even mijn frustratie eruit hoor! sam is erg van het nee zeggen de laatste tijd; mag mama een kus? nee! mag mama een knuffel? nee! nou net was ik met hem in de schoenenwinkel om zijn voeten te laten op meten, hij is van maat 22 naar maat 24/25 gegaan! maar het meten was een drama heel hard nee roepen en krijsen, uit eindelijk gelukt, schoenen bekijken en passen ook drama nee roepen en krijsen! ik ben gewoon maar weg gegaan heb geen zin om schoenen te gaan passen met een krijsende peuter...
Klopt... zou ik ook niet doen Hier wisselen de buien zich af Soms een paar dagen vervelend en soms een paar dagen weer gewoon... Zo moet Julian eigenlijk naar de kapper...maar goed de vorige keer ging het mis...brullen! Nu ben ik hem aan het voorbereiden. Dat we bijna naar de kapper gaan ( mevrouw die haartjes knipt) en op dit moment ziet hij het zitten. Ach... het duurt slechts tot 4 jaar ( en met een piek op 3,5 jaar )
Pff welkom bij de club! Hier vandaag een onuitstaanbare 2 jarige. Had visite van een vriendin die ik alweer een tijdje niet gezien had. Schaamde me gewoon voor het gedrag van mijn dochter. Krijsen, schreeuwen, alles is nee, om alles janken.... Soms heb je van die dagen...daar word je niet vrolijk van.
Hier hetzelfde verhaal. Nee, nee, nee. We proberen zo consequent mogelijk te zijn, hem zoveel mogelijk zelf te laten doen want dat schijnt hij prettig te vinden nu. Kapper? Drama! Maar soms moet het gebeuren..
Oe, zo herkenbaar. Vandaag ons peutermeisje huilend naar bed gebracht omdat ze papa een kus moest geven en dat dus niet wilde. Brullen, krijsen, gillen. En 10 minuten later huilend om toch een kusje vragen.
Lisa heeft er de laatste weken ook flink last van . Ik vind het op zich niet lastig om mee om te gaan, maar ik vind het gewoon niet zo leuk, vind het leuker als ze gewoon lief is . Soms valt er geen land met haar te bezeilen, meestal 's ochtends. En als ik dan iets zeg om haar te troosten, zegt ze heel boos: jij mag niets zeggen!!! Heel frustrerend. Naar bed brengen is meestal ook niet erg gezellig, meestal loop ik 'boos' weg en valt ze dan wel snel in slaap. En ze 'kan' alles zelluf... zucht Verder is ze echt ontzettend lief
Heeeeel herkenbaar! Hier ook alles zelf doen en alles is nee.... En wat we hier ook nog hebben: als iets niet lukt heel erg boos worden en gewoon niet mama's hulp accepteren of luisteren naar mama als die probeert uit te leggen hoe het dan wel kan lukken. Op sommige dagen .... Pfff
gister was echt geen leuke dag met hem! hele dag bleef ie erg vervelend en alles was drama. hoop vandaag een betere dag.
Hey dat hebben wij ook. De ene dag is het super de andere dag zou ik het liefst ff geen kind om me heen hebben. En ik (de mama) heb het altijd gedaan en hoef dan absoluut niet te helpen. Op dit soort dagen houd ik me maar rustig en laat ik hem zo veel mogelijk zelf doen dat helpt hier ook het beste. Maar ZUCHT het zijn me toch af en toe draken
Simone heeft wel buien maar die duren gelukkig niet zo lang. Vooral als ze ergens mee moet stoppen van ons (om te eten of om naar bed te gaan ofzo) kan ze driftig worden. Verder valt het gelukkig wel mee Ik moet zelf leren niet meer zoveel te vragen aan haar, en het gewoon te zeggen, dat zal wel schelen denk ik
