Doosje, take your time! hahaha... bedankt voor de mega knuffel! En hier word ik langzamerhand gillend gek van een dreumes die echt al flink PEUTERGEDRAG vertoont... alles is nee...blijft gillen (maar nu blijft deze mama dus wel volhouden) en na een minuutje of tien doet hij toch wel wat ik wil. Vanochtend het kot te klein omdat ik hem een stuk eierkoek gaf en hij wat anders wilde...jammer dan, nu eet je dit maar. En na tien minuten ging heel het stuk naar binnen... Ook zoiets...cola....hij is er helemaal verzot op. Als ik wat anders inschenk, hebben de buren weer geluidsoverlast. Maar goed... volhouden en nog eens volhouden (helaas denkt Sven daar net zo over als mama volgens mij hahahahahaha) Bovendien blijft hij hangerig als hij thuis is, niet van mijn zij af te slaan en niet meer alleen spelen.. vanochtend maar de fiets gepakt en een uurtje op pad geweest, want van poetsen komt zo toch ook niets.
hartedief. sven en coen hebben echt een lijntje met elkaar!!! ik doe het nu even anders: ik zeg niet per definitie nee, maar waarschuw coen voor consequenties (die hij kent) als je op de tafel/bank/vesnterbank klimt ga je vallen en dat is auw op je bol. als je speelgoed van anna af pakt betekent het dat je wilt delen en dat is goed! dan mag anna jouw autootjes? antwoord NEEEEE MIJN! geef dan maar de little pony van anna terug. coen ik snap dat je niet mee naar binnen wilt en liever bij de fiets blijft maar ik ga nu de deur dicht doen, kom je? anders ben je alleen buiten. vervelend dat je verschoont moet worden maar als we dat niet doen heb je "auw" op je billen, wil jij de zalf vast houden? en bij ernstige driftbuien waarbij coen denkt "talk tot the hand"heb ik 2 min trap in de aanbieding en daarnaast geef ik zoveel mogelijk posi aandacht samen spelen, dansen en vooral stoeien (en savonds ben ik bekaf)
Echt een fijne fase waar de boys inzitten. Hier met vlagen ook al een driftkikkertje met een eigen mening. Het is bij Finn heel wisselend, de ene keer is ie keilief, luistert hij goed en vindt hij alles leuk en even daarna kun je er niks meer mee. Positief benaderen werkt bij hem ook wel goed en ik "pick my battles" anders blijf ik aan het mopperen... Hoop dat dit snel over gaat.
Snoet..idd...ze gaan zo gelijk op en ook doe ik veel zoals je omschrijft. Was ik al gewend met Senne.... die doet het ook beter op het moment dat ik dingen positief benader of hem probeer af te leiden. (maar tegenwoordig zegt die al: mama, je moet nu niet proberen om iets anders te zeggen, want dat lukt toch niet hahahaha) Bij Sven negeer ik hem op een gegeven moment ook, hij kan daar echt niet tegen. Is hij vervelend, pak ik hem op en zet hem dan in een hoek van de bank en zeg dat hij stout is en loop dan weg. Daarna klampt hij zich aan me vast en is hij weer even poeslief! Ik noem de jongens ook wel eens mijn energiezuigertjes....want man...wat ben ik 's avonds moe als ik een dag thuis ben geweest hahahahaha.... Ach.. er mag wat pit in zitten, anders hebben we ook niets meer te vertellen... hahahahaha
Als ik jullie verhalen lees kan ik mijn borst nog natmaken Stijn vertoont nl al vrij driftig gedrag als iets niet mag en dan doet hij het lekker toch! Zoals de kastjes van de keuken opentrekken...of fotolijstjes van de vensterbank pakken of aan de tv zitten. Afgelopen weekend zag hij iets op tv en plof daar gingen zijn handjes plat op de buis verder hebben we hier wat minder leuk nieuws gehad gister. Mijn man heeft te horen gekregen dat zijn contract niet verlengd gaat worden in juni 2013 dus heeft nog 9 maanden te tijd om iets anders te zoeken. Dit is erg raar omdat hij wel in september nu net met een HBO studie op hun kosten is begonnen en alle gesprekken die hij gehad heeft wel zeer positief waren... dus we snappen er niet veel van momenteel. Ach zal ook wel weer goedkomen en in het ergste geval moet ik weer fulltime gaan werken.....
