Bam; inderdaad erg herkenbaar allemaal. Misschien willen we te snel, te veel Ik ben nu bijna 3 weken verder en vandaag hebben we een behoorlijk rondje gewandeld. Ook red ik me prima met F. en ben al even alleen thuis geweest met de 3 kids, en met de auto op pad. De wond/hechtingen trekken nog een beetje maar ziet er goed uit. Gaat dus best lekker weer hier.
Hoi dames, Ben 11 september bevallen via een geplande ks. Moet zeggen dat de operatie me meegevallen is. Je wordt in het ziekenhuis super begeleidt in alles. Wat me wel een beetje tegenvalt is het herstel.... hoe ervaren jullie dit? Mijn blaas werkt na bijna 2 weken nog niet goed dus ben nu met een verblijfs katheter thuis mijn man heeft gelukkig vrij en kan mij goed ondersteunen. Morgen gaan ze kijken in het ziekenhuis of de blaas na wat rust wel goed functioneert zo niet dan moet de uroloog hier naar kijken dus dat valt wel even tegen moet ik zeggen. Verder heb ik sinds twee dagen weer wat meer pijn aan de wond en dan vooral onderhuids. Een kant van de wond voelde ook wat dikker aan gister. Verder trekt de wond nog veel ervaren jullie dit ook? is dit normaal? misschien wil ik ook wel te snel te veel en moet ik meer rust nemen merk dat ik de afgelopen dagen meer rechtop gezeten heb misschien dat dat meespeelt? Zou graag jullie ervaringen horen omtrent het herstel na jullie ks. Ben toch wel wat onzeker hierover Groetjes KnuffieQ
Hoi! Op 18 september is onze zoon Jamie geboren, middels een geplande keizersnede. Het had nogal wat voeten in de aarde, aangezien de anesthesist de ruggenprik niet gezet kreeg. Na talloze keren mis prikken, gaf ze het op en werd er besloten dat ik algehele narcose kreeg. Niet leuk, aangezien ik niet eens wist waar ik was toen ik wakker werd, laat staan dat ik wist dan onze zoon geboren was.. Mijn man mocht ook niet bij de keizersnede aanwezig zijn, dus we hebben beiden de bevalling gemist.. Gelukkig bleek Jamie gelijk kerngezond en kreeg mijn man hem direct na de geboorte te zien. Hij is tien dagen te vroeg geboren, maar had al een mooi gewicht van 3720 gram en een lengte van 50 cm. Na 2,5 dag in het ziekenhuis, mochten we naar huis, waar we nu lekker aan het genieten zijn!!
Waah, niet goed dat ik dit gelezen heb, ik heb heel binnenkort ook een ks met ruggeprik. Daar zie ik al heel erg tegenop, hahaha en dan lees ik dit... Ik weet de datum al, maar die houd ik nog even voor mezelf. Vind het erg spannend en een gek idee dat ik weet wanneer hij geboren gaat worden. Ik wacht het allemaal wel af, zal blij zijn als mijn lichaam van deze "last" is verlost. Het is erg zwaar nu, maar doordat ik weet wanneer het gaat gebeuren is het te overzien...
Oehhh zeker niet fijn mellbee! Hoop niet dat dat hier gaat gebeuren, lijkt me echt verschrikkelijk om mee te maken! Zou echt blij zijn nu als t achter de rug is, nog 4 daagjes te gaan..... Fijn dat jullie nu wel lekker thuis aan t genieten zijn! @ knuffie: wat vervelend van je blaas! Hoe gaat t nu?
Engeltje en sweetamber: ik zou me er niet al te zenuwachtig over maken. Elk lijf is anders en ik heb in het verleden ook wel eens rare dingen meegemaakt met een plaatselijke verdoving bij de kaakchirurg, die maar niet wilde werken. Eigenwijs lijf denk ik... Ik maakte me vooraf overal druk over. Over het katheter, het infuus en de ruggenprik. Alles viel mee, alleen die ruggenprik lukte gewoon niet. Tuurlijk was het geen fijn gevoel, maar pijn (waar ik best bang voor was) heb ik niet gehad. Het allerbelangrijkste is dat Jamie er is en gezond is!!! Heel veel succes met jullie laatste loodjes! Het valt vast mee! Ik ben overigens ook benieuwd hoe het met knuffie gaat? Zelf ook best lang last gehad van de wond, maar vandaag echt weer een goede dag. Voelde me voor het eerst weer echt energie rijk.. Gelukkig heb ik geen problemen gehad door het katheter, dat lijkt me echt naar!