Even van me afschrijven..... 1,5 jaar geleden besloten om voor een tweede te gaan, over de 1e 20 maanden gedaan, en net voor de mmm spontaan zwanger geraakt...wat zat ik toen in de rats of we ooit wel vander en moeder mochten worden,..en toen ineens zwanger! En nu alweer zover onderweg voor een 2e, letterlijk al onze vrienden al in verwachting van nummer 2 of 3 en hier nog niets...zucht.. de ene dag verdrietig en de andere dag vind ik alles best...een ontzettend lieve man die altijd postief is en lief is ( al weet ik echt wel dat hij van binnen zich ook zorgen maakt) Gisteravond ongesteld geworden, en nu donderdagochtend de 1e afspraak in het ziekenhuis...vandaag het dus de familie verteld want we hebben toch oppas nodig voor onze dochter van net 3.... Stiekem het ook zo jammer vinden dat het leeftijd verschil zo groot word, maar ook wetende dat daar nooit iets aan zal veranderen, want dat zat er niet in.... Ik moest even me hart luchten, want heb soms zo het idee dat ik een grotere wens heb bij de 2e als bij de 1e, dit omdat ik nooit had verwacht het zo geweldig/prachtig/schitterend zou zijn om een kindje te hebben,... herkenbaar voor iemand??
Lieve meis, het lijkt wel alsof ik dit zelf heb geschreven....... Over de eerste 17 maanden gedaan en vanmorgen in ronde 15 beland voor een tweede kindje. Ik zeg 15e ronde aangezien ik vanaf daar officieel ben beginnen te tellen. Ik ben na bevalling nooit meer aan de pil ofzo gegaan. Kleine man van ons is nu 2,5 jaar. Heerlijk ventje hoor, zonder twijfel echt de liefde van mijn leven, maar net als jij hebben wij ook die droom voor een tweede kindje. Vorige maand hebben ze mij een cyclus lang gevolgd bij de gyn met alle onderzoeken, echo's etc etc etc om vervolgens er weer op uit te komen dat het bij mij onverklaard is......lekker dan. Dat is nog mijn grootste strijd met mezelf: alles blijkt te werken bij mij en toch wordt ik maar niet zwanger. Mocht het zo zijn dat ze iets vonden (wat ook niet leuk is natuurlijk) dan konden ze er tenminste iets aan doen. Dit is vechten tegen een spook om het zo maar uit te drukken. Uitslag van vriend zijn zaadjes zou vandaag komen, maar stond nog niet in computer dus bellen ze morgen terug....... Ik ben dan inmiddels ook "al" 34 dus ik vraag mij ook regelmatig af hoeveel kansen ik nog ga krijgen van moeder natuur...... Meid, ik leef echt letterlijk op alle vlakken met je mee en ik hoop vanuit het diepst van mijn hart dat je snel zwanger mag zijn!!!! Dikke knuffel!!
Wouw...wat een lieve woorden,..en idd als ik jouw verhaal zo lees dan komt dit op ontzettend veel vlakken overeen... het ergste vind ik ook dat het net is of ik nu niet tevreden zou zijn..maar dat ben ik wel, voel me eigen de trotste moeder van de wereld alleen nog niet helemaal compleet... Ik verwacht dat ze ons nu een cyclus lang gaan volgen en ben dan ook erg benieuwd!... ow wat hoop ik ook echt voor jullie dat het snel mag lukken...hele hele dikke knuffel terug
ik heb dan niet precies het zelfde als jullie wij zijn bezig voor ons eerste kindje maar ik weet wel hoe je voelt kwa verdriet omdat het zo lang duurt ik zit in ronde 28. Ik wou je veel sterkte wensen en dat jullie volgende maand een mooie test in de handen mogen hebben met 2 streeps. vind het heel rottig dat jullie voor de 2de keer zo lang moeten wachten op een 2de wondertje mijn duimen draaien voor jullie beide.