Je moet t ook niet vragen ! Gewoon doen en/of zeggen wat je wil. Maar verder proberen van zo weinig mogelijk een strijd te maken. Dingen die niet zo erg zijn, nou dan doen we t niet, of straks. Pick your battles. Merkte bij mijn dochter dat ze minder moeilijk werd, als ik haar meer het gevoel gaf dat zij ook vaak genoeg dr zin kreeg/krijgt. En daarnaast wordt zij dan makkelijker met de dingen die ik persé wil dat ze doet. Schoenen passen is ook geen hobby van dochterlief. Laatst mee naar de stad om een hele rits winkels af te gaan en overal kijken en passen.. Heb dr maar een ijsje beloofd op t einde. Tja, af en toe beloon ik gewoon hoor, als t mij goed uitkomt!! Geheel tegen mijn principes koos ze een bolletje smurfenijs met gekleurde smarties dip hihi, maar ze deed goed haar best met schoenen passen en heeft genoten van dr ijsje! Helaas hebben we de juiste schoenen nog niet gevonden, dus zullen binnenkort nog een keer moeten.. Dan wel zonder ijsje ws, maar iets leuks in het vooruitzicht vind ik altijd wel goed werken. Een ritje op t C&A paard doet t ook altijd goed
Helemaal mee eens. Hier vraag ik vaak geen dingen maar zeg het. Met makkelijkere dingen liet ik ze "mee beslissen" zodat ze het idee hadden invloed te hebben. Hier dus eigenlijk geen nee fase gehad. Ze hebben wel de fase SELLUF!! Doen gehad, heb daarin altijd gezegd, je mag het zelf proberen, lukt het niet dan help ik je ok? Dan was het eigenlijk altijd goed. En na een dag winkelen krijgen ze hier ook altijd een ijsje oid. Bedoel ze zijn de hele middag lief geweest dat is best een kleine beloning waard. Nu ze ouder zijn doe ik het wat anders. Dochter moet nieuwe schoenen en wat kleding. Ik ga vanmiddag met haar alleen. Zo voelt het heel speciaal en is het geen straf.
Elk kind is anders en niet alles werkt bij elk kind. Bij Eva werkte alles wat jij schrijft heel goed. Bij Lisa niet, ik laat haar vaak kiezen tussen 2 dingen, maar wat ze ook kiest, het is dan toch niet goed... met een hoop drama tot gevolg. Ze moet ook vrij veel, met een zus die op school zit, op zwemles zit en mama die overdag boodschappen moet doen.
hier vol in die 3,5 piek.. jeeejj .. Vanochtend tierende krijsende colin met schoenen passen. Ik kan het alleen niet (vanwege rug ) dus wij hebben doorgezet i.p.v. naar huis gaan wat wel mijn voorkeur had. dus de bui werd een volle drift bui en meneer heeft bijna een half uur op volle kracht geschreeuwd lopens/in de kinderwagen/in de auto.. want niet bij ons blijven is na waarschuwingen, hoppa in de kinderwagen. gaat shannon eruit en hij erin , dat wil hij niet tja jammer. leuk is anders maar alleen crocs of laarzen hebben is geen optie.
Gelukkig ben ik dus niet de enige. Ik heb er ook eentje. Nee en Niet zijn favoriet. Mijn oudste had het ook, maar heftig en kort was deze fase. Mijn jongste veranderde als een blad aan de boom toen ze 2 werd en over 2 weken wordt ze 3. Ik hoop toch zo dat het snel overgaat. Ze kan van het ene op het andere moment van een gezellige peuter veranderen in een kind waar echt geen land mee te bezeilen valt. En ook enorm onvoorspelbaar!!! Ik zie het 9 van de 10 keer niet aankomen, dat maakt het ook nog eens lastig om even gezellig iets te gaan doen met het gezin. Was bij mijn oudste wel anders. Mijn oudste kon je ook wel afleiden om het gedrag om te buigen, maar mijn jongste..pfff... Nee is echt Nee. Wat ze in haar hoofd heeft zitten, zit niet in haar kont Ze doet zichzelf zo tekort. Ze wil altijd graag in bad voor het slapen gaan en dan is het bad vol, uitgekleed en dan wil ze niet meer. Als we dan de pyjama maar aan willen doen, nou...dan is het hele huis te klein. Toetje..idem. Wel een toetje. Krijgt ze die, dan toch maar niet. Wil je het bakje met toet wegpakken, berg je dan maar op. Daar waar je spelenderwijs bij mijn oudste de boze bui wist om te buigen, gaat mijn jongste op ramkoers met ons. Nou ja, wel duidelijk denk ik dan maar. Het zal wel ergens goed voor zijn deze fase.
Dit zou ik gepost kunnen hebben over mijn zoontje . En die wordt pas 2 vd week dus heb nog ff te gaan vrees ik...