@ Karianne: wat klote zeg! Mijn vriend heeft dat ook eens gehad (maar het bedrijf ging toen failliet). Ik ben toen blijven werken en hij had gelukkig snel wat anders gevonden, maar die onzekerheid even is echt shit. Ik hoop dat ie alsnog binnen het bedrijf wat anders vindt (kan dat?) of anders een andere baan. Voor wat het scheelt....mijn ervaring is dat je er uiteindelijk wel weer komt Dan maar even een ego-post, want pfoei! Je zal het niet geloven (of wel), maar ik stond dus gisteren ochtend met een positieve test in m'n handen.... Dat lijkt heel leuk (en ergens ben ik natuurlijk blij), maar gisteren moest ik het nieuws thuis vertellen. Met Doosjeman gaat het de laatste tijd niet zo goed. Hij is gestopt met zijn medicijnen en heeft binnenkort 5 gesprekken met een arts en daarna krijgt hij therapie van een psycholoog. Hij kwam al depressief thuis gisteren, maar ik heb toch maar direct het nieuws verteld. Eigenlijk bleef hij heel rustig. Hij was niet boos, hij had het ergens wel verwacht, zei ie. Maar daarna klapte ie helemaal dicht. Hij heeft me de hele avond (en ochtend net) geen kusje gegeven en niet vastgehouden. Hij heeft daar ook z'n excuses voor aangeboden, maar hij kan nu even niets zei hij. Dat is natuurlijk wel erg pijnlijk en m'n hart breekt om hem zo te zien. Ik heb zelfs voorgesteld om aan de arts te vragen of hij opgenomen kan worden, want ik vind 'm echt zwaar depressief en hij heeft het over 'weglopen' e.d.. Hij wil zo helemaal niet zijn, maar hij voelt zich 24 uur per dag klote. Ik ben wel blij dat ie morgen een afspraak met de arts heeft en ik heb 'm laten beloven het ook over opname te hebben. Dus tja, het is natuurlijk onze eigen 'schuld' en ik wil het ook heel graag, maar ik weet niet zo goed hoe ik me nu moet voelen of reageren. Ik zou afgelopen vrijdag ongesteld moeten worden. Woensdag, donderdag en vrijdagochtend had ik wat bloedverlies (en een propje - excusez le mot) en daarna was er niets meer. Gistermiddag een test van KV gedaan en een streepje. Vanochtend met ochtendurine gedaan en eigenlijk hetzelfde streepje weer. Ik vind het wel raar, want zou het niet een dikkere/fellere streep moeten zijn??? Ik zal hieronder even een foto plaatsen. Verder herken ik uiteraard het peuterpubergedrag. Ik moet er ook erg om lachen en probeer zoveel mogelijk extra tijd in te plannen als ik ergens heen (en vooral terug!) ga, maar soms is het schreeuwen en op de grond liggen wel zwaar. Voordeel is dat ik 'm snel aan het lachen krijg, maar soepel, nee....dat gaat het niet meer zo hihi sorry voor de ego-post hoor. Ik lees wel degelijk mee!
@Doosje Een voorzichtige gefeliciteerd! Ik hoop voor je dat alles goed gaat komen.Zoals ik al een keer heb verteld is dat ik ook depressief geweest ben en ook uit een familie kom waar dit vaak voorkomt. Het is goed dat je man naar de afspraken toe blijft gaan maar ik snap niet helemaal waarom hij gestopt is met de medicatie? Kan natuurlijk daardoor komen dat hij terugvalt. Goed van je dat je het blijft aankaarten en signaleren. Wat je wel voor ogen moet proberen te houden is dat het niet persoonlijk op jou bedoelt is. en tuurlijk breekt het je hart want je wil je man niet zo zien/meemaken. Hoe is de interactie met jullie zoontje? Gaat dat wel goed of kan hij daar ook weinig van hebben?? Hoe dan ook ik hoop voor jullie dat alles goed op zijn pootjes terecht komt en dat je zwanger bent dikke knuffel in ieders geval
O, Doosje, ik schrik me helemaal kapot van je bericht over je man. Sorry hoor, ik ben geen expert, maar dit klinkt me niet goed in de oren. Een opname is heel heavy, maar hij moet ook geen rare dingen gaan doen natuurlijk. Ik hoop dat hij de weg naar boven snel weer vindt. Ik weet eerlijk gezegd ook niet of ik je moet feliciteren of niet... Hier is Noa ook weleens explosief, maar dat was ik al gewend van haar. En omdat ze zich nu goed kan uiten en veel dingen die ze zelf wil doen ook kan, vallen de frustraties eigenlijk wel mee. Dus hier nog geen terrible two.
