Toen ik nog werkte vond ik dat eigenlijk ook, hij ging toen 2 ochtenden naar KDV (hij was toen 1 jaar oud) maar goed daarvoor was ie altijd op kantoor (in de box) dus deed ik het tegelijk, dus was "alleen" maar werken net vakantie
Hahaha... zilverman heeft ook niet makkelijk. Maar op zijn werk waren er serieus mannen én vrouwen die verbaasd waren dat wij 's nachts wisseldienst hadden met voeden (moest kolven vanwege vermoedelijke reflux, dus we konden beiden 's nachts voeden). Er waren mannen bij die nog nooit een luier verschoond hadden, vrouwen die dachten dat hun man half debiel was en hem hun kind niet toevertrouwde. Ik heb zilverman héél snel uit de droom geholpen
hahaha!! Ja idd ook gezond koken, kids niet voor de tv, met ze spelen, buiten zijn etc etc. Hahah ach gelukkig doe ik niet met dat sprookje mee. Ik kijk naar mijn kinderen wat ze nodig zijn en dat krijgen ze! Ene dag ben ik een betere moeder dan de volgende dag. En ach ook dat hoort bij het leven en vormt je kids
Hahah mijn man momenteel ook niet aangezien ik door de zwangerschap zeer weinig kan, en hij dus na zijn werk ook nog heeeeeeel veel moet doen. En dat zonder klagen.
En gelijk heb je! Ik kan me gewoon weg niet voorstellen dat de "perfecte" moeder/vader bestaat. Mijn kids mogen tv kijken/dvdtje, dit doen we ook valer lekker op de bank als het slecht weer is. Kijken naar de behoefte van je kind en van jezelf(gezin) vind ik het belangrijkste.
We hebben net samen gegeten en nu zit hij voor de tv en ga ik even stofzuigen en vaatwasser uit en inladen (de 2 leukste klusjes, not!)
Wat mij opvalt: dit is volgens mij de langste topic thuisblijfmoeders vs werkmoeders ooit! Doen we het nog aardig goed ondanks de vele verschillende meningen Aaaahh zie je wel..we kunnen best lief zijn voor elkaar
Ik heb niet heel het topic gelezen, het gedeelte dat ik er wel van gelezen heb zie ik veel vooroordelen. Meid jij start deze topic, dus je bent uit op reacties. Hoe jij je leven leidt moet je zelf weten daar kunnen 100 mensen iets van vinden, maar uiteindelijk betaald niemand je huur, en voed niemand van hier je kind. Als jij je hierbij goed voelt, prima. Ik heb het idee dat je zelf graag wel anders zou willen maar niet kan. Maar dit ontkent en dus alles maar verdedigd. Maar dat terzijde. Ik werk 32 uur en mn vriend werkt 36 uur. Ik wisseldiensten, mn vriend gewoon overdag. Mijn kids gaan 2 dagen in de week naar kdv. Daarnaast is mama 2 dagen vrij en papa de woensdagmiddag. (hier staat tegenover dat ik om het weekend wel moet werken) Voor ons prima zo geregeld. Ach aan ieder voordeel zit een nadeel en aan ieder nadeel een voordeel. Zolang jullie er achterstaan, heeft niemand hier iets mee te maken.
Zal ik de discussie nog leuker maken? Ik ben thuis.. Maar mijn dochter gaat een ochtend in de week naar een gastouder en vaak ook een ochtend naar oma. Waarom? Lekker spelen met andere kindjes en oma vindt het gewoon leuk. Meiden laten we het woord "dumpen" aub loslaten. Niemand "dumpt" zijn kind toch? Vaak is hier over nagedacht en gekeken wat er voor jou gezin past? Ieder zijn ding..
Maar ik kan helemaal begrijpen dat moeders werken hoor, een paar uur of een paar dagen of whatever en volgens mij alle tbm's hier. Alleen geen 5 dagen.
Ja maar ik bedoel meer dat, ondanks het onbegrip en vooroordelen (van beide kanten), het er nog aardig netjes aan toe gaat. Heb nog niet echt gezien dat er met rotte tomaten, bedorven eieren en schelwoorden gegooid werd zoals in andere topics soms weleens het geval was en waar dan meteen een slot op gegooid werd
Iets anders willen: ja, maar 4 dagen werken. Dat ontken ik niet, want anders had ik in mijn eerste topic niet gezegd dat ik dit al geprobeerd heb
Wat jammer van de sarcastische grapjes Dit is toch een eindeloze discussie? En het doel moet zijn elkaar ervan te overtuigen dat het 1 beter is dan het ander? Dat de ene moeder beter is dan de ander? Ik neem aan dat we allemaal weloverwogen een beslissing nemen in deze, het beste voor hebben met de kindertjes? Met onze eigen motivatie voor die keuze? 5dgn werken en kdv, nee niks voor mij. Dan zou ik toch het idee hebben teveel te missen en bovendien wil ik dat mijn kinderen opgevoed worden naar wat wij daarin belangrijk vinden. Mijn oudste gaat nu naar de psz en ik merk wel dat ze daar ook weer veel leert, maar thuis leert ze wat ik haar wil meegeven. Echter, nu ik 2jr thuis ben zou ik toch graag weer een paar uurtjes willen gaan werken!
Wat ik dus ergens ook al zei: stop met willen dat iedereen om je heen applaudiseert voor jouw keuzes, want zij hebben hun keuzes gemaakt met hun prioriteiten en die liggen dus anders dan de jouwe. Als je blij bent met jouw keuzes, moet dat voldoende zijn, ongeacht wat de rest van de wereld daarvan denkt. En wees voorzichtig vervolgens met hoe je over jouw keuzes communiceert, want ook in jouw teksten proef ik allerlei oordelen over keuzes van bijvoorbeeld thuisblijfmoeders. Die hebben hun keuze gemaakt omdat zij daar blij mee zijn en als jij zelf zo gebrand bent op acceptatie van een ander, doe dat dan zelf ook naar die ander toe.
Dit brengt me dan op een andere vraag, die ik oprecht meen; Voor de moeders die hun kinderen inderdaad 5 dagen per week naar een opvang brengen, omdat ze graag wíllen werken zonder dat het echt nodig is; geloven jullie echt dat die situatie 'het beste' is voor jullie kinderen, of vinden jullie alleen dat het 'niet erg' is en dat ze 'er niets aan over houden'? Daar zit wel een enorm verschil in denk ik..
Ja, 1,5 jaar geleden heb ik overal vrij gesolliciteerd, op 2 bedrijven uitgenodigd geweest, maar daar zou ik maar een aalmoes krijgen in vergelijking en dan eerst een proefcontract. Vind ik te gevaarlijk... Dan liever nog liever die 1 dag erbij werken als niks meer te hebben...
Omdat de vraag algemeen naar ons werkende moeders gesteld wordt: Ik wil in principe maar 4 dagen werken, maar moet er praktisch dus 5. Nee, het is niet het beste en ik kan mij ook niet voorstellen als ouders niet persé functiegebonden of loonsgebonden 5 dagen moeten werken, het effectief ook zo willen. Maar, ik denk daar vrijer over: Ik zelf heb 12 jaar op internaat gezeten omdat mijn ouders een reizend beroep hebben. Ik heb zelf er niks aan over gehouden en kan mij niet voorstellen dat mijn dochter er ook iets zou van over houden. Elk negatief iets, brengt iets positiefs bij. Ik heb mijn ouders moeten missen ja, maar dat neem ik hen niet kwalijk. Maar hierdoor zijn onze momenten die we samen doorbrengen/doorbrachten zo intens, dat het niet te beschrijven valt.