Hierbij zal ik dan ook mijn bevallingsverhaal vertellen. Dit omdat ik altijd graag de verhalen hier las toen ik nog moest bevallen, dus ik denk dan ook wel zo aardig mijn eigen verhaal neer te zetten. Voor mensen die niet willen lezen hoe een hel bevallen is dit stuk maar overslaan zou ik zeggen Donderdag ben ik gestript en kreeg er wel af en toe een kramp van maar nog niet echt om over naar huis te schrijven.. Donderdagnacht om 1 uur kon ik dus niet meer slapen van de weeen, dus maar achter de pc weeen opvangen, op de bank onder de douche etc etc (volgorde klopt niet echt, eerst douche, toen pc toen bank maar vooruit) om een uur of 6 de senseo apperaat voor mijn man aangezwengelt omdat ik wist dat hij nou toch echt bijna beneden kon komen omdat zijn wekker toch wel afgegaan zou moeten zijn. Ondertussen had ik de batterij van mijn fototoestel nog even geladen en de babyfoon klaargezet zodat mijn man die naar mijn moeder kon brengen die op het moment bij ons logeerde om me met mijn eerste te helpen. Toen mijn man beneden was heeft hij dus even de nodige dingen geregeld (vuilnisbak bij de weg, vogels voeren etc) en toen heeft hij de verloskundige gebeld. Ondertussen had ik niet echt regelmatige weeen, maar ja alwel vanaf 1 uur toch best pijnlijk.. ik was erg bang voor het antwoord dat er toch niets was gebeurd.. Om kwart over 7 kwamen de verloskundigen (student en "gewone") en ik had 4 cm dus toch wel verdubbeld, de studente heeft me dus weer gestript omdat dat wel zou kunnen helpen tot wat regelmatiger maken. Daarna heb ik om de 5 minuten een wee gehad van 1,5 minuut en rond het middaguur kwamen de verloskundigen weer kijken. Ik had ondertussen 5 cm en toen ze ontdekten dat de weeen wel goed stevig waren hebben ze mijn vliezen gebroken. Na lang staren en overleggen bleek er helaas alleen toch in het vruchtwater gepoept dus we moesten naar het ziekenhuis. Ondertussen kwamen de weeen steeds heftiger en was de lol er echt wel af.. Ik werd dus overgedragen aan de gyneacoloog, wat betekend dat een ziekenhuisverloskundige je bevalling doet, maar mijn eigen verloskundigen die zijn erbij gebleven en ook mijn kraamverzorgster is meegegaan (is niet normaal maar ja aangezien ze mijn buurvrouw is was het toch wel erg leuk dat ze er bij kon zijn) Ik had dus een supportersteam van 2 eigen verloskundigen, een kraamverzorgster en mijn man, daarnaast dus nog een verloskundige en een verpleegkundige van het ziekenhuis.. In het ziekenhuis aangekomen bleek ik 6 cm ontsluiting te hebben ondertussen en bleek ook dat onze Niek een sterrenkijkertje was, niet bevordelijk voor de bevalling dus, bovendien moest ik dus op mijn rechterzij in bed weeen opvangen.. De weeen waren dus op den duur ook niet meer op te vangen, vond het echt een vreselijk hel, kreeg een weeenstorm met persweeen en het was echt niet tegen te zuchten gewoon ook al riepen ze steeds dat dat wel moest.. Om 16.00 uur ben ik gaan persen, hebben ze het laatste randje nog wel weg moeten duwen, maar het was gewoon niet anders meer te doen. Om 16.17 uur is Niek geboren. Onze "kleine" man woog 4245 gram dus zo klein was die helemaal niet hihi. Vlak na de bevalling zeiden ze dat als ik niet raar was uitgescheurd en niet te veel bloed verloor en niek ook een goede temperatuur had dat we dan naar huis mochten, ik was helemaal verbaasd en dolgelukkig! Ik was niet raar uitgescheurd, moest alleen wel een heel vlechtwerk worden gezet. Niek zijn temperatuur was wel wat hoog, maar het bleek dat de thermometer een tijd in de warmtelamp had gelegen dus dat gingen ze later nog een keer doen.. De eerste borstvoeding ging helemaal fantastisch (in ieder geval het aanleggen en zo) en na gedouched te hebben kwamen mijn ouders met mijn eerste zoon kijken. De oudste heeft de baby bedolven onder de kusjes. Hij had ook een eigen baby gekregen als cadeau, maar die was toch een stuk minder interessant. 3 uur na de bevalling mocht ik weer naar huis.. Ook vertelde de volgende dag de verloskundige dat het dus niet gek was dat mijn bevalling niet doorzette. Ik had enorm stugge vliezen, heeft echt heel veel moeite gekost ook om deze door te breken. Toen deze eenmaal gebroken waren ging het ineens heel snel, maar omdat Niek een sterrenkijker was hield dat het onsluiten tegen en zorgde voor zo'n druk op mijn rug en anus dat ik erg pijnlijke weeen en vervroegde persweeen kreeg die dus ook geen enkel mens had kunnen opvangen zonder te persen. Zo een heel verhaal weer, ik hoop dat ik niemand heb afgeschrikt voor een bevalling (behalve mezelf ) want dit is getypt voordat de vergeethormonen hun werk hebben gedaan
Nee hoor, ik weet dondersgoed hoe pijnlijk n bevalling is . Justin was ook n sterrekijkertje, dit zagen ze pas erg laat en ik moest onderweg naar t ziekenhuis de weeën wegpuffen, vreselijk.. Maareh van harte en geniet nu maar lekker van je jochie!
mooi verhaal meis dat heb je toch maar mooi voor mekaar hey voel jij je ook zo trots op jezelf machtig gevoel is dat he
Gefeliciteerd met jullie zoon, leuk he die sterrekijkertjes Ik had er ook één! En ze woog ook nog eens 4410 gr. Geniet lekker van jullie ventje.
Meid zoals iedere bevalling is die van jou uniek, wat een support team had je bij je en wat is Niek een knap kereltje geniet van je kraamtijd en vooral van elkaar!
Bedankt voor de welkom, maar daar hoorde ik al 2 jaar bij, mijn eerste was ook een sterrenkijkertje Dromerige kindjes heb ik dus
Mist, hoe krijg je het voor elkaar, twee keer een sterrekijkertje Maar super gedaan de bevalling, en met zoveel mensen om je heen, echt knap dat je dat kan. Geniet van de kleine.
Vond het juist eigenlijk geweldig zoveel mensen om mij heen, dit omdat het 2 superverloskundigen waren die me echt erdoorheen sleepten en ervoor zorgden dat de verloskundige van het ziekenhuis steeds op tijd erbij geroepen werd en mijn kraamverzorgster tja daar ga ik gewoon goed mee om dus wel heel bijzonder dat ze er toch bij was.. Tja en zonder manlief had ik het uberhaupt nooit gekunt En hoe ik het voor elkaar krijg 2 sterrenkijkers, hmm kweenie had van mij wel anders gemogen hoor