moeders die 40 uur werken en hun kinderen daarom 50 uur (beetje uitloop hier, beetje reistijd daar) per week wegbrengen, terwijl het niet écht nodig is.. Ik begrijp het gewoon niet. Er zijn er hier een hoop die roepen dat een kind niets over zal houden aan het vaak bij een oppas/opvang zijn. Nu zal dat in de meeste gevallen ook best zo zijn, maar kijk alleen even naar de films die gemaakt worden; Kinderen die alleen zijn als ze uit school komen (en dan heb ik het dus over wat oudere kinderen, in dit geval), die weer een briefje vinden of eten uit de koelkast op moeten warmen.. Nu zal ik films niet te letterlijk nemen, en ik ga er ook niet vanuit dat elk kind in een dergelijke situatie ontspoort en klasgenootjes zal vermoorden, maar dat ze zich eenzaam en alleen voelen, en er niet gelukkiger op worden, dat kan ik me zéker voorstellen.
Tuurlijk is het net zo slecht, maar dat is een noodgeval. Als je zonder full time te werken niet eens je kind normaal eten kan geven word het een andere zaak he. Daarom blijft het voor die kinderen ook een rot situatie, maar ze zullen nooit het idee krijgen dat hun moeder of vader hun minder belangrijk vond dan hun werk. Nee want die kinderen snappen zelf ook dat het niet anders kon. Daarbij vind ik wel dat zelfs als alleenstaande moeder je eerst alle andere opties overwogen moet hebben. Vind het namelijk dood zielig een kind 5 dagen op een kdv op bij een gastouder. Ik ben blij dat mijn moeder er vroeger voor mij was, en dan werkte ze ook gewoon part time.
Nee dat zie goed. Maar denk dat het ermee te maken heeft dat alleenstaande moeders zelf ook "zielig" zijn? Wacht maar tot je ervan maakt: "bewust alleenstaand moeder". Dan is opeens niet meer goed als ze fulltime werkt
Uhm volgens mij is de discussie niet over werkende ouders??Maar over 5 dagen je kind wegbrengen! De meeste werken hier hoor
Wist je dat deze kinderen ook genoeg voorkomen bij thuisblijfmoeders? Telefoon kinderen heten ze tegenwoordig. Geef je kind maar een mobiel en moeders kan doen wat ze wil! OT: iedereen val over TS haar openingspost, maar men doet nu ook hetzelfde niet alleen in dit topic maar ook in het andere topic...de werkende moeders worden ook veroordeelt.
Hier een thuisblijfmoeder die vindt dat TS zich niet hoeft te verdedigen. Zeker niet als haar kind gelukkig is en alles voor hun gezin lekker loopt. Ik ga me zeker niet verdedigen. Ben blij met de manier waarop we het doen. Boeie wat iemand daar van vindt!
Heb alleen de beginpost gelezen. Van 8 tot 5 zie ik absoluut niet als dumpen. Oke, je zet geen kinderen op de wereld om ze door andere te laten opvoeden, dat vind ik ook. Maar dat vind ik eerder bij kinderen die van 7 tot 7 op een kdv zitten en dus echt hun ouders bijna niet zien. Mijn keuze zou het niet zijn, als ik een keuze had. Dan zou iedereen thuis willen zijn bij zijn kinderen, toch? Anders moet je er niet aan beginnen. Kinderen gaan dadelijk ook naar school( hier in de buurt van 8.30 tot 15.30) dus ik heb er geen problemen mee als je ze die tijden naar een kdv brengt. Het wordt ander, zoals ik hierboven zei, wanneer je kind constant weg is en jou als ouder 2 uurtje per dag ziet.
Mijn moeder werkte namelijk ook fulltime na de scheiding van mijn ouders. En heb dat nooit als naar ervaren of als zielig. Mijn moeder was er ondanks dat toch voor me. In het weekend deden we altijd wat leuks en als ze vakantie had was het dolle pret. Maar ik wist niet beter dan dat het zo was en heb het dus echt nooit als erg ervaren en ik voelde me ook echt niet zielig hoor. Tevens leven we nu in een tijd dat mensen al een enorme stap terug moeten doen ( Enkelingen daar gelaten ) Bij ons is het gewoon niet mogelijk om thuis te blijven wij moeten beide werken ( ik dan niet fulltime ) Maar ik snap heel goed dat er gezinnen zijn die dat wel moeten of willen juist voor de extra's bedoel je werkt je zelf uit de naad en dat mag ook wel eens beloond worden door een lekkere of leuke vakantie! Ben er stiekem wel jaloers op hoor op mensen die werken voor hun vakantie zou ik ook wel willen Maar goed dan zou ik zelfs meer als 40 uur pw moeten werken en mijn man nog meer als de 70 die hij nu al werkt haha..
Chebu, ik weet niet waar je in Duitsland woont, maar hier in het Ruhrgebiet waar ik woon ligt de arbeitslosenquote heel hoog!
Ik denk dat je de tegemoetkoming bedoelt voor kinderopvang? Ik denk dat het per gemeente verschilt.... Mijn man kon het ook niet meer aan en onze ambulant woonbegeleider heeft ons toen op een wachtlijst laten zetten voor een speciaal potje vd gemeente voor een plek in de kinderopvang....daar hebben we 2 jaar op moeten wachten tot er weer ruimte was. En het was een verademing, want ik ging soms huilend naar het werk en belde zo vaak naar huis om te controleren of alles wel goed was. Nu heeft mijn man hem nog maar 1 dagje en dit is redelijk te doen, laten we zeggen het is echt genoeg! Weet niet of je vriendin ook een woonbegeleider oid heeft? Anders zou ze misschien zelf even contact moeten opnemen met de gemeente en vragen wat er mogelijk is betreffende kinderopvang.
heb je rest ook gelezen? mijn vriend is 6 van de 9 dagen overdag uit tot 17 uur en 3 ervan helemaal thuis. Hij is meer thuis als een andere man die 5 dagen werkt. hij werkt 3 dagen tot 16:30 3 vanaf 17:00 en 3 helemaal vrij. dus hoezo dumpt hij mij er zijn weken bij dat hij maar 1 dag overdag weg is de rest is hij thuis en kunnen we samen de kleine naar de psz brengen etc