Doosje...voor die mooie foto zeg ik wel heel erg hard GEFELICITEERD!!!! wow... Maar wel vervelend dat het heel erg overschaduwd wordt door je nare gevoel en het zien dat het met doosjeman zo slecht gaat. Ik zou idd goed open blijven praten met je man (zover hij dat toelaat), de ha en evt ook een afspraak met zijn psycholoog? Ik zal voor je duimen!! En jippie!!! vanochtend weer een plasje op de wc... zijn luier nog bijna droog, dus ik gelijk vragen of hij naar de wc wilde en aangezien grote broer ook ging zitten, wilde hij wel. Beetje bij beetje begint het.... (en dat een jaar eerder dan zijn grote broer, maar ja, die praatte weer de oren al van mijn hoofd op die leeftijd) En hij heeft een nieuw woord wat je als man zijnde natuurlijk goed moet kunnen zeggen! piemel (hahahaha... zo grappig om uit zo'n klein mondje te horen, maar o zo beschamend als hij dat straks overal gaat zeggen waar het niet zo netjes is....)
lieve lieve lieve doosje, wat een goed nieuws wat overschaduwt wordt door verdriet... gelukkig ontkent doosjesman geen verantwoordelijkheid tenslotte "it takes two.." maar het is wel zwaar waar hij in zit, dus laat staan voor jou! je doet alles wat in je mars ligt en idd fijn dat je man inziet dat praten met de arts nodig is.is hij op eigen initiatief gestopt met medicijnen? meeste antidepressiva vergen afbouw om terugval te voorkomen, en juist als het goed lijkt te gaan is de zin om door te gaan met medicatie niet aanwezig, het vlakt nl ook erg af... affijn je weet er alles van! ben je bang dat je man zo in de put is dat hij niet meer de weg terug weet en misschien keuzes maakt die onverstandig zijn? wellicht anders goed om zelf aan de bel te trekken? ik hoop en wens jullie dan ook al het beste en wijsheid toe! heel veel liefs! vind jij trouwens wel ruimte om te delen met iemand ipv altijd te zorgen? zorg nl ook goed voor jezelf, kleine kruimel en boaz! je hebt jezelf hard nodig!
En dan toch ook van mij een felicitatie voor dit nieuws! Ondanks de zorgen die je hebt om doosjeman is dit wel wat je graag wil. Ik hoop dat jullie er samen uit komen en dat hij open staat voor hulp is al de 1e stap!! Hele dikke knuffel van mij!!
@Hartedief WOW wat goed van Sven! @Karianne wat balen zeg, maar "gelukkig" hebben jullie nog 9 maanden de tijd om een baan of oplossing te zoeken
ik sluit me hier bij aan, sven you go boy! karianne dit gaat jou ook niet in koude kleren zitten... veel succes!
WOW DOOSJE! Allereerst natuurlijk gefeliciteerd. Wat rot dat het nu met je man niet goed gaat. Ik hoop dat het snel beter met hem gaat en dat een opname niet nodig zal zijn, want jee dat is wel heftig hoor! Hopelijk levert het gesprek morgen wat goeds op. Ik kan me voorstellen dat hij wel geschrokken is, maar idd, jullie zijn samen verantwoordelijk. Ben je, ondanks alle toestanden, er zelf wel een beetje (of heel) blij mee? En idd, hoe gaat je man nu om met Boaz nu hij zo depressief is? Karianne, heftig hoor, hopelijk vindt je man snel een andere baan. Hartediefje, wat goed!!! Finn wil dat echt nog niet hoor.Heel knap van Sven.
Dankjulliewel meiden voor de lieve reacties! Hij is inmiddels (sinds gisteren) weer begonnen met de medicijnen (op initiatief van de psychiater - die vorige had ie idd afgebouwd om te kijken hoe het ging..). Met Boaz is hij gelukkig nog steeds heel lief, stoeiend en zorgzaam. Hij haalt daar ook plezier uit (ook al kost het hem heel veel energie en vindt ie zichzelf niet goed genoeg) en dat doet mij natuurlijk heel veel goed. Ik zie Boaz ook echt genieten van z'n vader en bij 'm wegkruipen. Ik ben er zelf wel blij mee, ook al besef ik het nog niet helemaal. Maar het is wel pittig, omdat ik zelf aan het reintegreren ben op mn werk. Dat gaat goed, maar kost veel energie. Van de andere kant geeft dit ook weer energie Citroen, ik heb idd aangeboden om mee te gaan. Hij wil graag morgen alleen en dan misschien die keer erna (hij moet 5 keer) dat ik wel eens meega. Maar hij heeft belooft om alles eerlijk te zeggen, dus dat doet ie ook wel. Dat geloof ik wel. En Kvinna ik schrik idd ook van de ernst, maar ik denk wel dat hij nog wat realisme in zich heeft en ik nog niet aan de bel hoef te trekken. Maar ik hou 'm heel heel heel nauwlettend in de gaten.. Snoet, ik heb niet zo veel mensen om mee te delen. Tenminste, niet zoals ik dat bij m'n vriend doe of hier bij jullie. Ik ben altijd de zorgende en degene die alles regelt. Ik heb wel 3 lieve vriendinnen, lieve familie en een lief zusje waar ik altijd bij terecht kan. Maar ja, uiteindelijk zit je er thuis toch mee. Ik hou jullie op de hoogte. Nogmaals dank voor jullie lieve woordjes. Het doet me heel goed om hier m'n verhaal kwijt te kunnen. Dan sluit ik af met een groot compliment voor Hartediefje!! Op het potje is echt knap!!!
