Het is idd de bedoeling dat ik weer ga werken en mijn ex (en zijn moeder) dan zoveel mogelijk bij de kindjes zijn. Voor nu vind ik het voor de kids beter eerst even door feze situatie heen te komen!
Jij ook veel sterkte!! Het voelt idd als het diepste dal nu, maar we komen er zeker! Over mezelf maak ik me niet eens zoveel zorgen, maar wat staat er allemaal nog te wachten voor mijn lieve kindjes?? Daar en de onzekere woonsituatie lig ik ecjt van wakker!
Wat een ellendige situatie voor jullie zeg. Moeilijk Wees eerlijk tegen je oudste, vertel gewoon dat je niet boos bent ofzo maar dat je verdriet hebt om de situatie. Zo klein als ze zijn ze snappen het echt wel. Dat voorkomt misschien ook botsingen met de oudste. Verder zou ik als ik jou was via het consultatiebureau hulp gaan vragen, hier hebben ze in de buurt stevig ouderschap, dan komt er iemand bij je thuis. Dat is erg fijn. Evt maatschappelijk werk regelen. Jij moet ook aan iemand je verhaal kunnen vertellen. Meer tips heb ik niet, ik heb het niet meegemaakt. Ik hoop dat jullie snel weer alles op de rit hebben. Heel veel succes !
Heel herkenbaar verhaal hier een pasgeboren baby en 2 hondjes.. Ook ik moet t hier alleen doen. Ik doe het vaak zo als ik bijv ergens heen ga waar de hondjes mee heen kunnen.. Neem ik ze mee. Savonds als de kleine ligt te slapen laat ik de kleine op bed liggen en doe ik snel de hondjes even. Qua eten idd grotere porties maken en.invriezen en idd wat er ook word gezegt maakt van kleine dingen geen grote issues, je moet maar zo denken.. Je wilt het beste vopr je.kindjes en honden en doet daar enorm je best voor!
@anastacia; bedankt voor de tips, zal het eens aankaarten bij het cb! @bentje; zo probeer ik het nu ook te zien, ik probeer er het beste van te maken. Heb nu ook een lekker ritme en het gaat goed. Het goede nieuws is dat we urgentie krijgen! Deze week komt de makelaar en mediator dus hopelijk is alles snel geregeld! Blijft ws wel een schuld over maar die probeer ik toch zoveel mogelijk bij hem neer te leggen. Emotioneel vind ik het nog lastig. Hij geniet van zijn nieuwe leven en ik blijf achter met de ellende. Dit weekend heeft hij zich niet laten horen of zien, dit tot groot verdriet van mijn dochter. Toen ik hem daarover een berichtje stuurde belde hij. Hij had een feestje gehad was blijven slapen en net pas onderweg naar huis (was al laat, kinderen lagen al op bed) Ik word daar zo boos en verdrietig van, hopelijk kan ik het ooit naast me neerleggen!
hoi, ik heb het van in de zwangerschap alleen gedaan. wel maar 1 kindje dus. ik had drie honden en heb er twee weggegeven voor ik bevallen was en eentje bij men ouders. ik wist dat ik dat niet ging kunnen combineren. nu je zegt je zoontje is gehecht eraan das snel vergeten hoor. heb tot nu 15 maand ( is men meid) bij men ouders ingewoond, waar dus nog 1 hondje zit. en we wonen nu een week hier en is ni dat ze diene hond mist ofzo hoor. kinderen passen zich snel aan. ik geef toe ik zou geen tijd hebben voor twee honden en 1 kind dus sja. nu klopt ik ga voltijds werken dan heb je van zelf ene fijn ritme 6 u opstaan 7 u KDV afzetten 7u30 werk ik tot 15u36 dan soms boodschappen doen of wa kleren kopen voor haar.... tussen 16 en 17 u ga ik haar weer halen.... nu zelfs door verhuis gaat ze veranderen van KDV en tegen 18u30 a 19 u gaat ze slapen, strijk ik poets ik........ nu week verlof en oh zoveel vermoeiender dan gaan werken succes
Vind t ontzettend knap van jullie en heb enorm veel respect voor wat jullie doen! Lang niet zoveel vrouwen zijn zo sterk en ik denk dat je in alle drukte en hectiek soms jezelf vergeet een schouderklopje te geven! En zijn genoeg vrouwen die allang de handdoek in de ring zouden hebben gegooid! Je vraagt jezelf kan ik t wel alleen..?. Maar je doet t al alleen!! Jullie kinderen zullen later echt super veel respect hebben voor wat je allemaal doet ! (mijn moeder was ook alleenstaand met 2 kids)