Ik blijf dit topic ook even volgen. Ook wij willen ons kindje straks meertalig opvoeden met de OPOL-techniek. Mijn vriend Zweeds en ik Nederlands. Onderling spreken wij nu een mix van Engels en Nederlands. Het verschuift steeds meer naar Nederlands omdat mijn vriend het steeds beter onder de knie krijgt (maar nog niet genoeg). Op zich zou het ook niet verkeerd zijn als onze dochter ook meteen Engels meeleert, maar dan zouden we dus echt weer consequent Engels met elkaar moeten spreken, begrijp ik.
Hoi Kajah, Volgens mij is het helemaal niet zo onmogelijk hoor! Als jij met je kindje praat kun je het best Pools spreken. Dan kan je partner, wanneer hij met je kindje spreekt Frans spreken. Wellicht is het handig...(maar dat weet ik natuurlijk niet, want ik ken jullie situatie niet) om als jullie samen thuis zijn en met z'n 3-en een gesprek voeren het in het Nederlands te doen (want anders kan één van de partners het niet volgen). Groetjes, Elmo
Babygebaren wordt steeds vaker gedaan. Ook bij ééntalige kinderen. Op zich maakt de methode/auteur niet zo heel veel uit. Uiteindelijk zullen de kinderen, wanneer zij de gesproken taal machtig worden, zich toch in gesproken taal gaan uitdrukken. Het voordeel aan gebaren is dat het visueel is. Je prikkelt daarmee niet alleen op het auditieve vlak de taalontwikkeling, maar stimuleert ook visueel. Extra ondersteuning dus! Als ik toch een advies mag geven m.b.t. de keuze voor een methode: neem dan vooral de NmG (Nederlands met Gebaren) van het gebarencentrum. Dit wordt veel gebruikt in hulpverleningssetting (o.a. bij verstandelijk gehandicapten, bij logopedie, bij speciale peutergroepen voor kinderen met taalproblemen). Hopelijk heeft je kindje nooit dergelijke hulpverleningstrajecten nodig, maar als het ooit nodig is, dan raakt hij/zij niet in verwarring. Op www.gebarencentrum.nl kun je meer info over gebaren en gebaren met je baby vinden.
Bedankt weer voor je reactie. Ik ga de link bekijken. Zou het geen probleem zijn als we dan in meerdere talen het gebaar benoemen? Voorbeeld: Ik geef de fles, zeg "melk" en maak het gebaar. Een andere keer geeft vriend geeft fles, zegt "leche" en maakt het gebaar. Misschien handig om dan niet ook "milk" te zeggen en gebaar te maken, of juist wel?
Een bevriend stel van mij heeft een soortgelijke situatie, maar dan in 4 (!) talen. Hij is Nederlands, zij Russisch. Onderling spreken ze Engels en ze wonen in Portugal. Dit lijkt me erg gecompliceerd....
Ik ben semi 3 talig opgevoed. Toen ik 3 was sprak ik nog alleen nederlands. Mijn ouders zijn toen met ons verhuisd naar Kenya, daar moesten we engels praten op school, verder werd er door de mensen daar Swahili gesproken. Ik kon toen we Kenya verlieten alle 3 de talen spreken, lezen en schrijven. Ik was bijna 11 toen wij Kenya verlieten. Daarna werd er thuis (natuurlijk) alleen nog maar Nederlands gesproken toen ik 14 was nog eens terug geweest, toen redde ik me nog redelijk in Swahili, nogmaals teruggeweest toen ik 18 was en toen kwam ik niet ver meer. Engels ging redelijk gemakkelijk op de middelbare school, met mijn mondeling Engels kreeg ik wel te horen dat ik erg afrikaans engels sprak. Nederlands gaat gewoon goed. Ik heb helemaal geen talen knobbel. Snap weinig tot niets van grammatica (heb Engels op de middelbare school dus echt gered door mijn verleden). Al met al wil ik zeggen dat ik denk dat 3 talig opvoeden goed te doen is, als je maar zeer regelmatig met alle talen geconfronteerd wordt.
Same here, zelf ook tweetalig opgevoed en dat is echt super. Het is wel heel belangrijk dat je consequent blijft! Ga dus niet ineens engels met je kind spreken. Een collega van mij deed dat en nu kan de kleine niets meer goed uitelkaar houden. Gewoon alleen engels naar je partner. Jij nl naar je beeb en je man spaans weet niet of je zelf al spaans spreekt, zo niet dan is het wel belangrijk dat je dat ook gaat spreken/verstaan.
Mijn dochters groeien met 4 talen op. Niet omdat wij het onmogelijke willen, maar omdat het nu eenmaal zo is in onze situatie. Ik spreek Nederlands, papa spreekt Marokkaans, op school Catalaans en en papa en mama onderling Spaans.
Ik ben juf op een "multiculturele" basisschool en heb ervaren dat het twee kanten op kan. Is het kind talig en pikt het dingen snel op, dan hoeven twee of drie talen geen probleem te zijn. Heb je de pech dat de kleine juist op een ander gebied slim is, dan kunnen twee of drie talen juist een probleem zijn voor zijn of haar schoolloopbaan. Ik heb in de praktijk meer kinderen in de klas gehad die problemen hadden met de Nederlandse taal, spelling en grammatica omdat ze thuis meertalig werden opgevoed. Eigenlijk kun je hier alleen maar achter komen door te doen. Tegen de tijd dat ze naar de basisschool gaan, komen jullie er vanzelf achter. Wel lijkt het me verstandig dat jouw man ook goed Nederlands leert. Wij hameren er bij kinderen met een grote taalachterstand namelijk altijd op dat kinderen thuis in zo'n geval zoveel mogelijk Nederlands spreken! Succes!
Ik ben zelf ook 2talig opgevoed: moeders is nederlandse en vader is Brits. wij konden makkelijk schakelen tussen engels en nederlands toen we jonger waren..en t scheelde dat de ouders van me vader toen hier in nederland woonde. in 2000 zijn mijn opa en oma terug naar de UK verhuist en werd er minder engels gesproken..merkte toen ook dat ik t minder goed beheerste. Nu ik zelf kinderen heb worden ze ook 2talig opgevoed... maar merk dat ik er niet concequent in ben... vooral als er bezoek is..of we ergens zijn..praat ik nederlands tegen ze..maar thuis altijd engels...