Karianne...ik vergeet helemaal op jouw post te reageren. jee... dat is schrikken van je man zijn baan. En zeker als je het totaal niet verwacht. Wel raar dat ze dan eerst nog eens op hun kosten iemand laten beginnen aan een studie... Ik hoop voor jullie dat er snel iets anders op zijn pad komt, want het is in deze tijd met een baan al het hoofd boven water houden. Doosje, het kost bakken met energie...maar ik vind het top voor jullie dat er toch een kleine frummel aan het groeien is. Is toch weer een wondertje!! En ik vind dat je het heel erg goed in de gaten houdt. En toch heb ik het idee dat jullie toch veel praten samen. Goed dat hij weer met de medicijnen is begonnen. En je kunt hier altijd je ei kwijt. Maar ben het ook met Snoet eens... ook aan jezelf denken hoor!!! (maar dat is zooo moeilijk) En ik heb boven zo'n trapje met verkleinertje wat ik dan op de wc zet (nou ja...Sven pakt hem dan al zelf hahahahaha) Hij heeft vorige week zaterdag trouwens ook een keer op de wc al gepoept. Maar het is nog maar af en toe hoor dat hij op de wc wil, maar ik heb hem al gezegd dat als hij eerst zindelijk wil worden en dan pas gaat praten, ik daar ook heel erg blij mee ben hahahahahaha..... weg met die luiers!! (maar het praten is wel weer een handigheid om die vreselijke gil en krijspartijen uit frustratie te verminderen...)
@doosje: gefeliciteerd met je zwangerschap! Balen dat je man zich zo rot voelt nu, ik hoop voor jullie dat hij snel weer in een omhooggaande spiraal komt! @harte: wat een mooi begin en dat hij het ook zelf leuk vindt, hij heeft natuurlijk ook genoeg voorbeelden om van af te kijken @karianne: vervelend zeg dat je man werkeloos wordt, hoop dat hij snel wat anders vindt! heb veel bijgelezen maar een geheugen als een zeef, sorry als ik iemand over sla hier vandaag een krijsende baby, vooral vanavond, niks was goed, een half uur te vroeg toch maar de fles gemaakt en hoppa ze viel in slaap, normaal is ze heel erg van de klok, maar volgens mij heeft ze goed last van de volgende tandjes, zo zielig
@Doosje Goed dat hij weer met de medicatie begonnen is. Dan is hij er blijkbaar nog niet aan toe om af te bouwen. Goed om te lezen dat hij toch plezier haalt uit het spelen met Boaz. en het enige wat je kunt doen is steun bieden en dat doe je al!! Hier gaat het zijn gangetje. De eerste klap was maandag gevallen toen mijn man dus te horen kreeg dat zijn contract niet verlengd wordt in juni 2013 (!) Gister had hij nog een gesprek omdat hij nog vragen had en het gewoon niet duidelijk was waarom het nu niet verlengd wordt.... Nou daar kwam het verhaal dat hij zou niet goed in zijn werk zijn (staat kwa verkopen op nr 1) en hij zou niet goed samen kunnen werken (staat altijd klaar voor collegas etc) en dat was al zo toen zijn vorige manager (die is sinds begin juli weg) zijn contract verlengde en studie aanvraag goedkeurde. Mijn man zei toen dat hij op papier alleen maar goede beoordelingen gehad heeft etc en de nieuwe manager zou wel eens even de oude manager bellen. Dan moest hij wel even op de gang wachten. Het verhaal kwam toen dat het kantje boord was met alles etc etc... Nu hebben hun call logs...... ER IS NIET EENS GEBELD!!!! Het is zoooo smerig wat ze doen!!! Gelukkig heeft mijn man gedurende de tijd dat hij daar werkt met oud collegas het contact warm gehouden en heeft voor aankomende week al 4 soll gesprekken maar het is zo oneerlijk! sorry voor ego post maar moest dit echt even kwijt. Word er zelf naar van en ben in staat om een scene te schoppen (wat ik weet dat dat niets uithaald etc)