Het is alweer 3 jaar geleden,maar het voelt nog steeds als gisteren, dat we van dichtbij de strijd tegen alvleesklierkanker meegemaakt hebben. Ik vond de laatste week,maar vooral de laatste uren, mens onteerend om te zien. Het was eigenlijk een soort opluchting om te zien dat het leven hem liet gaan. Ik wens jullie en haar gezin heel veel sterkte nu en in de tijd die komen gaat!
dank jullie wel meiden we zouden afgelopen weekend even langsgaan maar werd donderdagnacht vreselijk grieperig dus heb haar afgebeld want dat zou niet goed zijn maar helaas heeft ze dus de verkoudheid van een ander gekregen ze houd nu ontzettend veel vocht vast en slaapt eigenlijk alleen maar heel de dag dus ik hoop dat ik snel van de griep afben en dan alsnog even naar haar toe kan ik houd jullie op de hoogte groetjes debby
Wat verschrikkelijk zeg. Mijn moeder is 3 maanden terminaal geweest, en die drie maanden zijn de moeilijkste maanden in mijn leven geweest.. na die korte tijd was ik al "opgelucht" dat ze niet meer hoefde te lijden. Ondanks ik haar natuurlijk nog elke dag mis, maar ik ben blij dat mijn moeder toch een hoop ellende bespaard is gebleven. Ik wil jullie heel veel sterkte wensen in deze rot tijd.
@nense en luffy jeetje dat is ook niet nils he je moeder verliezen heel veel sterkte hier weer even een kleine update het is maandag op dinsdag weer achteruit gegaan met vreselijk veel pijn maar ze zegt dat het een ander soort pijn is de morfine is dus gisteren weer verhoogd en heeft nu ook slaapmedicatie extra ivm dat ze bijna niet slaapt maar zo ontzettend moe is gisteravond nog mn zwager aan de lijn gehad en die hoopt dat het niet lang meer duurt daar ze zo opgeblazen is als een olifant en haar gewoon vreselijk ziet lijden(en ze blijft maar vechten) zit nog steeds ziek thuis maar hoop dat ik snel opknap en nog even een bakje koffie bij dr kan drinken groetjes debby
Ik wil jou en haar heel veel sterkte wensen voor de komende tijd. Hoop dat je je snel beter voelt zodat je bij haar langs kan. Dikke knuffel, meid!
zo kom weer even van me afschrijven want vraag me echt af hoeveel kan een mens aan? wat een bewogen weekend is het weer geweest.schoonzus heeft vrijdag een gesprek gehad over stervensbegeleiding daar ze heel bang is en dat word alleen maar erger haar stembanden zijn helemaal verlamd en slikken en hoesten gaat ook bijna niet meer dus is ze bang dat ze stikt . De morfine is zaterdag weer een stap omhoog gegaan en ze is nu al zover dat als je met haar praat dat ze je niet eens meer aan kan kijken. Ze ging af en toe nog aan de arm mee naar het toilet maar haar benen willen ook niet meer dus nog een stap achteruit zoals ze zelf zegt want nu gaat ze op de postoel. Zit zelf helaas nog aan de antibiotica daar ik een soort van bronchitusachtig iets heb volgens de huisarts dus ben helaas nog niet bij haar geweest. Tevens is afgelopen weekend een tante van mn man heel erg achteruit gegaan zij is verleden week maandag geopereerd en heeft drie omleidingen gehad en dat ging goed tot afgelopen zaterdag. Toen kreeg ze hartritmestoornissen en heeft dus bloedpropjes ontwikkeld. Een ervan is zondagochtend naar haar hersenen geschoten en na een scan gisteravond is gebleken dat de linkerhelft niet meer werkt.Ze ligt nu voor 48 uur aan de beademing en daarna word er gekeken hoe of wat.Waarschijnlijk halen ze de stekker eruit want goed komen zal het volgens de artsen niet meer(begrijp die 48 uur niet maar zal wel moeten ofzo.) dus ja haar man is verleden jaar overleden en ze hebben een zoon van 60 jaar die nog steeds thuiswoont en die heeft straks niemand meer. Mijn schoonmoeder is heel de dag bij hem en zal alles met hem gaan regelen.Nu belde mijn schoonvader net helemaal over zijn toeren(hij zit nog op de camping)of ik hem wil halen daar hij emotioneel helemaal erdoor heen zit. Sinds het overlijden van onze Kylian* is hij zo erg ingestort dat hij dit allemaal niet aankan.(is zelf hartpatient dus ga hem goed in de gaten houden) Die ga ik dus straks halen en dan blijft hij lekker deze week bij ons dus wilde hier even van me afschrijven want wil niet heel de week lopen huilen pffff ik ben op sorry voor het warrige verhaal maar moest het even kwijt
Ik wil jullie heel veel sterkte wensen. Meer dan dat is er eigenlijk niet te zeggen. Hoeveel kan een mens of familie in één keer aan denk je dan wel eens. Ik weet er alles van Het voelt soms zo oneerlijk! Heel veel sterkte! En probeer ook een beetje aan jezelf te denken hoor! *Digitale knuffel vanaf hier!*
Jee meid wat krijgen jullie een hoop te verduren Maar net wat de andere ook zeggen, probeer ook zover het gaat een beetje aan je eigen te denken. Een hele dikke knuffel en heel veel sterkte!
Wow! Meid! Hoeveel kan een mens inderdaad verdragen! Wil je een hele dikke knuffel geven en heel veel sterkte wensen!