Ik ook, daarom doe ik ook gewoon nog heel veel buitenshuis, dat probeer ik de hele tijd al uit te leggen, mensen denken dat je alleen maar thuis zit als tbm maar dat is gewoon niet zo. Snap best dat iedereen andere interesses hebben maar ik blijf het niet nodig vinden om fulltime te gaan werken als het niet nodig is. Je hebt de keus gemaakt om voor een kindje te gaan dan vind ook dat je de keus moet maken om er voor je kindje te zijn, als ze wat ouders zijn snap ik best dat je dan weer wat meer gaat werken maar zeker in de eerste 4 jaar vind ik dat je als ouder gewoon meer bij je kindje moet zijn dan op je werk ( als dat mogelijk is )
Ik kan echt een heleboel soorten werk bedenken die idd heel erg veel minder leuk zijn dan mijn kids. Maar ik heb gelukkig werk wat ik dus ontzettend leuk vind om te doen. Daarmee ben ik -als ik veel mensen hoor klagen over hun werk- misschien erg gezegend, (alhoewel ik ook veel mensen hoor die wel erg blij zijn met hun werk, gelukkig). Maar dan is de keuze dus niet zo zwart-wit en kort-door-de-bocht als jij 'm maakt. Jouw vraag laat mij iig zien dat je nog nooit werk hebt gedaan waarin je helemaal jouw ei kwijt kon, jouw kwaliteiten ten volste uit kon leven. Dat kan ik wel in mijn werk, en daarom doe ik dus graag beiden: EN werken, EN kinderen.
Maar jij hebt dus de mogelijkheid voor activiteiten waar je lol in hebt, buiten werk om. Stel nou dat jij je leven moest vullen met dingen die je niet leuk vindt. Of die je op zich wel leuk/prima vindt, maar waar je na verloop van tijd helemaal op uit gekeken bent.... Hoe zou jij je dan voelen? En plak dat nou eens op het leven van moeders die werk hebben waarin minder dan 4 dagen werken nou eenmaal niet KAN. Vind je dan ECHT dat die verplicht zijn om dan maar helemaal te stoppen met werken en voor een aantal jaren hun leven te gaan vullen met activiteiten waar ze gewoon op kortere of langere termijn hardstikke ongelukkig van worden? Heb je nagedacht over het effect dat dat dan weer op hun kids zou hebben? Dat wil je die kids toch OOK niet aandoen?
Jullie doen nu net alsof even tussendoor voor je kinderen zorgen en daarna weer gaan werken geen optie is. Ik denk zelfs dat in deze tijd ( aankomende vergrijzing) het helemaal geen gek idee is om juist nu in alle rust je kinderen groot te brengen ( tot de leeftijd van 8 a 9 jaar) en daarna weer aan de slag te gaan. Ik zie alleen maar voordelen. Je bent ouder ( soms wijzer), kinderen redden zich al aardig en hebben meer mogelijkheden voor na school, je kunt alsnog 30 jaar werken om iets op te bouwen, manlief die eerder fulltime werkte kan nu misschien minder gaan werken, Echter zijn de werkgevers nog niet zover om dat in te zien helaas.
Dat zou hier betekend hebben dat ik in totaal 12-13 jaar thuis zou zijn, nu we door de miskramen er straks 4 jaar tussen hebben zitten. My goodness, dat is voor mij echt niet te overzien, ZO lang thuis te moeten zijn! Jij doet er wel heel gemakkelijk over, en dat betekent blijkbaar dat jij er wel voldoende je ei in kwijt kunt. Maar dat geldt gewoon niet voor iedereen! Bovendien: dan zou ik 43 zijn tegen de tijd dat ik weer aan het werk ga, en heb ik dus geen 30 jaar meer hoor....
Tja, het is inderdaad niet voor iedereen weggelegd. En inderdaad, ik heb "thuis" genoeg te doen. Duizenden boeken nog te lezen, studeren, workshops volgen, in besturen zitten en ...oja kinderen opvoeden. Ik verveel me werkelijk nooit.
Maar dat zou ik dus wel hebben, als ik thuis zou zijn, dat ik me ontzettend zou gaan vervelen. Gewoon omdat de dingen die ik KAN doen thuis, niet genoeg uitdaging bieden, (lezen is leuk, een beetje studeren is leuk, maar waar ik dus echt blij van word, is hulpverlenen).
Ja dan is het een ander verhaal... Ik ben een eeuwige student...beetje filosoferen et cetera... Daar haal ik juist mijn voldoening uit. Ik heb dus eigenlijk de perfecte "baan" om mijn interesses te kunnen doen. Misschien ligt daar ook wel het verschil tussen mensen die willen/gaan/moeten werken en vrouwen die thuis willen/moeten blijven.
Ik kan gewoon niet geloven dat er helemaal niets is waar je je dag mee zou kunnen vullen als je tbm bent .. Sorry maar dat geloof ik gewoon niet. Tuurlijk doe ik ook wel eens dingen die ik niet zo leuk vind maar dat doe je op je werk toch ook ? En ik spreek ( al meerder malen aangegeven ) niet over gezinnen waarbij het niet kan, ik heb het puur over gezinnen waarbij het helemaal niet nodig is om beide te werken en waarbij de mogelijkheid er is om één ouder minder te laten werken of zelfs te stoppen met werken.
Maar hulpverlenen kan je dan toch ook gewoon doen als je tbm bent ? Zo heb ik bijvoorbeeld mijn oude adresjes waar ik voorheen altijd schoonmaakte aangehouden, ik maak daar niet schoon meer maar ik drink een bakje koffie met die oma's, neem die kleine mee want dat vinden ze gezellig en als ze willen dan doe ik even een wasjes voor ze draaien of ik neem ze mee naar het buurtsupertje om even wat boodschapjes te halen.
HULP verlenen het woord zegt het al, daar hoef je niet betaald voor te krijgen natuurlijk, kan aan iedereen he? Jij wil er dan gewoon graag alleen betaald voor krijgen, niet erg hoor moet er ook zijn natuurlijk, is belangrijk werk! Sommige TBM's hier verlenen hulp zonder voorwaarden dus het KAN wel natuurlijk, is vaak wel op een ander niveau (waar mensen die betaald willen krijgen dat niet willen doen of geen tijd voor hebben) en dat is dan net zo goed belangrijk en nodig. Ik heb jarenlang mantelzorg gedaan, je kan vrijwilliger worden bij kindertelefoon (iets wat ik trouwens niet zou kunnen hoor) je kan bij jeugdcentra's vrijwilligerswerk doen.
De hulpverlening die ik bedoel, gaat over therapie geven en maatschappelijk werker zijn, (ik ben therapeut, heb de afgelopen 6 jaar gewerkt in een functie waarvoor maatschappelijk werk gevraagd wordt, en wat dus breder ligt, met idd contacten met instanties, financien regelen, schulden regelen, met clienten mee naar open dagen op school/intakes op school, gesprekken bij hun therapeut, enz enz). Dat doe je dus niet met een klein kind erbij, (ALS het al rustig genoeg zou verlopen voor het kind, is het in geen geval prettig voor de client. En ja, er zijn natuurlijk zat dingen die je kunt doen als je TBM bent. Maar GEEN van die dingen geeft mij de voldoening en het geluk dat maatschappelijk werker/therapeut zijn mij geeft. Voor mij is de ideale combinatie parttime werken en parttime voor mijn kids zorgen, want ik zou OOK doodongelukkig worden als ik de hele week zou moeten werken. Maar ik ben dan ook in de gelukkige omstandigheid dat een half salaris voldoende is om hier wel rond te komen EN dat in deze sector parttime werk heel normaal is. Maar wat ik in mijn werk doe, kan ik dus niet als vrijwilliger doen en al helemaal niet mijn kids bij meenemen. Idealiter zou ik, zodra deze tweede naar school gaat, al mijn werkuren binnen schooluren houden. En aangezien ik straks in de WW zit en de optie bestaat om bijvoorbeeld een eigen praktijk te starten als therapeut, zou dat dan dus ook kunnen. Lukt dat niet, en ben ik toch weer aangewezen op een baan in loondienst, dan zal dat lastiger worden en zullen we ws wel gebruik moeten gaan maken van naschoolse opvang voor de dagen dat ik werk en mijn man niet thuis is.
@Rozemarijke: ik snap niet dat je je werk/ keuze probeert te verdedigen. Blijkbaar is het moeilijk voor sommigen zich in te leven in jouw gedachten gang. Overigens snap ik wel wat je bedoelt hoor. Ik heb geen baan als hulpverlener of iets waar ik direct de mensen mee help, maar wel een baan waar ik stapelgek op ben en veel voldoening uit haal. En ja, ook redelijk goed mee verdien. En dat vind ik erg fijn... Ik kan in deze functie niet minder werken, zou een andere functie kunnen nemen, een lagere functie waarbij ik meer thuis ben straks... Maar dat wil ik helemaal niet... @Kippiekip en andere tbm: ik kan me wel verplaatsen in jullie gedachtengang. Er is ook niemand die zegt dat je je dagen niet kunt vullen als tbm en ik denk ook zeker niet dat je 'hele dagen thuis omhangt'. En de dagen zoals je je vult, worden door jullie ook als nuttig ervaren. Je haalt er je voldoening uit toch? Of dat nu het opvoeden van je kinderen betreft, of je vrijwilligerswerk, of je hulp aan anderen. Maakt niet uit wat het is, maar mooi dat dat voor jullie geldt. Maar probeer je eens in te leven in anderen... Die krijgen energie van andere zaken/dingen. Doet helemaal niets af aan de liefde die jullie of anderen voor jullie kinderen of hun kinderen hebben. Het is simpelweg gewoon anders...